Een vrijmoedige belijdenis van de opgestane Levensvorst
Het is de opgestane Levensvorst Jezus Christus die Zich openbaart aan de twee die onderweg naar Emmaüs zijn. In dit praktische onderwijs klinkt een waarschuwing, een aansporing en een bemoediging. Het komt aan op het geloof in Jezus Christus, Hem meer en meer te kennen. Het zijn de Schriften die van Hem getuigen. We kunnen Hem leren kennen en meer en meer leren kennen in het Woord, de Bijbel, en daarom is de Woordverkondiging zo belangrijk. In de gedaante van Zijn Woord komt God tot ons en laat Hij Zich ontmoeten vanmorgen op de Tweede Paasdag.
Lukas 24 vers 35: ‘En zij vertelden hetgeen op de weg geschied was, en hoe Hij hun bekend was geworden in het breken des broods”.
Een vrijmoedige belijdenis van de opgestane Levensvorst
1. Een waarschuwing;
2. Een aansporing;
3. Een bemoediging.
1. Een waarschuwing
Misschien kunt u het zich voorstellen. Je loopt met haast, loopt de weg over. Iemand grijpt je bij de arm. Je wilt je losrukken. Totdat je ziet dat die persoon je waarschuwde voor een auto op de weg bij het oversteken. Vanmorgen klinkt een waarschuwing. Niet aangenaam. Maar wel goed. Les van het geestelijke leven. Niet alles fijn en gezellig. Als de Heere erbij is dan kun je overal zijn en als Hij er niet bij is kun je nergens zijn. Spiegel voorgehouden. Geldt niet alleen anderen. Ook anderen waarschuwen als dat nodig. Iemand ontzien is iemand niet zien. Er is niet liefdelozer, harder om iemand niet te waarschuwen.
Bijzondere situatie waar deze twee mannen in verkeren. Ook bijzondere tijd. Tijd dat Jezus op aarde rondwandelde. Teken heeft gedaan, wonderen verricht. Gedood. Opgestaan uit het graf. De dood kon Hem niet houden. Heeft ook invloed op het leven van deze twee mannen. Kléopas. De ander niet genoemd. Misschien een zoon van hem. Niet ondenkbaar daar deze twee mannen in hetzelfde huis woonden. Ze waren teleurgesteld. Ander beeld hadden verwacht. Zou het dan in de dood eindigen? Geweldige vragen bestormden hun bezwaarde harten. Ze kregen het niet op orde, op een rijtje. Hoe ze ook overlegden en redeneerden. Hun verwachting was verloren gegaan. Koninkrijk van God dat opgericht zou worden kwam ten einde.
En dan die vrouwen. Hen ontsteld. Vrouwen aan het graf. Daar engel ontmoet. Even later Jezus ontmoet hebben. Beter gezegd: Hij ontmoet hen. Je zou denken: als ze de verhalen van de vrouwen hoorden, dan zou het nu weleens de goede kant op kunnen gaan. Gedachten van hun gestalte. Als het waar is dan komt het toch goed. Waarschuwing. Probeer niet te beleven wat deze mannen beleven. Bijzondere tijd, bijzondere situatie. Waar het om gaat: wat is je hoop? Wat is je verwachting? Omstandigheden kunnen iets anders laten zien. Misschien wel haaks. Om dan vast te houden aan wat de Heere belooft heeft. Alleen te hopen op Zijn Woord.
Nog een waarschuwing ligt er. Hij is hen bekend geworden in het breken van het brood. Vertaalslag naar vandaag. Woord eeuwenoud. Wat betekent het dat Hij zich bekendmaakte in het breken van het brood. Leren we Hem kennen aan de Avondmaalstafel? Over gehad met belijdeniscatechisatie. Ik denk dat die gedachte leeft. Het is nodig Hem te kennen. Trappen en maten daargelaten. Zo zal je voorgehouden worden hoe je toegang krijgt tot het Avondmaal. Geen automatisme. Je doet belijdenis en dus ga je aan het Avondmaal. Dus. Conclusie. Je doet belijdenis. Hartenzaak. Belijdt Christus te kennen. Wel direct verband tussen het doen van belijdenis en de gang naar het Avondmaal. Mag nooit automatisme zijn. Ook niet na 100x aan het Avondmaal. Steeds weer te verwachten van de opgestane Levensvorst. Deze mannen laten het zien. Hem te kennen. Hij heeft de sleutels van dood en graf. Hem te kennen in de staat van Zijn vernedering. Verzoening heeft aangebracht. Zijn bloed reiniging van alle zonden. Hem te kennen in Zijn sterven en ook in Zijn leven. Hem meer en meer te leren kennen.
2. Een aansporing
Als je deze mannen ziet, dan lijkt het erop dat ze alles kwijt zijn. Als we zouden kunnen vragen. We dachten dit. We hebben dit ervaren. We zijn onszelf een raadsel. We krijgen het niet meer op een rijtje. Juist dan is het daar de opgestane Levensvorst, de Heere Jezus, die Zich aan hen bekend gaat maken. Openbaren. Zo iets moois. Eerst een geheim. En dan openen. Met het Woord. De Schriften. Hier in het Nieuwe Testament gaat het over het Oude Testament aangezien het Nieuwe Testament er nog niet was. Onderzoek de Schriften, die zijn het die van Mij getuigen. Paulus ook in de synagoge. Christus in het Oude Testament verklaard. Vader van Kohlbrugge zei: zelfs in de eerste vijf boeken van Mozes Christus leren kennen. Mozes, profeet, was ook de wetgever. Het volk Israël geboden de wet streng en nauwkeurig te onderhouden. Wat heeft dat duidelijk gemaakt? Al bij Adam en Eva. Gehoorzaamheid vroeg de Heere. Dan het eeuwige leven. Maar ongehoorzaam. Noach niet. Abraham niet. Mozes. U ziet het steeds weer dat mensen het niet redden. Laten we niet vaag blijven dat u het niet redt en jij het niet redt. Als God met Zijn heilige geboden komt, dan redt u het niet. Reinheid, heiligheid. Dan moet u verloren gaan.
Maar dat het Gods Zoon is die alles gehouden heeft. Weg van volkomen gehoorzaamheid. Hij heeft betaald. Is dat dan niet uw leven? Het leven? Zou je daar dan ook niet van spreken? En zij vertelden hoe Hij hun bekend geworden was. Telelens weer de les dat je het van het Woord moet hebben. Meer van Hem kennen moet je voor in het Woord zijn. Wat is de Woordverkondiging belangrijk. Onze plaats innemen. Kan tot grote schade zijn als we er niet zijn. Thomas. Hij is er niet bij. Moet nog een week wachten. Daarom gemeente, wat is het nodig dat Woord. Verdiept in het Woord.
De profeten, wat hebben ze geschreven? Moest de Christus dan niet alzo lijden en in de heerlijkheid ingaan? Verlossing uit Egypte en Babel. Gouden draad van de komst van Christus. Die verlossingen waren groot maar de Verlosser zou komen. Jouw Verlosser. Doop in lijn te liggen met je belijdenis. Met Hem ondergaan. Niet eenmalig maar voortdurend. Te sterven aan mijzelf. Met Hem op te staan. De overste van de koningen der aarde. Daarom een aansporing. Zoals de Emmaüsgangers vertelden. Laat het dan maar weten aan anderen. Dat Hij je leven in en je leidt en stuurt. Misschien moet je wel dwars tegen je gevoel in. Te rusten op dat enige en vaste fundament Jezus Christus. Gaat ook weerstand oproepen.
Paulus op de Areópagus. Dan zeggen ze: wat is dat voor een gek. Die heeft ze zeker niet op een rijtje. Jezus Christus en die Gekruisigd. Voor de Jood een ergenis, voor de Griek een dwaasheid. Voor een Puttenaar een onbeduidendheid. Niet alleen voor een Puttenaar maar voor ieder natuurlijk mens. Dan ga je meer en meer zien hoe dwaas. Er is geen beter leven dan je te leggen aan Zijn voeten. Hem in alles nodig te hebben. Niet alleen in de grote dingen van het leven maar iedere dag opnieuw.
3. Een bemoediging
Want deze mannen hadden alle hoop gesteld op Jezus Christus. Maar Hij is aan het kruis genageld. Hij is gestorven en begraven. Ze hadden al hun hoop op Hem gesteld en die hoop was vergaan. Wat gebeurt er dan? Het is deze opgestane Levensvorst die hen gaat ontmoeten. Hij kent hun vragen. Hun nood. Weet precies waar deze mensen behoefte aan hebben. Daar is Hij. Hij maakt Zich bekend. Hij laat Zijn littekens. Ze zien het als Hij het brood breekt. Hij is het werkelijk.
Hoe zit het? Een verheerlijkt lichaam en dan toch de littekens van het lijden. Zal Hij zo ook niet alle roem en eer ontvangen tot in alle eeuwigheid? Hij het Lam is die geslacht is van voor de grondlegging der wereld. Is Hij het niet die Zich bekendmaakt? Hij is het die betaald heeft. Volkomen betaald heeft. Geloven dat wil zeggen rusten, vertrouwen, gehoorzamen. Zo mogen ze zich als het ware leggen aan Zijn getrouwe voeten. Dan mag je het eigenen. Niet alleen voor anderen maar ook voor mij. Hem meer en meer te eigenen. Meer en meer op Hem te mogen rusten. Om Hem dan ook zo Hem door het geloof te leven. De rechtvaardige zal door het geloof leven. Het geloof is geen bezit. Een ding is zeker. Hij heeft het toegezegd, de beloften zijn zeker. Hij heeft het toegezegd tot in alle eeuwigheid.
Niet telkens te zoeken naar het gevoel. Geloof niet zonder gevoel. Het gaat om het geloof. Wat Hij toegezegd heeft. Dat maakt geen verschil meer tussen een gelovige in het Oude en Nieuwe Testament. Van het Woord hebben. Daarin laat Hij Zich ontmoeten. Scherper: waarin Hij je ontmoet. Hoe Hij hun bekend geworden was in het breken van het brood. Een vrijmoedige belijdenis van de opgestane Levensvorst. Amen.
Maandag 22 april 2019 – Hersteld Hervormde Kerk Putten – ds. R. van de Kamp [dienaar te Putten] – Lukas 24 vers 35 – belijdenisdienst