Prof. Dr. W. Balke

Ichthuskerk Reeuwijk, 23 juli 2017, 18:30 uur

Handelingen 11:23b

 

Gemeente,

Wat is er aan de hand in Antiochië? Barnabas is daar om poolshoogte te nemen. Mannen hadden evangelie verkondigd. Maar niet aan de joden, maar regelrecht aan de heidenen. In Jeruzalem dachten broeders: dat klopt niet. Barnabas buitengewoon geschikt voor deze visitatie. Wijs, vol van Geest, vooraanstaand. Kwam zelf ook uit Cyprus. Sprak zelf Griekse taal. Was een goed man, staat er. Zie je ook aan optreden. Komst veroorzaakt geen verwarring en hij raakt onder de indruk van Gods werkt. Staat niet klaar met meetsnoer of het wel klopt.

Dan neemt hij het woord. Vers 23. Of ze het voornemen hebben bij de Heere te blijven. Zijn naam betekent zoon der vertroosting. Hij is zoals hij heet. In vertaling staat er vermaand. Kan ook, uit Grieks, vertroost. Ruim hart, verre blik. Geen opgeheven vinger. Als een vader temidden van zijn kinderen. Daardoor mensen gewonnen voor God.

Zo mogen wij ook staan. Geloof gewekt en versterkt door Woord. Daarom niet aan de dienst onttrekken. Dienst van het Woord. Sacramenten ook. Alles loopt uit op de opwekking op bij de Heere te blijven.

Een korte en duidelijke tekst. Barnabas komt binnen, kijkt eens rond. En weet dat de jonge christenen door veel vragen worden bestormd. Ook veel gevaren. Half miljoen mensen. Stad beroemd om weelderige gebouwen en lichtzinnigheid van mensen. Politieke en culturele centrum Syrië. Zoals Alexandrië en Rome. Rotterdam en Amsterdam. Wereld, weelde en dienst van de zonde.

Dat ziet Barnabas. Wat zou er terecht komen van die christenen? Nog maar pas de goede keus gedaan. Zuigkracht weerstaan? Veel slechte begeerlijkheden. Afdwalen of afvallen? Om van te schrikken. Gevaar van afval is ook in onze tijd niet denkbeeldig. Jongeren en ouderen. Ambtsdrager. Kinderen altijd de dupe van echtscheiding en echtbreuk.

Wat zegt Barnabas? Wijs man, weet wat er te koop is. Gevaar van verachteren in de genade. Opgeven! Zegt hij: het gaat goed? Nee dat zegt hij niet. Hij weet dat het God is. Weet ook dat in de navolging van Jezus ons leed niet bespaard zal worden. Door veel verdrukking ingaan. Jonge christenen een paar wettische geloofsregels meegeven? Of beroep op standvastigheid? Nee. Heel anders. En veel eenvoudiger. Bij de Heere blijven.

Dat betekent ook bij de kerk blijven. Vandaag niet eenvoudig om de kerk hoog te houden. Gebeurt veel vandaag. Kohlbrügge: houd aan de Heidelberger vast! Lidmaten en jongeren horen niet ergens bij, maar bij Hem. Toegewijde onderdanen zijn als we bij Hem blijven. Aanhankelijkheid is het kenmerk.

Opeens staat Jezus centraal, in de tekst en in Antiochië. Heeft Hij recht op. Alle predikers vragen aandacht voor Hem. Hij doet intocht door Zijn woord.

Geen zendelingen, nee, ze waren al ingewonnen. Eenvoudige mannen. Wenden zich alleen tot de Grieken. Zo doet Hij intocht. Opstandige tegenstanders worden neergeworpen. Wat een heerlijke kracht. Niet tegen wil en dank. Maakt ons hart zeer gewillig.

Zo komt het woord ook naar ons. Bij de Heere blijven. Is de zaligheid mee gemoeid. Toegevoegd en toegedaan. Wij van onszelf uit het wispelturig. Geloof en vertrouwen niet vanzelfsprekend. Daarom bij de Heere blijven. Elke dag is dat geboden. Schapen heel dicht bij Hem blijven. Wat zoeken wij? Vergeving en verlossing. Alleen Hij redt! Bedelaars om zijn genade! Ja maar ik ben niet zeker van mezelf. Hij is machtig te bewaren voor vervreemding.

Heilige Geest doet daar aan mee. Parakleet. Trooster. Woord voor je spreekt. Toeëigend. Vertroosting is dan ook een opscherping. Op bedacht zijn dat de duivel bezig is. Stoken. Tussen Christus en u. Maakt Christus en ons zwart. Gesis van de duivel. Bij de Heere blijven, dat brengt verbetering. Wereld lokt van Hem vandaan. Bij Hem blijven mag niet. Wel zijn, af en toe. Ongeloof en wantrouwen: mijden, haten, vlieden. Niet schuiven, dan hier en dan daar. Of aan de gang met je eigen ik. Schuw ook het kruis niet. Het leven is sterven om te leven. Blijven is ons aan Hem houden. De dag zal aanbreken dat we dan eenmaal bij Hem mogen blijven.

Barnabas spreekt ze allemaal aan. Jong en oud. Voornemen. Een voornemen hebben. Hebben wij toch, als we naar de kerk gaan. Voornemens zijn net als vogels. Hier zingen ze, dan vliegen ze weer weg. Bevliegingen. Gaat om voornemen van het hart. Wortelt in het hart. Evangeliewoord valt in het hart en ontkiemt.

Zien we in ons hart het voornemen? Nu zitten we in de kerk. Kan vriezen in ons hart. Daar tegen kan dit zaad niet op. In herfst niet letten op vergeelde bladeren. Maar op de knoppen. Licht en warmte van de zon tovert het voornemen tevoorschijn. Geest waait. Niet angstvallig voornemen in onszelf onderzoeken. Maar bij de Heere zoeken. U kan ik niet missen en ver van U kan ik het niet vinden. Geloof in de liefde werkzaam. Jezus voor ogen geschilderd. Alles voor over om ons los te kopen. Bij zich te brengen en houden. Daarom bidden wij: hou mij vast. U weet wat voor maaksel wij zijn.

Alles is vereenvoudigd tot dit: bij de Heere te blijven. Paulus leert ons: God heeft ons niet geroepen naar onze werken. Maar naar Zijn eigen voornemen en genade. Gegeven is in Christus Jezus. God roept, rechtvaardigt en verheerlijkt. Sacrament verzegelt. Dat eeuwig voornemen vertroost. Dit woord is een profetie van het voornemen. Hier reiken Paulus en Barnabas elkaar de hand. En Jeremia ook. Jeremia zegt (hoofdstuk 31): Ik heb u liefgehad met een eeuwige liefde en daarom heb ik u getrokken met goedertierenheid. Amen.