De bekering van een mens laat zich kenmerken door het afsterven van de oude mens en het opstaan van de nieuwe mens. Opstaan in een nieuw leven met God. Het is de Heilige Geest die de bekering werkt. En dat leidt vervolgens in het christelijk leven, het leven van de dankbaarheid, tot het doen van goede werken die God voorbereid heeft. Tot eer van Zijn Naam.

Romeinen 6 vers 8: ‘Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven‘.

Bekering in dankbaarheid het nieuwe leven in Christus leven

  1. De Bijbelse betekenis van bekering
  2. Bekering bestaat uit afsterven en opstaan;
  3. Bekering leidt tot goede werken.

1. De Bijbelse betekenis van bekering

Bekering. Wat is het eigenlijk? Er bestaan over bekering allerlei verschillende opvattingen. Een moeilijk ideaal. Dat had je niet zomaar. Bid maar om een nieuw hartje. Wat moet er dan precies gebeuren? Hoevaak moet ik dan bidden tot ik bekeerd ben? Kan best wel vragen oproepen.

Of dat je jezelf moet bekeren zoals sommigen zeggen. Er zijn er juist die door die onwetendheid gemakzuchtig worden. God moet mij bekeren. Daarmee eigenlijk zeggen ik kan nu nog doen wat ik wil.

Jongeren, misschien denk je wel bekering voor als je ouder bent. Augustinus bad: bekeer mij, maar nu nog niet. Is dan bekering dat je niks meer mag? Een beter leven van die oude mens maar die nieuwe mens. Daar kun je tegenwoordig toch niet meer mee aankomen van beter leven.

Gevoelens van pessimisme geven. Coronacrisis gehad. Oorlog in Oekraïne. Velen proberen zich te ontplooien. Alles eruit halen. CV op orde, anders lig je er uit. Velen lopen tegen de grenzen aan. Burn-out een van de grootste problemen. Maar niet binnen handbereik wat we proberen te bereiken.

Wat zegt de Bijbel over bekering. Je komt het woord meer dan 100 keer tegen. Vaak als een oproep. Volk van het spoor afgegaan. Heilspoor afgegaan, wij en onze vaders tevens. Omkeren. Terugkeren, wenden. Bekeer je tot de Heere uw God. Ook in het Nieuwe Testament. De Heere Jezus is ermee begonnen: bekeer u want het Koninkrijk van God is nabijgekomen. Anders leren denken. Niet meer denken naar het schema van deze wereld.

Bekeren laat ons anders denken, naar het schema van het Woord. Wij ontvangen genade. Met lege handen ontvangen wat wij niet hebben en Hij wil uitdelen. Bekering, leven uit genade. Romeinen 6. In Christus is een gelovige gestorven aan de zonde. Wanneer je opnieuw geboren wordt, dan is die macht om het een verslaving te noemen, dan die macht gebroken. De zonde heerst niet meer over ons.

Dienstknecht van Jezus Christus geworden. Het leven van een christen is wat dat betreft 180 graden omgedraaid. Aan Hem gelijkvormig te worden in een nieuw leven. O Zoon maak ons Uw beeld gelijk. Paulus gebruikt in Romeinen 6 het beeld van de doop erbij. Zichtbaar onder gegaan. Als een teken van die onderdompeling. We zijn opgestaan, opgeheven.

Dat oude leven van de zonden is weggenomen. Opgestaan in dat nieuwe leven. Dat leven dat Jezus Christus is. We zeggen het Paulus toch na vanavond: niet meer ik maar Jezus Christus leeft in mij. Hij gaat mij voor. En ik? Ik zet mijn treden in Uw spoor opdat uw voet niet uit zou glijden.

De catechismus afsterving van de oude mens en opstanding van de nieuwe mens. Efeze 4. Oude jas uit en trekken die nieuwe jas aan. Het leven in Jezus Christus. Als het vanavond over bekering gaat, dan moeten we duidelijk zien dat het een proces is. Daarom niet zeggen ik ben bekeerd of een ander daar op bevragen. Bekering een startpunt. Het is een proces van sterven en opstaan. Dat begint als de Heilige Geest in ons komt wonen. En dat eindigt als we straks ogen mogen opslaan in de hemel en Hem daar mogen loven. Jezus Christus, we gaan steeds meer op Hem lijken.

2. De bekering bestaat uit afsterven en opstaan

Afsterven en opstaan. Dat afsterven van die oude mens en opstaan van de nieuwe. Wat is dat? Een hartelijk leedwezen dat wij God door onze zonden vertoornd hebben. Dat wil zeggen dat wij verdriet hebben over onze zonden en die wij nog elke dag doen. Dat gaat verder dan spijt. Als we iets hebben gedaan dat niet mag dan betrapt. Spijt van hebben. Spijt hebt dat er gevolgen zijn. Nablijven of strafwerk.

Of spraakgebruik. Beelden uit Den Haag. Ik vind dat altijd zo’n prachtige zin: we betreuren de ophef die is ontstaan. Berouw gaat verder dan spijt. Dat we de Heere verdriet hebben gedaan. Lieve Zoon verworpen. Door de dood zag ik het niet. Maar de Heilige Geest heeft de ogen geopend. Ik heb Hem geraakt in Zijn hart.

We kunnen met een gedachte zijn opgevoed, dat we eerst ellendekennis moeten hebben voordat we Christuskennis hebben. Maar de catechismus draait het om. Het volgt eruit. Neem die les ter harte. Als je gaat als je voldoende zondekennis hebt, dan zul je nooit gaan. Het juist andersom: door Hem te leren kennen leer je die zondekennis. Het is alles het werk van de Heilige Geest, van gerechtigheid, zonde en oordeel overtuigd. Licht werpt over je leven. Verborgen zonden.

Met de Psalmen meezongen. Ik hoop dat u dat met uw hart deed. We hebben God op het hoogst misdaan. Wij en onze vaders tevens. Die zonden zit in ons leven ingebakken sinds de zondeval. Daar komen we niet vanaf tenzij de Heilige Geest het licht erop laat vallen.

De catechismus beschrijft ook nog een andere kant. Dezelfde kant van de medaille. Ook een hartelijke vreugde in God door Christus. Liefde die gericht is op Hem. Dat wil ik vanavond onderstrepen. Vaak gericht op de gaven. Voor de goede gaven we dankbaar. Maar ook de Gever van de gaven.

Ik hoop niet dat je zegt ik houd van mijn vrouw omdat zij kookt. Of hij omdat hij de vuilnis buitenzet. Maar houd om wie de ander is. Bewogenheid met zondaren. Geen lust heeft in onze ondergang maar in onze redding. Als we Hem zo in geloof zien, dan worden we intens dankbaar. Hem steeds meer en dieper leren kennen.

Zoals het gaat in een relatie. Als je verkering krijgt. Wie ben je, wat doe je, wat drijft je? Dat is bij de Heere niet anders. Je gaat je Bijbel openen. Niet omdat het moet. Omdat je daar de stem van de Heiland in hoort. Als het de tijd is van de gebeden, dan raffel je het niet af. Hartelijke omgang met Hem. Je gaat Psalmen zingen, waar je misschien wel helemaal niets mee had.

Dan zingen zij in God gewijd. Verheugen ons in Hem met een diepe vreugde. Deze twee delen vindt elke christen terug in zijn hart. Ook een hartelijke vreugde in de Heere. Wat dat betreft is de catechismus helemaal betrokken op ons gevoel en ervaring. Maar vanavond wel die heel persoonlijke vraag: deel je daarin.

Verdriet over de zonden, ik heb God geraakt. Maar ook de vreugde over Hem. Gemeente, die vraag moet u beantwoorden. Niet zwijgen. Doen alsof je neus bloed. Misschien zit je ongemakkelijk op je stoel te draaien. Ik kom dichtbij vanavond. Maar deze vraag is van levensbelang.

Als dat niet zo is, dan ben je buiten Christus en hebt je het leven niet en ben je nog in de dood. Daarom klinkt het Woord vanavond. Als de Geest vanavond op de deur klopt, laat Hem intocht doen in je hart. Dat verdriet over de zonden en vreugde in u. Gemeente, als dat zo is, dat wonder van bekering, dan is dat ook iets dat niet zonder gevolgen kan blijven.

Het blijft niet bij leedwezen en vreugde. Maar ook over onze daden. De zonden hoe langer hoe meer haten en ervan vluchten. De oprechtheid van het berouw blijkt uit de bereidwilligheid om de zonden los te laten. Die zin moet je onthouden. Als je thuis betrapt ben en je ouders zijn erachter gekomen. Als het goed is maak je excuses. Heb je spijt, berouw. Maar ligt ook een verantwoordelijkheid op je. Om het echt niet meer te doen.

Dat is ook bekering. Alles aan doet om er heel ver van weg te blijven. Bijbels voorbeeld. Jozef. Potifar was weg. Vrouw van Potifar zegt kom we gaan naar bed. Buitenkansje. Nee, zou ik de Heere zo verdriet doen. Niet goedkoop. Komt in de gevangenis. Zoveel verdriet van. Ik wil het niet meer.

Ik wil niet meer doen waar ik zelf zin in heb. Nee, ik wil de wil van God doen. Naar Zijn wil leven. Romeinen 6, Paulus met zoveel woorden: stel jezelf ter beschikking aan God. Als het grootste cadeau van de hemelse Vader ontvangen, dan wil je toch niets liever dan je laten leiden door Hem. Laat je handelen, hart, wil leiden door Hem.

Lukt dat dan altijd? Nee, dat niet. Dat zal iedere gelovige met mij instemmen. Je wilt het goede wel doen, maar je merkt dat je nog zo vastzit aan deze wereld. Die oude patronen zo lastig los te laten. Moeilijk om met vrienden te breken die je van de Heere Jezus afhouden. En de zonden die nog zo dichtbij zijn.

Ik wil de Heere geen verdriet doen. Proces hè, het goede niet te doen wat ik wil doen. Laten we vanavond maar zo nuchter zijn: het proces van onze bekering blijft tot onze laatste snik. Een opgave. Maar weet u, we gaan zo Psalm 103 zingen. Bemoedigende woorden. God weet wat van Zijn maaksel zij te wachten.

Het geloof wordt getest. In gebed leggen bij Hem. Heere, U weet toch dat ik U wil dienen. Maar U weet ook dat ik struikel. Geeft U mij de kracht, geeft U mij de Geest. Bij die wedergeboorte is het die Heilige Geest die in het leven. Hij geeft die kracht om te geloven.

Op het kruis te zien. Waar het onmogelijke mogelijk is geworden. Hij heeft toch die macht over de zonden gebroken, of niet? Zou Hij dan ook niet krachten kunnen geven hen die in stof liggen neergebogen.

3. Bekering leidt tot goede werken

Ik kan mij voorstellen dat het een ongemakkelijk gevoel oproept. Goede werken. God heeft mij genade gegeven, en ik er iets voor terugdoen. Terugbetalen. Dat is een van die misverstanden. Daarmee geeft de Catechismus zo’n 450 jaar geleden antwoord op de vraag van Rome. Als jij goed je best doet. Dan ontmoet je elkaar halverwege.

Er waren er toen die beweerden dat mensen die buiten de kerk ook in de hemel kan komen. Ieder het zijne geeft maar Jezus niet kent, en dan verloren gaat. Wie goed doet, goed ontmoet. De Catechismus zet hier radicaal een streek door. Gezang ‘Laat m’ in U blijven, groeien, bloeien, o Heiland, die de wijnstok zijt! Uw kracht moet in mij overvloeien, of ‘k ben een wis verderf gewijd. Doorstroom, beziel en zegen mij, opdat ik waarlijk vruchtbaar zij’.

Bijbelse goede werken zijn vrucht van de Geest. Die komen niet bij ons vandaan maar bij God vandaan. Het is Gods kracht die moet overvloeien en niet onze kracht. Dat zijn goede werken niet. Antwoord 91 wijst ons op drie dingen. Goede werken zijn werken die uit het geloof opbloeien. Wat uit het geloof niet is is zonde. Maar wat uit het Woord opkomt is goed. Daarom zo belangrijk dat we in de Bijbel thuis zijn.

De wet van God. Natuurlijk om ons op onze zonden te wijzen. Maar ook voor de gelovigen op Christus te wijzen. Daarom kan een traditie nooit bepalend zijn. Niet omdat we het op Katwijk zo gewend zijn. Maar als we het zo doen, lijkt het van buiten nog heel wat, maar van binnen de dood in de pot.

Gemeente, wat is het verschrikkelijk als we denken ik mag dit of dat wel doen. Maar goede werken worden geleid door God. Het gaat om de eer van God. We leven voor de Heere omdat we het voor Hem doen. Daarom was die zonde van Ananias en Safira zo erg. Geven aan de gemeente was goed. Maar deden het om zichzelf.

Gaat het om de eer van God? Als we om eens zien en kijken op onszelf. Kan maar zo zijn dat je de moed je in de schoenen zinkt. Als ik denk dat het niet beter kan, wijst Hij mij op het hemelse perspectief. In dat Vaderhuis waar we volmaakt zullen zijn. Wat enkel genade is, komt uit Zijn hand. En wij? Wij zingen Hem de lof: en u mijn ziel, loof Hem bovenal.

Amen.

 

Zesde lijdenszondag 3 april 2022 – Unizaal Hersteld Hervormde Gemeente Benjamin Katwijk – kand. J.W. Bonenberg – Schriftlezing Romeinen 6 vers 1-14