ds. R. van de Kamp – Heidelbergse Catechismus zondag 22

De troost van het eeuwige leven

Wie mag weten dat zijn zonden vergeven Zijn door Jezus die Zichzelf gaf als het Lam dat geslacht is, leeft bij de troost van de opstanding van het vlees en het eeuwige leven. Na het sterven wordt de ziel terstond opgenomen en bij de wederkomst van Christus worden lichaam en ziel verenigd. De gelovigen krijgen een verheerlijkt lichaam. Hoe het eeuwige leven is? Een klein beginsel ervan mogen we nu al smaken. De eeuwige heerlijkheid is zo groot dat geen oog het gezien heeft, geen oor het gehoord heeft en in geen mensenhart is opgeklommen.

De troost van het eeuwige leven

1. De ziel terstond opgenomen;
2. Het vlees zal opstaan;
3. Ziel en lichaam weer verenigd;
4. Eeuwige heerlijkheid

1. De ziel terstond opgenomen

Beide vragen in de Catechismus vragen naar troost. Wat is uw troost als u denkt over de opstanding en het eeuwige leven? We zitten in de kern van de Catechismus. Vraag 1 gaat over de enige troost in leven en sterven en in de tweede vraag over ellende, verlossing en dankbaarheid. Is het u werkelijk een troost dat er een wederopstanding van het vlees is? Is dat de troost waardoor uw leven diepgang heeft? Wat is dan troost? Staat tegenover verdriet. Hoe groot mijn zonden en ellende zijn. Als je dat niet weet, wat moet je dan met troost? Gaat om het geheel. Kunnen niet voorbijgaan aan het verdriet dat een gevolg is van onze zonden. Gaat  om geloofsartikelen. Er is geen geloof zonder historisch kennen. Niet zonder verstand. Geest verlicht het verstand. Als de Geest het geloof werkt dan mag er ook vertrouwen zijn. Dat er eeuwig leven is. Hoewel het wel lijkt alsof alles om u heen in brand staat. Niet meer kan bezien de troost van de nieuwe hemel en aarde. En dan toch te geloven. Loop ik al wat vooruit op het vierde punt, het eeuwige leven.

De ziel terstond opgenomen. Gelooft u dat? Gelijk verschil tussen weten en geloven. Johannes 11. Martha weet ervan dat haar broeder zal opstaan. Een troost. Een geliefde ons voorgegaan is en opgenomen is in heerlijkheid. Gaat om Hem. Troost in Hem. In Jezus te geloven. Zal niet sterven in eeuwigheid. Dan de indringende vraag. Gelooft u dat, Martha? U en jij? Dan een troost. Rusten steunen op Hem.

Maar wederopstanding van het vlees duurt nog wel even? Nu ja, misschien wel dichterbij. Ook troost de ziel terstond opgenomen. Ziel en lichaam verenigd. In ziel terstond opgenomen ligt de eerste troost. Moordenaar aan het kruis krijgt te horen: heden zult u met Mij in het paradijs zijn.

Misschien ziet u uit naar die troost. Wie is Christus voor u? Ziet u uit naar Hem? Best moeilijk. Vrouw zei: ik houd van mij man, die zie ik elke dag en maak ik mee. Zo uit te zien naar Christus. Wie is de Heere Jezus voor u? Goed om over te na te denken. Meer uit te zien naar Hem. Te meer als u de schuldbrief thuiskrijgt. Schuld gaat wegen. Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God? Verloren moet gaan vanwege mijn schuld en dan Christus zich gaat openbaren. Dan komt er zoveel liefde tot Hem. Ziel wordt opgenomen tot het Hoofd. Waar ik naar uitzie.

Aangrijpend moment als de laatste adem uitgeblazen wordt en de ziel terstond weggaat. De dood is niet het aangrijpende maar het leven. Want in dit leven valt de beslissing. Zoals [waar] de boom valt, daar zal hij wezen. In dit leven moet de keuze vallen. Beslissend. Tot troost wezen de opstanding van het vlees.

De doodsjordaan moeten we allen door. Alleen door. Bunyan zag er tegenop. Jordaan nog over in de Christenreis. Jozua ook het volk door de Jordaan geleiden. Priesters voorop met de ark. Als de priesters de voeten in het water zetten, dan ontstaat een pad. Kan alleen door de priesterlijke bediening van Christus.

Dood de laatste vijand die overwonnen moet worden. Is toch al? Is schrijft Paulus. Door u en jou. In de kracht van Christus. De dood overwonnen worden. Waarom zouden we zo opzien tegen de dood? Verschillende redenen. Als satan u gaat wijs maken dat het allemaal niet klopt. Niet deugt in uw leven. Of als u ziet op wat u los moet laten. Kinderen, kleinkinderen.  Stervensgenade nodig. De Heere geeft dat niet eerder. Als mensen mogen getuigen op het sterfbed. Konden loslaten. Open handen. Ernstig ziek. Maar riepen: kom Heere Jezus kom haastiglijk. Stervenstroost.

2. Het vlees zal opstaan

Horen nog weleens de opstanding van het lichaam. Ten diepste niet juist. Gaat om de opstanding van het vlees. Paulus schrijft daarover. Verdorven vlees. Vlees is mens in al zijn verdorvenheid. Dat zich niet der wet van God onderwerpt. Dat vlees zal opstaan. Op een bijzondere manier. Tot troost. Lichaam gezaaid worden. Daar komt de term dodenakker vandaan. Worden gezaaid in verderfelijkheid maar opstaan in onverderfelijkheid. In zwakheid en opstaan in kracht. Opgewekt worden. Het heil is niet universieel, niet voor iedereen. Alleen voor die in Jezus gelooft. Ik ben de opstanding en het Leven. Troost. Dat ik van het verrotte vlees af ben. Eigen weg gaat.

Hoe zal dat zijn? Moeten we dan eten en drinken in de hemel? Herkenning? Ouders? Niet buiten het Woord gaan. Wat een geestelijk lichaam is. Weet u het? Ik weet het niet. Aan Christus gelijkvormig. Hoe Hij opgestaan met een verheerlijkt lichaam. Niets dat Hem tegenhield. Daarom ook belangrijk dat als het gaat over de wederopstanding van het vlees. Heilsfeiten bespreekt worden. Zicht op heilsfeiten krijgen. Opdat zo ook de troost er mag zijn van de opstanding van het vlees.

3. Ziel en lichaam verenigd

Vlees is dan zijn ontdaan van alle verdorvenheid. Kent u niet meer terug. Voor het oude vlees geen ruimte. Lichaam dat gezaaid wordt. Zo een begraafplaats in gedachten met al die graven, als Christus terugkomt op de wolken en de graven zullen opengaan. En de zee, geeft de doden. Zovelen uit de zee. Tsunami.

Ik ben nog eens overgestapt op een fregat bij de Marine. Wind nam toe. Zeiden ze: als je hier in het water valt, vinden ze nooit meer terug. Maar wel als Christus terugkomt. Ziel en lichaam zullen verenigd worden. Zoals je hier zit. Nadenken. Volle bewustzijn. Zo straks voor de troon staan. Hoe zal het dan zijn? Wat troost geeft u de opstanding van het vlees. Kan alleen als we Hem toebehoren. Buiten Hem verterend vuur. Als Hij ons aanziet in onszelf. Mattheüs 25, heb ik dan niet niet dit en dat in Uw naam gedaan? Dan zeggen: Ik heb u nooit gekend. Ik spoor u aan.

Schepping en schepsel zal tot zijn doel komen. Hem groot gemaakt. Of eeuwig verloren gaan. Hij niet meer gelasterd wordt. Gelijkvormig. Niet gelijk aan. Hem te loven, het Lam staande als geslacht. Die Zichzelf gegeven heeft. Getrokken uit de macht der duisternis. Niets in mij dat naar Hem vroeg. Troost in het strijdperk van dit leven. Uitzien naar Zijn komst. Hem te zien van aangezicht tot aangezicht. Hier missschien wel zoveel teleurstellingen in mensen. Misschien wel teleurgesteld over ambtsdragers. Misschien nog wel meest in uzelf. Dit de troost dan. De opstanding van het vlees.

4. Het eeuwige leven

Volle aandacht op het leven naar dit leven. Dit leven voorbereidingstijd. De Heere heeft u geschapen om eeuwig te leven. Wat een butsen en deuken. Besloten onder de zonden. Beseffen we dat wel? Zo op het aardse leven gericht. Hier pefect zijn. Maar ten diepste gaat het om het leven naar dit leven.

Hier dan? Krijgen een voorsmaak ervan. Begin van de eeuwige vreugde. Het is nog maar een beginnetje. Zoals een man die de vraag kreeg: hoe gaat het met u? Best! Maar het beste komt nog. Al gevoel van het eeuwige leven. Gevoel beetje vreemd. Gevoel kan u bedriegen. Kan later anders blijken te zijn. Onderwijzer zegt niet dat het gevoel het fundament is. Jezus en die gekruisigd is het fundament. Indrukken mogen er zijn. Zeker als u te kampen hebt met moeite, pijn en vriend. Ik zal eerlijk zijn, de laatste merk, krant opslaat, zoveel pijn door verwarring en verdeeldheid. We zijn vorige week in Israël geweest. Vele jongeren tot bekering. Ook met gebruik met allerlei moderne media. Filmpjes. Grote angst dat ze zich niet aansluiten bij een kerk maar zo wat rond gaan.

Hoe zal het eeuwige leven zijn? Zal het zijn als het begin van de schepping toen alles volmaakt was? Kunnen we er een voorstelling van maken. Vlees definitief onder is. Niet meer bestaat.

Scherpste oog niet gezien. Denk aan Rembrandt die de Nachtwacht maakte, ieder detail. Volmaakt schilderij. Oor van Bach, elke dissonant hoorde hij. Theelepetje valt, dat is een a toon. Hart niet opgekomen. Daarvan mogen smaken dat de Heere goed. In geen verhouding met wat straks het eeuwige leven zal zijn. Alles volmaakt dan. God grootmaken tot in alle eeuwigheid. Die ons God en naar Zijn beeld geschapen heeft. Wij er een puinhoop van gemaakt. Niet Alleen dan Hem kennen als de schepper maar ook tot rechtvaardigheid en barmhartigheid. Lam als geslacht in het midden. Om God te zien in Zijn heerlijkheid. Hem te genieten. Een ding over. Hij het waardig. Ook mij getrokken heeft uit de macht der duisternis. Bijna zeggen: zelfs mij gekocht heeft met Zijn dierbaar bloed. Luther zei, als ik binnenkom dan alle hemelklokken luiden. Naar Zijn eeuwig welbehagen. Vallen wij er tussenuit. Telt niet meer mee. De troost in Hem. Hem te loven en te prijzen. Hem ongestoord te prijzen. Grote verschil. U redt het niet. Scheiding door de zonden. Telkens verzoend moeten worden. Hij doet het, ik geloof de vergeving van zonden. Wat mij er werkelijk bovenuit tilt is de troost van de opstanding van het vlees en het eeuwig leven. Het gaat goed. Wat er ook gebeurd in de wereld, de kerk. Hem eeuwig groot te maken. Zult u erbij zijn? Zult u meezingen? Zingen tot in alle eeuwigheid. Hem groot te maken. Dat is de troost van het eeuwige leven. Wat is uw enige troost? Amen.

Zondag 15 april 2018 – Hersteld Hervormde Kerk Putten – ds. R. van de Kamp – Heidelbergse Catechismus zondag 22