Het appèl van de Heere Jezus om te gedenken aan de vrouw van Lot is vol compassie. De vrouw van Lot is het voorbeeld van ongeloof. Ze was zo dichtbij, ze was bijna een christen. Ze hoorde het Evangelie, het werk van God en werd zelfs door engelen van God bezocht. En daar komt bij dat voor haar de opdracht zo duidelijk was. Het was niet verkeerd te begrijpen. Ze moest de stad verlaten en niet achterom kijken. Maar ze wilde niet, ze verhardde bewust in ongeloof. Wij moeten ook vluchten uit de stad, uit de stad verderf. Ook voor ons is de opdracht zo duidelijk en kan niet verkeerd worden begrepen. Er is voor ons alleen behoud in de Zaligmaker Jezus Christus. Vlucht tot Hem, breng je zonden en vraag om vergeving.
Lukas 17 vers 32: ‘Gedenk aan de vrouw Lot‘.
Gedenk aan de vrouw van Lot
Dit is een van de kortste teksten in de Bijbel. Het is een bewogen appèl van de Heere Jezus Christus vol van compassie. Abraham wordt als het voorbeeld van gelovigen, de vrouw van Lot als het voorbeeld van ongeloof. Zo dichtbij, bijna een christen maar zo ver van de zaligheid.
Deze prinses is in een zoutpilaar veranderd. Geen erfenis. De Heere Jezus verwijst naar Genesis 17. De prinses die een zoutpilaar werd is net zo’n realiteit als de val van mensen. God plaatste de eerste mensen in die plaats maar gevallen en uit het paradijs gedreven.
Het was net als in de dagen van Lot. Sodom en Gomorra bestaan niet meer door het oordeel van God over deze steden. Dit is zo belangrijk. Waarom gedenken aan de vrouw van Lot? Dit is de belangrijke vraag. Het is niet alleen maar ervan weten maar gedenk en doe er iets aan. Waarom zegt de Heere Jezus niet: gedenk Abraham? Of: gedenk Lot. Waarom niet? Abraham de vader der gelovigen. Of andere gelovige vrouwen in het Oude Testament. Waarom specifiek de vrouw van Lot?
De wereld is niet anders als toen. Openlijk in rebellie tegen God. We leven in een wereld waar gevraagd wordt waar is God? Hij heeft alles in handen. Maar deze wereld wil er niet van weten. Deze pandemie is een semi-oordeel van God. Dit is een voorbode van het laatste oordeel. Als we ons niet bekeren, dan zullen we net als Sodom en Gomorra vergaan. Wat had God tegen Sodom en Gomorra? Ezechiël 17. Zo goddeloos, persvers in allerlei manieren. Er zal een wereldwijde oordeel zijn. Waarom moeten we gedenken aan de vrouw van Lot?
Genesis 19 vers 26. Ze keek achterom en ze werd een zoutpilaar. We weten haar naam niet eens. Of nationaliteit. We weten het niet. We weten dat ze met Lot twee dochters had. Ze was een met Lot in het huwelijk maar niet in het leven met de Heere. Lot was een rechtvaardige. De neef van Abraham. Abraham de vader der gelovigen, de vriend van God. Dit is zijn neef.
Deze vrouw had zoveel voordelen. Ze hoorde het Evangelie uit de eerste hand. Genesis 19. Engelen bezochten haar. Ik ben er zeker van dat Lot vele malen geprobeerd heeft haar te bewegen tot de dienst van de Heere. Ze werd niet tot as net als de mensen in de stad. Maar ze keerden God de rug toe. En jij? De lucht die je inademt? Wie geeft het je? De studie die je kan doen? Het dak boven je hoofd? Wie geeft het je? Elk soort voedsel is om de hoek beschikbaar. Alle informatie, encyclopedie. We zijn niet het centrum van de wereld. We zijn maar stof.
Misschien heb je iemand in je huis die een gelovige is. Je ouders. Ik weet het beter?! Ervaring in het leven. Jouw gelovige ouders willen het goede voor je. Je bent zelf niet het centrum van de wereld. Je hebt vele diensten gevolgd. De gebeden, de doopdiensten. Betekent het allemaal niets voor je? Is je hart nog steeds koud? Kijk naar de voordelen die je hebt, net als die de vrouw van Lot had.
Het tweede is de eenvoudigheid van de boodschap. Er was niet verkeerd te begrepen. Zelfs een kind begreep het. Het was niet alleen een opdracht maar ook een belofte. Het is in Genesis 19 vers 17. Het kan niet duidelijker dan dit. Behoud u om uw levens wil, zie niet achter u om en sta niet op deze ganse vlakte. Ze kon de boodschap niet verkeerd begrepen.
En jij? De boodschap is niet veranderd. Ren, vlucht voor je leven. Voor je ziel staat er in het Hebreeuws. Geloof in de Heere Jezus Christus. Hij kwam naar deze wereld om te sterven voor zondaren aan het kruis van Golgotha. De boodschap was zo duidelijk. Niets anders te doen dan te vluchten. Zo ook te vluchten uit deze wereld van je zonden.
Maar kijk naar haar zonden. Het is constant. Bewust ongeloof. Het was te moeilijk voor haar om haar huis, mooie tuin en alle andere voorrechten te verlaten. God neemt de zonden zeer serieus. Het leven is geen spel. De duivel probeert je te doen laten geloven dat er niets na het leven is. Dat is de grootste leugen. Na de dood is er het oordeel, dat zegt de Bijbel. Farao zei: wie is God dat ik daar iets mee van doen had. Precies zo was de vrouw van Lot.
Ze verkoos Sodom boven de veiligheid in de Zaligmaker Jezus Christus. Sodom is een vloek, ook in een woord geworden. In het beeld van Bunyan in christenreis is het de stad verderf. Er was trots in haar hart. Dit is de grootste zonde. Er is een God en we moeten verantwoording aan Hem afleggen. Wat je moet doen is je zonden overzien en bij God brengen. We moeten ze met misère overzien.
Niet proberen maar vertrouwen. Dat is wat de Bijbel ons leert. Lot en zijn vrouw vertrokken vroeg in de ochtend. Ze was er bijna, bijna een christen. Bijna gewonnen. Dat hoor je vaak. Je bent een grote verliezer. Geldt net zo voor je ziel. God vraagt niet van ons ons best te doen. Ook niet zelf proberen. Je moet naar de Zaligmaker. Het enige wat je ziel kan redden is het werk van Zaligheid. Zoar is het beeld van behoud in de Heere Jezus Christus. God betaalde aan het kruis van Golgotha toen de Heere Jezus Christus stierf.
Het oordeel van de vrouw van Lot was plotseling. Het was niet eerder voorgekomen. Ze kreeg geen melaatsheid. Of gestenigd. Of de aarde die geopend werd om haar in te storten. Nooit eerder voorgekomen. Direct een zoutpilaar. Ze werd een monument. Uit archeologisch onderzoek weten we dat de plaats van de zoutpilaar de laagste plaats op aarde is. Spreuken 29 vers 1: ‘Een man, die, dikwijls bestraft zijnde, den nek verhardt, zal schielijk verbroken worden, zodat er geen genezen aan is’.
Laat ik afsluiten. Wat als het over jou en mij gaat en zaligheid? Vlucht tot Christus. Hij werd die pilaar van zout. Hij hing aan het kruis van Golgotha. Aan het huis. Onschuldig was Hij. God legde op Hem het rechtvaardige oordeel dat jij en ik verdienen in dit leven en het komende leven. Christus werd onze stad van behoud. De stad Zoar. Hij werd op een berg gekruisigd. We moeten uit de stad gaan naar Hem. Hij betaalde voor hen op het kruis van Golgotha. Het maakt je vrij en ook van de consequenties van de zonden. Kom niet dichtbij maar ga naar binnen. Ga het Koninkrijk van God binnen. Haat je zonden. Belijd ze aan de Heere Jezus Christus, de Verlosser.
De mensen als in de dagen van Lot. Ben je als hen? Niet denken aan de betekenis van het leven? Laat het ons niet gebeuren. Lukas 17 vers 28 en 29: ‘Desgelijks ook, gelijk het geschiedde in de dagen van Lot; zij aten, zij dronken, zij kochten, zij verkochten, zij plantten, zij bouwden. Maar op den dag, op welken Lot van Sodom uitging, regende het vuur en sulfer van den hemel, en verdierf ze allen’.
Eten, drinken, vrolijk zijn. Maar dezelfde dag dat Lot de stad Sodom verliet, kwam vuur en zwavel. Voel je nooit verlost zonder de Zaligmaker Jezus Christus. De voordelen van deze wereld zijn volstrekt onwaardig om te vergeleken te worden met de zaligheid in Christus. Als je de computer afsluit vanavond. Gedenk de vrouw van Lot. Zie op de Heere Jezus Christus voor je behoud.
Zondag 19 april 2020 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk], dienst online uitgezonden vanwege de huidige omstandigheden – Ibrahim Ag Mohamed – Schriftlezingen Genesis 19 vers 12-26 en Lukas 17 vers 20-32