prop. R.P. Hoogenboom – 2 Timotheüs 2:8

Paulus roept Timotheüs ertoe op de opstanding van Christus niet te vergeten. Hoewel het waar is dat er geen Pasen is zonder Goede Vrijdag, is Christus’ opstanding en opwekking uit de dood het bewijs van Zijn koningschap. Dat feit mogen we nooit vergeten, we vieren het met Pasen maar ook elke zondag is het Opstandingsdag. Daaruit leven biedt hoop.

Niet vergeten!

Gemeente van Jezus Christus, broeders en zusters, jongelui, ik denk dat de meeste van ons ze wel hebben: lijstjes met dingen om niet te vergeten. Of een notitie in de telefoon, OneNote of Microsoft. Dingen om niet te vergeten. Anderen hebben het op papier. Of een post-it, een memo.

Paulus gebruikt het woord memo. Memoriseren. Vergeet het niet. Dat zegt Paulus tegen Timotheüs. Maar God zegt het ook vandaag. Vergeet Hem niet. Het is Pasen geweest. Hij is opgestaan. De Messias, de Koning.

Waarom zegt Paulus dat? Het lijkt zomaar uit de lucht te vallen. Random? Waarom is dat zo belangrijk? Waarom moet je dat steeds in herinnering brengen? Is Goede Vrijdag niet belangrijker? De kruisdood. Hij heeft besloten niets anders te prediken dan Jezus de gekruisigde! Is dit voor ons ook zo, waarom heeft Paulus het zomaar opeens over de opstanding?

In het voorgaande spoort Paulus Timotheüs aan om zich te blijven inzetten voor de voortgang van het evangelie. Hou vol. Wees sterk. In de genade. De genade die we hebben ontvangen. Onze roeping is ons ook gegeven. Geroepen tot een heilige taak. Zoals we hier zijn, dan gaat het om te leven in een tijd waarin dat niet altijd gemakkelijk is. Velen verlaten de tijd. Christenen zijn een minderheid. Standpunten rond geboorte, seksualiteit worden niet meer als gemeenschappelijk gezien. Kan lastig zijn om voluit christen te zijn. Gelukkig hebben we een gemeente om ons heen. Mensen die blijven zoeken. Dankbaar moeten we zijn voor elkaar.

We kennen ze allemaal: afhakers. Langzaam weggeleden. Leven zonder Jezus lijkt een stuk makkelijker? Of de dagelijkse beslommeringen die je in beslag nemen? Of omdat het geloof je niets oplevert?

Timotheüs leeft ook in zo’n context. De redenen toen om af te haken waren wellicht anders. Maar ook toen tegen de stroom in. Om dat vol te houden, kan je wel een aanmoediging gebruiken. Paulus doet dat op een beeldende manier. John Stott noemt het Paulus stokpaardjes: atleet, boer, soldaat.

Paulus spoort ons aan als een soldaat ons te concentreren op de kerntaak. Niet in beslag te laten nemen door beslommeringen. Als een atleet ons houden aan juiste normen, wetten, spelregels. Als je dat niet doet word je gediskwalificeerd. Je moet ook geduld hebben als een boer. Ploeteren voordat er vrucht is. Soldaat, atleet, boer: beelden die Paulus gebruikt.

Het kan lijden met zich meebrengen. Als een goed soldaat van Jezus Christus. Paulus weet daar alles van. Paulus lijdt verdrukking. Hij is zelfs als een misdadiger gevangen gezet. Hij verkeert in gevangenschap. Paulus heeft dat er graag voor over. Ik verdraag dat alles omwille van de uitverkorenen. Opdat zij redding en luister ontvangen. Paulus’ lijden leidt ergens toe.

Het voorbeeld is Jezus Christus. Zo komt Paulus in deze passage op Jezus. Houd Hem in gedachten. Jezus, ja, Hij heeft geleden. En hoe! Hij ging de dood in. En opgewekt. Het is Pasen geworden. Het gaat door lijden heen, naar heerlijkheid.

Zo komt Paulus er toe om te spreken over Jezus. Het gaat door lijden tot heerlijkheid. De opstanding is een aanmoediging om vol te houden als het tegenzit. Zoals de soldaat, atleet, boer. De overwinning, prijs of opbrengst van het land in het vooruitzicht.

Spreken over Jezus, is dat wat Jezus heeft verkondigd? Overeenkomstig mijn evangelie, staat in de HSV. Hoort dat tot de kern? Het gaat toch om het verzoenend lijden van Jezus?

Onze tekst heeft iets van een geloofsbelijdenis. Een credo. Wat er opvalt: er staat drie keer Christus Jezus. In de tekst is het omgedraaid. Jezus Christus. Hier staat de persoonsnaam voorop. Dat is niet voor niets. In ons geloof en belijden gaat het om een Persoon. Het gaat niet om wetten of dingen die je moet of niet mag. Nee het gaat om een Persoon. Het draait om Jezus. Hij is de kern van ons geloof.

Het tweede dat opvalt: Davids nakomeling. Houd Hem in gedachten, Davids nakomeling. Waarom zou dat er staan? Jezus was werkelijk mens. Spermatos, staat er in het Grieks, het sperma van David. Zoals David echt mens was, was Jezus echt mens. Er zal Iemand komen die Koning is tot in eeuwigheid. Hij is de beloofde Koning. Dat Hij dat is, blijkt uit Zijn opstanding.

Het derde belangrijke: de opstanding is beslissend hoe we over Jezus oordelen. We kunnen de opstanding proberen te bewijzen, maar het bewijs is dat we het nog steeds over Jezus hebben. Jezus is de gekruisigde die is opgestaan.

Of: opgewekt. God de Vader die Zijn Zoon heeft doen opstaan. Jezus vereenzelvigde zich met God in Zijn leven.  Paulus schrijft aan de Romeinen: door de opstanding heeft Hij bewezen de Zoon van God te zijn. Verzoenend, verlossend, bevrijdend. Jezus ging er de dood voor in. Zijn dood had geen betekenis zonder opstanding. Geen Goede Vrijdag zonder Pasen.

Dit is het goede nieuws, dat is het evangelie. Zonder dit is het evangelie leeg. Dan kunnen we beter stoppen, 1 Korinthe 15. Dan is uw geloof zinloos. Zonder opstanding.

Voor Paulus was de opstanding een life changer. Die ontmoeting had zijn leven op zijn kop gezet. Dat moment op weg naar Damascus. Paulus gebruikt dat moment telkens. Het was voor hem het bewijs dat Jezus echt de Messias is. De beloofde Koning. De Christus.

We geloven in Jezus als een persoon. Echt mens. De beloofde Koning. Hij zal regeren in eeuwigheid. Als God Zoon ging Hij de dood in. Hij is opgestaan. Dit is het evangelie. Daarom: houd in gedachten.

Dat moeten we steeds in herinnering roepen. Waarom niet vergeten? Het gaat door lijden tot heerlijkheid. Blijf trouw tot in de dood. In de tweede plaats: zonder Pasen geen Goede Vrijdag. Catechismus: Christus doet ons door Zijn dood in de gerechtigheid te doen delen die Hij heeft verworven. Het kruis is echt evangelie voor ons. Goed om daar over door te denken en te mediteren.

Er is nog een derde en vierde reden. De opstanding geeft hoop. We lazen dat in verzen 11-12. We zullen ook met Hem leven. Met Hem koning zijn. In een opstandingslichaam. Hier staat het als een belofte. Hier staat ‘als’: omdat we met Hem gestorven zijn. Geen onzekerheid. We zullen met Hem heersen. Hoe dat zal zijn, weten we niet. Als God Jezus kan doen opstaan, komt het met het nieuwe leven ook wel goed.

Er staat wel een waarschuwing. Als we Hem verloochenen, zal Hij ons verloochenen. Jezus gaf deze waarschuwing ook in Mattheüs 10. Wie Hem laat vallen of ontkent, zal Hij laten vallen of ontkennen. Aangrijpend is dat! God blijft trouw aan Zijn belofte. Ook aan Zijn belofte van oordeel en vloek. Als wij ontrouw zijn, Hij blijft getrouw. Dat lijkt een geruststelling. We hoeven ons geen zorgen te maken? Dat is zeker zo. En Bijbels. Er is mogelijkheid van berouw en bekering. Dan zal God bekeren. God is trouw. Hij kan zichzelf niet verloochenen. Het Verbond kent wel twee kanten: zegen en vloek, genade en oordeel. Het is Gods wil om iedereen te laten delen in de opstanding. Met Hem leven. Met Hem koning zijn. Daarom die aansporing. Leef steeds met Hem!

De vierde reden, leven uit Zijn opstandingskracht. We worden opgewekt tot een nieuw leven. Misschien citeert Paulus een hymne. In de NBV zie je dat. Misschien een lied rondom de doop. Het heeft consequenties voor hoe we leven. We zijn dood voor de zonde. De zonde zal niet meer heersen over ons. In Romeinen 6 schrijft Paulus dat. Met Christus gestorven zijn. Met Hem leven als een gedoopt christen. Lijkt niet altijd de realiteit als de zonde aan ons trekt. Jezus heeft de macht van de zonde overwonnen. Reken je als dood voor de zonde. Nu de Heer is opgestaan, nu vangt het nieuwe leven aan.

Hoe zorg je ervoor dat je het niet vergeet? Ik noemde een paar dingen om dingen niet te vergeten. Niet vergeten van Jezus Christus is wel wat anders dan afvinken van een takenlijst. Niet vergeten is: je steeds te binnen brengen. Een terugkerende afspraak van maken, dat helpt. Niet vergeten hoor: Jezus is opgestaan. Iets tastbaars kan je helpen. Een afbeelding van de graftuin. Een tekst, kaart. Een plek waar je regelmatig komt, zoals de wc. De opstanding te doordenken. Leven vanuit de opstandingskracht.

Er zijn ook vaste momenten in het jaar en in de week. Eenmaal per jaar vieren we Paasfeest. Dan weten we het weer: de Heer is waarlijk opgestaan. U zij de glorie. Daar juicht een toon! Ja, Pasen is een dag in het jaar van niet vergeten. Niet alleen Pasen. Hij stond op op de eerste dag van de week. Elke zondag is het Opstandingsdag. De zondag is een dag van niet vergeten. Iedere dag mogen we verbinding met de opstanding leven. Iedere dag daar bewust bij stilgestaan. Als je opstaat, in je morgengebed dat uit te spreken. U bent de Opgestane, de Levende.  Laat mij leven vanuit Uw opstandingskracht.

Als je voor keuzes staat, denk dan aan de opstanding. Wat vraagt het nieuwe leven van mij? Breng het in gebed bij God. Laat je leiden door de Geest die in je woont. God zal je inzicht geven!

Als de macht van de zonde aan je zuigt, vergeet ook dan er niet aan te denken. Zonde: je bent dood voor mij. Jezus leeft en ik met Hem!

Amen.

Hervormde Gemeente Sluipwijk, zondag 7 mei 2023, 10 uur. Schriftlezing 2 Timotheüs 2:1-13 en Romeinen 6:8-14. Leefregel uit Kolossenzen 3:1-17.