Jezus plaatst een kind in het midden van de discipelen. Wie niet wordt als een kind, wie niet geroepen wordt, wie zichzelf verheft, die kan het Koninkrijk van God niet ingaan. In de Doop zijn wij ook geroepen, wij hulpeloze mensen, kinderen van Adam. Geroepen om voor en met God te leven.

Een kind in het midden, maar niet in het middelpunt

Gemeente, jonge mensen, zou u, zou jij het middelpunt willen zijn of in het middelpunt van de belangstelling willen staan? Dat mensen je bewonderen en naar je opkijken. Diep in je hart voel je je wel eens achteruit gesteld. Of dat mensen op je neer kijken. Ach, denk je, laat maar, mij niet gezien. Ik kom maar niet naar voren lopen, dachten misschien jongens en meisjes?

Vanmorgen zien we een kind als middelpunt. Het wordt in het midden neergezet. Kind in het midden, maar niet in het middelpunt.

Nu is het niet verkeerd als een kind in het midden gezet wordt. Dan word je omringd. Als kind heb je dat nodig. Geeft bescherming. Vader en moeder geven veiligheid. Soms letten ze overal op. Je staat in het midden van je ouders, maar ook van de gemeente. De Doop is bediend niet op een achteraf plekje. Nee. In het midden. De naam van uw kind wordt zelfs genoemd. Dit heeft een stempel gekregen op het voorhoofd.

En nu de geschiedenis van vanmorgen. Jezus roept een kind naar voren. Het staat in het midden van de discipelen. Ik vroeg, wilt u in het middelpunt van de belangstelling staan? In onze tijd zie je de tendens dat kinderen in het middelpunt gezet worden. Ze worden verwend. We verwennen onszelf met materieel goed. Alsof ze prinsjes en prinsesjes zijn. Ouders hebben weinig in te brengen. Je had vroeger geen eigen kamer. Je leerde vroeger al vroeg om niet altijd je eigen zin te krijgen. Er is wel wat veranderd. Ik las dat het woordje verwend verwant is met verwaand. Ik had dat niet zo bedacht. In het Afrikaans heet het: bederf. Dat kan dus positief zijn, maar verwennen heeft ook iets van oppassen. Het licht springt op oranje. Oppassen. Pas op dat kinderen niet het middelpunt worden van alles.

Jezus is in Kapernaum. Misschien was het kind een neefje van Petrus. Petrus was altijd haantje de voorste. Het kind is even het middelpunt. Om anderen iets te leren. Misschien stond het kind daar heel verlegen. We kijken zelf wel eens vertederend naar kinderen. Zo’n onschuld wicht, zeggen we. Zou Jezus dat gedacht hebben?

Als je de Bijbel goed leest, zijn kinderen niet zo onschuldig. Zouden mijn, uw kinderen zo voorbeeldig zijn? Ze kunnen bekvechten. Ze bijten elkaar. Je moet vaak zo scheidsrechter spelen. Je komt er wel achter dat het waar is: in zonde ontvangen en geboren. Kinderen van Adam. Wij en onze kinderen. Ze hebben al het nodige van ons geërfd. De erfenis van Adam. Wij delen daar allemaal in.

Jezus neemt zo’n klein Adamskind. Tussen volwassen Adamskinderen. Die zijn aan het bekvechten, wie de belangrijkste is. Jezus heeft net verteld dat Hij gaat lijden en sterven. De weg naar het kruis. Moet je dan gaan bekvechten wie de belangrijkste is? Als Jezus laat zien hoe Hij zich vernederd.

Zie hoe Jezus dan reageert. Hij stelt een daad. Zichtbaar. Hij roept een kind. Een klein kind? Weten we niet. Hij zet het voor hen neer. Als jullie niet veranderen en worden als een kind, zullen jullie het Koninkrijk van God niet ingaan. Niet worden als kinderen. Dan plaats je jezelf buiten het Koninkrijk.

De discipelen zijn bezig met de posities binnen hun eigen kring. Ik hier, jij daar. Maar Jezus wijst de plek aan. De plek van een kind. En waarom? Omdat dat kind onschuldig is? Nee. Omdat een kind echt en spontaan is? Zo eerlijk, onbevangen. Ja dat ook. Maar het gaat niet om wat dit kind in zich heeft, maar het gaat om de positie van dit kind. Hoe is de positie van dit kind tegenover de discipelen? Wat is je plek?

De plek van een kind in die tijd was niet hoog. Ze hadden weinig te zeggen. Volkomen afhankelijk. Geen eigen mening. Jezus zegt: wie zich zal vernederen als een kind. Kwetsbaar, nederig. Zijn positie zal weten. Die zal groot zijn in het Koninkrijk van God.

Kinderen stonden niet in het middelpunt. Geen prinsjes of prinsesjes. Het kind laat zich roepen. Luisteren! Zo staat het in het midden. Omdat het luistert. Afhankelijk, kwetsbaar, nederig.

Maar je moet weerbaar zijn? Je moet je mannetje staan? Dat roept bij ons weerstand op. Soms is er machtsmisbruik. Hoeveel kinderen zijn niet beschadigd. Worden als een kind….

Dat kind roep Ik op die plek. Belijd nou eens dat dat je plek is. Je wordt geroepen op de plek waar jij moet staan. Kniel voor God en elkaar. Worden als een kind.

Kijk naar uw kind, een hummeltje. Ze kan geen dag zonder haar ouders. Dat wil Jezus leren. Kun je nou een dag zonder God, Mij?! Wat is het jammer dat wij vaak bezig zijn gezien te worden. We willen niet het middelpunt zijn, maar ondertussen… Selfies maken. Jezelf van de beste kant laten zien. Jezus zegt: dit is de plek. Als je je niet vernedert, in die positie, kun je het koninkrijk van God niet ingaan.

De Doop onderstreept die plek. Je bent in zonden ontvangen en geboren. Je bent geroepen! Op die plek te gaan staan. De Doop is een teken van volledige afhankelijkheid. Gedoopt in de naam van Vader, Zoon, Geest. Die Vader: die almachtige God. De Zoon: die de dood heeft overwonnen. De Geest die in je wil wonen. Die bekering en geloof schenkt. Allemaal ontvangen en gezien in de doop. Mijn kind, zo klein en machteloos van zichzelf.

Ja maar dit kind heeft niet de roepstem gehoord, zegt u. Maar u wel! Dit kind is binnengebracht in de kerk. Het begint z’n loopbaan zonder te lopen. Het wordt gedragen. Door anderen. Het krijgt een plaats toegewezen. In ons midden gesteld. In de gemeente. Dat geeft verantwoordelijkheid voor u als ouders. En voor de gemeente: dat zijn ook uw kinderen! In het midden geplaatst.

Als je zelf gedoopt bent, laat de HEERE zien: dat is jouw positie. Voordat je naar anderen kijkt, voordat je gaat bekvechten. Besef eens hoe groot het is dat God jou geroepen heeft. Dat je het woord van God hebt. Dat je mag zeggen: ik ben tot geloof gekomen. Jezus Christus staat in het midden van ons. Dat zou groot zijn. Hij in het middelpunt. Als Jezus niet in het middelpunt staat, gaan we er zelf staan.

Jezus sterft vanwege de zonden van ons mensen. Dat bekvechten, dat gedoe. In en buiten de kerk. De weg van de vernedering. Nedergedaald ter helle. Tot in de hel. U nog nooit. Wat is er nodig om ons zalig te maken? Dat offer van Jezus Christus. Zonder dat offer en zonder te weten geroepen te zijn zal ik het Koninkrijk niet kunnen binnengaan.

De Bijbel gaat open, zoveel informatie wordt over ons heen gestrooid, waar moet je het vandaan halen? De wereld zal niet zeggen: Jezus staat in het middelpunt. Of: God op de troon. Rusland, Oekraïne, China, Verenigde Staten. Macht… Groot, groot, groot. Allemaal groot, groot, groot. En dat Koninkrijk van Jezus is niet van deze wereld. Je mag je niet groot maken. Ga nou op die plek staan die Ik je wijs.

Kinderen opvoeden is niet eenvoudig. Je wilt ze niet verwennen. Ik vind dat lastig, dominee. Ik kan niet zeggen wat wel/niet verwennen. Verwennen, verwaand. Je ziet het bij Jozef. Beetje verwend: mooie rok. Beetje daardoor klein beetje verwaand geworden? Het was wel van God, die dromen. Gevaarlijk hè. We moeten ervoor oppassen.

Die doop, daar mag je op terug vallen. God, ik weet het soms ook niet meer. Mijn kind heeft wel de belofte ontvangen. Ik kan mijn kind niet bekeren. Wel in het midden, niet in het middelpunt. Jezus, U hangt tussen misdadigers. Bidt U ook voor mijn kind?

Met God leven. Eenmaal zou Jezus wel in het middelpunt staan. Nu wordt Hij gesmaad. Met eer en heerlijkheid zal Hij komen. Alle knie zal gebogen worden. Alle knie. Mijn knieën ook? Ja…! Van mijn oude moeder en vader. Alle knie zal voor Hem gebogen worden. De een vrijwillig en de ander niet gewillig.

Ik las iets over voetbalclubs deze week, niet dat ik daar veel over lees. Iemand zei: die man moeten we in ons midden krijgen. Dan gaan we winnen. Dat kost dan wel sommen geld. Miljoenen. Mensen! Dat is afgoderij. Dat is er dus nog. We hoeven geen verhalen te houden over Formule 1, Zandvoort, vanmiddag. We weten al wie er gaat winnen. Met hem in ons midden…

We mogen dit zeggen: als Jezus in ons midden is, met Hem verbonden zijn, overwinning is dan zeker! Dan heb je de overwinning in je zak. In geloof. Heere God, ik heb het gezien met mijn eigen ogen en het gehoord. U die naar hulpeloze mensen omziet. En naar onze dochter. Dat U zo aan ons denkt. Dan denk je aan Psalm 8: wat een wonder dat U aan die broze mens, Adamskind, denkt. In gunst en Uw teerste liefde schenkt. Dat alles om wille van Hem, Jezus Christus. Hij die minder is geworden dan de engelen, vanwege het lijden. Alle knie zal zich voor Hem buigen. Je wilt het je kinderen bijbrengen. Straks met je kind – met al je kinderen – met je vader en moeder staan voor de troon van God en Hem de dank en eer toe te brengen. Het is door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen.

Amen.

Hervormde Gemeente Wijk bij Heusden, zondag 27 augustus 2023, 9.30 uur. Schriftlezing Mattheus 18:1-5. Bediening Heilige Doop aan een dopeling.