Een blik in Gods werkelijkheid

Gemeente een nachtgezicht, wat is dat eigenlijk? Een soort droom? De meeste mensen dromen wel eens. Nare of fijne dromen. In dromen komen dingen terug waar we mee bezig zijn geweest. Dat is in een nachtgezicht anders. God geeft een boodschap door. We treffen ook in het Oude Testament tal van visioenen aan. Zacharia ontving er een serie.

Het zijn geen gemakkelijke gezichten. Het kan best zijn dat u zojuist dacht, wat moeten we daarmee? Je begrijpt er weinig van. Maar God zorgt zelf voor een uitlegger. Een Engel staat er naast die helpt om de boodschap te verstaan. Een tolkengel.

Vanmiddag het eerste nachtgezicht. Die aanduiding heeft een dubbele betekenis. Het is letterlijk nacht als Zacharia dit ziet. Maar het is ook een donkere periode. Een tijd vol duisternis. Zacharia werd geroepen rond het eind van de ballingschap. Een aantal Israëlieten is al teruggekeerd. Dat is toch mooi? Ze waren echter niet welkom. Hun bezit was in andere handen terechtgekomen. In geestelijk opzicht een arme toestand. Jeruzalem is verwoest, 70 jaar geleden. Aan herstel of wederopbouw was niets gedaan. In Psalm 74 wordt daarvan gezongen. Uw heiligdom ligt verdorven en vertreden. Op aansporing van Haggai was er een begin gemaakt met het herstel van de tempel. Maar het was nauwelijks opgeschoten.

Zacharia zat ergens op de hoogte. Naast hem staat die tolkengel. Die uitlegger. Zacharia krijgt een man te zien. Een ruiter op een rood paard. Een vreemd gezicht. Die ruiter bevindt zich tussen Myrthe struiken. Achter die man ziet hij nog meer ruiters. Hij ziet dat het verschillende groepen zijn. Er is een groep rode paarden en bruine en witte paarden. Zien we het voor ons? Die groepen achter die man tussen de struiken. Die man is de aanvoerder van die ruiters.

Wat betekent dat nu? Zacharia vraagt zich dat af. Wat betekent dit? Die man geeft antwoord. Hij zegt, al die ruiters, die zijn op onderzoek uitgeweest. Ze gingen het land door. Niet alleen het beloofde land, maar de hele aarde. Die ruiters hebben een geweldige lange tocht gemaakt. Noord, oost, Zuid, West. God heeft deze patrouilles gegeven. Ze zijn erop uitgestuurd.

Dat is iets om op te letten. God is er in geïnteresseerd wat er op aarde gebeurd. We hebben geen God die zich veilig en hoog heeft teruggetrokken. Nee. Hij heeft daar wel recht toe. De wereld heeft met God gebroken. God heeft niet met de wereld gebroken. God houdt Zacharia nauwkeurig op de hoogte van het reilen en zeilen.

Hoe luidt hun eindrapportage? Wat hebben ze gezien? Vers 11 is dat. Er wordt verslag uitgebracht. De engel des Heeren is waarschijnlijk dezelfde als die man op het paard. Ziet, de hele aarde zit neer en zit stil. Mooi toch? Alles rustig. Nergens iets bijzonders gesignaleerd. Zou je vandaag zo willen. Inspectie van Israël, Oekraïne, grote steden (Amsterdam en Rotterdam)… Geen aanslagen, cybercriminaliteit, geen familiedrama’s… Kunnen we ons toch niet voorstellen? De onrust is juist toch zo groot! Hoe lang kan dit nog voortgaan? Telkens incidenten overal. Hoe ziet de toekomst van de samenleving eruit? We horen het tegendeel. De aarde zit stil… Was dat maar waar!

Toch is het in de tekst geen positief bericht. Het brengt een schok teweeg. Het is geen goede stilte. Stilte kan heerlijk zijn. Met vakantie, dan is het heerlijk de stilte te horen. De stilte van de rust, van de vrede. Stilte van het schuilen in God. Mijn ziel is stil tot God!

Maar stilte kan ook verstikkend zijn. Wel eens meegemaakt?! Dat je bij elkaar zat en niemand een woord zei?

De engel is diep teleurgesteld. Hij had op iets anders gerekend en gehoopt. De stilte betekent namelijk dat de heilstijd nog niet is aangebroken. Haggai had ook geprofeteerd. Het zou groot en opvallend gebeuren zijn. God had via Haggai beloofd dat er geweldige dingen zouden gebeuren. Tronen zouden omver geworpen worden en heidenen tot Israël komen. De ruiters hebben er niets van gezien of gemerkt. Van Gods werk is niets te zien. Het is een doodse stilte.

We trekken de lijnen door naar vandaag. Stel je voor dat de ruiters op verkenning uit zouden gaan vandaag. Wat zouden ze rapporteren over de wereld, kerk, gemeente, leven? De stilte is zo herkenbaar. Wat zien we van Gods Koninkrijk? Israël wijst nog altijd Jezus als Messias af. Er zijn gelukkig joden die Hem erkennen maar de grote bedekking is er nog. Ook op de synode is het aan de orde geweest, we weten ons onopgeefbaar verbonden met Gods volk. Al is er nog een bedekking en erkennen ze Jezus nog niet. Laten we Israël niet vergeten in onze voorbede. Niet alleen in de eredienst, maar ook thuis in de gezinnen. Onvervulde beloften vragen om gebed.

Als we naar de kerk kijken? Nee, we mogen niet zeggen dat God niet werkt. Het is niks meer tegenwoordig?! Nee. Dat is een belediging van God. Maar is er leven? Waarachtig geestelijk leven? Heerst er de bedrijvigheid van de door? En ziet het is stil…

En als de ruiter rapport over ons zou maken… Wat zou de ruiter zeggen? Dien je de Heere? Is dat te merken aan je? Wordt er gesproken van Gods werk in de gemeente? Wordt er gestreden tegen halfheid en wereldgelijkvormigheid. Wordt er uit gezien naar de wederkomst? We kunnen in de kerk zo materialistisch leven…. En het is stil. Op huisbezoek hebben we druk praten over de dominee en kerkmensen. Het leven uit Christus, het verwachten van Zijn Koninkrijk, daar komen we niet aan toe? Er wordt liefdeloos omgegaan. En zie… Het is stil.

Raakt dat ons? Wie zegt, ja, is mijn zorg wel eens. Wat zien we van Uw werk? Waar blijft Uw Koninkrijk. Dat kan een aanvechting zijn. De laatste tijd ben je dor en mat. Gemeente, wat moeten we nu? Wie doorbreekt die stilte? Wij? Dat moeten we vergeten. Dat kan God alleen.

Lees vers 12. Na het verslag gaat de ruiter bidden. Heer van de legermachten, hoe lang is het nog dat U Zich niet ontfermt over Israël? Sommigen zien in Hem Jezus Christus. Hij bidt inderdaad. En horen dit indringend bidden. Er is nood. De nood is groot. Heer, waar blijft U met Uw werk? Breek door! De Ballingschap was verdiend. Maar…. De engel spreekt over 70 jaren. De Heere had beloofd dat de Ballingschap na 70 voorbij zou zijn. De tijd is toch om, Heere? Laat Uw Koninkrijk kome!

De engel bidt hartstochtelijk. Kom met Uw geest in ons leven! Bidt u dat wel eens? Voor uw ouders, kinderen, gemeente? Verjaag toch de doodse stilte. Laat de kerk een brandende kaars zijn. Raak onze jongeren aan. En ouderen. Geef heldere kennis van Jezus..

Waar wordt nu zo gebeden? Waar geloof is. Als de nood groot is, waar zijn ze, die zeggen, nu gaat het over mij! Hoe lang nog, o God? Is dat oneerbiedig? Om de Heere te pressen, een termijn voorschrijven? Nee. Hoe lang nog, het is zo donker. Laat er uitkomst komen. Leg de vinger maar bij Gods eigen beloften. Hij zal dragen. Hij vergeeft de zonden. Houdt Zijn beloften Hem maar voor. Heere, het staat er toch, hoe lang nog?

Wat gebeurt er dan? Dat is vertroostend: de Heere antwoordt. Hij is een hoorder van het gebed. Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot. De Heere spreekt goede en troostrijke woorden. God gaat zich ontfermen. Tot nu toe heeft Zacharia alleen maar toegekeken. Hij moet gaan proclameren. Prediken. Met overtuiging uitbazuinen. De woorden van God Zijn betrouwbaar.

Ik hoop dat u regelmatig iets merkt van de kracht van de verkondiging. Er gaat iets uit van de prediking. De dominee vertelt maar niet een verhaaltje. Niet, als je er iets mee kunt, mooi. Nee. Preken is het woord met overtuiging en gezag bedienen.

Het mag om een rijke boodschap gaan. Goede, troostrijke woorden. Met grote naijver zet Ik me in voor Juda en Jeruzalem. God zet Zich in voor Zijn volk. Het is nu nog stil. Maar God komt Zijn belofte na. Ik zet Mij met grote naijver in voor Sion en Juda. De Heere ijvert voor Zijn volk. Zijn trouw en liefde zit erachter. Israël kwam in vreemde handen terecht, van Babel. God is heilig en een jaloers God. In een goed huwelijk kunnen we de ander niet delen.

In het Nieuwe Testament zien we dat; God zet zich met grote naijver zich in. Als Christus gezonden wordt. Hij doet er alles aan. Zijn eigen lieve Zoon aan het kruis om de bruid los te kopen. Ik zet Mij met een grote naijver in! Laat niemand denken dat God er niet genoeg aan gedaan heeft. De Geest doorbreekt de valse rust. Is het wel in orde tussen God en mij? Ben ik wel verzoend? Jezus geeft de echte rust. De Heere is nog altijd ijverig.

Zien we dat altijd? Nee. Er kunnen stille tijden zijn. Toch maakt God Zijn werk af. Hij laat Zijn werk nooit los. God ijvert voor Zijn eer en volk. Die gaan altijd samen op.

Er zit ook een keerzijde aan. Dat moeten we niet verdoezelen. We horen van de toorn over de vijanden. God rekent met hen af. Die waarschuwing is niet alleen aan de wereld. Misschien ben je innerlijk anti. Anti-Jezus om dat je niet op en door de knieën wilt gaan! Je bent alleen veilig als je God lief hebt en dient. God rust niet. Tot Zijn Koninkrijk komt. Hoe lang dat nog duurt? Mensen kunnen halverwege dingen opgeven. Hebben we allemaal wel eens. Dingen waar we aan beginnen. Van Gods inzet moeten we het hebben. Niet van ons of van de kerkenraad. Er is maar een weg: biddend de handen vouwen. Kom! Uw Koninkrijk kome. We pleiten op Uw eigen woord. Vertroost ons met Uzelf. Dan wordt de stilte van de dood doorbroken. Dan zullen we zingen van Zijn Naam, tot lof van Hem!

Amen.

Hervormde Gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, zondag 13 november 2022, 17 uur. Schriftlezing Zacharia 1:7-17. Tekst: 11 en 14