Niets kan ons scheiden van de liefde van God in Christus
De liefde tussen mensen is soms erg sterk. Hoeveel sterker is de liefde van de volmaakte God tot zondaren? Paulus is hooggestemd in het lied van Romeinen 8. Niets kan ons scheiden van de liefde van God, zo jubelt hij. Zelfs als we de liefde van God door moeilijkheden in dit leven op het moment niet voelen.
Romeinen 8 vers 34 en 35: ‘[34] Wie is het, die verdoemt? Christus is het, Die gestorven is; ja, wat meer is, Die ook opgewekt is, Die ook ter rechter hand Gods is, Die ook voor ons bidt. [35] Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking, of benauwdheid, of vervolging, of honger, naaktheid, of gevaar, of zwaard?’ [grondtekst Grieks]
Gemeente van Christus, u zult net als ik weleens indrukwekkende verhalen horen over liefde. Ook weleens van elkaar weg maar liefde blijft onverminderd. Weleens gehoord over militairen die naar Nederlands-Indië gingen. Daarvoor al verkering. Bleven elkaar liefhebben, ondanks afstand en lange tijd weg. Mantelzorg ook man of vrouw voor de ander zorgt en op bezoek komen. Liefde van ouders tot kinderen zou ook veel over te zeggen zijn. Ook al raakte kind aan lager wal. Wat kan de liefde tussen mensen ontzettend sterk zijn. Tegelijk ook dat je schrik hoe snel de liefde lijkt weg te kunnen zijn.
Hoeveel meer is de liefde van God? Die volmaakt is. Onderschat die liefde niet. Wie zal ons scheiden van de liefde van God in Jezus Christus onze Heere. Liefde loopt nooit leeg. Scheiden zien we Hemelvaartsdag. Jezus steeg op. Wolk nam het zicht weg. Engelen legden het uit. Nu is Jezus voor goed weg, nu ja tot Hij terugkomt. Voor discipelen nu weg.
Voor Jezus was het Thuiskomen. In de Hemel. Glorie. Hemelvaartsdag toch een schaduwkant. Jezus van de Hemel weg. Hemel niet zien. Moeilijke dingen gebeuren. Zijn we dan niet gescheiden van de liefde van God? Scheiden een akelig woord. Weten er ook onder ons.
In Romeinen 8 vers 35 worden dingen genoemd die voor ons gevoel kunnen scheiden van de liefde. Lied. Loflied. Hoogte- en dieptepunten. Dit op de top. Lied zing je nog weleens. Hooggestemd. Psalm 3, tienduizenden niet vrezen zingen en dan minste geritsel in je huis en dan ben je bang. Is dit niet te hoog, van Paulus hier? Overmoedig aanprijzen? Koste wat het kost vasthouden. Of mensen het zo voelen. Het hoge van het geloof.
Moeite blijft niet ongenoemd. Geen oppervlakkig lied. In vers 35 klinken zeven moeiten. Daar klinkt zelfs volheid van ellende. Verdrukking, benauwdheid. Vervolging. Dominee in India, uit auto gehaald en onthoofd. Raakte me. Honger. Niet te eten. Kinderen geen eten. Naaktheid. Geen kleding. Niets nieuws kunnen kopen en anderen wel. Wat een voorrecht dat wij een heel aantal niet kennen. Honger. Toch wel. Terreur. Hoeft je maar een lijnbus te raken en dan omkomen. Psychisch lijden. Zwaar. In ons hoofd en hart denken we toch aan hem die overleden is.
Redenen moeite en verdriet niet weg. Alsof we het niet zwaar op moeten nemen. In vergelijking stelt het toch niets voor, als mensen dat zo zeggen. Angst, demonen. Eerst wat mensen mensen aandoen. Dan nog grotere dreigingen. Maken ze dan niet toch scheiding tussen Christus en ons? Klinkt wie, je zou wat verwachten. Dan klinken er een aantal dingen. Klinkt als dat er een persoon achter zit. Duivel die uitdreef uit het paradijs. Scheiding brengen.
Mensen nemen afscheid van God. Ik moet Hem niet meer. Er staat niet dat onze liefde tot God blijft maar Gods liefde. Van Zijn kant. Is sterker. Ontdekken in ons leven. Als de band er is en blijft, dank ik dat aan Hem. Wat is er in mijn hart aan liefde?
Trof me bij de voorbereiding maandagmiddag dat ik ineens het woord liefde las. Oppervlakkig leest. Denk je aan een lied als blijf bij mij Heer. Wens. God is erbij hoor. Vinden we heel wat. Is al heel wat. Zie je wat hier staat? De liefde van God. Niet alleen God met ons maar liefde met ons. In warmte, in liefde, in zorg. Ontfermende kloppende hart. Agape, gevende liefde. Op de ander gericht. Moeten van zeggen dat we die zo vaak niet hebben. Zelfliefde hebben sommigen zelfs niet eens. God wel. Die heeft die liefde.
Ja er is ellende. Zevenvoudig. Maar is nog wat. De liefde van Christus. Daaronder zou ik zeggen. De liefde. Ik kan het vaak niet rijmen. Hoe kan het samengaan? Die ellende. Mensen redeneren het weg. God bestaat niet als Hij liefde is en dit toelaat. Als een tiran of sadist. Ja er is de moeite. En er is Gods liefde die is en blijft. Hopelijk mag je die ervaren en voelen en daarin baden. Soms, vaak, moet je het doen met geloven alleen. Dat God met mij is. Zelfs al voel ik het niet. Dit is als bij het kruis van Christus. Een en al lijden. En toch zie je ook de liefde. Liefde ten top. Christen zei: daar zijn. Daar waar lijden is ook de liefde. Kan het niet rijmen.
Jezus is weg maar Zijn liefde niet. Zelfs al zou je veel overkomen. Besef het. Vanuit een ander gedeelte, Lukas 24: Jezus ging zegenend naar de Hemel. Daarin proef ik gevende liefde. Onder Zijn zegende handen ging Hij weg. Doorboorde handen van de spijkers aan het kruis. Waarvoor was het gebeurd? Omdat Jezus in liefde Zijn leven had gegeven. Zegende handen getekend door Zijn liefde.
Onder Zijn zegende handen voer Hij op naar de Hemel. Doorboorde handen van de spijkers aan het kruis.
Wat te zeggen vanuit Romeinen 8 vers 32. Vader gaf Zijn Zoon over. Zijn Zoon, Zijn enige Zoon. Geven in de dood voor anderen. Wat een liefde. Als God dat gegeven heeft, zoveel, zou hij dan die band laten verbreken. God heeft tevoren mensen bestemd en geroepen. Mensen die allergisch zijn voor de verkiezing ruiken het meteen. Maar het ligt zo heerlijk vast in Hem. Eeuwige liefde. Zo diep verankerd. Zo diep die bron. Denk je nu echt dat bepaalde gebeurtenissen die liefde kunnen wegnemen?
De hemelvaart maakt de liefde van God niet stuk. De liefde van Christus staat er. Zo Vader zo Zoon. Ermee eens. Goedkeuring van de Vader. Doorboorde handen zegende Hij. Met die handen doet Hij nog iets anders. Rechts van de Vader, ereplaats. Dicht bij de rechterhand van God. Zo dicht bij de Vader. Hij pleit daar voor ons. Weer die liefde. Vouwt daar Zijn handen. Beter: laat Zijn Vader Zijn handen zien. Onze zonden, onze liefdeloosheid van ons. Vader vertoornd. En Hij Jezus voor ons pleit.
Paulus dit lied voor ons gevoel hooggestemde lied schrijft. Voor Paulus zeker niet makkelijk. 2 Korinthe 11. Geleden. Zegt het niet gemakkelijk. Wonderlijke liefde dat hij mocht blijven leven toen Hij Christus zelf tegenkwam op weg naar Damascus. Liefde geproefd. Niet verdoemd wordt. Akelig woord. Wat een rotwoord, mag ik het zeggen. Terwijl mensen het als vloek gebruiken. Krijg het nauwelijks uit mijn mond. Rekenschap afleggen voor de rechterstoel.
Soms vragen mensen voor een rechtszaak: wie is de rechter. Hier bekend bij de rechterstoel: dat is Christus. Die voor ons pleit! Mijn Rechter mijn Redder is.
Nog een ding. Wie zal ons. Niet alleen mij. Geloof een persoonlijke ding, ja. Maar gaat om heel het lichaam van Christus. Christus heeft heel Zijn kerk, Zijn lichaam lief. Ook voor mensen die het moeilijk hebben. Weten dat ze er bij horen. Breder trekken. Ook u en jij die het vanmorgen niet mee kunnen zeggen. Brengt ze alle Thuis. Alle tranen van hun ogen afwissen. Liefde zullen proeven voor eeuwig. Amen.
‘Hij bidt, ten troon verheven
aan Vaders rechterhand,
voor wie Hem zijn gegeven:
wij houden door Hem stand.
Niets kan ons van Hem scheiden,
verdrukking noch gevaar,
vervolging, nood noch lijden,
geen honger en geen zwaard.’
Uit aller mond, lied 166 ‘Laat ons niet langer vrezen’ vers 3
Donderdag 10 mei 2018 – Ichthuskerk Reeuwijk – ds. M.J. Tekelenburg [Reeuwijk] – Romeinen 9 vers 34 en 35 – zie ook kerkdienstgemist om de dienst te beluisteren