Jezus’ ure is gekomen

Het uur van het lijden en sterven is aangebroken als Jezus samen met Zijn discipelen het laatste Pascha viert. Hij gaat over tot Zijn Vader en weet de weg die voor Hem ligt. In Zijn lijden heeft Hij oog voor de Zijnen die Hem toebehoren. Zijn liefde is een onvoorwaardelijke liefde, liefde tot zijn bestemming, tot het einde.

Johannes 13 vers 1: ‘En voor het feest van het Pascha, Jezus wetende, dat Zijn ure gekomen was, dat Hij uit deze wereld zou overgaan tot den Vader, alzo Hij de Zijnen, die in de wereld waren, liefgehad had, zo heeft Hij hen liefgehad tot het einde.’

[Grondtaal, Grieks]

Jezus’ ure is gekomen
1. Hij gaat over tot Zijn Vader
2. Maar Jezus’ liefde blijft

1. Hij gaat over tot Zijn Vader

Had ik dat van tevoren maar geweten. Wist ik dat maar tevoren. Herkenbaar? Iets onverwachts wat zich voordeed. Positief, meevaller. Maar vaak als iets negatiefs, overvalt. Dan had ik zus of zo gedaan. Gemeente, het is niet voor niets dat allerlei voorspellingen in allerlei programma’s heel populair zijn. Toekomst voorspellen. Het is van alle tijden. Wie wil niet weten wat hem staat te wachten. Zouden we dan gelukkig zijn? Misschien je kind of jezelf iets zou overkomen. Dat te weten, dan toch geen rust meer. Of toch misschien?!

Een die zich daarbij neerlegt is de Heere Jezus. Hier met Zijn discipelen. Niet lang geleden na opwekking van Lazarus [hoofdstuk 11] steeds meer mensen achter Hem aan, Farizeeërs zochten Hem te doden. Besluit genomen Hem te doden. Vanaf die ure! Niet veel verteld maar Jezus wist het zelf.

Hier met de discipelen bijeen om het Pascha te vieren. Zoals de Joden vieren op het juiste moment. Familie aangelegenheid. Hier treffen we Jezus aan, alleen met Zijn discipelen. Overdag allerlei mensen achter Hem aan. In de avond trok Hij zich terug om te bidden of met zijn intimi, meest getrouwe vrienden bijeen.

Kan zijn dat je met zorgen bezet bent. Ernstig ziek. Zoals bezoek.  Stop op gezet. Samen alleen met zijn gezin zijn. Zo Jezus hier met Zijn discipelen. Pascha vierde ze vanwege de uittocht uit Egypte. Laatste nacht verderf engel. Ook Israëlieten niet gespaard. Deden mee met Egypte. Alleen uitzondering. Bloed aan de posten. Vlees mocht gegeten worden. Het bloed moest worden opgevangen. Als de Heere bloed zou zien, dan aan dat huis voorbij en geen dood.

Nu is Jezus voor de laatste keer met hen alleen. Ongestoord de laatste keer Pascha te vieren. Hij wist dat Zijn ure gekomen was. Als een Lam ter slachting geleid. Naar Golgotha. Want zoals we weten ziet het Paaslam op Christus! Moet altijd geweest zijn voor Hem als Hij het paaslam zag. En de laatste keer nog meer! Beeldt Hem uit. Die schaduw zal nu in vervulling gaan. Jezus laat deze laatste keer niet voorbijgaan. Na het Pascha, iets overgebleven voor de komst van Elia, stelde het Avondmaal in.

Wetende dat Zijn ure gekomen was ziet op meer dan weten. Doorgronden. Is zich bewust van wat komen zal. Toch maakt Hij niet de minste aanstalten om het te ontlopen. Wat een lijdzaamheid spreekt hier. Hij staat niet voor Zijn zaal maar Gods zaak. Ik kom om Uw wil te doen. Zie Ik kom! Dat program lag voor Hem klaar. De raad van God moest worden uitgevoerd. Het toont Zijn bereidwilligheid. Niet als een martelaar maar als een Middelaar. Hij doet geen poging dit te ontgaan.

In de hof ook gezegd dat de Vader duizenden engelen had kunnen sturen. Hij weet wat er komt. Slepend proces. Spot, hoon en smaad. Geslagen, gespuwd, vernederd. Hij weet het. Die wetenschap die sterkt Hem ook juist. Geeft Hem de kracht om te volharden tot het einde toe. Aangekomen in Zijn laatste uren op aarde voor Zijn sterven. De dood wacht op Hem. Toch is het opmerkelijk dat hier niet gesproken wordt over sterven en dood maar dat Hij overgaat naar de Vader. Lijkt net dat Hij hier opgaat, hemelvaart. Hier staat niet over lijden dat Hem te wachten staat.

Onderschat Jezus wat Hem staat te gebeuren? Nee, zeker niet. Wat Hem staat te wachten, Hij weet ervan. Zeker van Zijn zaak. Het lijden en dan de zware Godverlatenheid. Uiteindelijk zal Hem de overwinning toekomen. Overzag dat. Vergelijk met Hebreeën 12. Overwinning voorgesteld, zal toekomen.

Het kind zal teruggaan naar huis. De heerlijkheid die Hij bij de Vader had zal Hij weer terugkrijgen. Hij zal niets missen. Geen slag, geen spijker. Ja, mensen deden het Hem aan. Maar er zit iets achter. Jesaja 53 vers 10. Misschien wel het moeilijke in de Bijbel. Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen. Moet u die woorden op u in laten werken. Ook in Jesaja 53: het welbehagen zal door Zijn hand gelukkiglijk voortgaan, door Zijn hand de overwinning. Neemt de hele kerk daarin mee. De kerk zal met Hem opstaan.

Als ik dat van te voren had geweten. Als we een ding niet weten is het ons uur van de dood wel. Alhoewel, bij de voorbereiding dacht ik wel ik kan dit nauwelijks zeggen. Mensen bepalen zelf het levenseinde. De wet die ophanden is over het zogenaamde ‘voltooid leven’. In de normale weg weten we het niet. Vandaag niet, morgen. De nacht nog halen?

Wat mogen we wel weten, moeten we weten. Gevangenen waren eertijds onwijs. Dood in zonden en misdaden. Werkelijk Pascha geworden, ziende op het Paaslam. Tenzij God eraan te pas komt! Het Lam Gods dat de zonde wegneemt. Een ding zo zeker als gewis, dat Christus mijn gerechtigheid is. Stervensuur overgaan tot de Vader. Een ding te mogen weten: na de dood is het leven mij bereid.

Bekering van Kohlbrugge. Bent u tevreden met Mijn Lam? Dan ben ik tevreden met u! Mag u dit weten? Wetende dat is heengegaan tot de Vader. Ik ga heen tot de Vader om uw plaats te bereiden. Als Ik terugkom, ook u zult zijn waar Ik ben. Blij vooruitzicht! Eigendom van Christus.

2. Maar Jezus’ liefde blijft

De liefde tot de Zijnen blijft. Zijnen nadrukkelijk. Johannes 1 vers 11. Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Ziet daar op Israël. Krachtens het verbond. Aanvankelijk verworpen en nu verkeren ze in blindheid maar mogen verwachten en bidden voor een andere tijd. Zijnen in algemene zin. Een voorbeeld zijn auto, zijn huis. Dood ding. Kinderen ziet lopen. Zijn kinderen. Betrekking. De zijnen heeft liefgehad. Ze stonden niet zo op een afstand maar een bijzondere band. Gevolgd in de wedergeboorte. Ze waren de zijnen. Later komt Johannes in hoofdstuk 17 daarop terug. De zijnen ontvangen. Liefgehad. Behoren Hem toe.

Valt meer te zeggen. De zijnen zoals gezien en onderwezen. Wat heeft Hij veel met hen te stellen gehad. Een verraad Hem, ander verloochent Hem. Anderen vluchten. Niemand stak zijn hand uit toen Hij aan het kruis hing. Na dood achter gesloten deuren. Zult u het koninkrijk oprichten? Ze begrepen veel niet. Die liefde! Toch de zijnen. Herderlijke liefde. Juist op dit moment, waar Hij genoeg heeft aan Zichzelf, hier ook oog en hart voor de zijnen. Liefde en trouw. Meer dan ooit tevoren. Hier afscheid nemen. Dat doet pijn. Als het sterven wordt. Dan komt de liefde sterk naar voren.

Hij heeft hen liefgehad tot het einde toe. Zijn ure was nog niet gekomen. Men probeerde Hem van de steilte af te werpen. Discipelen hebben dat steeds gezien. In de wereld verdrukking hebben. Alleen die boze wereld in te gaan. Ik zend u als schapen te midden van de wolven. Hier op dit moment gaat Hij die liefde tonen en bewijzen. Liefde tot het einde.

Liefde zeldzaam goed in deze wereld. Jonge mensen. Jong stel bij me, we hebben trouwplannen. We weten niet of het nog wel er zo is. Twijfel. Herkenbaar? Liefde niet altijd vuur en vlam. Toch verdiept het wel bij het ouder worden!

Ook in het geestelijke. Hij is de mijne en ik ben de Zijne. Te weten van Hem te zijn. Herkent u dat van wat de Heere zegt over Laodicea. Eerste liefde verlaten. Liefde zo koud. Aangaat aan het Avondmaal. Zelfde afkomt als eraan gaan. Hij zo vaak de tweede plaats Hij in je leven.

Deze woorden spreken ook van Jezus’ trouw. Liefde is aangevuurd, aangewakkerd. Weer wederliefde. Vurige vlammen des Heeren, vele wateren zullen niet kunnen uitblussen. Hooglied. Met mensen kun je nauw contact hebben maar als er zich iets voordoet, dan laten vallen en je niet meer zien. Maar Jezus gaat door! Hij houdt vol, Hij houdt vast. Tot het einde. Zover gaat Hij. De dood in. De Godverlatenheid in. Niets van hulp van mensen, Zijn discipelen. Van God en mens geen hulp.

Wij meten ons geloofsleven af van wat we voelen. We denken dat het bij Hem ook minder is. Laten we het afweten en dan denken we dat Hij het ook laat afweten. Maar liefde uit God ontsproten! Eeuwige liefde. Getrokken met koorden van eeuwige liefde. Einde betekent ook bestemming. Doel. Niet eerder opgeven of alles is volbracht. Liefde tot het einde. Zelfde woord. Liefde tot het is volbracht. Wij kunnen aan iets beginnen en niet afmaken. Te zwaar. Loslaten. Maar Hij gaat door. Als Hij zich eenmaal heeft geopenbaard. Zijn waarheid staat pal. Calvijn: het leidt geen twijfel dat Hij dezelfde gezindheid heeft. Wat zien we het vandaag de dag in de kerk, in het gezin. Hij eist volkomen liefde omdat Hij volkomen liefde geeft. Hij maakt af waar Hij aan is begonnen.

Soms in de gemeente tegen. Een ander eertijds, eerdere liefde. De Heere heeft dat gezegd maar is het wel waar. Is het zeker? Worstelt u daar mee? Ontmoeting met Hem. Liefgehad tot het einde toe. Wetende zegt Paulus, die het goede werk begonnen is en zal volkomen. Hij zal steeds weer de eerste en laatste zijn. Toen Hij kwam in uw leven. Tot hier geholpen door Hem. Ook al hebben we een verzekerd geloof. Toch kunnen opzien tegen stervensuur. U blijft met mij. U gaat met mij het leven door. Het leven is mij Christus en sterven is gewin. Toegebracht worden, kerkvergaderd werk. Niet eentje zal achterblijven. Kerk gaat door de woestijn, uitgeleid uit Egypte. Naar het beloofde land. Jozua en Kaleb ingegaan. Vastgehouden aan wat God beloofd had. Andere konden niet ingaan vanwege hun ongeloof. Hij zal Zijn werk voleindigen. Meer en meer Hem te leren kennen. De schatten in Hem. Hoogten en diepten. Om met Hem gevonden te mogen worden. Zekerheid te mogen komen. Hij heeft ons liefgehad tot het einde toe. Ik ben verzekerd, zo zegt Paulus, dat noch hoogten noch diepten, noch enig schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde van Christus. Amen.

 

Woensdag 14 februari 2018 – Hersteld Hervormde Kerk Putten – ds. N. van der Want [Barneveld] – Johannes 13 vers 1