Op weg naar Golgotha, de Via Dolorosa, ontmoet de Heere Jezus huilende vrouwen die huilen over Hem. In plaats van erdoor bemoedigend te zijn wijst Hij ze terecht: weent niet over Mij maar over uzelf. Niet de emoties laten overheersen maar het hart en geloof. Dit is de weg die Hij plaatsvervangend ging om te lijden en sterven voor onze zonden. Hij werd gestraft in onze plaats.

 

Lukas 23 vers 27-31

Via Dolorosa

Gemeente, op weg naar Golgotha ontmoeten we:

  1. Klagende vrouwen;
  2. Een bewogen Jezus.

Ik weet niet hoe u dat ervaren hebt bij de Schriftlezing. Heftige dingen. Vers 29. Zalig zijn de onvruchtbaren en de brosten die nimmer gezoogd hebben. Kan je die woorden voorstellen als vader en moeder. Ik weet wel dat je soms je kinderen achter het behang kunt plakken of als ze groter worden grote zorgen. Maar ik heb nog nooit een vader of moeder gehoord die zegt je kunt beter geen kinderen hebben. De liefde is er. Wat doen deze woorden als je een onvervulde kinderwens hebt. Onbarmhartige woorden die anderen zeggen: joh, kinderen hebben is ook niet alles.

Hoe intens de lijdensweg van Jezus is geweest. Sterft aan het vloekhout. Een dag geleden door een discipel verraden. Oneerlijk proces. Als een Lam wordt Hij naar de slachtbank geleid. In deze uren wordt Hij van Zijn beste vrienden verlaten, zelfs de Vader trekt Zich terug aan het kruis. Jezus roept het uit: Mijn God, Mijn God waarom hebt U Mij verlaten?

Opgegeven door Zijn volgelingen. Geen gedaante noch heerlijkheid. Jezus sterft alleen. We zien wat er gebeurt op weg naar Golgotha. Simon van Cyrene komende daar. Staat daar. En wordt gedwongen die kruisbalk van Jezus te dragen. En daar staan die vrouwen. Wie zijn ze geweest? Niet zoveel over bekend.

Niet Maria en Martha die later bij het kruis staan. Professionele klaagvrouwen. We kunnen er alles bij voorstellen. Verdriet over Hem. Zacharia 12 komt in vervulling. Bitter kermen over een eerstgeborene. Vrouwen slaan zich op de borst, zingen een klaagzang als ze Jezus zien. Aangrijpend. Doornenkroon. Spotkleed. Nog even en het is zover.

Zou je niet aangesproken worden door dat beeld, dat doet toch wat met je? De eeuwen door zijn mensen hierdoor aangesproken. Wereld die zich laat meevoeren door The Passion. Kruis dat verlicht door de straten gaat, de Matthaus Passion. Dat lied van net: leer mij Uw lijden recht betrachten. Is dat verkeerd dan? Nee, dat denk ik niet. Het lijden van Christus raakt niet alleen of denken maar ook ons gevoel.

Kijk maar naar een vader of een moeder als een kindje geboren is. Bij de dood niet anders. Die vrouwen zien alles bij Jezus. Ze klagen over Hem. De dood is dichtbij. Toch die emotie hier van de omstanders is misplaatst. Daar zal de Heere Jezus de vinger bij leggen. Daarin zit voor ons een les, met Goede Vrijdag en het lijden en sterven van de Heere Jezus.

Niet om die emotie gaat. Die echtheid en puurheid van wat we meemaken en zien. Ik dacht hetzelfde bij een preek. Kunt er zo door geraakt worden, tranen in de ogen. Gaat het daarom, is dat het belangrijkste? In de lijdenstijd in de eerste plaats niet om wat het met ons gevoel doet maar wat Jezus hier doet. De weg naar het kruis. Zal sterven niet om Zijn zonden maar mijn zonden. Jezus die plaatsvervangend deze weg gaat.

Niet ik maar Hij. Jezus gaat hier in jouw, in mijn plaats. Kiest Hij vrijwillig voor. Aangrijpende stoet op weg naar Golgotha. Is dit wat er speelt: Jezus die plaatsvervangend lijdt en sterft. Hoe luistert u vanmorgen naar deze boodschap? Om geraakt te worden? Gevoel erbij hebt. Gevoel kan een gek ding zijn. Bij ene preek zo geraakt wordt en bij andere ene oor in en andere oor uit. Vraagt om het hart, niet het gevoel. Uw Heiland die in mijn plaats wilde worden. Hij werd als ik zodat ik kan worden als Hem. Gelooft u dat?!

Gezongen met Psalm 103. Hoe zwaar gezondigd. Zonden aangewezen. Biedt Zijn vriendschap. Niet voor de beste vrienden maar voor vijanden. Voor ieder die komt en buigt voor het kruis. Enige hoop in leven en sterven. Zonder dat kruis kan ik niet. Al zit je tachtig jaar tweemaal in de kerk en ben je tot tranen toe bewogen, je komt er niet mee in de hemel. Niet de tranen die ik pleng, schoon ik ganse nachten ween, kunnen redden Gij alleen.

Die huilende vrouwen. Jezus die Zich omwendt. Huilt niet over Mij maar over uzelf. Moet Jezus niet blij zijn met hun bewogenheid? De discipelen niet bewogen. Soldaten niet. Moet Jezus niet bewogen zijn om deze vrouwen die tenminste nog een traan om Hem laten? We moeten weten van de weg die Jezus ging naar het kruis. Via Dolorosa. Niet een indrukwekkende weg. Maar wat hier gebeurt Jezus die plaatsvervangend gaat, die in mijn plaats gaat.

Als een dingen het kruis laat zien dan is het wel de ernst van de zonde. Paulus schrijft ergens dat de dood het loon de betaling op de zonde is. David beschermde Nabal. Vroeg om een gunst, gaf hem niet. Greep hem zo aan dat hij stierf. Ananias en Safira. Gestraft. Die misdadiger aan het kruis. Adam en Eva. Ten dage als u daarvan eet zult u de dood sterven.

Romeinen 5. De zonde door een mens in de wereld gekomen. Hebben we allemaal gezondigd. Wij ook. Zit in ons ingebakken. God toornt over de zonden, zegt onze Catechismus. God kan onze zonde niet uitstaan. Niet zomaar een foutje. Hij kan niet anders dan Zijn oordeel daarover geven. Zoals je geboren bent heb je dood verdiend.

We zijn het zo gewend te zeggen in de kerk, maar zeg je het na? Klein babytje jn de wieg. Wat heeft dat nou voor kwaad in de zin? Eigen leven ernaast legt, de dood hebt verdiend? Het staat zo haaks op hoe wij denken. God kan de zonde niet ongestraft laten want het raakt Zijn heiligheid, Zijn volmaaktheid. God straft de zonde, hoe dan? Gemeente, dat is wat op Golgotha gebeurt.

God had in Genesis 3 de hele wereld in een klap weg kunnen doen. Jezus daar op Golgotha niet over Zijn zonden maar mijn zonden de straf droeg. Hij is dat groene hout dat daar brandt op Golgotha. God Zijn Zoon gegeven heeft tot genoegdoening door Zijn lijden en sterven.

Ik hoop dat u vanmorgen verder kijkt. Deze Jezus die voor Mij heeft betaald. Ik geloof dat Jezus voor mij in de dood is gegaan opdat ik zal leven door Hem. De Heere confronteert die vrouwen en ons met die werkelijkheid. Je huilt wel om mij, maar huil veel meer om jezelf. Met die woorden geeft Jezus iets heel belangrijks weer. Als je vol bent van je eigen emoties. Als je het niet komt tot die overgave over wat Hij doet. Dan sla je de plank finaal mis in je leven. Laat je niet leiden door emotie maar wat Jezus doet. Geen tranen maar geloof.

Zie achter die aangrijpende het oordeel van God. Als je niet begrijpt wat hier gebeurt blijft dat oordeel staan. Wat een dag zal dat zijn. Vers 29. Er zullen dagen komen, je blijft huilen om Mij en niet over jezelf, dagen komen waarop mensen zullen zeggen zalig de onvruchtbaren. Geen kinderen hebt. Het is goed mogelijk dat het daar over gaat bij deze vrouwen. Romeinen niet lang daarna gekomen. Wat er dan gebeurt met langdurige hongersnood. Kinderen opgegeten. Romeinen gooiden kinderen over de muur op de rotsen. Nauwelijks voor te stellen. Lukas 21 en Lukas 23 noemt Jezus het weer. Niet zomaar tussen neus en lippen. Dagen van wraak. Het zijn niet de Romeinen alleen maar daarachter het oordeel van God.

Het gaat verder dan alleen die dag. Er komt een laatste oordeelsdag. Dat zal een bijzondere dag zijn. God niet meer door de volken Zijn oordeel maar Hij zal Zelf verschijnen. Als Rechter van heelal. Dan verschijnt Hij voor ons allemaal. Dan vraagt Hij wat we met Zijn offer hebben gedaan. Wat tot onze vrede dient. Of dat we het zelf wel zouden redden.

Schuif die dag niet voor je uit. Wat ze hier doen aan het groene hout. Als God Zijn Zoon al niet heeft gespaard, aan het dorre hout het bloed van het ram, zal Hij ons dan wel sparen? Hem omhelzen. Die Redder. Via Dolorosa.

Als straks die dag komt. Ze zou verschrikken als je niet in Hem gelooft. Bergen bedekt ons. Je zou wensen het aangezicht van God niet te zien. Is het niet allemaal dood en verdoemenis? Ik heb daarover nagedacht. Als je zo’n preek maakt. Is het niet allemaal donker en somber? Ergens is het zo. Maar gemeente laten we vanmorgen een ding tot ons door laten dringen: als Jezus niet naar Golgotha was gegaan, dan was het dood en verdoemenis. Maar Jezus is naar Golgotha gegaan.

Dat die toorn van God geen grenzeloze woede is. Zoals bij ons dat we uit onze slof schieten. Op die oordeelsdag ons om verantwoording vraagt om die gekrenkte liefde. Mooi kinderlied: groter geschenk ken ik niet. En u zegt ik heb het niet nodig. Jezus huilt. Opdat u deze dag bekend wat tot uw vrede dient. Ziet u Hem staan?

Niet een nauwe weg voor een enkeling. Maar een weg die alle mensen wordt aangeboden. Een weg waarvan de Heere Jezus zegt: bekeert u en gelooft het Evangelie en u zult zalig worden. Kust de Zoon. Wie een blik op het kruis werpt is gered. Hij droeg de dood en het oordeel. Paulus zegt daarom geen verdoemenis voor hem die in Jezus Christus is.

Jezus heeft overwonnen. Ieder die leeft met Hem zal leven met eeuwig. Huil niet om Hem. Hij verdient al je lof en blijdschap. Dat is de vreugde van Zijn offer op Golgotha. Geloof je dat? Dan is de weg gebaand. Dan hoef je niet bang te zijn voor de dag dat Hij komt. De engelen zullen je dragen tot Hem. We zullen staan voor het Lam dat overwonnen heeft en het oordeel heeft weggenomen.

Amen.

 

Vijfde lijdenszondag 19 maart 2023 – Uni-zaal Hersteld Hervormde Gemeente Benjamin Katwijk-upon-Sea – kand. J.W. Bonenberg – Schriftlezing Lukas 19 vers 41-44, Lukas 21 vers 20-24 en Lukas 23 vers 26-32