Waar komt het vandaan dat een mens kan roemen in Gods goedertierenheden te midden van de beproevingen en onbegrijpelijke wegen? Het is God Zelf die het verdiend heeft. Hij schenkt Zijn gaven en wil het eeuwige leven geven als een cadeau. Door Hem verdiend. Wat blijft dan over? Ik zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheden.

Psalm 89 vers 1: ‘Ik zal eeuwig zingen van Gods goedertierenheden’.

Zo wordt het in de berijmde Psalm ons aangereikt. Nou beste mensen het heeft er best om gespannen, en het is allerminst vanzelfsprekend. Als jullie vragen wat ik bedoel? Dat dit bovenaan de kaart staat, ja toch. In de onberijmde Psalm staat de blijken.

Die woorden hebben in het leven van oma en moeder gaandeweg een betekenis gekregen. In de laatste jaren van haar leven. Die woorden zijn een wonder, een cadeautje uit de hemel dat oma ook kreeg. Dan kon ze zo een beetje kijken en zeggen ik ben ook niet zo best.

We weten allemaal dat ze veel heeft meegemaakt. Onze biografie. Onze opvoeding een stempel drukken. Ons karakter wordt gevormd soms ook wat vervormd. In heel dat gebeuren spelen mooie en moeilijke dingen een rol. Met elkaar besproken. Bedankt voor jullie integriteit.

Ze heeft klappen opgelopen. De nadruk op de pees, daar zat een wereld achter. Een karakteristieke vrouw met eigen meningen. Een vrouw met doorzettingsvermogen. Intelligent. Niet zondermeer toegankelijk. Haar vertrouwen winnen. Hoe ze dacht. Ze het liefst hield ze dat in eigen beheer.

Ze was heel blij met jullie als kinderen en dankbaar. Ook al kon ze dat niet altijd uiten. Een man uit het verre westen kan daar ook wat van vertellen. Ze waardeerden jullie ook. Haar ophalen in háár auto. Wel zorg aan de Hoofdstraat 14a. En ik kijk ook even naar je vrouw. Ik kijk naar de kinderen en kleinkinderen.

Dan moest ik echt de foto’s bekijken en pakken. Ook als er weer nieuwe foto’s waren van gebeurtenissen. Tegenover jullie kon ze zich wat makkelijker in haar hart kunnen laten kijken. Wat jullie in haar een lieve oma hebben mogen ontvangen. Een stukje meeleven, begrip mogen uiten.

Jullie hebben een oma gehad die voor jullie bad. De namen van haar kinderen in Gods handen legde. Niet een keertje, dat sloeg ze niet over. Volg dat maar na. De beste plek.

Veel teleurstellingen en spanningen. Ook rond het ziek-zijn van vader. 1981. Zijn overlijden. Een nieuwe klap noemde ze dat.

En het trof me dat het woord in jullie kring viel: knokken. Dat deed ze in Noorschoten op haar kamer ook. Ze wilde de regie over haar leven hebben. Hoe ingrijpend dat was, ik heb daar iets van gezien. Dan kom je in een verzorgingstehuis en je kunt de dingen die je wilt doen nauwelijks meer.

Je moet dat binnenuit weten, je moet er  binnenuit zorgvuldig naar kijken van wat er gezegd werd en ga je iets ervaren van dat spanningsveld. Ik heb haar meegemaakt toen ze bij ons kwam. Ik ben er dankbaar voor, dat wil ik ook in jullie midden zeggen.

Bonhoeffer: verzet en overgave. Maar dat laatste met horten en stoten. Als ik het pastoraal duidt: een gevecht met God om God. En ja dat is heel bijzonder. Wat had ze het moeilijk. Zeker die eerste tijd maar ook die jaren door om het met God eens te worden. Om Zijn wil ook in haar leven wat ze had meegemaakt, ja te erkennen. Er kan gelukkig toenemende overgave maar het bleef een heel proces. Iedere gelovige maakt dat op zijn eigen manier ook mee.

Eigenlijk zat ze vaak met die klemmende vraag: wat is Gods bedoeling met die CVA en afasie. Wat is Gods bedoeling met die klappen die ik opgelopen heb? Is dat nou beproeving van God, is dat nou een test of is het een straf? Als je dat bedenkt, dan zijn er dingen waarvan je zegt dat ja doen we bepaalde uitingen beter begrijpen.

Psalm 89. Gaandeweg ja, Psalm van. David zeggen de meesten. Nee Ethan. Weten jullie wie Ethan was? Een van de wijste mensen, alleen Salomo stond daar boven. Daarna kwam hij met zijn collega met Psalm 88. De bas, de donkere Russische bas. Psalm 89 de sopraan, in dezelfde melodie.

Drie delen Psalm 89. Gods schepping. Derde gedeelte mineur. Miserabele staat van Gods huis. In het eerste gedeelte over gejubeld, in het laatste gedeelte over geklaagd. Hij zet hoog in. Ik zal de goedertierenheden van de Heere eeuwig zingen, eeuwig zelfs.

De blijken van God, de eigenschappen waarvan er een aantal worden genoemd in Psalm 89, Zijn daden, ook de eeuwen door. Deugden met daden van heil. Nou is het de intentie van Ethan om die te bezingen. Je kunt er wel over praten. Maar er zijn diepten en hoogten, daar kun je beter van zingen. Goedertierenheden wat zijn dat?

Ik zei al dat zijn eigenschappen van God, daden van God. Meervoud. Jahweh. Goedertierenheid. Veel meer betekenissen. Ik zal er een paar noemen. Een aantal heb ik met moeder mogen delen. Maar goedertierenheden, bewijzen daarvan, blijken daarvan. Ontferming, zorg, trouw, kracht, recht, gerechtigheid. In een Hebreeuws woord. Wij hebben wat woorden nodig om al die noties aan te reiken.

Daar zingt die van. Als je al die goedertierenheden leert kennen, van binnenuit door de Heilige Geest. Op een bepaald moment bots je tegen de grenzen aan. Jongens ik was pas in een tehuis waar mensen worden verpleegd en verzorgd. Jochie bij de deur in een rolstoel. Erg gehandicapt. Enige wat die kan is zijn hand bewegen. Weet je wat hij doet? Hoi zegt. Heel veel mensen lopen langs

Houd jij van Jezus? Wat zouden jullie dan zeggen? Ja. Dat is het mooiste dat er is. Ja nou, dan zie je stralend licht. Ik wandel in het licht met Jezus en ik luister naar Zijn dierbare stem. En je ziet dat het waar is. Zo kan hij het beste doorgeven dat hij van de Heere Jezus houdt en Hij van hem. Ik hoop dat je het allemaal zegt, niemand uitgezonderd.

Geen kind was bang voor de Heere Jezus. Aan het spelen waren. Hij sloeg Zijn hand om hen heen. Prachtig. Ethan zegt Ik zal van de blijken van Gods goedertierenheden eeuwig zingen. Misschien zeg ik voor jou iets moeilijks. En dan zit ik eigenlijk in de pastorale zorg met moeder, want ik kreeg van moeder ook wat terug.

Wanneer leer je die het beste kennen? Als je op de glijbaan zit? Als je zo door het leven glijdt en geen pijn hebt?! Die leer je het beste kennen in de diepten. In klappen. In moeite en verdriet. En dat is jullie familiekring niet bespaard gebleven.

Ik zal Zijn lof zelfs in de nacht. Dan zag ik de zakdoek. En dat ze dan omhoog keek. Hoop op God. Want ik zal Hem nog loven. Toch nog. En die overgave kreeg bij moeder en oma gestalte in dat hopen.

Ik was ontroerd toen ik dat hoorde. En dat moeder in die situatie Amen erop zei. Doet wat met je toch? Het diepste van Gods goedertierenheid leer je bij het kruis. Je Helper is in de nood. En je draagt waar je geen stappen kan zetten. Vooral als je geloven mag, dat kruis heb ik voor gezorgd. Wat heb ik mijn Heiland aangedaan? Maar Hij wilde dat alles ondergaan.

Ook gehoorzaamheid. Heeft gehoorzaamheid geleerd zegt de Hebreeënbrief. Ik voor u. Kun je toch niet begrijpen. Alleen maar als bedelaar ontvangen. En daar schatrijk mee worden. Mag ik jou daarom uitnodigen om naar het kruis te gaan? Nu het mag, niet uitstellen. We worden niet allemaal in de negentig al gun ik je een goed leven. Als je tot Jezus bent gekomen, dan ben je niet meer te condoleren maar te feliciteren.

Dan krijg je klappen. Soms een dreun. Ik weet er zelf van. Waarom Heere God, waarom nou toch? Als ik opnieuw leer knielen bij het kruis, bij die goede Meester. Want mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Stel dat alsjeblieft niet uit.

Misschien zit hier iemand die zeg ik heb niks met God. Maar God wel met jou. Je valt een keer in Zijn handen, vroeg of laat. Je hebt leven van Hem gekregen. En dan zeggen wat je ermee gedaan hebt. Dan pakt het helemaal verkeerd uit als je je leven lang God je rug hebt laten zien. Heere Jezus ik weet het niet, zie het soms helemaal niet zitten, kom maar. Niet uitstellen, nu. Dan krijg je het eeuwige leven cadeau van je.

Dan ruilt Hij. Geef dan ongeloof, die schuld, het verzet. Dan krijg je van Mij wat ik verdiend heb. Dat was ook een moment dat ze het beaamde. Wat is de Heere goed en groot. Wat ben je dan gelukkig met Hem. Want dan wint de duivel en dood niet. Maar er is zoveel gebeurd. Beter dan u het weet Hij het.

Gelukkig dat je bij God er niet wordt vastgepind maar dat Hij vergeeft en vergeet. Wij halen het liefst oude koeien uit een droge sloot, maar God werpt de zonden achter Zich in de zee van eeuwige vergetelheid. Hij komt er nooit op terug.

Ik gun het jullie zo dat je de Heere mag dienen. Dat het jullie goed mag gaan. In het spanningsveld als een kleintje wordt verwacht. Dan is Ethan begonnen met de lofzang en eindigt met de lofzang.

Dan denk ik gelukkig is het voorbij voor goed. Wat zal dat een Thuiskomst voor moeder en oma zijn geweest. En dan heeft God al die tranen, en met die ene hand was het niet altijd eenvoudig, God wist alle tranen eigenhandig uit de ogen van zijn kinderen. Kom dicht bij Mij. Waar je hier zo hebt verlangd. Waar je hier zo naar hebt verwacht. God te zien van aangezicht tot aangezicht. Dat kun je niet onder woorden brengen.

Die je lief bleef hebben. Wat een Godswonder. Met de grote schare. Ze kwamen allemaal uit de grote verdrukking. Even het vergezicht boven het graf uit. Daar is een heerlijkheid en een vreugde. Wat het heerlijkste is: dat je God mag zien. Augustinus zo diep verwoordde: dat je God genieten mag. Niet alleen van God genieten mag maar God Zelf genieten mag.

Ja mensen. Daar deelt moeder en oma in. Op kosten en voornemen van Christus. En dat is bij Hem gratis te krijgen.

Amen.

 

Maandag 1 augustus 2022 – Dorpskerk Voorthuizen – ds. P. Koeman – Schriftlezing Psalm 89 vers 1-9 en 1 Petrus 5 vers 6-9