Hersteld Hervormde Gemeente Driebruggen
zondag 2 september 2012; 9.30 uur; Doopdienst
Psalm 119:37
Gezang 5:6
Schriftlezing: Hebreeën 12:14-29
Lezen “aloude” Doopformulier
Psalm 105:5 (“aloude verbondspsalm”)
Psalm 134:3 (zegenbede, staande)
Psalm 79: 4, 7 (collecte)
Psalm 130: 2, 4
Psalm 35: 13 (slotzang)
Doopouders: Franken, Griffioen, Olieman (3 kinderen)
Aantekeningen preek:
- [22] In dit gedeelte wordt het volk van het oude verbond vergeleken met het nieuwe verbond.
- De Israëlieten waren bevoorrecht, laten we dat vaststellen. Ze waren bekend met de woorden, inzettingen en geboden van de Heere, en kenden de beloften.
- De apostel ziet het volk als het ware voor zich voor de Sinaï.
- Wat een voorrecht om als Israël te verkeren onder dat verbond van de Heere!
- Israël was bevoorrecht, maar u, jij en ik ook. Wij mogen naderen tot, zo zegt de tekst, de Middelaar en tot het bloed der besprenging.
- Het is een hoog voorrecht te mogen naderen tot de Middelaar van het nieuwe verbond
- Kinderen die vooraan zitten hebben het misschien wel gezien, druppels kwamen op het hoofd van de baby, sommige vielen terug in het doopvont, anderen zelfs op de grond
- Moet je terugdenken aan het gesprenkelde bloed, bloed der besprenging. Dat komen we nogal eens tegen in de bijbel. Bijvoorbeeld op de Grote Verzoendag, priester sprenkelde bloed voor en op de Ark. Zo deed hij verzoening; vergeving/verzoening/vernieuwing.
- Bloed van hét Lam. De apostel wijst de Heere Christus aan. Het bloed van Hem, dat is het bloed der besprenging.
- OT is niet anders dan heenwijzing, prediking, belofte van het kruis. Bloed des lams doet dat waar bloed oude testament over sprak. In Hebreeën 9 gaat het over “hoeveel te meer…”
- Uw geweten reinigen om de levende God te dienen; reinigen van dode werken.
- Hoe vaak hebben we in de bijbel niet het zicht op dat bloed, die druppels die de Heere Christus liet, in Getsemane bijvoorbeeld, op voorhoofd (doornenkroon), bloed dat vloeide uit zijn hart, doorstoken, ergste: last van de toorn van God over de zonde van het ganse menselijke geslacht.
- Hoe bevoorrecht bent u: naderen tot dát bloed! Dat de Heere dat zichtbaar maakt, Hij wil reinigen.
- En dat terwijl het water de onreinheid van onze zielen aanwijst. Hoe onschuldig zo’n kindje ook is, als je door de bril van de bijbel kijkt, zie je het wel. Het zijn kinderen van ons: onrein. Ontzaggelijke werkelijkheid: dat er niets is, dat dat te niet kan doen.
- Je hoort wel eens mensen die zijn tevreden met hun eigen gebed, maar dan kent je geweten de ware vrede nog niet.
- Leven volop in de strijd, zuchten, ‘k wou vluchten maar kon nergens heen [Psalm 142], gebogen gaat onder de last van de zonde. Heb je het zo te stellen met de zonde? Geen weg weet? Bij de Heere zijn uitkomsten!
- Spreken wij in onze gezinnen van dat bloed der besprenging? Ik vraag me dat wel eens af. Als je zoon of dochter berouwd naar je toekomt, zegt dat hij of zij iets verkeerd heeft gedaan, wijs je dan daar op?! Daarover, daaruit spreken? Op een dag, als je kinderen naar je toekomt, goed gesprek gehad misschien wel, zeg je dan tegen je kind: breng het bij de Heere? In onze gezinnen zijn we druk in de weer, kleding, vrijetijdsbesteding, kerken, dominees (vooral dat laatste moeten we maar niet doen), maar hebben we het over Hem?
- Hij, Christus, is de meedere Aäron ten volle: verzoening doen!
- Vrucht, nieuwe gehoorzaamheid: geschikt voor de dienst des Heeren. Het is de Geest van Hem die je gelukkig maakt, Hem na te volgen, lief te hebben.
- Abel is eerste geloofsgetuige in Hebreeën 11, onschuldig vergoten bloed, gaf z’n bloed voor de zaak van de Heere, deze bloedgetuige spreekt nog; toch spreekt Christus bloed beter dan Abel. Jawel, het bloed van Abel riep om vergelding . Dat zegt Genesis: stem des bloeds die roept vanaf de aarde. Het bloed van Christus roept om vergelding; nee: vergeving! Het roept ook tot God van de aarde. Niet om wraak, maar om gunst. Niet om toorn, maar genade.
- Sta je bij het Doopvont, kruis, diep verlegen, diepe verootmoediging, waar je staat met zelfaanklacht in je hart. Zo mag staan, eigen boosheid; roept dát bloed om vergeving, ontferming. Kun je een gebed van maken: Zijn bloed kome over ons en onze kinderen.
- Dan zijn we terug waar we begonnen: bijzonder voorrecht. Maar gemeente, dan moeten we door lezen in Hebreeën 112. Aangrijpende woorden, gaan ons allemaal aan! Dit verwerpen, hoe dan ontvlieden, zie dan toe! Gemeente, doopouders, zie dan toe! Heb het er met de kinderen over. Met je eigen hart over, met je eigen ziel over. Met de Heere over! Amen. [55]
Geef een reactie