Ds. L. de Wit (Putten)
30 juli 2017; 9.30 uur; Ichthuskerk Reeuwijk
Fil. 1:12 en 19-20
Boven de preek heb ik een vraag geschreven: ‘Waarom moet mij dit nu overkomen?’ Vraag die zomaar boven kan komen. Weken aan het trainen voor sporttoernooi, maar week ervoor ging hij onderuit en kon hij niet meer meedoen. Waarom moet mij dit overkomen? Veel situaties in het leven waarin het leven soms zomaar een wending nemen kan, wat je niet verwacht had. Als vanzelf gezegd wordt: waarom overkomt mij dit. Ik durf die waaromvraag wel te stellen, kom je in de Bijbel ook tegen, bijvoorbeeld psalm 10. Paulus ook.
Paulus met de dood bedreigd. Mannen gezegd: we zullen niet eten en drinken voordat Paulus is gedood. Heb jij wel eens na moeten blijven? Of gevangen gezeten? Paulus niet voor de eerste keer in de gevangenis. Noemt zich een gebondene. Opnieuw gevangen. Vers 12: dat wat gebeurt is. Waarom opnieuw? Is het nou weer?! Het ene wee heeft zich aangediend en het andere is er al weer. Paulus opsommen wat hij heeft meegemaakt. Moeten we hier aan de laatste gevangenschap denken, in Rome? Andere commentaren denken aan Cesarea. Van een vrij man nu een gebonden man.
Die Fillipenzen weten wel waar Paulus het over heeft. Daar is ook een gevangenis. Handelingen 16, zendingsreis, Paulus overgekomen naar Europa. Wij zaten nog niet op het evangelie te wachten. Paulus toen in de gevangenis geworpen. Dat is de eerste keer voor Paulus, met die stokbewaarder. Heb je dat wel eens gezien in een museum? Muurvast. Aan banden gelegd. Deze gevangenschap roept vragen op. Goed meegelezen, niet zozeer vraagt Paulus waarom hem dit moet overkomen, maar vooral de gemeente. Ze zijn het er niet helemaal over eens. Wordt verschillend gedacht. Ene groep: bezorgdheid, meeleven. Andere groep: aan zichzelf te danken, als verwijt. Eerste groep in vers 7: hartelijk meegeleefd. Deelgenoot. Zelf niet ondergaat, maar zo kan meelijden, mee bezorgd zijn, mee gebeden. Voor die gemeente een hele slag geweest! Evangelie moet toch voortgaan? Voortgang evangelie maakt u zich wel eens druk om? Wij denken vaak aan onszelf in het gebed. Mooi weer, behouden aankomst. Op catechisatie wel eens briefjes bij elkaar gelegd: is er ook nog iets voor God bij? We zitten hier niet zomaar gezellig bij elkaar. Het gaat om de wederkomst, om Zijn koninkrijk!
Ook anderen, vers 15 en 16. Sommigen afgunstig. Eigenbelang, niet zuiver. Goed lezen. Gaat niet om onzuivere leer! Zo kennen we Paulus hier ook niet. Gaat om de houding t.o.v. Paulus. Dit deel zegt: ja, hij had ook nooit naar Jeruzalem moeten gaan hè. Daar was hij de vervolger. Ze konden daar zijn bloed wel drinken. Op tempelplein komt met heidenen (daar werd hij van beschuldigd), dan zoek je narigheid. Zo dachten ze. Iemand al moet lijden en anderen daar iets van zeggen, daar verdrukking aan toegebracht.
Hoe gaat Paulus reageren? Gevangenis in. Wij in vrijheid. Ik twee keer in gevangenis geweest om te kijken. In die dagen heel aangrijpend waar men gevangen zat. Goed kijken. Paulus zit op zijn knieën. Zit te bidden. Heeft hij tijd voor. Wij hebben soms geen eens tijd om te bidden. Op vakantie meer tijd?! Nou vergeet het maar. Paulus tijd om te bidden. Opvallend is: geen zorgen maakt om zichzelf. Paulus maakt zich druk om gemeente. Hier in gebed voor de gemeente. Taak van de dominee is (staat ook in formulier): woord verkondigd en dat hij bidt. Ik zeg dat ook maar tegen mezelf. Kunt u zich voorstellen dat we zo druk zijn, ook in hectiek gemeenteleven, dat we niet aan gebed toekomen?! Paulus gaat eenvoudig door met zijn werk.
Maar goed, als we vragen: waarom overkomt u dit? Vers 12: tot bevordering van het evangelie. Loopt God niet uit de hand. Niet eenvoudig. Ik las bij iemand: als je aan Paulus vraagt hoe het gaat, krijg je een antwoord hoe het met het evangelie gaat. Ik las bij Tim Keller (boek over lijden): lijden hoort er niet meer bij in onze maatschappij. Maar God kan het gebruiken tot bevordering van het evangelie. Schepping zucht en is in barensnood: maar er wordt wel wat gebaard. Christus lijden verdragen omdat er iets heerlijks was voorgesteld. Heeft wel iets te maken met genade.
Paulus levensdoel lag niet op aarde, maar enkel voor God. Een ding op het oog: als God maar aan Zijn eer komt.
Wat is Uw levensdoel? Waar leef jij voor? Nou ja, wat wil je nou. Schoolkeuze. Geslaagd, en dan? Over nadenken, heel goed. Carrière, dat mag. Verkering, straks trouwen en een gezin. Heel mooi. Levensdoel wil zeggen einddoel. Als dat het enige is: dan is het heel weinig. Ik in huizen geweest, rijk gezegend, mooie auto, maar blijft allemaal staan… als dat je levensdoel is!
Paulus wilde geestelijk carrière maken. Beter wilde zijn als anderen. Aan de voeten van Gamaliël gezeten. Maar het was niks want ik had Christus niet!
Ken jij Christus? Al word je 40 of 30, maar als je Christus hebt, heb je alles. Vreugde die niet voorbijgaat. Paulus had het eerst ook niet. Dus als u als het volwassene nog niet heeft, zeg het maar tegen de Heere. Iemand in de gemeente die tegen de 70 was en nog niet kon sterven. Moet echt! Mooie praatjes houden dan op. God heeft Paulus neergeworpen vanaf dat paard of kameel. Zeg het maar, ik zal doen wat U zegt! Toen beleden, nu ondervinden.
Niet in één keer gegaan. God gaat soms eerst rustige weg. Handelingen 16 begon het. Maar tussen Handelingen 9 en 16 zit 15 jaar.
Paulus nooit blij geweest met lijden en verdrukking. Buitenwereld ziet dat je lijden moet. Als je gelooft, gaat het steeds beter?! Wel getuigen mag. Maar in allerdiepste ervaring, God dan bij je is. God komt in de gevangenis bij je: Ik ben bij je! Intense troost. Ik ben met u. Wees niet bevreesd. Gevangenschap niet gezocht, ook wel weggevlucht. Maar zijn levensdoel niet veranderd.
Eigenlijk gaat het woord van God in vervulling. Woord gaat eindelijk, zou ik zeggen, in vervulling. Handelingen 9: ga naar Paulus toe Ananias. Hij is uitverkoren vat, laten zien hoeveel hij moet lijden omwille van mijn naam. Uitverkoren instrument. Paulus had nog niet voor koningen gestaan. Dat gebeurt hier. Geen droevig einde. Geen noodlot gedachte. Gevangene om Christus wil. Felix, Agrippa, straks ook keizer. Al wordt dat zijn dood. Die houding is tot bevordering van evangelie en de gemeente. Andere broeders daar vrijmoedigheid uit gehaald. Weggelopen, wat zou dat voor de gemeente betekent hebben? Jouw vader, ouderling of dominee, zodra bedreigd wordt, op de loop gaat?!
Ja, het kan soms lijden met zich meebrengen. Vakantiebaantje, tussen allerlei collega’s, niemand doet zijn handen samen en ogen dicht. Naar wc om te bidden, of ’s morgens thuis voor de hele dag? Of: schaam mij evangelie niet?! Ik heb vrachtwagen gereden, in café: doe ik het of niet?
Mag ik vragen: wat heb je nou na je pensioen? Ook als ik dat niet haal, mijn rijkdom ligt boven. Niet goedkoop verhaal. Kerkgeschiedenis leest, deel 1, keizer Nero, die gemeente Fillipi veel verdrukking gehad. Maar tot bevordering van evangelie.
Het heeft Paulus blijdschap vergroot. Kan me ook mijn leven kosten. Zelfs de dood doet de blijdschap te niet. Tekst aanhaalt uit Job 19. Zelfs al zou Hij mij doden, zo zou ik nog op Hem hopen. Bij Doop beloofd dat God als een vader voor je wil zorgen. Mag je ook vragen. Zorgen betekent niet altijd mijn problemen oplost. Maar mooie zinnetje: kwade tot mijn zaligheid, bestwil gebruiken. Kan God gebruiken!
Staat nog iets bij. Sommige mensen lijden op dit moment ondergaan. Zwaar hoor! Lijden is echt zwaar. Wat zegt Paulus dan? Dat de gemeente meebidt tot God. Voorbede voor mensen die lijden. Hou het niet vol. Lijden kan duivel gebruiken om Uw naam te verloochenen. Bid voor mij! Straks sta ik voor de rechter. Maar ik in geen enkele rechtszaak meer beschaamd zal worden. Paulus van getuigt dat de Rechter hem al heeft vrijgesproken!
Paulus gelooft met ziel en lichaam in Jezus. Dat Hij hem ook weer zal opwekken. Levensdoel is Christus. Leef op kosten van Hem. Sterven is dan geen verlies, maar winst. Niet bidden of spoedig ten einde mag komen, maar de winst is voor altijd met Christus te zijn. Heerlijke van het sterven (sterven op zich is niet heerlijk): altijd bij Hem zijn. Het is mij goed nabij te zijn bij God. Voorrecht van dominee om daarbij te zijn, als iemand sterft. Blij vooruitzicht! Hem in gerechtigheid aanschouwen.
Begraven, vaak al 5 dagen na overlijden, maar zijn ziel juicht dan al voor God. Hoe is jou sterven straks? Morgen, straks, over 80 jaar. Laat het een verheerlijkt sterven zijn. Nodig dat ik even bij u blijf, schrijft Paulus. Maar: hetzij dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heeren. Amen.
Geef een reactie