Pinksteren is nauw verbonden met Pasen. In het Oude Testament was vijftig dagen na het Pascha, de uittocht, de wet aan het volk van Israël gegeven. Pinksteren, vijftig dagen na Pasen, wordt de Heilige Geest uitgestort. De Geest die in het binnenste de wet van God in harten van mensen schrijft. Pinksteren het feest van de wet.

Handelingen 2 vers 1: ‘En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen‘.

Gemeente, vandaag Pinksteren. De dag waarop wij mogen gedenken dat de Heere Zijn Geest begon uit te storten. Niet maar een beetje. Een beetje oneerbiedig: een plensbui. Ik zei nadrukkelijk begonnen is. Wat op die Pinksterdag heeft nooit meer plaatsgevonden. Maar het is steeds doorgegaan. Soms op enkelingen, soms op velen.

We weten uit de kerkgeschiedenis van krachtige opwekkingen. Niet dat het alleen vroeger gebeurde, het gebeurt nog steeds. 1990 Algerije. Woonde ongeveer 1000 christenen. Streng Moslimland. Nu wonen er meer dan 130.000. Daar is een opwekking geweest. Ik zou meer voorbeelden kunnen geven. Niet de kerkgeschiedenis dat gebeurde vroeger, nee het gebeurt nog.

We hebben genoeg zorgen. Maar toch zou ik tekort doen want de Heere gaat nog steeds verder in ons land en in onze gemeente. Om in harten te werken van jongeren en ouderen. Zoveel aspecten aan uitstorting van de Geest. Wedergeboorte. Zending. Je kunt bij Pinksteren stil staan bij de gaven van de Geest.

Afgelopen week viel mij op dat een aspect minder aandacht voor is. Pinksteren meer gaan benaderen vanuit het Oude Testament. Dingen die heel opmerkelijk zijn en veel te zeggen te hebben. Pinksterfeest mag ook wel het feest van de wet genoemd worden.

Pinksterfeest het feest van de wet

  1. Het Pinksterfeest;
  2. De Pinksterwet;
  3. De Pinkstervervulling.

1. Het Pinksterfeest

Het eerste wat opvalt in het Oude Testament is dat er een nauw verband bestaat tussen Pascha en Pinksteren. Leviticus 23. Pascha de uittocht uit Egypte. Vers 16. U zult vijftig dagen tellen. Vanaf Pascha, de uittocht. En dan begint na vijftig dagen het Pinksterfeest, eersteling van de oogst.

Nauw verband. Vanaf Pascha doortellen naar Pinksteren. Het Pascha vond in zijn Pinksterfeest zijn vervulling. Niet voor niets wordt het door de Joden het slotfeest genoemd. Dan gaan we verder. Ik geef eerst wat bouwstenen.

Nu naar de kinderen. Ik weet niet je dit weet. Wat gebeurde er vijftig dagen na de uittocht uit Egypte? Sinaï. Toen daalde de Heere neer in Zijn majesteit. Om daar Zijn wet te geven. Ik ben de Heere uw God. Kijk eens Israël was niet bevrijd uit Egypte om straks in het beloofde land hun eigen leven te gaan leiden. Bevrijd tot dienst. Omdat het leven met de Heere ware vrijheid is.

Jakobus 1 vers 25, de wet der vrijheid. Nou is het heel opmerkelijk dat er heel veel overeenkomsten zijn tussen wat er bij de Sinaï gebeurde en op de Pinksterdag. Vier overeenkomsten. Vijftig dagen. Oude Testament vijftig dagen na Pascha. Nieuwe Testament vijftig dagen na Pasen het Pinksterfeest.

Op de Sinaï daalde de Heere neer in bliksem en in vuur. En in Handelingen 2? En op hun hoofden werden gezien verdeelde tongen als van vuur. Op de Sinaï geweldige wind. Hebreeën 12:18. En daar in Jeruzalem kwam ook God Zelf neer. Opmerkelijk dezelfde teken. Maar een groot machtig verschil.

Bij de Sinaï had de Heere het volk ten strengste verboden op te klimmen. Exodus 21 vers 19. Aanroert, laat staan dat je erop klimt, die zal gedood worden. Daar op de Sinaï was afstand en scheiding. Want de Heere is een verterend vuur, een eeuwige gloed waar niemand bij kan wonen.

En toen in Jeruzalem. God kwam bij hen. Hij vervulde het hele huis. Vervuld met de heerlijke, heilige tegenwoordigheid van God. En toen? Zijn die 120 mensen in doodsangst naar buiten gevlucht. Nee, dat gebeurde niet. Sterker nog. De Geest vervulde niet alleen dat huis maar kwam ook in hun hart. God kwam bij in. God kwam zelfs in hen.

Dichterbij kan niet. Intrek neemt in je hart. En toch geen angst en vrees. Een groot, machtig verschil. Hoe kan dat dan? Dat die nabijheid op de Sinaï onverdraaglijk was en in Handelingen 2 zalig was? Omdat er iets was gebeurd: een Lam geslacht. Het Lam. Vanwege het bloed der verzoening was er weer omgang mogelijk tussen een heilige God en een onheilige zondaar.

Paulus zegt in Efeze 2, door Hem hebben wij toegang door de Geest tot de Vader. Gelovig steunend op Christus. Geen verschrikking maar vrede. Wat een verschil: Sinaï en Jeruzalem.

Die berg Sinaï was werkelijk hermetisch afgelopen. Exodus 19 vers 12. Mozes kreeg de opdracht van God om er hek omheen te zetten, letterlijk een hek. Met Pinksteren was er geen scheiding meer. Even later niet die 120 maar die 3000. Daar kwam Hij ook bij. Maar dat was niet het einde maar het begin.

Alles vervuld met Hem. Dat is toch wel een geweldig verschil wat we zien gemeente tussen het Oude en Nieuwe Testament. Dat is werkelijke Evangeliebediening. En nu in Christus mogen we tot Hem gaan. Wee ons als we in de prediking een hek zetten om God en Christus. Als wij in de opvoeding een hek zetten om Christus. In het Oude Testament was er een hek. Paulus: laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan.

Hebreeën 12 vers 18. Want u bent niet gekomen tot de tastbare berg Sinaï, maar tot de berg Sion. De evangelieweg. In Christus mogen wij toch gaan tot die berg Sion. Het is Pinksteren geweest. Er staat iets achter. Wij bidden u van Christuswege: laat u met God verzoenen. U bent niet gekomen tot de tastbare berg Sinaï maar tot de Evangelieberg Sion. Vers 25. Ziet toe, dat u dien die spreekt niet verwerpt. Maar kijk wel uit dat je het niet naast je neerlegt. Het eerste punt, de Heere wil alles met Zichzelf vervullen.

2. De Pinksterwet

Ik noemde het al. Die wet. Ik ben de Heere uw God. En u zult Mij tot een volk zijn. Daartoe had de Heere hen bevrijd. Exodus 19 vers 6. Pinksteren het feest van de wet. Daarom wordt nog steeds door de Joden in de synagoge Exodus 19 en 20 gelezen. Om te gedenken dat de Heere toen Zijn wet gaf. Een volk tot Zijn dienst bereid. Een priesterlijk Koninkrijk en een heilig volk.

Let op. Niet alleen de priesters. Ook het volk. Niet een paar ambtsdragers. Maar heel het volk. Een heilig volk. Afgezonderd voor Hem. Toen antwoordde al het volk. Als een man. Al wat de Heere gesproken heeft zullen wij doen. Zeg je dat vanavond Israël na? Al wat de Heere gesproken heeft zullen wij doen. Gemeente is dat ook ons verlangen, ons bidden? Priesterlijk voor Hem te leven en aan Hem toegewijd?

Of leef je liever voor jezelf? Het is een van tweeën. Wat vind je van jezelf, voor wie leef je nou? Voor Hem of voor jezelf. Al wat de Heere gesproken heeft zullen wij doen. Ze zeiden het. Maar o we weten het allemaal. Het volk Israël. Wat hebben ze er bitter weinig van terecht gebracht. Nog geen veertig dagen verder richten zich ze een gouden kalf op. Overspel. Zoals een vrouw overspel pleegt. Hoererij.

En toen had de Heere alle recht het volk in Zijn toorn weg te doen. Als niet Mozes voor hen in de bres gesprongen was, waren ze weg geweest. Het was al snel duidelijk dat volk heeft nooit de wet kunnen houden. Het oude Testament is een droevig relaas van het volk. Mijn volk heeft mij vergeten, dagen zonder getal. Het ging maar door.

Maar gemeente, ik die net als het volk ijverig voor de Heere priesterlijk had moeten leven. Maar wat breng ik ervan terecht? Is dat nou je pijn, je verdriet, je schaamte, je schuld. Heere ik ben niet anders dan dat vreselijke volk Israël. Ook mijn leven u vergeten, dagen zonder getal. Toen de Heere ging werken in het leven van Jonathan Edwards, jongen van een jaar of 18, schreef in zijn dagboek: mijn zonden zijn als een zondvloed.

De Heere moet je ogen maar gaan openen. Ze reizen als bergen op. Dan zijn het er nogal wat. Als een zondvloed. Ben je weleens geschrokken wie je bent tegenover God? Kun je dit niet plaatsen? Ik kan alleen maar onder tranen uitroepen: oneindig op oneindig. Heb je ook weleens tranen gehad of kun je het nog droog houden?

Alleen maar het oordeel verdiend. Dat de Heere mij zal wegdoen net als het volk Israël. Pinksteren. Volk heeft er niks van terecht gebracht en wij net zomin. Het is die Enige. Ik draag Uw heilige wet. Ik heb lust om Uw wil te doen. Hij heeft als Borg die wet voor Zijn volk volkomen volbracht.

3. De Pinkstervervulling

De Heilige Geest in overvloed uitgegoten. Waar is die uitstorting begonnen? Ik hoop dat u begrijpt op Golgotha. Daar die bron geopend. Het Lam. Pinksteren begint bij het Lam. Eerst het Pascha. Eerst het Lam dan de wet. Eerst Pascha dan Pinksteren. Geen Pinksteren zonder Pasen. Voor Pinksteren is een hoge prijs betaald, dat dierbaar bloed.

En ook omgekeerd. Geen Pasen zonder Pinksteren. We kunnen nooit teveel bij stil staan bij Pasen en het kruis, Golgotha. Maar het leven vanuit het heilsfeit van Pinksteren. We horen zo af en toe over dat de Heilige Geest het moet toepassen. Maar dat is wel heel mager gesproken over de Geest en al Zijn gaven.

Hebreeën 10 vers 14. Want met een offerande, daar heb je het Lam, heeft Hij een eeuwigheid volmaakt degenen die geheiligd worden. Vers 15. En de Heilige Geest getuigt het ons ook, Hij heeft het over het offer en het Lam, die Heere is en levend maakt, wat gaat de Geest dan doen? Vers 16.

Ik zal mijn wetten geven in hun harten en inschrijven in hun verstonden. Dit is waar het werkelijk op uitloopt. Het begint met het kruis en het Offer. En dan gaat het verder met die wetten schrijven in de harten en de verstanden. Ezechiël 36 vers 26. Het is allemaal Pinksteren.

Geest geven in het binnenste van u. Pinksteren. Wat is dit al heel veel. Er staat in Ezechiël wat achter. En Ik zal maken, wat, waar gaat de Geest voor zorgen? Dat u in Mijn inzettingen zult wandelen. Dat ik goed gesteld bent, en getroost, ik hoop dat u dat mag ervaren maar dan bent u er zelf goed mee. Maar dat de Heere er goed mee is. Ik zal Mijn wetten en inzettingen geven dat ze in Mijn wegen zullen wandelen.

Verschillende aspecten van Pinksteren. Ene niet ten koste van het andere. Maar ik denk niet dat ik iets teveel zeg. Dit is uiteindelijk waar het met Pinksteren om gaat. Hebreeën 10. Ezechiël 36. Jeremia 31 vers 33: ‘Maar dit is het verbond, dat Ik na die dagen met het huis van Israël maken zal, spreekt de HEERE: Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn’.

In het Oude Testament. Kinderen, waar heeft de Heere Zijn wet in geschreven? Twee stenen tafelen. Maar bedenk dan dat de wet iets was buiten hen. Die twee stenen platen. Maar Pinksteren, nu niet iets in hen. 2 Korinthe 2 vers 3. U bent een brief geschreven niet met inkt. Vlezen tafelen in ons hart. Dat het leeft. Dan komt er een liefde en verlangen om voor de Heere te leven en aan Hem te wijden.

‘Wat gelooft u van den Heiligen Geest? Eerstelijk, dat Hij te zamen met den Vader en den Zoon waarachtigen eeuwig God is. Ten andere, dat Hij ook mij gegeven is , opdat Hij mij door een waar geloof Christus en al zijn weldaden deelachtig make , mij trooste , en bij mij eeuwiglijk blijve.’

Heidelbergse Catechismus zondag 20

Het wezen van het ontvangen van de Heilige Geest is dat er heiligheid komt in mijn leven. Dat er een en al onveiligheid was, en nu heiligheid. Daarom genoemd Heilige Geest. Heilige Vader zeggen wij niet zo vaak. Heiligende Geest. Dat we dat zelf niet kunnen, dat mag wel ons verdriet en onze pijn zijn. Dat mag nooit gaan wennen. Die troost van Pinksteren. Ik zal. Zeven keer. De Geest Zelf gaat er zorg voor dragen.

Bij onszelf kunnen we het niet. Maar het dat ik in uw wegen zal wandelen door Uw Geest. In Jeruzalem hadden ze ook de belofte van de Geest. En toen zijn ze gaan bidden. Volhardende in bidden en smeken. Die beloften ervaren op een manier die ze nooit verwacht hadden. Hadden vrede en werden gebouwd. En wandelde in de vreze van de Heere.

De Heere ging Zijn wet erin schrijven en het werd meteen merkbaar. En ze wandelde in de wegen van de Heere. En de vertroostingen van de Heilige Geest werden vermenigvuldigd. Ze hadden al veel en kregen nog meer. Wat zal het gevolg geweest zijn? Nog meer vertroostingen en nog erin wandelen. En wat een troost erin.

En als ik mijn magere leven ernaast leg. Dit is Pinksterleven lieve mensen. ‘Kruisig U mijn oude ziel, neem heel mijn wezen in, en vernieuw mij elke dagen. Dan komt er een priesterlijk leven, een priesterlijk volk.’ Exodus 19. Daar had dat volk niets van terecht gebracht. En nu gaat Hij het Zelf werken. Petrus: u bent een uitverkoren geslacht, een Koninklijk priesterdom.

Dat laatste trouwens, wat moet ik daar bij voorstellen? Geroepen uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht? Daar kun je zo je beeld bij hebben. De kanttekening hielpen me en daarin kreeg ik een bevestiging. Kennis van God en heiligheid. Vertroostingen ook. Maar die kanttekening nog een stap verder. Kennis en heiligheid.

Dan wordt dat in mijn leven enigermate zichtbaar. Dan wordt het op enige wijze licht in mijn leven. Je zou ook de vruchten van de Geest noemen. Ik kan goed begrijpen als ze zegt het klinkt voor mij zo hoog en ver weg. Eerder om moedeloos van te worden. Eigen leven ernaast leggen en dan schaam ik mij. Ik hoop het. Maar pas op, het mag ons wel verootmoedigen maar het mag ons niet moedeloos maken.

Als je zegt het is voor mij onmogelijk. Je hebt helemaal gelijk. Maar was het voor hen daar wel mogelijk? Ze hebben  Hem gehaat. Kruis Hem. Als je je zo verhard. Voor die mensen zou je toch weinig hoop hebben. Maar als de Geest gaat werken, dan gebeuren er dingen die wij niet voor mogelijk houden. De adem Zijner lippen overmand de tegenstand. Het is zo’n groot werk denken we. Het is een groot werk maar ook een eenvoudig werk.

Waar biddend op Hem gewacht, Zijn Naam aangeroepen. Dat hebben ze gedaan. Een ieder die de Naam des Heere zal aanroepen, zal zalig worden. Hij gaat het Zelf doen: Ik zal geven een Koninklijk priesterdom. Al is het hier ten dele. Maar daar straks dienen Hem dag en nacht in Zijn tempel. Eeuwig. Hier met pijn en tekorten. Dan volmaakt. En die op de troon zit zal hen overschaduwen. En zij zullen niet meer hongeren en dorsten. Want het Lam dat midden in de troon zit zal hen leiden en een Leidsman zijn tot een levende fontein. En God zal alle tranen van de ogen afwissen.

Amen.

Ezechiël 36 vers

 

Eerste Pinksterdag 5 juni 2022 – Triumfatorkerk Herstelde Hervormde Gemeente Katwijk – ds. P. den Ouden – Schriftlezing Ezechiël 36 vers 25-38