Woensdag 8 november 2017 – Hersteld Hervormde kerk Putten – ds. R. van de Kamp – Jakobus 1 vers 1-8

Voorzang Psalm 50 vers 1

Gebed, Votum en groet

Psalm 56 vers 4

Geloofsbelijdenis met artikelen 1 en 2 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis [http://www.online-bijbel.nl/belijdenisgeschrift/nederlandse-geloofsbelijdenis/]

Psalm 41 vers 6

Schriftlezing Jakobus 1 vers 1-8 [zie Bijbelgedeelte http://www.online-bijbel.nl/bijbelboek/Jakobus/1/]

Gebed

“Heere, in Uw goedheid en trouw brengt u ons samen. Onder de verkondiging van Uw Woord. Uw woord mag nog klinken. Tot spreken. Om Uw stem te herkennen. Daar hebben we Uw Geest voor nodig. Belijden: zoveel wat Uw stem verstoord in ons leven. Zoveel om ons heen. Hart verduisterd, ons verstand. Dat we zo weinig opmerken. Daarom Uw Heilige Geest zo nodig. Horen, hart zal raken. Als we zo vers voor vers doorgaan. Bidden om Uw zegen. Dat de dienst mag zijn tot Uw eer. Tot afbreuk van het rijk van satan. Tot onze zaligheid. Daar bidden wij om. U weet precies wat wij nodig hebben. U leidt en bestuurt alle dingen. U gaat met een ieder van ons Uw weg. Dat is tegelijkertijd zo moeilijk. Als het gaat zoals wij verwacht hadden, dan gaat het nog wel. Maar als er iets gebeurt, ons iets voordoet in ons leven, dan zo moeilijk. Bidden in het bijzonder voor de broeders. Die verkozen zijn. Zo onverwacht. Dat het niet alleen de kerk, de kerkenraad is die hen roept maar U roept. Dat ze zo mogen beslissen om te dienen in Uw Koninkrijk. Maar niet alleen zij worden geroepen, ook wij. Keer op keer. Belijden met de Nederlandse Geloofsbelijdenis. U openbaart zich, in de natuur. Letters van dat boek, het schone boek. Grote doel: dat Uw huis vol worde. Dat U zich een kerk vergadert uit het menselijke geslacht. Zo bijzonder dat er zoveel mensen niet geroepen worden en wij wel. Dat moet ons aanzetten om onze stem te verheffen en onze naasten te vertellen. Dat er een God in de hemel is die neerziet op Adamskinderen. U die roept en nodigt. Als we dan beseffen dat alles ons toegeschikt wordt uit Uw Vaderlijke hand. Dat we U nodig hebben. Dan gaan we overal Uw hand inzien. Dragen alle zorgen aan U op. Misschien wel gevlucht naar deze plaats. Gevlucht naar deze plaats voor alle zorgen en spanningen. We bidden voor alle verdriet, lege plaatsen en eenzaamheid. Ook alle vreugde en blijdschap. We dragen het aan U op. In het bijzonder als we er vanavond bij bepaalt worden, dat U alle dingen leidt en bestuurt. Te erkennen, gaat tegen ons verstand in, als we in velerlei verzoekingen vallen, U te danken. Van U te begeren. Wijsheid. Heere, we bidden het van U. Ook voor de jongeren onder ons en de ouderen. Welke leeftijd ook. Verwondert te zijn in U. O Zoon, U zit toch aan de rechterhand van de Vader. Hoor dan onze gebeden, O God aller genade, verhoor ons in Uw Zoon de Heere Jezus Christus. Doe het nog om Jezus’ wil. Amen.”

Psalm 119 vers 13 en 17

Preek over Jakobus 1 vers 1-8

[Griekse grondtekst, Scripture4all www.scripture4all.org/pdf_interlinear/gnt_nl.php?cs=3de90ea5d379873418df6f719c7461b0&t=419492&b=jam&c=1]

De eerste vraag die ik voor u heb: hoe zou u dit gedeelte willen omschrijven? Wat is de boodschap die in deze acht verzen ligt? Wat probeert Jakobus in die acht verzen te zeggen? Probeer het in één zin. ‘Het gaat hier om onderwijs ter bemoediging.’ Tot bemoediging in de praktijk van alledag. Waarom gebeuren de dingen? Wat heeft de Heere ermee te zeggen? Acht het voor grote vreugde als u in velerlei verzoekingen valt.

Als wij een brief schrijven, dan beginnen we met ‘beste Jan’, ‘geachte’ en sluiten af met vriendelijke groet. Ook een groet. Beste die, en dat. Brieven. Hoe Gods volk vroeger elkaar brieven schreef. Lieve vriend. Broeder in Christus. Zit al iets in de aanhef van een groet.

Bij Jakobus ook. Zaligheid. Alle twaalf stammen. Al een groet. Aan die in de verstrooiing leven. U herkent ook meteen de klassieke brief. Begint met de afzender. Jakobus, een dienstknecht van Jezus Christus. Aan wie ook meteen duidelijk: twaalf stammen in de verstrooiing.

Meteen een vraag vanwege specifieke aanhef. U herkent u zich er niet in, twaalf stammen niet. Algemene brief van Jakobus. Algemene zendbrief! Niet aan specifieke gemeente of persoon zoals Paulus aan gemeenten schreef, aan personen schreef. Maar Jakobus schrijft een algemene zendbrief. Als u zo de bijbel zou leven, dan kunt u de bijbel dichtdoen. Maar zo niet. Heere heeft ons op het oog! Bewogenheid. Niet alleen specifiek aan personen en gemeenten, aan ons ook!

Ligt meteen vreugde in. Over zaligheid. Liefde naar voren. Zoals Engelsen. ‘Dear’. Jakobus de schrijver. Welke Jakobus? Hedendaags vertaald Jaap. Twee Jakobussen in de Bijbel. Niet die een van die waarschijnlijk. Brief van latere datum. Traditie houdt Jakobus voor de voorganger aan de gemeente van Jeruzalem. Jakobus de broeder des Heeren, halfbroer van de Heere Jezus. Zelfde moeder, Maria, maar andere vader.

Waarom deze gedachte? Door woordje voor zaligheid, Grieks ‘chairein’. Handelingen 15 vers 23 zelfde woordje. Een woordje wat zich overigens niet zo gemakkelijk laat vertalen. Volgende vers. Acht het voor grote vreugde. Gebruikt een woordje wat er veel op lijkt, maar het net niet is. HSV: wees verheugd. Maar ik denk niet dat het terecht is. Ander woordje dan de verheuging.

Jakobus noemt zich niet discipel. Die naam aan de twaalf (elf) discipelen. Maar noemt zich een dienstknecht. Letterlijk: een slaaf van God. Negatief klinkt dat voor ons. Maar in de zuivere zin van het woord. Geen betere positie wensen dan deze positie! Geen betere God dan deze God, de Vader van de Heere Jezus Christus. Geen betere positie dan aan de voeten van Jezus.

Jakobus gaat het niet om zijn positie. Mag een dienstknecht zijn. Als hij zich zo bekendmaakt, dan weer opvallend, een dienstknecht van God en de Heere Jezus Christus. Waarom? In de eerste plaats een dienstknecht van God. De trouwe en onveranderlijke Verbondsgod. Ook denken aan het doopformulier. In de naam des Vaders: eeuwig verbond der genade met ons opricht. Een dienstknecht van God de Vader en van Zijn Zoon. Dat is ook opmerkelijk. Vraagt ook onze aandacht. Ene keer over Christus, Heere Jezus Christus et cetera. Hier gesproken over Heere Jezus Christus. Onomstotelijk bewezen: Hij de Christus, waarvan de profeten hebben geprofeteerd, de Zoon van God, mens en God in één persoon. Overigens zegt hij een dienstknecht van God en dé Heere Jezus Christus. Misschien verwacht ‘onze’? Hij schrijft toch aan de twaalf stammen, schrijft toch aan de volgelingen van de Heere Jezus Christus. Jakobus probeert het zo laag mogelijk proberen te houden. Zo laagdrempelig. Ik denk aan Thomas. Eerst zien en dan geloven. Dan roept Thomas het uit mijn Heere en mijn God. Kleintjes in het geloof.

Ook indrukwekkend: aan de twaalf stammen, niemand uitgesloten. Stammen in de verstrooiing. Terug naar het Oude Testament. Rijk verscheurd in tien en twee stammen. Door Assyrië weggevoerd het tienstammenrijk, twee stammen weggevoerd naar Babel. Twee stammen weer teruggekomen. Ezra en Nehemia. Hoe het land weer opgebouwd naar de ballingschap. Tien stammen nooit teruggekomen. De tien stammen in elk geval in de verstrooiing. Ook vanuit de twee stammen mensen de wereld ingetrokken. Ook verstrooid. Denk maar aan de Pinksterdag, Joden en Jodengenoten. Misschien herkent u zich niet in de verstrooiing. Maar als we zo vertalen: vreemdelingschap, buitenlands zijn. Uitlandig zijn. Die ellendig zijn. Niet op uw plaats. Niet thuis. Maar een vreemdeling, bijwoner. Bent u ook niet een vreemdeling hier beneden? Zoals Abraham dat hier beleed een bijwoner te zijn. Schat rijk, woonde in tenten.

Jakobus vervolgt zijn brief en valt met de deur in huis. Acht het voor grote vreugde als u in velerlei verzoekingen valt. Er blijkt al uit dat de verstrooiden het niet altijd zo breed hadden. Het voor vreugde houden. Gevaar voor de kerk. Altijd vreugde zijn. Onnatuurlijk zijn, ongeestelijk zelfs. We zijn op aarde, deze bedeling, waar alles besloten ligt onder de zonde. Waar droefheid is, pijn en moeite. Die nood mag de Heere opgedragen worden, Hem worden voorgelegd.

Wat betekent het dan dat we het voor vreugde houden? Jakobus zegt als u in velerlei verzoekingen valt, dan voor vreugde houden. Vertalen, velerlei of allerlei? Volgt er ook uit. Velerlei Statenvertaling: ene volgt de andere op. Allerlei iets in van allerlei soort. Achten? Wat betekent dat. Het voor de geest halen. Het in gedachten brengen. Met andere woorden: om nu eens al die dingen te overzien. Met een helikopterview bekijken. Van een afstand bekijken. Wat er allemaal gebeurt in uw leven. Als ik het met de tale Kanaäns mag zeggen: mag terugleiden. Hoe de Heere in uw leven heeft gewerkt. Gedachten worden afgeleid, nee niet maar geleid, zo te zien wie de Heere is in uw leven. Bij het stofzuigen, autorijden.

Denk ook aan de woorden van de apostel Paulus, alles schade en drek geacht om de uitnemendheid van Christus. Zo bovenuit getild, overzien. Maar er zit nog een moeilijkheid. Die verzoekingen. Gaat dat nu over verzoekingen of over beproevingen? U zegt misschien, kan onmogelijk verzoeking zijn? Heere Jezus heeft toch leren bidden: leidt ons niet in verzoeking. Hoe kan Jakobus dat nu schrijven? Ook in grondtaal maar één woord beschikbaar. Een verzoeking is negatief, een beproeving is positief. Duivel verzoekt negatief, tot het kwade. Dat u het zou verliezen. Maar een beproeving is iets positiefs. 1 Korinthe 10, God verzoekt niet tot het kwade. Daar zeggen wij verzoeken tegen. Maar om het geloof te toetsen, te beproeven. Het vraagt onderzoek, doordenking. Dan dat realiseren. Vertalers hebben gezocht naar een invulling. Statenvertalers vertalen concordant: op één lijn. Dat vraagt best uw aandacht.

Als het gaat over verzoekingen, dan is dat niet om u te laten vallen, hoewel het zo kan zijn dat de Heere satan gebruikt om u te beproeven (zoals met Job). Uit het oogpunt van satan is het een verzoeking, maar vanuit de Heere een beproeving. God tot het goede. Hij verzoekt niet tot het kwade.

Daarom het voor vreugde houden. Als zo uw geloof, uw leven, uw geestelijke leven, beproefd wordt. Omdat daarmee een bedoeling is. Werkt lijdzaamheid. In vers 3 ziet u het woordje beproeving. Daar ziet u in de grondtekst nog weer een ander woordje, de toets. Opdat uw geloof lijdzaamheid werkt. Lijdzaamheid is iets anders dan lijdelijkheid. Mensen die zeggen: de Heere moet het doen, boekje in een hoekje, Heere moet het doen. Afwachten is geen geloofstaal. Gelovig verwachten, lijdzaamheid. Geduld zit er ook in. Geduldig over de weg die de Heere met u gaat. Het gaat om geloof, gelovigen bemoedigen doet Jakobus.

Wetende dat de beproeving van uw geloof lijdzaamheid werkt. Gedreven tot de God aller genade. Hoe langer hoe meer van Hem verwachten. Veel te leren, ook veel te bemoedigen. U slaat de spijker op de kop, Jakobus. Dat onderwijs nodig. Dat alles wat er gebeurt, ook als ze het niet kunnen begrijpen, in de hand van de Heere kunnen leggen. Als het gaat om het geloof, rust op de beloften. Alle gearriveerdheid is de christen vreemd. De pijl ligt altijd verder, iets belooft. Het eeuwige leven belooft. Te leven op de beloften. Geloof in de Heere Jezus Christus. In de beloften van het Evangelie.

Prachtig als u Hebreeën 11 ziet, geloof van de Oud Testamentische gelovigen zelfde als Nieuw Testamentische gelovigen. Zo als zij uitzagen, wij uitzien. Als alles door elkaar gaat, dan zo de beloften geloven. Als u ziet op de kerk, komt het wel goed? Als er vervolgingen komen, zou ik dan wel staande blijven? Om in alles wat er gebeurt in uw leven, Zijn hand te zien én verbonden te zijn aan Hem.

De lijdzaamheid hebbe een volmaakt werk. Wil zeggen: is zijn wens. Hebbe. Geheel oprecht, in geen ding gebrekkig. Opdat u volmaakt zou zijn. Het eerste wat moet gebeuren, is dat u er tussenuit moet. Dat gaat fout. Vlees onderwerpt zich de wet van God niet. Strijd oude en nieuwe mens. O nu begrijp ik wat Jakobus bedoelt, als het vlees gekruist wordt, dat mijn wil eraan gaat. Prachtig mooi, als het gaat om het groeien in heiligmaking, dat is modern, dat mijn wil hoe langer hoe meer met zijn wil verenigd wordt. Zoals uw geloof beproeft wordt, gelouterd. Als goud gelouterd, goud schitteren en glanzen. Rommel eraf.

Kunnen wij wel volmaakt worden? Dat kan alleen door het geloof in de Heere Jezus Christus. Volmaakt kan alleen als de Heere ons aanziet in Zijn Zoon. Als ons leven is Christus. Doorgaande weg. Ziet u ernaar uit? Is dat uw verlangen? Is dat uw leven? Om zo de Heere nodig te hebben, om volmaakt te zijn? Om velen tot jaloersheid te verwekken. Maar dat is niet zo makkelijk voor de vreemdelingen in de verstrooiing, in de vijandschap. Dan wordt u een levendige getuige. Als u in het lijden, in de beproeving – misschien wel heel onterecht, dan vreugde mag zijn. In de meest onbegrepen omstandigheden. De weg die zo moeilijk is voor het vlees. Het maakt indruk, dat is onbegrijpelijk.

Jonge mensen op hun sterfbed, onbegrijpelijk. Zo mochten getuigen. Buren zeiden: dit is niet normaal. De ene klap na de andere klap te verwerken. Maar dan God van de Heere te spreken en geen kwaad woord. David Psalm 61, Psalmen zingen en geloften betalen.

Zouden ze dat altijd zo zien? De verstrooiden. Verklaarders: schaal met knikkers, met parels. Mooie uitspraken, bemoedigde uitspraken maar hangt als los zand aan elkaar. Maar ik denk het niet. Prachtige ketting, al die parels eraan. Acht het voor grote vreugde, als u het niet ziet, als u het niet ziet. Als u er met uw verstand niet bij kan. Dan schrijft hij: indien iemand wijsheid nodig heeft, dat hij ze met God begeert. Gaat om erkennen en herkennen van de Heere. Als u het niet begrijpt, misschien wel radeloos over de wereld gaat. Misschien wel twijfels heeft. Dat u het dan van God begeert! Wij zien het niet zoals de Heere het ziet. Dat is de moeilijkheid. Dat geldt niet van zijn genade, en gunst, en ook van de zonden. Totdat de Heilige Geest ons eraan gaat ontdekken.

Toen ik afscheid nam als werknemer en voor mijzelf ging werken, kreeg ik een tegeltje. In het Engels. Vertaald. Heere, geef me de moed om de dingen te veranderen die ik kan veranderen, het geduld om de dingen die ik niet kan veranderen en om het verschil tussen die twee te herkennen!

Niet in uzelf zoeken. Probeert het op een rijtje te krijgen, te redeneren. Ik kom naast u zitten. Verstand uitschakelen? Wonder als de Heere het verstand gaat inschakelen. Wel van God begeren, gebiedende wijs. Nergens anders zoeken. Eenieder mildelijk geeft en niet verwijt. Prachtig woord. Wij denken aan gematigd. Niet teveel, niet te weinig. HSV zegt overvloedig, maar dat is niet correct. Gaat om het onvoorwaardelijke karakter. Geen kleine lettertjes bij. Geen voorwaarden in, onvoorwaardelijk. Hij geeft een ieder mildelijk. Hij verwijt niet. En wat kan de Heere u verwijten en wat is er te verwijten! Zoveel goedheid terwijl de Heere alles op alles zet om u volmaakt te maken, dat u er zo’n puinhoop van te maken. Klein te denken van Hem. Hij alle reden om te verwijten, maar Hij doet het niet.

Begeren in geloof en niet twijfelen. Gebeden ernaast leggen. Bent u ervan overtuigd? Eis van Mij op Mijn trouwverbond. Van de week nog een gesprek met iemand van de evangelisatiecommissie, om zo te verwachten. Maar ik zie het niet, hoeft ook niet. Van maaicultuur af naar zaaicultuur. Niet twijfelen. Gemeente, als de Heere het geloof werkt, dat merkt u in uw gebed. Als de hemel openbreekt en niet meer van koper is. Komt er rust. Dan bent u het kwijt.

Als ik nog vragen heb, bij het Woord. Zou het voor mij zijn? Dat is het geloof niet. Dat is twijfel. Twijfel is een baar der zee gelijk. Twee dingen van elkaar scheiden. Geloof en ongeloof komen tegen elkaar te staan. Water met geweld aan, en zee die terugtrekt. Baar der zee gelijk. Dan moet u het niet menen dat u het ontvangen zult van de Heere. Dat is krasse taal. Een bede over: Heere, leer ons bidden. Wij weten het niet hoe wij behoren te bidden.

Een dubbelhartig man, als u twee harten hebt, uitgangen des levens. Twee uitgangen. Dan komt er strijd. Dan komt er niks meer. Werkt elkaar tegen. Huis tegen zichzelf zal niet bestaan. Ongestadig. Door de storm voortgedreven. Alle kanten opgeblazen. U weet niet meer wat er met u gebeurt. Dan ben je radeloos. Door onrust voortgedreven. En dat staat nu haaks op het Hem volgen.

Acht het voor grote vreugde dat u in velerlei verzoeking valt. Om hoe langer hoe meer de wegen van de Heere in uw leven te zien. Om zo hoe langer hoe meer Zijn voetstappen te drukken. Daarom dit gedeelte genoemd: onderwijs tot bemoediging in de praktijk van het dagelijkse leven. Amen.

Psalm 94 vers 6 en 7

Gebed

“Heere, wat een wonder dat U alle dingen bestuurd. En ook in ons leven. Dat de gedachten van alle acht miljard mensen op deze aarde aanstuurt. Moet ons verootmoedigen, maakt ons klein. Voor grote vreugde mogen zien op alles wat er gebeurt in ons leven. U hebt ons de weg gewezen. Als we het niet zien. U zouden vragen. Omdat U het belooft. Omdat al onze kinderen het beloofd zijn. Heere, leer ons. Dat we het Woord zouden onderzoeken. Uw vinger zouden herkennen die ons leven schrijft. Ga met ons. Aanvaard ook onze dank. Om Jezus’ wil. Amen.”

Psalm 145 vers 6

Zegen