In de zaligspreking gaat het over het verzadigd worden van de hongerigen en dorstenden. Zij verlangen naar recht en gerechtigheid – juist ook over hun eigen leven omdat ze daarin zoveel onrecht zien. God wil ons verzadigen met Zijn genade. Er is genade in overvloed. Hij zaait met gulle hand. Vanuit deze gaven mogen wij blijde uitdelers van het evangeliewoord zijn.

Geliefde gemeente van Christus, we staan nog een keer stil bij die berg. De zaligsprekingen. Woorden over verlangen naar gerechtigheid. Ik voeg een paralleltekst toe. Ditmaal van Paulus. Hij komt met Psalm 112 naar ons toe. Een rijkdom hoe dat verbonden is! We horen over rijkdom, gunst, giften, genade.

Een drieluik dus, deze drie preken over deze zaligspreking:

  • Kennen we dat verlangen? Dat de Heere rechtspreekt over ons. Hij is de Rechter en Redder. Verlangen we naar Zijn eerlijke uitspraak?
  • Toen kwamen we erop dat er een belofte is. Verzadigd worden. Zullen verzadigd worden. Wat een wonder. Hij doet het! Hij biedt ruimte. Hij nodigt.
  • Vanavond opnieuw de uitnodiging. Krijgen we een opdracht mee. Zijn we die liefdevolle doorgevers van de boodschap van de genade.

Heeft u het gehoord? Paulus slaat zijn anker uit in de psalmen. Een echo van Psalm 112. Hij citeert Psalm 112. We zongen dat ook. In Psalm 112 staat: God deelt mild uit. Hij geeft aan de armen. Zijn hoorn wordt met eer opgeheven. Ik moest denken aan die zaligspreking. Ik moest ook denken aan de hoorn des heils. De sjofar, einde Jom Kippoer. Je mag verder. Een nieuw begin. Vergeven. Vrij van zonde. Hoort u het? Proeft u het? Er is recht gesproken. Een nieuw begin!

Ik wil u iets laten ontdekken hoe de Heere zorgt voor die verzadiging. Laten we eens goed kijken hoe de Heere dat doet. Uitgestrooid. Een woord uit Psalm 112. Paulus heeft het over zaaien. Een gulle hand, een ruim gebaar. Zaaien met het woord van genade. Met een gulle hand. Psalm 112 werd ook in Paulus tijd vertaald in het Grieks. Paulus heeft dat goed gepakt.

Wat zegt Paulus nog meer? Vers 8: God is bij machte elke vorm van genade overvloedig te maken! Voor wie? Voor wie hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Zie de zaaier aan het werk. Zaad wordt ruim gezaaid. Waar valt het neer? Een gedeelte op de weg. Het aardt niet. Geen dorstig verlangen. Of op rotsige bodem? Dan houdt het geen stand. In die goede grond wel. Die grond vraagt onderhoud. Stenen eruit. Bemesting. Hongeren en dorsten; onderhoud. De Heere zaait breed uit. Hoe is onze bodem? Willen we genot, alleen de vrucht? Of verlangen we ook naar onderhoud?! Dan treft de Heere goede bodem.

Nu de stap naar het avondmaal. Als het hart symbool staat voor die aarde, hoe is het met onze ontvankelijkheid? Hoe gaan we verder? Vanavond, morgen… We lazen 13-16 van de zaligsprekingen, of erna. Adeldom verplicht. De Heere verwacht iets van ons. Zelf de genade uitleven naar mensen om ons heen. Die tijd begint vandaag. Altijd. Ook vandaag.

Jezus is op die berg. In gesprek. Hij vertelt wat Hij verwacht. U bent het zout van de aarde. U bent het licht van de wereld. Laat uw goede werken zien. Zo geeft Jezus het aan. Hij zorgt voor de verzadiging. Gevoed en versterkt mogen we verder. Hij geeft alles wat nodig is. Hij zegt toch zelf: Ik ben het licht der wereld. Wij mogen reflecteren.

Paulus weet het. Hij ontmoette het Licht. Hij viel van zijn paard en troon. Paulus maakt er een persoonlijke zaak van. Moge uw zaad toenemen. Moge het vermeerderen. Het zaad doen toenemen. De vruchten van uw gerechtigheid doen toenemen. Paulus maakt er een opdracht van. Vers 7-13, woorden die ons helpen. Blijmoedige geven. Uitdelen – ook met je handen. In staat tot alle vrijgevigheid. Geven om niet terug te ontvangen. De gulle handreiking aan Hem en aan allen. Vrijgevig en gul – in Grieks hetzelfde woord. Er zit iets verbindends in. Niet over de schutting gooien. Samen. Juist in verbondenheid. Als u digitaal giften geeft, kan het een techniek worden. Ook de collecte voor Heyten, zijn we met ons hart verbonden? Verbonden over de grenzen heen.

We lezen ook: niet met tegenzin of dwang. Want God heeft de blijmoedige gever lief. Bekend zinnetje. We mogen leven van Zijn rijkdom – zouden we dat niet aan anderen laten zien?!  Wie zegenrijk zaait, zal zegenrijk oogsten. Het tegenovergestelde ook: een lamp onder de korenmaat, heeft geen effect.

En het motief dan? Jezus het licht der wereld. Het licht op ons pad. Dat moet je toch willen reflecteren? Zeker bij het avondmaal. God heeft de blijmoedige gever lief. God houdt van mensen die het evangelie uitdelen. Heerlijke gedachte. Welk motief heb je om het niet te doen?

Er staat drie keer dank in het gedeelte van Paulus (vers 11, 12, 13). We zijn dankbaar omdat het ontvangen. Eucharistie. Dat is niet zomaar een woordje.

Ik vat de preken nog een keer samen. Er is geen mens die zonder de Heere kan. De Heere laat weten waar het op aan komt. Hij biedt vrijspraak en redding. Hij draagt de straf wel. Hij verzadigd. Een beker die overvloeit. Een zaaier die ruim uitstrooit. Dat geeft moed. We mogen groeien in geloof. Het kan schuren, dat hoort bij het onderhoud. Zijn we dankbaar? Willen we uitdelen?

Ik sluit af met die laatste woorden van Jezus in die Bergrede. Dat de mensen uw goede werken mogen zien en uw Vader mogen verheerlijken. Weg met het horizontalisme! Het is verticaal. Bij die Heere moet ik zijn. Die boodschap mogen we meenemen de week in. Van harte. Laten we dat doen.

Amen.

Hervormde Gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, zondag 12 september 2021, 18.30 uur. Voortzetting en nabetrachting Heilig Avondmaal. Schriftlezing Mattheüs 5:6, 13-16 en 2 Korinthe 9:6-15. Lezing na viering: Jesaja 49:13; zingen Psalm 116 vers 7 en 10.