Het eerste wonder wat Jezus deed laat zien waarvoor Hij gekomen is: om het Oude Verbond te vervullen en alles nieuw te maken. De bruiloft in Kana dreigt te moeten worden afgebroken omdat de wijn op is. Een grote schande voor het jonge paar. Jezus denkt echter aan de hemelse bruiloft: die van het Lam met Zijn Bruidsgemeente. Zijn ure, het moment waarop Hij stervend het leven voor Zijn gemeente verwerft, is echter nog niet aangebroken. Toch treedt Christus hier handelend en reddend op. Het heil komt bij Hem vandaan. Hij wil ons vergeving en vernieuwing schenken, door geloof. Wie Hem verwerpt, zal eenmaal buiten staan. Voor hem of haar geen bruiloft. Maar wie in zijn zonden en ellenden de toevlucht neemt tot Christus zal eenmaal de nieuwe wijn smaken in het Koninkrijk van God.

Ja, gemeente, het zal je maar gebeuren. Er zijn misschien mensen die hebben meegemaakt, dat je bruiloft niet doorgaat. Voor veel stellen was dat bittere werkelijkheid afgelopen 2 jaar. Ik heb dat diverse keren aan de hand gehad. Of erger: dat je bruiloft wel doorging, maar halverwege afgebroken moest worden. Vorig jaar mei was er een bruidspaar, die vierde een feest in de achtertuin. De buren gingen klagen, maar op last van de politie moest het trouwfeest afgebroken worden. Wat een deceptie. Het zal je maar gebeuren!

Nou, gemeente, in Johannes 2 gebeurt het bijna. Een trouwfeest dat afgebroken dreigt te worden. Laten we eens gaan kijken wat er aan de hand is. In Kana. Ik heb vanmiddag niet direct punten, maar stel voor dat we deze geschiedenis langsgaan aan de hand van trefwoorden. We beginnen bovenaan.

  • De bruiloft
  • De moeder
  • De vaten
  • De wijn
  • Het teken

In de eerste plaats: er was een bruiloft. Kijk maar, vers 1. En op de derde dag was er een bruiloft te Kana. Dat betekent natuurlijk feest. Hoogtepunt in een mensenleven. Als een man en vrouw zich aan elkaar verbinden. Dat is bij ons zo, toen nog veel meer, in het oude Midden-Oosten. Bij ons duurt het hooguit een dag; daar duurde het maar liefst een week. Een happening waar het hele dorp bij betrokken was.

Een bruiloft. Als we vanmiddag lezen over een bruiloft, dat moet er een lampje gaan branden. Brandt ‘ie al? Dan moet je dat woord bruiloft zien vanuit een breder bijbels perspectief. Want waar slaat dat op? Waar doet u dat aan denken? Bruiloft! Nou ja, bij een bruiloft hoort een huwelijk. En een huwelijk is in de bijbel een beeld van de relatie tussen God en Zijn volk, tussen Christus en Zijn gemeente. Het gaat in de bijbel om de bruiloft. Professor Ortlund durft zelfs te zeggen (hij schreef een paar jaar geleden een boek over het huwelijk): het huwelijk is hét centrale thema in de bijbel. De bijbel begint met een huwelijk, Genesis, tussen Adam en Eva. En eindigt met een huwelijk, laatste hoofdstuk, Openbaring 22. De bruiloft van het Lam. Ik stip het even aan, kom erop terug.

Bij een bruiloft horen natuurlijk gasten. Gasten van dichtbij – je dorpsgenoten. Ook mensen van verderaf, familie, vrienden, bekenden. Wie er ook is, is Maria. En de moeder van Jezus was daar. Het feit dat Maria hier alleen genoemd wordt geeft reden te denken dat Jozef niet meer in leven is. Ze woont in Nazareth, kilometer of 15 van Kana. Misschien familie of vrienden. Ze is genodigd. Dat geldt ook voor Jezus. En Jezus was ook genodigd. Nogal een geliefde trouwtekst voor dominees, heb ik ook al aantal keer een huwelijk mee voltrokken.

Als het feest dan zo aan de gang is, gemeente, dan voltrekt zich een kleine ramp. Want, we lezen dat de wijn op is. Op raakt. Ja, denken wij misschien, jammer dan, dan drink je toch wat anders? Er zijn tegenwoordig alcoholvrije bruiloften. Dat zou bij ons misschien kunnen, iets anders drinken. Hier is dat absoluut onmogelijk. Andere dranken bestonden er nauwelijks. Wijn is een soort primaire levensbehoefte. En wat erger is, dit is een vreselijke schande. In het Midden-Oosten is gastvrijheid heel belangrijk. Het idee dat jij niet voor je gasten kunt zorgen, dat is een regelrecht drama. Dat houdt gewoon in dat de bruiloft niet door kan gaan. Halverwege afgebroken moet worden. Gasten naar huis. Het feest kan niet doorgaan. Dat is een drama. Ook een regelrechte schande. Reken erop, dit gaan ze nog jaren horen, dit jonge bruidspaar. Kana. Een klein stadje, iedereen kent elkaar. Over 20 jaar wordt dit nog verteld. Weet je nog, toen de wijn op was…. Drama. Nood, voor deze jonge mensen.

En dan is daar dus Maria die dat doorbrieft aan Jezus. Misschien hielp Jezus bij bediening en had ze het door. Er wordt zenuwachtig gefluisterd. De wijn is op. Wat doet Maria? Ze gaat met die nood naar Jezus. Ja, dat is het beste wat je kunt doen. Doe je dat ook? Ik bedoel, gelooft u dat Jezus in de grootste nood uitkomst kan geven? Ook als al uw mogelijkheden op zijn geraakt? Dat is ook de les van deze geschiedenis. Jezus kan zeer verrassend uitkomst geven. ‘Als g’ in nood gezeten, geen uitkomst ziet, wil dan nooit vergeten: God verlaat U niet.’ Dan moet u het natuurlijk wel bij Hem brengen. En het van Hem verwachten.

Ja, het beste wat je kunt doen is wat Maria hier doet. Maar gemeente, wat een vreemd antwoord krijgt ze! Het lijkt wel alsof Jezus er niet van gediend is dat ze dit doorbrieft aan Hem. Vrouw, wat heb Ik met u te doen?! Vrouw?! Tegen je moeder nota bene? Nee, het is in het Grieks niet per se onbeleefd, maar wat het wel doet, hoort u wel, het creëert afstand. Net zoals straks bij het kruis: Vrouw, zie uw zoon. Nou ben Ik niet meer je zoon, maar hij, Johannes.

Nou dat doet Jezus. En bewust. Hij schept afstand. Ik en u, wat hebben wij met elkaar? Ja, natuurlijk, Hij is haar zoon. Hij is zo oneindig veel meer! En dat lijkt Maria een beetje vergeten te zijn. Jezus is voor haar de probleemoplosser. Degene die de problemen kan oplossen. Dat kan en wil Hij zeker. Maar Hij is oneindig veel meer. Hij is echt van een andere orde. Dat moet Maria niet vergeten. En natuurlijk wist ze dat wel. Dat had Gabriël wel gezegd: het heilige dat uit u geboren zal worden is Gods Zoon. Hier is Jezus, de Zoon van de levende God.

En dan gemeente, het tweede wat Hij zegt. Ook al zo wonderlijk. Mijn ure is nog niet gekomen. Wat bedoelt Hij daar nu mee? Mijn ure is nog niet gekomen. Bedoelt Hij dat het nog geen tijd is voor een wonder? Dat Hij Zijn eigen tijdspad volgt? Of, dat zou ook kunnen, bedoelt Hij iets anders? Zit Hij aan iets heel anders te denken? U weet, als u thuis bent in de bijbel, vooral in het Johannesevangelie dat dat woordje ‘ure’ een begrip is dat we regelmatig tegenkomen in het evangelie. Dan is het steeds: Mijn ure is nog niet gekomen. Dit is belangrijk, dat u dat helder hebt. ‘Ure’ slaat op het moment van Jezus’ dood. Ineens, vlak voor Zijn dood, horen we Hem zeggen (Johannes 17): Vader, de ure ís gekomen! Nu nog niet. Hé, dit is apart. Maria zegt: de wijn is op. En Jezus zegt: maar Ik moet nog niet sterven hoor. Mijn ure is nog niet gekomen. Blijkbaar zit Hij heel ergens anders met Zijn gedachten.

Herken je misschien wel, je zit op een bruiloft of receptie, je zit zomaar even terug te denken aan je eigen bruiloft of receptie. Nou, zoiets. De Heere Jezus, ik zeg het eerbiedig, Hij zit er blijkbaar niet helemaal bij met Zijn hoofd. Nee, inderdaad. Hij zit met Zijn gedachten bij Zijn eigen bruiloft. En blijkbaar associeert Hij dat met de dood. Ziet u dat? Mijn ure is nog niet gekomen, zegt Hij. Deze bruiloft in Kana herinnert Hem aan een andere bruiloft. Zijn bruiloft. Zijn huwelijk, dat blijkbaar alleen tot stand kan komen als Hij sterft. En al zou Maria er hier nog weinig van begrepen hebben, straks als Hij daar hangt, zal ze het wel begrijpen. Vrouw, zegt Hij dan nog een keer. Ja, dan is Zijn uur gekomen. Het uur waarop de bruiloft mogelijk wordt. Het uur waarop het huwelijk gaat beginnen van Jezus en Zijn bruid en het feest tóch door kan gaan omdat Hij Zijn leven geeft voor haar. Nee, zover is het nog niet. Blijkbaar zit Hij er met Zijn hoofd al wel bij.

Lieve gemeente, want niet alleen dit huwelijk moet worden gered, niet alleen dit jonge stel moet gered worden, nee, er is een andere bruiloft die doorgang moet vinden. Straks als Zijn uur gekomen is. Zo ziet u gemeente, in dit vreemde antwoord, ogenschijnlijk negatief, er klinkt toch een positieve ondertoon in. Jezus geeft een blik in Zijn hoofd – of beter, in Zijn hart. In de missie waarmee Hij bezig is. De missie waarvoor Hij is gekomen. Niet alleen zorgen dat dit huwelijk kan doorgaan – maar vooral dat Zijn huwelijk door kan gaan. Als het uur komt als Hij Zijn leven geeft. Zodat het feest toch kan doorgaan. Het feest van de gemeenschap tussen God en mensen. Zo verwoest en stuk gemaakt door ons maar straks hersteld door Hem, als Zijn ure gekomen is. En Hij Zijn leven geeft voor Zijn Bruid. En voor haar de Bruidsprijs betaalt met Zijn eigen kostbaar bloed.

Dat weet Maria nog niet natuurlijk. Ook voor haar zal de ure komen dat ze het verstaan zal. Al weet ze het nog niet, ze heeft wel een onbegrensd vertrouwen in Jezus. Ze zegt tegen de dienaars: zo wat Hij zal zeggen, doe dat. Nou, wat Hij doet? Daar gaan we nu naar kijken. Nu komt Jezus in actie. We lezen, vers 6: en aldaar waren zes stenen watervaten gesteld, naar de reiniging der doden, elk houdende metreten (zo’n 80 tot 120 liter per vat). Jezus zei: vul de watervaten met water. Ze vulden ze tot boven toe.

Kijk goed naar die vaten. Op dat bruiloftsfeest staan zes watervaten. Johannes vertelt ook wat de functie daarvan was. Het zijn namelijk reinigingsvaten. U weet, joden hadden de gewoonte zich regelmatig te reinigen voor God. Vandaar dat water in die vaten. Het zijn deze watervaten die Jezus gebruikt om Zijn eerste wonder te voltrekken. Het is Zijn eerste wonder. Niets is hier voor niets. Die watervaten staan ergens symbool voor. Deze watervaten staan symbool voor het Oude Verbond. Voor de wetten en reinigingsvoorschriften van het joodse geloof. Maar let even goed op, die vaten zijn leeg. Er zit niets meer in. Met andere woorden: dat oude Verbond is op, is leeggeraakt, is tot zijn einde gekomen. U zegt, was dat Oude Verbond verkeerd dan? Nee, nee, dat bedoel ik niet. Het was door de HEERE ingesteld. Het had allemaal een functie, offer en reiniging. Maar het was maar tijdelijk, voorlopig. Het waren schaduwen. Maar de werkelijkheid is Christus zelf. En nu Hij is gekomen (dit is het begin van Zijn optreden) is dat Oude Verbond op zijn einde geraakt. Er gaat een nieuwe fase aanbreken. Er gaat echt iets nieuws beginnen. Als de zon gaat schijnen, ga je toch niet meer bij je kerstkaarsjes zitten? Nu de Zon gaat schijnen is het Oude Verbond overbodig geworden. Jezus gaat het tot vervulling brengen. Hij zal straks het offer brengen dat voor echte vergeving gaat zorgen. Hij gaat voor de reiniging zorgen wat echt water je nooit geven kan. De tijd voor het Oude Verbond zit er bijna op.

Nu moet u opletten wat Hij zegt. Vul de watervaten met water. En ze vulden ze tot boven toe. Zie je wat er gebeurt? Die lege vaten van het Oude Verbond die worden vervuld. Vervuld tot de rand toe. En kijk, gemeente, dat is precies waar Jezus voor gekomen is. Het Oude Verbond vervullen – niet afschaffen. Je ziet dat steeds weer. Als Hij gedoopt wordt: aldus betaamd ons alle gerechtigheid te vervullen. Bergrede: denk niet dat Ik gekomen ben de wet en profeten af te schaffen, maar om die te vervullen. Hier zie je het symbolisch gebeuren. Hij zal Gods geboden vervullen, de offerdienst vervullen, de reinigingsdienst vervullen wat in de wet en profeten geschreven staat.

Wat is het resultaat? Vers 8. Schep nu en draag het tot de hofmeester. Toen nu de ceremoniemeester het water geproefd had, dat wijn geworden was – hij wist niet waar de wijn vandaan kwam, maar de dienaars die het water geschept hadden, wisten het – riep de ceremoniemeester de bruidegom. En hij zei tegen hem: Iedereen zet eerst de goede wijn voor, en wanneer men er goed van gedronken heeft, daarna de mindere; u hebt de goede wijn tot nu bewaard. Zie je wat er gebeurt? Wat doet Jezus? Het water wordt wijn. En niet zomaar wijn maar de allerbeste wijn, allerlekkerste wijn die je je voor kunt stellen. De hofmeester is er verbaasd van. Gij hebt de goede wijn tot het laatst bewaard. Jezus bewaart de goede wijn tot het laatst. Daar ziet u aan: deze wijn is beter dan de oude. Het werk wat Jezus Christus gaat doen is veel beter dan wat het Oude Verbond ooit te bieden had. Daar hebt u de boodschap van dit eerste teken. De wijn is op. Het Oude Verbond is tot zijn einde gekomen. Jezus gaat zorgen voor een nieuwe wijn. Een nieuw Verbond. Dat oneindig veel meer te bieden heeft! Met name in de Hebreeënbrief kan je hierover lezen. Het bloed van stieren kon de zonde niet werkelijk wegnemen. Die wassingen en reinigingen konden je hart niet rein maken, maar Jezus wel. In de Hebreeënbrief wordt gewezen op dat nieuwe verbond, nu Jezus gestorven is. In Hebreeën 8 lees je dat, het laatste vers: ‘Als Hij spreekt van een nieuw verbond, heeft Hij daarmee het eerste voor verouderd verklaard. En wat oud is verklaard en wat veroudert, staat op het punt te verdwijnen.’ Dat is wat we hier zien. Christus zorgt voor een nieuw verbond.

Wat geeft de Heere in een nieuw verbond? Vers 10-12: ‘Want dit is het verbond, dat Ik met het huis Israëls maken zal na die dagen, zegt de Heere: Ik zal Mijn wetten in hun verstand geven, en in hun harten zal Ik die inschrijven; en Ik zal hun tot een God zijn, en zij zullen Mij tot een volk zijn. En zij zullen niet leren, een iegelijk zijn naaste, en een iegelijk zijn broeder, zeggende: Ken den Heere; want zij zullen Mij allen kennen van den kleine onder hen tot den grote onder hen. Want Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn, en hun zonden en hun overtredingen zal Ik geenszins meer gedenken.’ Waar gaat het nu om? Wat geeft de Heere in dat Nieuwe Verbond? Ik noem drie dingen:

  • Een persoonlijke relatie met God zodat je de HEERE persoonlijk mag kennen.
  • Een leven naar Zijn wil. Hij zal Zijn wet in je verstand geven.
  • En het allerrijkste: volkomen, volledige vergeving. Ik zal hun ongerechtigheden genadig zijn.

Ik vat het samen, ik zeg het theologisch: wedergeboorte, vergeving en vernieuwing. Dat is waar Jezus voor gaat zorgen. Dat is die nieuwe wijn. Wedergeboorte. Als de Geest gaat werken. Vergeving van al je zonden. Vernieuwing van je leven door de Heilige Geest. Jezus maakt nieuw. Dat is de boodschap van Johannes 2, van het wonder te Kana. Hij zorgt voor nieuwe wijn. Hij zorgt ook voor nieuwe mensen. Dat zie je het hele evangelie door. Een zondige vrouw uit Johannes 4 krijgt een nieuw leven. Levi krijgt een nieuw leven. Maria van Magdala, er zaten zeven duivelen in haar hart, krijgt een nieuw leven. Jezus maakt mensen nieuw. Zo nieuw dat je ervaart: het oude is voorbijgegaan, zie het is alles nieuw geworden. Wie in Christus is, die is een nieuw schepsel. Bent u dat al? Heb je dat ervaren in je leven? Kun je zeggen: ja, het oude is voorbijgegaan, het is alles nieuw geworden? God heeft mijn hart vernieuwd en mijn zonden vergeven. Dat is nodig, gemeente. Anders gaat het feest niet door. Nee. Zonder wedergeboorte en vernieuwing gaat het feest niet door; dat grote bruiloftsfeest. Wat zou dat erg zijn, als je straks niet naar dat feest kunt. Omdat je nog de oude bent. Je leven niet gereinigd, je leven niet vernieuwd. Zoals die dwaze meisjes. Geen olie in hun lamp; de Geest niet in hun hart. De deur bleef echt dicht! Ik ken u niet vanwaar gij zijt. Zonder reiniging en vergeving kan je niet naar binnen op het grootste feest. Je hebt Jezus nodig.

Nu is het geweldige nieuws van dit wonder: Jezus maakt alle dingen nieuw. Hij zorgt voor een nieuw verbond. Hij zorgt voor de reiniging en vernieuwing. Wat een evangelie vanmiddag. Jij kunt jezelf niet nieuw maken! Jij kunt je leven niet veranderen. Misschien ben je bezig het te proberen. Je geweten en Gods woord spreekt. Je voelt: dit anders, dit een beetje beter. En zo rommelen we wat aan om onszelf voor God te reinigen. Maar weet je, net als een vlek op je kleren weg te poetsen, je maakt het alleen maar erger. Maar je ziet niet dat je onrein en verdorven bent voor God. Niet in staat God te behagen. Je probeert het als de Geest in je werkt, maar het werkt niet. Je probeert God te behagen met een reinigingspoging. Je hart is een vuile bron van wanbedrijven. Je kunt alleen nog maar wanhopen aan jezelf en wanhopen aan al je pogingen jezelf rein te maken. De kwaal van je hart. Heilzaam wanhopen aan jezelf! Omdat je ziet dat je totaal onmachtig bent om jezelf te veranderen. Dat je gaat beseffen: ik kan mijzelf niet veranderen. Ik kan mijn hart niet veranderen. Geloof je dat? Zie je dat? Geloof je dat je jezelf niet veranderen kunt? Heb je geleerd te wanhopen aan jezelf? Lieve gemeente, net zo min wij water kunnen veranderen in wijn, kunnen wij mensen onszelf veranderen? Kan een Moorman zijn huid veranderen en een luipaard zijn vlekken?

Ik mag u het evangelie verkondigen. Hier is Christus. Die zegt: zie, Ik maak alle dingen nieuw. Nieuwe wijn, nieuwe harten, nieuwe mensen, nieuwe levens. Kan Hij dat ook bij mij? Zeker! Wat zou ooit Zijne macht beperken? Maria Magdalena, Levi, Paulus (een vijand), waarom bij jou niet…? Stop er nou eens mee jezelf te veranderen, jezelf proberen nieuw te maken. Je beseft niet half hoe verdorven je bent. Je berooft Christus van Zijn eer. Hij maakt alle dingen nieuw! Stop ermee het zelf te doen. Wanhoop aan jezelf. Stel je hoop op Christus alleen. Jezus, Zoon van David, ontferm U over mij. Raak mij aan en vernieuw mij! En dat moet je net zo lang roepen tot Hij zegt: wat wil je dat Ik je doen zal. Roep het net zo lang totdat je zegt en ervaart: zie, het oude is voorbijgegaan, het is alles nieuw geworden. Moet u doen als u het nog niet deed. Anders gaat het feest niet door. Zonder reiniging en vernieuwing kan je God niet zien. Dan sta je straks buiten. Zo eindigt de bijbel. Binnen de bruiloft. Buiten de honden en tovenaars en allen die zichzelf probeerden op te knappen.

Nu Johannes 2. Jezus zorgt voor nieuwe wijn. Doet u dat ergens aan denken? Jezus en wijn? We zitten in de lijdenstijd. Straks staat Hij daar met een drinkbeker in Zijn hand. Gevuld met wijn. En let er dan op wat Hij dan zegt. Goed opletten! Nu komen de lijnen samen. Deze drinkbeker is het Nieuwe Verbond in Mijn bloed. De wijn is het teken van het bloed van het Nieuwe Verbond, dat voor u en velen vergoten wordt. Waartoe? Een volkomen verzoening van al onze zonden. Bloed dat reinigt van alle zonden. Mensen die ontdekt hebben dat ze het zelf niet kunnen. Dit bloed nodig kregen. Volkomen verzoening van al je zonden.

Als dat gebeurd is, je zonden verzoend, dan kan het feest toch doorgaan. Ook voor u en jou. Daar heeft Jezus voor gezorgd. Dankzij Hem kan het feest toch doorgaan. Het feest in Kana en straks het feest in het hemelse Kanaän. Daar ging het om he, de bijbel begon met een bruiloft (Genesis 1) en de bijbel eindigt met een bruiloft. Het was bijna niet doorgegaan vanwege onze zonden. Straks hangt Hij daar aan het kruis. Als Zijn uur gekomen is, de Bruidegom, om Zijn bloed te storten. Het bloed van het Nieuwe Verbond. En nou kan het feest toch doorgaan. Want op de derde dag staat Hij weer op. Zag u dat in vers 1? De derde dag. Jezus maakt water tot wijn. De derde dag staat Hij op uit de dood. En nou mag het feest toch doorgaan. De bruiloft van het Lam. Wat zal Hij dan doen? Dan zal Hij de wijn nieuw drinken in het Koninkrijk van Zijn Vader. Nieuwe wijn. U ook? Of wordt het een andere beker? Dat kan ook he. De beker van Gods toorn. O gemeente, welke beker zult u drinken? Zorg dat u het weet. Zorg dat u weet: het oude is voorbijgegaan, zie het is alles nieuw geworden.

Je zegt, wat moet ik doen? Je hoeft niets te doen. Dan alleen dit: luister naar wat Hij zegt. Ja, die Maria had het goed gezien he. In vers 5: zo wat Hij u zeggen zal, doe dat. Zo is het nog. Ook in 2022. Wat Hij zeggen zal. Wat zegt Hij? Heden zo gij Zijn stem hoort. Bekeer je en geloof het evangelie. Het evangelie dat Hij alle dingen nieuw maakt – dat het zelfs bij jou kan. Als je dat gelooft kan het feest voor jou doorgaan. Dan mag u erbij – op de bruiloft van het Lam. Waar Christus de wijn nieuw zal drinken. De wijn die het hart verheugt! Want eeuwige blijdschap zal op hun hoofden wezen. En het zingen mogen: ‘Die, na kortstondig ongeneugt’, mij eindeloos verheugd.’ Zalig die geroepen zijn tot de bruiloft van het Lam.

Amen.

Dan ga ik op tot Gods altaren,
Tot God, mijn God, de bron van vreugd;
Dan zal ik, juichend, stem en snaren
Ten roem van Zijne goedheid paren,
Die, na kortstondig ongeneugt’,
Mij eindeloos verheugt.

– Psalm 43 vers 4 (berijming 1773)

Slotpsalm, voor de zegen:

Straks leidt men haar in statie, uit haar woning,
In kleding, rijk gestikt, tot haren Koning;
Zo treedt zij voort met al den maagdenstoet,
Die haar verzelt, U vrolijk tegemoet.
Zij zullen blij, geleid met lofgezangen,
De vreugde voên, die afstraalt van haar wangen,
Tot zij, daar elk gewaagt van haren lof,
Ter bruiloft treên in ’t koninklijke hof.

– Psalm 45 vers 7 (berijming 1773)

Hervormde Gemeente Dodrecht (wijk 2 en 7), Pauluskerk, zondag 13 maart 2022, 17.00 uur. Schriftlezing Johannes 2:1-12.