‘En men noemt Zijn Naam Vredevorst’

De profeet Jesaja profeteert van de komst van Jezus. Zijn naam is Vredevorst. Hij brengt vrede, de verzoening met God. Kerstfeest in de Hemel daar God de Vader en de Zoon het plan van de zaligheid uitdachten, Kerstfeest op aarde bij de komst van Jezus in Bethlehem en Kerstfeest in ons hart als Hij onze Redder en Zaligmaker is.


Jesaja 9 vers 5: ‘[…] En men noemt Zijn Naam Vredevorst’

Zoet is de naam van Jezus. Dat heeft een kerkvader terecht opgemerkt. Alles wat Christus is en heeft is alles beminnelijk. Zijn ambten, Zijn sprak zo liefelijk. Alles aan Hem is gans begeerlijk, zoals de bruid zegt in het Hooglied. Zijn Naam is Jezus, Zaligmaker. Verlosser. Een naam vol van genade en waarheid.

Toen Jezus op aarde kwam, hield God Zijn voornemen niet terug. Nieuwe tijd, nieuwr bedeling. Na Hem heeft God niets meer te geven. Goot Zijn genade in ruime mate uit. De wet door Mozes gegeven, in Christus gegeven. Hoop in Hem. Liefde en blijdschap in Hem overvloeiend.

Zijn Naam een kostelijke olie. Hoe zoet moedt Zijn Naam zijn. Die naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard.

Wat draagt Hij heerlijke namen in de tekst. Voortreffelijk die naam. Ook, zeker niet de minste, Vredevorst! Een vrede meer waard dan ontelbare overwinningen. Vredevorst eraan toegevoegd. Die naam maakt al die namen pas nuttig. Gepast, nuttig en vol. Loopt op deze Naam aan. Opspringen van vreugde bij deze naam. Als ze in duisternis zijn.

Kind geboren. Noemt Zijn naam Vredevorst. Profetie van Jesaja overvol van die naam. Evangelische Jesaja. Oog van het geloof van Jesaja reikt ver. Naar het kruis ook. Een Kind is ons geboren. Een Zoon is ons gegeven. Zijn komst geeft vrede. Ordening van Melchizédek, priesterschap.

Engelen hebben het verkondigd. Door Hem om wie, in wie. Blijdschap geschonken. Die vrede kan schenken op aarde en in mijn ziel. Hij is vreedzaam. Koning vol zachtmoedigheid. Vredevorst ook vanwege de eeuwige raad van God. Eeuwige vredeverbond. Daarom de inzet op Kerstfeest zo hoog. Want Kerstfeest begon in de hemel. We zetten niet in bij onze beperkte omstandigheden. Doet het Woord niet. Vormt een keten. Zetten hoog in. Voor de eeuwigheid geldend. Punt van uitgang is de raad van God. In dat eeuwige, stille, vrededenken van God. Niets en niemand anders was er. Toen zag God heel ver. Hij zag de schepping, de mens, de zondeval, alles. Met de motieven van hoogmoed en schande.

Die beiden, de Vader en de Zoon, hebben samen raad gehouden. Overleg op hoog niveau, allerhoogste niveau. Verlangde vrede veel te aards gedacht bij vredesonderhandelingen op aarde nu.

Bij God de Vader en de Zoon het plan uitgedacht. Eerst de raadslag, de beraadslaging, dan de ontknoping. Vader, Ik heb lust Uw wil te doen. Hier horen we iets. Ik stamel maar wat. Volk zou eeuwig verloren gaan. Hij treedt naar voren. Redden. Met een volkomen redding. Sta hier even stil. Dat moment. Welbehagen! Daarin ligt het behoud van de kerk. Kon niet anders. Liefde dat zich geeft. Borg voor de zijnen.

Ik aarzel om het te zeggen. Toen was het al Kerstfeest in de hemel. Hemel en aarde verzoend. Eeuwig leven geschonken zou worden. Niets dan liefde, genade, barmhartigheid.

Wat is de Zoon te aanbidden. De Vredevorst! Vrede zal schenken en troost. Aan het Sion van God. Als we dan even op die hoge berg hebben verkeerd, kan ik er iets van geloven?

Jawel: ik mag het geloven. Kerstfeest in de hemel is ook Kerstfeest op aarde. Alzo lief heeft God. Heeft God!

De volmaakte, reine, moest zonde worden. Vervloekt geworden. Dan alles aan hebben. In onze stand. Vernederd. Dienstknecht. Komt om te helpen wat geen helper heeft. Als de Vorst van de hemel wordt Hij Vorst van de aarde.

Dat is Kerstfeest op aarde. Vrede op aarde. De zoveelste gedenken van die ene unieke gebeurtenis op aarde. Geschenk van het Alvermogen. Dat is het Licht dat schijnt in de duisternis. Jezus is de Vredevorst. Ook in 2017 op de grens van 2018. Gods uitzonderlijke gave!

Zouden er ouders zijn op aarde die kind in armoede willen laten leven? Nee. Dit Kind wel. Die geleerd heeft te aanbidden, die ogen heeft gekregen, altijd weer aanschouwen. Vertrouwen, dat is genade. Juichen over zo’n grote zaligheid! Als een kind te knielen. Vrede te hebben. Verwachtend de vertroosting Israëls. Dat wat Kerstfeest voor hem.

Niet in woorden te vatten. Niet met wapengekletter maar in de arme stal. Toch ging Hij die weg naar het kruis. Vrede. Die ons met God verzoend. De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem, Jesaja. Hij is de vredemaker, de Verlosser. Hij treedt tussenbeide. Verbond van de genade is ook het verbond van de vrede. Zo vast. Zo zeker. Bergen mogen wijken. Mijn verbond zal niet wankelen.

Wereldwijd klinkt het aanbod van de vrede. Vrede. Overal aanbieden en verkondigen. Dit is het woord wat Hij verkondigd heeft, schreef Petrus. Paulus schreef over het afbreken van de middelmuur des afscheidsels. Zo leeft Hij altoos, eindeloos. Hij is onze vrede. Beklemtonen: om als Simeon vertroost te zijn. Door de Geest gewerkt.

We komen met alleen te zeggen wat er staat niet uit. Slaan het werk van Gods Geest niet. Niet om de vraag heen kunnen. Wat geeft mij de komst van die Vredevorst als ik er niet van weet. Geest zo nodig. Die werkt het geloof. Het geheim te kennen en te verstaan. De verborgenheid der Godzaligheid is groot. Geopenbaard in het vlees. Op dat geheim zijn wij niet aangelegd. Aangewezen op het geloof. Daar valt de scheiding. Kerstfeest niet alleen in de hemel en op aarde maar ook in het hart. Dat doet Hij dan ook. Zo is het vervuld. Zo wordt het ervaren door al Gods kinderen die levendig gemaakt zijn.

Hoe ook veranderd zijn, getrokken zijn. Een ding: was blind en nu zie ik. Vijandschap. Eertijds kennen. Protest aantekenden. Even zondig en hardnekkig. Als ze eraan terugdenken, dan verootmoedigen ze zich. Toen hen de vrede werd aangezegd. Toen mij mijn geest al mijzelf had ontdekt. Ik boog me en mijn God sprak mij vrij. Witte vlag van overgave heisen, wapens van verzet uit handen. In deze weg de droefheid naar God de hartelijke vreugde in God te smaken. Werkelijk leven. De openbaring van de Vredevorst. Daarin ligt het belang van de komst van Christus. Al de schatten. In Hem alles. Hoewel ik niets ben, in deze Middelaar alles.

Bevrijdende door Zijn komen en kruis en dood, mijn schuld is verzoend. Boodschap van Kerst ook in het jaar onzes Heeren 2017. Geen andere boodschap nodig. Dan Maria en Jozef, herders, al die anderen, al die eeuwen. Wij nu in Putten. Mensen waar dan ook maar.

Men noemt Zijn naam Vredevorst. Niet de situatie vragen maar de levensvraag. Hoe word ik met God verzoend. Dat ik met Hem verzoend ben. Dat eerst en vooral. Niet klein te krijgen. Vrede met God en met de naasten. Stille vrede in Hem. Kerstfeest op aarde. Ook Kerstfeest in het hart. Die komst bracht heil in verlorenen. Door Zijn liefde verbroken.

Dan is Kerstfeest niet een voorbijgaande indruk. Paar vrije dagen. Meer consumeren dan anders. Maar in Hem gevonden te worden. Rechtvaardigheid in Hem. Van Hem te weten. De Held die de muur brak. De Vorst die genade bracht. Als u er weet van heeft, zult u het herkennen. Hebt u er weet van? Geest ademt in het hart, hoewel het bij mij niet is. Daarin is al mijn lust en al mijn heil. In mij de dood, de onvrede, de duisternis. In Hem het leven, het heil, de vrede. Omdat de gemeenschap met God door het geloof in Christus wordt gesmaakt. Kerstfeest in het hart en in geloof. Die begroeten Hem in opperste blijdschap en vreugde.

Dan bent u zalig. Niet af te meten. Niet naar waarde te schatten, in diepte te peilen. Bent u in rouw? Deze Vredevorst droogt al uw tranen. Bent u alleen? Deze Vredevorst schept gemeenschap. Geloofsgemeenschap. Zijn er krommingen in uw levensweg? Hij baant de weg! Zit over uw kinderen in? Deze Vredevorst zal schijnen. Hij is de Zaligmaker. Hij versterkt het hart.

Het leven snelt voorbij. Vaak gezegd worden deze dagen. Vliegt voorbij. Maar Hij blijft de Vredevorst. Als u onder deze Koning zalig bent, dan bent u een verklaarde vrede voor vrede dat geen vrede is. Schijn in het licht. Is er. Eind mee komen bij de mensen. Bij God komt er niet ver mee. Schijn bedriegt. Niet alleen in de wereld maar ook in de kerk. Ook schijn in het licht. Ik heb en ik doe (Farizeeërs).

U zult strijden in de strijd des Heeren. Onder de banier van de Vredevorst. De goddelozen hebben geen vrede. Ook de kerkelijke, rechtzinnige hebben het niet. Want ze hebben Jezus niet.

Keer op keer, elke dag, struikelen in velen, in strikken van ongeloof. Elke dag te verootmoedigen. De bekering is dagelijks. Geeft zegeningen. Omgang met Christus zal beoefend worden. Dat maakt het volk van God klein en behoeftig.

Zijn komst is vertroostend. Niet de kerk de beschikking over. Ligt vast in Hem. De Vredevorst. In de doop al. Buiten onszelf te zoeken. Christus de Vredevorst.

Hij zendt Zijn vredesgezanten uit. Met eis van geloof en bekering. Valse vrede wordt verbroken. Een Kind is ons geboren. Zoon gegeven. Vader der eeuwigheid. Vredevorst. Amen.

Maandag 25 december 2017 [Eerste Kerstdag] – Hersteld Hervormde Kerk Putten – ds. K. ten Klooster [Ridderkerk] – Jesaja 9 vers 5