Het is de Heere Jezus Christus Zelf die ons onderwijst over de eeuwige toorn van God. God laat de zonden niet ongestraft. Het onderwijs over de eeuwige straf is erop gericht dat wij tot bezinning zullen komen. Hoe zullen wij ontvlieden indien wij op deze grote zaligheid aan ons verkondigd geen acht slaan? Zie op Christus, geloof in Hem en u zult eeuwig leven.

Markus 9 vers 43-48: ‘[43] En indien uw hand u ergert, houwt ze af; het is u beter verminkt tot het leven in te gaan, dan de twee handen hebbende, heen te gaan in de hel, in het onuitblusselijk vuur. [44] Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt. [45] En indien uw voet u ergert, houwt hem af; het is u beter kreupel tot het leven in te gaan, dan de twee voeten hebbende, geworpen te worden in de hel, in het onuitblusselijk vuur. [46] Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt. [47] En indien uw oog u ergert, werpt het uit; het is u beter maar een oog hebbende in het Koninkrijk Gods in te gaan, dan twee ogen hebbende, in het helse vuur geworpen te worden; [48] Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt’.

1. De realiteit van de toekomende toorn;
2. Het ontgaan van de toekomende toorn.

Gemeente, ik vraag u aandacht voor een heel ernstig maar ook heel belangrijk onderwerp. De realiteit van de toekomende toorn. Er wordt weleens gezegd: joh, dat zit tussen de oren. Zo ziet menigeen het als het gaat over de hel, de toekomende toorn. Er zijn mensen die dat geloven, dat zit tussen de oren. Je hoeft er dus verder niet echt betekenis aan toe te kennen. En het is waar er zijn mensen die het geloven.

Maar nog belangrijker: het is echt zo. Hoe weten we dat? God heeft het Zelf gezegd, het staat in de Bijbel. Weet u wat er ook in de Bijbel staat? Dat er een weg van behoud is en dan geldt hetzelfde. Dat zit niet alleen tussen de oren van bepaalde mensen, het is ook echt zo. Trouwens, dat kan een kind van God overkomen dat hij aan alles twijfelt: heb ik wel ooit genade ontvangen.

Ik had pas een gesprek die door die twijfel overvallen werd. De ene tegenwerping na de andere. Op een gegeven moment zei ik: laten we er dan eens vanuit gaan dat je er buiten staat, dat je je tot dusver vergist hebt. Aan een ding hoef je niet te twijfelen, geen seconde zelfs: jij bent nu welkom bij Christus. Die tot Mij komt zal Ik geenszins uitwerpen. Daar hoef je nooit aan te twijfelen.

Het kan zijn dat je terecht moet constateren: ik dacht dat ik een kind van God was maar ik heb mij echt vergist. Maar dan is er nog een weg terug. Heden zo u Zijn stem verhardt u niet maar laat u leiden. Zou ik welkom zijn bij Christus? Die vraag hoeft nooit en dan ook nooit, door niemand ontkennend beantwoord te worden.

Wat is de inhoud van de kern van het Evangelie? Je hoort nogal eens: God aanvaard ons zoals we zijn. Daar hebben we de Bijbel niet voor nodig, zeg ik dan. Want streep God weg en dan zeg je joh we moeten elkaar aanvaarden zoals we zijn. Mensen die nergens aan doen zien dat ook zo. Daar hebben we de Bijbel niet voor nodig.

God heeft de een kwaliteiten zus gegeven en de ander zo. Die mogen we gebruiken en dan hoef je er niet mee te zitten dat jij bepaalde kwaliteiten mist die een ander wel heeft, jij hebt er weer die een ander niet heeft. De een heeft er meer dan een ander, dat zij zo. Maar dan mogen we onszelf aanvaarden. Maar er is ook een andere kant.

Wij doen dingen die we niet moeten doen. Als we Gods wet, dat moeten we doen, als uitgangspunt nemen, we zeggen dingen die we niet moeten zeggen, we zeggen dingen niet die we wel hadden moeten zeggen. We denken dingen die we nooit hadden moeten denken. Dat vooral. Is dat allemaal zo erg?! Dat laatste is toch niemand tot last? Ze kunnen je gedachten toch niet lezen? Er is er Een die het wel kan en dat is onze Schepper. En Die wil dat we Hem liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf.

De bedoeling dat wij gaan erkennen geestelijk gezien niks en dan ook niks van terecht. Ik ben al in zonden ontvangen en geboren. De Bijbel zegt ons niet God aanvaardt ons zoals we zijn. De Bijbel leert ons iets heel anders: tenzij een mens wederom geboren worde, hij kan het Koninkrijk van God niet zien. De toorn van God uit de hemel over de mensheid wordt geopenbaard. Dat heel de wereld verdoemelijk ligt voor God. Gods gramschap dubbel en dwars waard is. Wat is dan de inhoud van het Evangelie? Tegen deze donkere achtergrond. Jezus Christus is gekomen om mensen te verlossen. Van de toekomende toorn te verlossen. Wie de Zoon aanschouwt en gelooft, die heeft het eeuwige leven. Dit ter inleiding.

1. De realiteit van de toekomende toorn

De Bijbel spreekt daarover. Jesaja werd geroepen tot profeet. Hij zag iets van Gods majesteit en heerlijkheid. Hij riep wee mij want ik verga. Neem het laatste Bijbelboek, openbaring. Nee, de Bijbel helemaal het boek van God. Niet zeggen dat was Jesaja maar of Johannes. God heeft op bijzondere wijze Zijn woorden aan hen toevertrouwd.

Toch blijft het heel opmerkelijk dat we over de eeuwige rampzaligheid, de toekomende toorn niet vinden bij Jesaja. Niet bij Paulus. Niet bij Johannes. Dat we dat vinden op de Heere Jezus Zelf. Waarom zou dat zijn? Het staat er niet met zoveel woorden bij maar dat we nooit zouden kunnen zeggen: maar dat zei Paulus joh. Die redenatie, maar dit geval kan je het helemaal niet zeggen.

De Heere Jezus zei het Zelf, de eeuwige Zoon van God die mens werd. En dan kom ik bij mijn tweede antwoord. Als iemand kon weten wat verloren gaan betekent, was het Jezus omdat Hij God is. En daar komt nog iets bij. Hij is op aarde gekomen om door Gods toorn verbrijzeld te worden. Er is er maar een op aarde die in de hel is geweest, in de absolute Godsverlatenheid. Ik weet het, toen de Heere Jezus deze woorden uitsprak was het nog niet zover, maar het kwam wel steeds dichterbij.

Het is de Heere Jezus Zelf. Hij wist waar Hij het over had. En vandaar dat Hij erover sprak. En ik wil gehoorzaam zijn aan het onderwijs van Christus. Waarom spreek ik erover? Juist met de bedoeling dat uw eeuwige bestemming niet de hel is maar het leven, het Koninkrijk der hemelen. Die worden hier tegenover elkaar gesteld. Ingaan tot het Koninkrijk der hemelen of dat je geworpen wordt in de hel, in het onuitblusselijke vuur.

Het staat er tot drie keer toe. Dat is niet toevallig. Drie keer wordt het gezegd opdat we het zouden onthouden waar hun worm niet sterft en het vuur niet wordt uitgeblust. In het Nieuwe Testament heb je meerdere woorden voor hel. Hier staat het woord Gehenna. Dat komt van het Hebreeuws gehinnom. Vallei van Hinnom waar kinderoffers aan de god Moloch werden gebracht, je moet er niet aan denken. Heidense afgodsaltaren stonden daar. Dat is de reden dat Josia, de kleinzoon van Manasse, een Godvruchtig koning, die plek ontwijd heeft.

Hij maakte het dal van Hinnom tot een vuilstortplaats van Jeruzalem. Altijd smeulde of brandde daar het vuur, afval die in brand stond, de vuilstort, karkassen werden daar neergeworpen, het vuur brandde daar altijd en voor wormen was er altijd voedsel. Het dal van Hinnom, gehenna, is de aanduiding geworden voor de eeuwige rampzaligheid.

Want daar moeten we diep van overtuigd zijn: daar komt geen eind aan. Normaal een bosbrand maanden later kan het vuur nog smeulen maar het gaat een keer uit. Maar hier staat waar het vuur niet wordt uitgeblust. Een worm op een gegeven moment is er geen voedsel meer, een worm sterft. Hier staat waar de worm niet sterft. Want die gedachte is weleens verdedigd: ja er mag dan wel een hel zijn joh maar dat duurt maar even en dan is het helemaal gebeurd en besta je niet meer.

Dat kan je niet verenigen met het onderwijs van Jezus Zelf die het beste kon weten, Die het het beste weet. En dan kan je ook niet plaatsen dat Hij van Judas zegt dat het beter was als hij nooit geboren was of dat wie een van deze kleine ergert beter met een molensteen in de diepte van de zee geworpen kon worden. We worden op deze realiteit gewezen opdat we tot bezinning komen. En dan nog iets.

Is het geen beeldspraak? Waar de worm niet sterft. Waar het vuur niet wordt uitgeblust. Waar vuur is toch ook nog licht?! Het moet toch op de een of andere manier beeldspraak zijn. Dat geef ik toe. Het is beeldspraak maar de werkelijkheid is nog ernstiger. Het is mij omgekeerd ook wel gevraagd: zijn de straten in het nieuwe Jeruzalem echt van goud, zullen die poorten daar echt paarlen poorten zijn? Moet je dat allemaal letterlijk nemen? En dan moet je zeggen: joh het zal nog echter zijn dan die beelden ons doen vermoeden. En dan is het nieuwe Jeruzalem de plek waar God onze Schepper die in Christus onze Verlosser is, alles en in allen.

En de hel is de plek waar Gods toorn, Gods gramschap is. Ja en nu kan u de vraag stellen: dominee, vindt u het nou fijn om hierover te preken? Nou als ik aan deze dingen denk word ik ook heel erg klein. En als God het niet zou verhoeden zou ik het uit de Bijbel willen schrappen. Dat kan natuurlijk niet maar zo gauw mogelijk overheen stappen. Als het echt waar is dan kun je dat nooit doen, dat kun je niet zeggen joh dat is niet zo belangrijk. Nee, we voelen allemaal aan als dit waar is, dan moet je er aandacht aan schenken.

Weet u wat wel van groot belang is, dat we mogen weten: God oordeelt rechtmatig. Als mensen nou nooit de kans hebben gekregen het Evangelie te horen, hoe moet je dat dan zien. En dan zegt de Heere Jezus, je kan dat vinden in Lukas 12 vers 47 en 48, een dienstknecht die de wil van zijn heer geweten heeft en zich niet bereid heeft, noch zijn wil gedaan, zal met vele slagen geslagen worden. Maar heb je dienstknecht die dat niet wist, die zijn weinig slagen ontvangen. God zal in rechtmatigheid oordelen.

Zou de Rechter van de ganse aardbodem geen recht doen?! Dan zal de een meer straf ontvangen dan de ander. God oordeelt rechtmatig. Het zal Tyrus en Sidon verdraaglijker zijn. Heidense steden. Daar keek een Jood op neer. Begrijp je nou dat het Tyrus en Sidon nog beter zou vergaan als jullie, als jullie je niet bekeren.

Ik moet ook eerlijk zeggen als ik denk aan de realiteit van de eeuwige rampzaligheid, mij het meest aangrijpt dat ook mensen buiten de kerk aan wie je als christen in meerdere opzichten een voorbeeld kan nemen, buiten zullen staan. Dat kan je aangrijpen. Hoever ze buiten zullen staan, dat bepaalt God wel. Maar als de Bijbel waar is, daar ga ik voetstoots vanuit, ze zullen buiten staan dat kan je toch heel erg aangrijpen.

Hij is inmiddels overleden, een Engels theoloog, later naar Canada geëmigreerd, James Packer, hem is het eens gevraagd. Packer, zou er nou echt geen behoud zijn buiten Christus? De man heeft veel gereisd, heel wat mensen ontmoet. En hij gaf dit antwoord: waar in de wereld, wie je ook tegenkwam, die de Heere Jezus nog niet kende, ik heb hem nooit durven aanraden de ontmoeting met God buiten Christus aan te gaan. Dat vind ik een prachtig antwoord. Dat leg je het ook bij jezelf. Wij hebben een verantwoordelijkheid voor anderen. Wij kunnen mensen het geloof niet geven maar we kunnen hen wel op de dingen wijzen.

En dan nog iets. Er is in ieder geval een mens van wie ik heel zeker weet, zekerder dan welke andere ook, dat die het verdiend heeft voor eeuwig verloren te gaan en ik kan God daarin geen ongelijk geven, en zijn naam is Piet de Vries, ik ben het zelf. Als God mij voor Zijn rechterstoel zou dagen en veroordelen, dan kan ik niet zeggen Heere u doet het verkeerd, ik zou U eens gauw vertellen wat ik allemaal goed gedaan heb en ik verwacht dat U mij vrijspreekt.

Nee, dan kan ik alleen maar belijden met David: ik ben o Heer Uw gramschap dubbel waardig. En nu is mijn wens dat deze preek gebruikt wordt, is dat nog nooit gebeurd dat het nu gaat gebeuren, dat iedereen van u zijn eigen naam invult. Want mensen buiten de kerk kunnen nog weleens denken van ja jullie zitten hier nogal makkelijk, wij gaan verloren en jullie reserveren de hemel voor jezelf. Nou, als dat het geval zou zijn, dan hebben we er nog niks van begrepen.

Want zalig worden is alleen genade. Zo U in het recht wilt treden, Psalm 130, gadeslaan mijn ongerechtigheden, wie zal dan bestaan. Als wij werkelijk een christen zijn, dat zei Augustinus al, dat het begonnen is dat wij begrepen dat het verdiend hebben verloren te gaan. Want zo alleen kan het werkelijk geloof ontstaan. Geloof dat Christus je van de toekomende toorn verlost. Zo’n geloof kan geen inhoud hebben als je niet hebt leren erkennen ik heb die toorn verdiend. En aan de ene kant, daar zal ik straks meer van zeggen, mag er zekerheid zijn van de vergeving van zonden zijn maar moet de verst gevorderde christen blijven belijden wat David beleed: wil Uwe knecht door schuld verslagen, o Heer niet voor Uw vierschaar dagen. Dan hoef je maar aan de zonde van een dag te denken, niet alleen aan datgene wat je hebt gedaan maar wellicht nog meer aan dat wat je hebt nagelaten.

Een Amerikaans aartsbisschop uit de zeventiende eeuw lag op zijn sterfbed, een Godzalig man, o Heere laat mij bij vernieuwing weten, zo bad hij, dat U mijn zonden hebt vergeven en allermeest mijn zonden van nalatigheid. Ik doe toch niks, en dat kan net het punt zijn. Je doet niks terwijl je wel wat moet doen. De Naam van de Heere belijden voor de mensen. En dan weet ik als we Christus toebehoren, dan is er iets van te zien.

Maar je kan het ook zo verwoorden: er is nog maar iets van te zien. Er zou veel meer van te zien moeten zijn. Wil Uwe knecht door schuld verslagen, niet voor Uw vierschaar dagen. De realiteit van de toekomende toorn. Ik hoop dat we daar allemaal van overtuigd zijn en blijven. En hoe dan ook het is zo.

Mij is weleens gezegd, het zou toch best kunnen dat u er over een jaar of wat ook anders tegenaan kijkt. Nou, ik weet dat dat niet zal gebeuren want de Heere heeft mij deze dingen geleerd. Maar laat ik dat eens even toegeven, dan is het niet zo: dat dominee De Vries het inmiddels niet meer gelooft, gaat God ook Zijn gedachten bijstellen. Zo werkt het natuurlijk niet. Al zouden wij het niet meer geloven, zou ik het niet meer geloven, het blijft gewoon zo. Dan is het niet zo: u moet dit geloven omdat ik het zeg. Omdat God het zegt, het staat in Zijn eigen Woord.

En als we daar vraagtekens bij zetten, dan zijn we alle houvast kwijt. De een schrapt weinig, de ander wat meer, een derde schrapt zo goed als alles. Dan krijg je een eigenwillige godsdienst. Je laat net datgene staan wat je aanstaat. Terwijl wel het ware Christelijke geloof vraagt om bekering. Dan is er altijd wel iets in de Bijbel dat ons pijn doet en daarvan moeten wij ons bekeren. Zo kom ik bij het tweede: de ontkoming van de toekomende toorn.

2. Het ontgaan van de toekomende toorn

Ik ben de Schriftlezing begonnen met Markus 9 vers 30, waarom ben ik niet bij vers 38 begonnen dat had ook gekund. Nou dat voorafgaande hoort er helemaal bij, in het bijzonder de tweede aankondiging van het lijden. Na de belijdenis van Petrus, U bent de Christus, de Zoon van de levende God, volgt de eerste lijdensaankondiging en de oproep jezelf te verloochenen. Hier vinden we de tweede lijdensaankondiging en de oproep om de minste te willen zijn. Om toch een van de kleine die in Christus gelooft niet te ergeren.

Maar ook dat als je hand of je voet je ergert, die af te houwen. Weer de navolging van Christus maar het begint met het lijden van Christus Zelf. De lijdensaankondiging. Want wat is er nou op Golgotha gebeurd, wat is er nou bijzonder aan Golgotha? Nou het hele leven van Christus staat in het teken van het wegdragen van Gods toorn. Als God ons zou aanvaarden zoals we zijn, dan had Hij Zijn Zoon niet naar deze wereld hoeven sturen. Dan had Hij ook de Heilige Geest niet uit hoeven storten. Maar Christus is gekomen om mensen te redden van de toekomende toorn.

Niet alleen door onderwijs te geven, dat heeft Hij ook gedaan, maar als Hij niet meer gedaan had, hadden we wel geweten hoe het zat maar waren we er nooit gekomen. Zou niemand er gekomen zijn. Jezus Christus heeft plaatsvervangend de toorn van God weggedragen aan het kruis. Dan denk je vooral aan de drie-urige duisternis, Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten. En als iemand zou zeggen maar voor de Heere Jezus duurde het maar drie uur?! Dat gaat ons begrip te boven.

De toorn van God die een schare die niemand tellen kan had moeten treffen, is in drie uur tijd over Hem heen gegaan. De toorn was toen geblust. Hoe kan dat? Dat had geen mens kunnen doen. Maar Jezus is toch ook mens?! Mens geworden maar God gebleven. En zo heeft Hij de toorn van God weggedragen, niet alleen gedragen maar ook weggedragen. Hoe krijg je deel aan Christus? Door als een zondaar tot Hem te vluchten.

En als je ermee zit: voel ik mijn zonden wel genoeg, niet wachten tot dat het geval is, want in zekere zin kun je zeggen dat voelen we nooit genoeg. Maar daar moet je niet op wachten want dan denk je weer dat je wat hebt. Dan moet je met het gevoel dat je het nog te weinig hebt tot de Heere gaan en smeken of je het meer mag voelen. Wie tot Hem komt, zal Hij geenszins uitwerpen. En wat is de kern van het Christelijk geloof? Hij heeft mijn plek ingenomen.

En ja dat is een heel groot wonder. Maar ik hoop dat dat iedereen door genade ook hier zijn eigen naam in te vullen. Aan de ene kant als het gaat wie heeft het nou verdiend om voor eeuwig verloren te gaan, allereerst ben ik dat. Wie is gewassen en gereinigd door Christus’ bloed? Door genade mag dat ook mij gelden. Ik blijf de Heere verwachten. Moede kom ik arm en naakt tot de God Die zalig maakt. Ik leef door het geloof in de Zoon van God Die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.

Dat is de enige grond van vrijspraak dat Christus alles, en dan ook alles, heeft gedaan. Als we in onszelf kijken, dan is het werk van Gods Geest in ons altijd maar ten dele maar het werk van Christus buiten ons is volkomen. En toch, dat komt hier naar voren, bij echt geloof hoort wel bekering. Wat is de beste graadmeter dat iemand overgegaan is uit de duisternis tot Gods wonderbare licht? Dat is in zijn leven te zien joh. Want iemand kan heel goedkoop belijden, natuurlijk ik heb genade, dat geloven we toch met ze allen, dat is een goedkope, vanzelfsprekende genade. Dat is niet Gods genade. Gods genade is een duurbetaalde genade. En de prijs is door Christus betaald. Maar wie er deel aan krijgt en heeft, heeft ook geleerd zichzelf te verloochenen.

En dan zegt Jezus: zou je hand je ergeren, dat wil zeggen tot zonden brengen, afhouwen. Zou je voet je ergeren, afhouwen die voet. Zou je oog je ergeren, uitrukken dat oog. Dat moet je uiteraard niet letterlijk nemen. Dat is beeldspraak. Het is wel een hele schokkende beeldspraak. In het Jodendom, dat is Bijbels, mocht je je lichaam niet verminken. Je ziet het inmiddels steeds meer, tatoeage, dat werd ook als verminken gezien. En hoe moet je operaties zien? Die zijn als het goed is daarop gericht dat een lichaam weer gaat functioneren zoals de bedoeling is. Zo kun je operaties rechtvaardigen. Je haalt er wel een blinde darm uit maar anders zul je sterven. Ik noem het maar even zonder er verder op in te gaan, maar dat is ook een heel krachtig argument tegen geslachtaanpassende operaties. Dat komt steeds meer in het nieuws. Hoe moet je dat zien als christen?

Ik wil mensen die zich niet thuis voelen in hun eigen lichaam niet aan de kant zeggen, een worsteling niet bagatelliseren. Maar het kan nooit de bedoeling zijn dat je niet erkent dat God je hetzij als man hetzij als vrouw geschapen heeft. Maar dat als zijspoor. Je mocht je lichaam niet verminken maar toch zegt Jezus hier je hand afhouwen. Een priester zou gelijk al geen dienst meer kunnen doen in de tempel. Als je vader priester was en jij had een lichamelijk gebrek, dan kon je toch geen priesterdienst doen. Dat maakt duidelijk hoe indringend Jezus deze woorden bedoelt.

Als het beeldspraak is, wat bedoelt Jezus dan? Je kunt met je hand knoeien met cijfers. Joh je hebt de zaak voor tonnen opgelicht. Iemand kan in de gelegenheid zijn om dat te doen en dan geldt joh als je dat kan: niet doen. Ik kan me zelfs voorstellen dat iemand met bepaald werk stopt, dat hij zegt dit is voor mij zo verleidelijk. Dit kans dat te fout gaat is te groot. Ik zie hoe ik de zaak kan bedriegen. En als God het niet verhoed ga ik er nog in mee ook.

Je voet afhouwen, waar moet je dan aan denken? Joh ben je daar geweest?! Kom je dan niet?! Heb jij daar bezwaar tegen? Smalende woorden. Is er dan niks goed. Je mag toch plezier hebben in het leven?! Nee, zegt Jezus als het een plek is waar een kind van de Heere niet kan zijn, dan er niet naar toe. En zo moet je dat zien. Ergert je voet je, zou die tot zonden brengen, afhouwen.

En het oog is denk ik dat het dichtste bij komt. Dat je oog je tot zonden brengt. Ik denk dat we allemaal wel begrijpen waarom dat het dichtste bij komt. Dat je dingen ziet, brengen je bepaald niet dichter bij God. En dan zijn de verleidingen met de opkomst van moderne media, internet, heel groot geworden. Vroeger je moest naar een bepaalde plek gaan om dingen te bekijken, boekjes kopen, allemaal niet meer nodig. Pak klikken op internet en je ziet alles wat je zien wilt.

Maar als je het uit de hemel houdt? Als het betekent dat je straks in de rampzaligheid bent, als je oog je ergert, ruk het uit. Dan moet een mens tegen zichzelf beschermd worden, dan is het goed dat ouders toezien op wat een kind doet op internet, dat we elkaar controleren, uiteindelijk komt het bovenal aan op de vreze van de Heere want anders vinden we altijd nog wel ergens een maas in het net. Dan doen we het als anderen het niet zien.

Ik denk in positieve zin aan Job, die had een verbond gesloten met zijn ogen. Dat moeten we allemaal doen. Een verbond maken met onze ogen. Jezelf niet overschatten, dat is het domste wat je doen kan. Jezelf overschatten dat is zeker in deze geestelijke strijd: wie meent te staan ziet toe dat hij niet valle. Wat bedoelt de Heere Jezus met deze uitdrukkingen die je als beeldspraak moet opvallen maar die wel een realiteit verwoorden? Maak radicale keuzes. Denk bij alles aan het feit dat je op reis bent naar de eeuwigheid.

Vervolg je je reis naar de rampzaligheid? Of ben je op reis naar het nieuwe Jeruzalem? Joh als dat het geval is, dan verlaat God nooit wat Zijn hand begon. En dan zijn deze waarschuwingen overbodig?! Het is waar dat God nooit verlaat wat Zijn hand begon. Dat maakt deze waarschuwingen ook voor kinderen van God niet overbodig. Dat is een grote misvatting als we dat denken. Want we kunnen struikelen, en diep struikelen ook. Neem Petrus maar. Het was nota bene maar een dienstmeisje. Joh jij behoort toch ook bij Jezus die Galileeër?! En de schrik slaat hem om het hart en hij legt er een eed op af dat het niet zo is.

Wie meent te staan ziet toe dat hij niet valle. En dan is er bij God als we schuld belijden vergeving. David, zelfde verhaal. Dan betrekking tot het zevende gebod, u zult geen overspel doen. Wie volhardt tot het einde, zal zalig worden. En bij dat volharden hoort ook het besef: als God mij niet vasthoudt, dan val ik, dan struikel ik. Houd U mijn handen beide met kracht omvat en richt U toch mijn voeten op het smalle pad.

Ja het kan ook zijn dat we er eigenlijk nooit aan denken, nooit aan denken dat er een eeuwigheid aankomt. Dat we die gedachte zo ver mogelijk vandaan schuiven. In de samenleving speelt het al heel lang, ja zeker weten kun je het nooit, maar gaat er maar vanuit dat dood dood is. En als er iets is na het leven, je zult het echt niet slecht krijgen. Het is een jaar of wat geleden, ik las een interview met een dominee, en die dominee zei ik denk eigenlijk nooit aan de eeuwigheid, ik val er mensen niet mee lastig. Ik vind het veel belangrijker dat ze zich hier en nu als christen gedragen. Dat laatste is natuurlijk ook belangrijk maar dat is een onjuiste tegenstelling. Want als het echte christenen zijn, dan weten ze dat ze verlost zijn van de toekomende toorn. Maar wat die dominee zo openlijk zei, dat leefde echt. Daar val ik mensen echt niet mee lastig. Als het een keer gezegd wordt, dan tussen neus en lippen. Ja dan is het blijkbaar niet zo ingrijpend.

Nou dan hoop ik dat u, dat jij het door deze preek anders gaat zien en dat je echt oog krijgt voor de betekenis van het Evangelie. Dat je echt de schoonheid van Christus gaat zien. Hij voor mij. Het behaagde de Heere om Hem te verbrijzelen. Dan word je een heel klein mens. Verlost van de toekomende toorn, verlost alleen uit genade door het bloed van Christus. Het kan ook zijn, we voelen het moet zo niet blijven maar we hinken op twee gedachten. Het moet veranderen bij me, het is eigenlijk niet goed, maar zo blijft het. En dan zeg ik met Elia: hoe lang hinkt u nog op twee gedachten? Zo de Heere God is volgt Hem na.

Dan is het beter om kreupel, verminkt, half blind tot het leven in te gaan, dan twee handen, twee voeten, twee ogen en geworpen te worden in de hel waar de worm niet sterft en het vuur niet wordt uitgeblust. Als we echt een christen zijn, dan moeten we ons erop voorbereiden dat er ook in Nederland deuren voor ons dichtgaan. Als we het over vervolging hebben, dan denken we joh je wordt in de gevangenis gestopt. Of je krijgt een zware boete. We weten niet wat er ooit in Nederland gaat gebeuren, maar zover is het bepaald nog niet. Maar joh als je zo denkt, dan kom je voor deze baan niet in aanmerking. Of blijf je op de post zitten waar je zit. We kunnen je geen hogere functie geven, niet meer verantwoordelijkheden toekennen want dat past niet.

En nu moeten we verstandig zijn maar nu mag het niet zo zijn dat we gaan zwijgen waar we horen te spreken. Dat er geen behoud is buiten Christus, dat moeten we nooit verzwijgen. En ook dat wie Hem toebehoort, Gods geboden gehoorzaamd en dat betaamt trouwens alle mensen. Dat mogen we nooit verzwijgen. De druk is groot en dan is het zo goed om dit onderwijs van de Heere Jezus Christus ter harte te nemen. En dan onderwijst Hij ons als Profeet opdat we Hem nodig krijgen als Middelaar, als Priester.

Dan denk ik weer aan het feit van de woorden die ik sprak voorafgaande even daarvoor de tweede lijdensaankondiging staat. Jezus Christus die naar deze wereld kwam niet om gediend te worden maar om te dienen en Zijn leven te geven tot een losprijs voor velen. Het is goed om elke dag te overdenken: ik ben o Heer Uw gramschap dubbel waardig. En dat het ook zo mag zijn dat u elke dag mag overdenken: ik ben gewassen en gereinigd door Christus’ bloed. U bent geslacht en U hebt ons Gode gekocht met Uw dierbaar bloed. Hoe dan ook, als we die Christus nog niet toebehoren, in dit leven worden wij genodigd. Zo u Zijn stem dan heden hoort, gelooft Zijn heil- en troostrijk Woord, verhard u niet maar laat u leiden. Komt herwaarts zei Christus u die vermoeid en belast zijt, Ik zal u rust geven.

Amen.

 

Zondag 18 juli 2021 – Hersteld Hervormde Gemeente Putten – ds. P. de Vries – Schriftlezing Markus 9 vers 30-50