In de eeuwigheid hebben God de Vader en Zoon raad gehouden over de verlossing van zondaren. Het is de raad des vredes, God heeft gedachten van vrede gehad om de mens die gezondigd heeft te redden. Christus Jezus, de eeuwige Zoon, heeft uit liefde tot de Vader en zondaren aangeboden om naar deze wereld te komen om aan de gerechtigheid van God genoeg te doen. In de woorden ‘Zie Ik kom’ ligt het Evangelie van vrije genade besloten.

Psalm 40 vers 8a: ‘Toen zeide Ik: Zie Ik kom om Uw wil te doen’.

Zie Ik kom

Gemeente, Psalm 40, een Psalm van David maar ten diepste een Psalm van Christus. We hebben gelezen in Hebreeën 10 hoe de apostel Psalm 40 toepast op Christus. In dat ene en volmaakte offer.

Hij zet ze tegenover elkaar: dat onvolmaakte offer in het Oude Testament tegenover het volmaakte offer in het Nieuwe Testament. Je zou je af kunnen vragen waarom haalt de schrijver van de Hebreeënbrief Psalm 40 aan? Hij had tal van andere teksten ook aan kunnen halen. Hij doet het hierom, juist in Psalm 40, reeds in het Oude Testament staat dat al die offers in het Oude Testament op zichzelf niet hadden kunnen voldoen. Brandoffers en zondoffers niet genoeg.

Het staat al in jullie eigen Psalm. Betekent het dan dat het geen zin had? Dat niet. De Heere had geen bezwaren tegen de offers. Maar wel op welke wijze offers werden gebracht. Als iemand in het Oude Testament iets verkeerd had gedaan, dan sloeg die de wet open om te weten welk offer te brengen en deed dat. Dan doe we precies hoe het in de wet staat, dan is de rekening vereffend.

Het grote probleem is het als die offers worden geofferd zonder geloof. Zowel in het Oude en Nieuwe Testament. Hebreeën 10 vers 4: ‘Want het is onmogelijk, dat het bloed van stieren en bokken de zonden wegneme’. Het bloed van een beest kan geen zonden uitwissen. Moeten we ook naar onszelf kijken. Die dwaling niet alleen van Oud Israël maar ook van ons. De een zegt ik probeer kerkelijk netjes te leven. Iets van offeren en hopelijk is het dan genoeg. Een ander die ernstiger is die gaat een paar spade dieper. Ik ben weleens bewogen. Dan zal de Heere ook wel goede gedachten hebben van mij.

Waar kunnen wij heimelijk wel niet op steunen. Onze gebeden, onze ernstige indrukken. Juist daar zoeken we een beetje de rust voor onze ziel. Wat mij toegang geeft tot het Avondmaal. Als ik maar meer last had van mijn zonden, of mijn gebeden, bij elkaar schrappen. Die werkheiligheid. Ondertussen minder verschillen met het oude Israël dan met ons.

Hebreeën: dat is onmogelijk. Het beste kan voor God niet staan. Al onze gerechtigheden zijn een wegwerpelijk kleed. Ik hoop gemeente voor u en mezelf dat wij niet als Farizeeën naar de kerk zijn gekomen. Hoe dan wel? Als een zondaar. Niet het offer dat ik breng, niet de tranen

Daar kan ik niet op rusten en wil ik niet op rusten. Moede kom ik arm. Dat valt niet mee. Als je vanmorgen tegen je armoede aangelopen bent. En naakt. Schande. Voorbereiding deze week. Een ieder bedenke zijn zonden en vervloeking. Ben je deze week bedroefd geweest over jezelf. Moede kom ik arm en naakt. Schuldig. Heere, als het afhing van wat ik op tafel moet leggen, maar Uw bloed, Uw werk.

Toen Christus zag dat zij nooit aan die gerechtigheid konden voldoen, toen zei Hij: Zie Ik kom om Uw wil te doen. Exodus 21 vers 6. Slaaf. Aan de deur met oor gepriemd. Zo liet Christus Zich de oren doorboren. Toen wij alles tekortschoten. Zie Ik kom. Eigenlijk is dat het hele Evangelie in drie woorden. Toen Christus tegen de Vader zei: Zie Ik kom.

Dat woord, wanneer heeft dat geklonken? Toen God al had voorzien dat die mens die Hij geschapen had, vallen zou en zich van Hem af zou keren en eeuwig verloren gaan. God had het al voorzien. Maar dat is de verwondering dat God Zijn gerechtigheid en barmhartigheid bij elkaar heeft gebracht.

Hoe zou het ooit kunnen? De Vader en Zoon raad met elkaar gehouden van eeuwigheid. De raad des vredes. Vrede op aarde te brengen. Een Goddelijk overleg van eeuwigheid. We kunnen alleen maar over stamelen. Te heilig om te zeggen. Toen die Zoon Zich verbonden heeft uit liefde tot Zijn Vader en zondaren. Wie zou het ooit kunnen? Aan die gerechtigheid te doen. Hij deed het uit liefde.

Johannes 14 vers 31. Opdat de wereld zou weten dat Ik de Vader liefheb en alzo doe gelijk Mij de Vader geboden heeft van eeuwigheid. Staat op en laat ons vanhier gaan. Die laatste gang. Die volmaakte liefde van de Zoon tot de Vader. Hij ging om de Vader weer de eer terug te geven. Hij bidt het in het Hogepriesterlijk gebed, zoals een hogepriester die bidt voor hij het offer brengt. Vader Ik heb U verheerlijkt op de aarde, Ik heb voleindigd het werk dat U Mij gegeven hebt om te doen. Dat ligt alles besloten in die woorden: Zie Ik kom. Daar zit zo’n wonderlijke liefde achter.

Titus 3 vers 4. ‘Maar wanneer de goedertierenheid van God, onzen Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, Heeft Hij ons zalig gemaakt, niet uit de werken der rechtvaardigheid, die wij gedaan hadden, maar naar Zijn barmhartigheid.’ En Zijn liefde tot de mensen verschenen is. Toen Christus naar deze wereld kwam, toen is Zijn liefde verschenen. Heeft Hij ons zalig gemaakt. Niet uit de werken der rechtvaardigheid maar naar Zijn barmhartigheid. Hij zei tot verloren zondaren zie Ik kom. Dat is Evangelie. Heere, hoe kan het voor een als ik?

‘Wat deed uit ’s hemels zalen, o Heer der heerlijkheen, op aard’ U nederdalen? Uw grote liefd’ alleen! Uw eindeloos erbarmen.’ Verwondering. Heere, wat heeft U bewogen? Uw grote liefde alleen. Uw eindeloos erbarmen met onze grote nood. Zie Ik kom. In die grote uitroep klinkt Zijn barmhartigheid heen. Matthew Henry: Christus heeft Zich met de grootst mogelijk bereidheid aan verplicht, Hij heeft Zich met vastheid aan verplicht. Hij is neergedaald in onze grote nood, in onze grote dood. Ik kom om die grote schuld te verzoenen. Zie Ik kom.

Zoals Katwijk hier mensen in nood waren. Reddingsboot. Zie ik kom. Mensen die in doodsnood waren. Zo vanmorgen het Heilig Avondmaal. Zo komt Hij vanmorgen niet alleen in woorden maar ook in de zichtbare tekenen. Waar komen dat brood en die wijn vandaan? Bij Hem vandaan. Hij laat het niet alleen preken maar ook zien. Zichtbare tekenen van Zijn liefde tot Zijn Vader en tot zondaren.

Voor een ieder die vanmorgen in zijn verlorenheid de toevlucht tot Hem neemt. Al is het met veel aanvechting en duisternis. Formulier: Uit deze inzetting van het Avondmaal zien wij dat Hij ons geloof en vertrouwen op Zijn volkomen offerande, als enig fundament van onze zaligheid wijst. Daar wil Hij vanmorgen op wijzen. In ons is niets. Ik hoop dat u daar van de week met nadruk achter bent gekomen. Zelf niets te hebben, alleen verlorenheid. En dan te belijden het is buiten mij in Hem. Midden in de dood liggen, en het leven buiten onszelf in Jezus Christus zoeken.

Die komt in de dood tot het leven. Om uit Hem het leven te ontvangen. Het is niet bevatten. Zo wordt ons Christus in handen gegeven. Calvijn: niet te verklaren, wel te ervaren. Daarvan bidden: Heere, mag ik daar iets van ervaren. Zie Ik kom. Moedelozen. Ik kom. Schuldigen. Hij zegt Ik kom. U die vanmorgen zo in het donker zit. Om je weer te vertroosten. Om je bedroefde ogen weer op Mij te richten. Hij zegt vanmorgen: zie hier ben Ik. Heere, tot wie anders zullen wij heengaan? U hebt de woorden van het eeuwige levens.

Amen.

 

Vierde lijdenszondag 20 maart 2022 – Triumfatorkerk Herstelde Hervormde Gemeente Katwijk – ds. P. den Ouden – Schriftlezing Hebreeën 10 vers 1-18