Met het zevende en laatste kruiswoord vertrouwt Jezus Zijn geest aan Zijn Vader toe. Wij mogen dat voorbeeld navolgen. In Gods handen is onze geest, ons leven, veilig, voor tijd en eeuwigheid. Avondmaal vieren is ons (opnieuw) toevertrouwen aan de Heere.

Gemeente van Christus, een aangrijpende vraag, maar geen wonder op goede vrijdag, als je laatste levensuur komt, is er dan nog iemand die dan wat kan? Aangrijpend dat we leven in een land waarin iemand je dan weg kan spuiten. Is er iemand aan wie je je dat kunt toevertrouwen? Verder dan de dood? Als mensen met je klaar zijn, niets meer kunnen doen, blijft er dan iemand die je helpen kan? Je moet je altijd willen laten helpen.

Zullen we bij Jezus te rade gaan? Wegwijzer. Weg te banen. Zelfs net voor Zijn sterven wijst Hij ons de weg. Is alsof Hij het niet laten kan. Met luide stem. Zacht gedaan, dan had de Vader het toch ook gehoord?! Mensen moeten het horen. Deze weg gaan. Godezijdank.

Vader, in Uw handen beveel Ik mijn Geest. Hij bidt het tot God. Vader. Eerste kruiswoord Vader. Vader vergeef het hun. Eerste en laatste Vader. Kruis lijden omringt door de Vader. 4e: Mijn God, waarom verlaten?

Hoor Jezus roepen. Je kunt er niet aan voorbij. Jezus heeft er nog voor gedronken. Zure wijn. Opdat we dit zouden horen. Horen we dat het weer goed is. Hoorden we al in het 6e kruiswoord. Het is volbracht.

Heb je wel eens nagedacht over de handen van God. Mensvormig spreken over God. Jezus doet het dus ook. Leert het ons. Groot en sterk. Omvattend. Misschien ben je soms wel bang voor die handen. Kunnen toch mij kleine zondige mens…. verpulveren?! Niet aan denken om te vallen in de handen van de levende God! Wie ben ik! Zuivere handen. En toch, hoor, Jezus wijst de weg. Laat ons weten: in die handen beveel Ik mijn geest.

Mijn geest. Wat is dat? Kun je zeggen: meest persoonlijke van ons mensen. Liever niet open. Zo kwetsbaar. Iemand helemaal vertrouwen. Wil je je binnenste laten zien. Je geest, ook je ziel, op trapt… Nou dat persoonlijke legt Jezus in Zijns Vaders handen. Mooi als je dat kunt doen. Laatste kwartier, minuut. Mooi als dat kan. Je overgeven.

Handen zijn fijngevoelig. Zouden de geest kunnen doden. Maar hebben het beste met je voor. Beveel ik. Niet bevel. Maar: leg ik. Nestel ik. Vertrouw ik. Intiem. Jezus blijkbaar een machtige en zorgzame Vader. Dit bij Hem kan doen! Misschien wil jij zo’n vader zijn. Misschien niet u zo’n vader gehad, verlang je ernaat.

Ook: Jezus niet wegglijdt. Nee bewust. Koninklijk. Wegwijzend. Leert dat we een geest hebben.

Zorgzame Vader. Luid roepen. Wil Zijn Vader ook delen. Daarvoor leed Hij. Moest Hij 4e kruiswoord roepen. Niet voor zichzelf. Lukas wijst daarop. Noteerde vers 14-15. Zowel Pilatus als Herodes geen schuld in Jezus vinden. Medegekruisigden: deze heeft niets onbehoorlijks gedaan. Hoofdman, vers 47, deze mens was rechtvaardig. Hing er niet voor zichzelf. Daarom moeten ze dit horen. Navolging. Dankzij zijn werk. Hetzelfde doen. In laatste levensmoment. Altijd.

Weet niet of u dit weet: dit is een Joods avondgebed. Zo gaan slapen. Merk ik het weer. Psalm 31. Vervuld. Hij leefde bij Gods woorden. Serieus neemt. Toe te passen. Zorgvuldig mee om te gaan. Wanneer je ze zeggen mag en kunt. Vrome joden. Zelfs deze avond bad Hij. In Uw handen beveel Ik mijn geest. Zo mogen wij het bidden. ’s Avonds. Of andere momenten. Operatietafel. Jezus kan zich toevertrouwen. Ik zei het, Hij kon het want Hij was rechtvaardig. Hij heeft geleden voor anderen. Wijst ons de weg. Beveel ook zo uw en jouw geest in die handen in de Vader. Echt, het mag. Dankzij Jezus. Dankzij Zijn lijden. Houd die geest niet voor jezelf. Red je niet.

Iemand schrijft mooi: Jezus neemt ook de mensen mee die Jezus geest hebben. Heel Zijn kerk van de eeuwen. Uit jodendom en heidendom. In handen van de Vader. Legt u en jou en mij in die machtige handen. Geloven is iets heel persoonlijks. Mag vernieuwd worden. Is avondmaal mede voor gegeven. Avondmaal is opnieuw en bewust aan die machtige handen toevertrouwen. Ligt ons niet zomaar. Als laatste zelf over willen beslissen?!  Mijn ik. Komt het er van, van echte overgave? We houden snel iets zelf in handen.

Is dat er misschien niet juist op het laatste levensmoment op aarde. En toch, geef je over vanavond. Door en dankzij Zijn vader. Met alles waar je zorgen over maakt. Iedereen. Kerk. Wat er mis is. Wat je niet goed krijgt. Hapert. Stuk is. Hebben en houden. Vuil en zonden. Verduisterde geest. Geef je over. Door God je laten verzorgen! Zie dat Hij zorgt. Hij geeft brood en wijn. Vanuit het offer. Te weinig voor het lichaam maar genoeg, te veel voor onze geest. Wat dank ik veel aan U. Leven. Eeuwig leven. Machtige handen die me niet wegduwen. Maar dragen. Nu al. Voeden. Nu al. En wanneer niemand meer voor mijn zorgen kan. Amen.

Hervormde gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, vrijdag 30 maart 2018, 19.30 uur (Goede Vrijdag en bediening Heilig Avondmaal). Belijdenis met NGB artikel 21; schriftlezing Lukas 23:33-48.