Ds. J.P. Ouwehand (Beekbergen), zondag 22 oktober 2017; Ichthuskerk Reeuwijk; 17:00 uur
Schriftlezing: Micha 4:1-7, Openbaring 21:24-26; tekst: Micha 4:5-6
Het is nogal een mooi verhaal wat we lezen in Micha 4. Over de vrede die komt. Deed me denken aan vroeger. Op school tekenen, je gezin. Vader. Moeder. Kindertjes. Huisje. Zonnetje. Zonnetje soort verplicht. Natuurlijk is het niet zo dat het altijd zonnig weer is. Dat het nooit regent. Zo’n plaatje, glimlach, zonnetje en boom, daar lijkt dat verhaal van Micha op. Niet hoe het werkelijk is in deze wereld. Niet altijd lachen. Maar wel graag zou willen. Tekeningetjes zegt meer over wat je graag zou willen.
Micha 4 ook zo. Te mooi om waar te zijn. Leefde in dezelfde tijd als Jesaja. Is prachtig. Jeruzalem. Wow. Vast en zeker. Strijd te boven. Vijanden verdreven. Iedereen wil erbij horen. Omdat God er woont. Bij God horen. Op Zijn weg gaan. Dan wordt het vanzelf vrede, zegt Micha. Machtige volken zullen naar Hem luisteren. God spreekt recht. Vrede. Geen wapens meer nodig. Schild, hoop. Zwaarden omsmeden, ploeg van maken. Zal zelfs zo ver gaan: de mensen zullen de oorlog niet meer leren. Geen zwaard meer opheffen. Niet nodig. Einde opleiding leren vechten. Zie je ze zitten. Idyllisch. Genieten. Wijnstok. Doet je denken aan Toscane. Altijd mooi weer. Niet te mooi om waar te zijn?! Geen oorlog, gedoe. Genieten van goede dingen.
Is een plaatje. Het is een visioen. Geen krantenbericht. Visioen. Droomt ervan. In de verte. Woorden van God, een toekomstbeeld. Mensen rondgekeken, toen zagen ze Jeruzalem bedreigd worden. Eeuwen door dit plaatje doorgegeven. Werkelijkheid die komen gaat. 2500 jaar geleden. Te mooi om waar te wezen. Komt er nog wat van? Vrede met God en elkaar?! Mensen op de vlucht. Armoede. Gebrek. Vrezen voor leven. Niemand die een ander schrik zal aanjagen?
Die werkelijkheid dat het niet zo mooi is, zit in vers 5. In vers 2 staat: vele volken. Zag je gebeuren. Is nog niet zo. Alle volken gaan op weg, elk in de naam van zijn god. Werkelijkheid waar wij in leven. Niet op weg om naar God te luisteren. Eigen goden. Geen vrede komt. Juist oorlog. In deze tijd meer waard dan ooit. In grote misschien ook wel leven van alle dag. Kleine dingen. Zelf. Geven onszelf doelen. In naam van onze eigen goden. Je ziet nog maar weinig van de realisatie van dit visioen. Misschien zie je het niet zo. Wel horen dat het bezig is te gebeuren. Goed luisteren!
Ook in dagen Jezus. Nog niet zoals in Openbaring 21. Geest uitgestort op alle vlees. Gingen op weg. Gaat maar door. Heel deze wereld door. Naar God gaan luisteren. Stem die klinkt vanuit heiligdom hebben gehoord. Hem zoeken, de wapens inleveren en omsmeden. Wapen uit Jacobus, tong. Wapen. Pijn te doen. Omgesmeed om God te loven en elkaar te zegenen. Toch iets! Naar God gaan horen. Ontvangen vrede van God. Naar Zijn stem luisteren, ontstaat ook vrede onder elkaar. Elkaar geen pijn meer doen. Dat gebeurt echt. Zijn wij ook bij. Vers 5b. Zo mooi. Eigen ding doen. Wij op weg gaan in naam van onze God. Kleine gemeenschap van God. Maar wij, wij gaan op weg met God. Niet even. Maar blijven we doen. Die opstaat. Verzet tegen wat er gebeurt in de wereld. Je kunt het niet zeker weten?! Geloof doet er niet toe?! Verwarrende wereld. Gemeente staat op en zegt: wij gaan niet mee, wij gaan de weg van God. Misschien jij veel twijfels. Moet het zo?! Voor je het weet ben je alles kwijt. Opstaan! Belijden dat God er is. Naar Zijn stem horen. Door Hem laten gezeggen. Zo gemeente zijn. Lef voor nodig. Evangelie niet voor doetjes. Lef voor nodig. Verzet zich tegen wat om ons heen gebeurt. Laat je niet meeslepen wat anderen zeggen. Wij gaan met God. Die uitnodiging, daarmee instemmen. Niets laten wijsmaken. Ik ga met God.
Ga met God en Hij zal met je gaan. Opstaan. Vasthouden. Elkaar ook. Wij zullen dat doen. Wij. Vers 5 is als het ware na het visioen wit stukje, en dan vers 5. Heel mooi verhaal. Stil. Toch geloven we erin. We gaan toch mee. Dat is vers 5. Het opstaan. Samen belijden. Wereld vol verwarring. Ontvangen Zijn vrede.
Is wel zo, na vers 5 weer wit stukje. Even tijd na te denken. Wij belijden het ook?! Wapens omsmelten? Toen even stil. Ik? Ga ik dat doen of niet? Kan dat eigenlijk wel, zo belijdend geloven? Verlang naar vrede met ander? Kan ik dat wel? Dat is het thema van vers 6 en 7. God spreekt dat Hij iets gaat doen. Mensen die mank zijn verzamelen en .. Gaat over mensen die niet mee kunnen. Kunnen niet mee in dat wij. Niet instemmen. Mank. Kreupel. In Leviticus staat dat ze niet in het huis van God mogen komen. God heeft ze kwaad aangedaan. Gestraft. Vanwege zonden en sxhusl. Van zichzelf of mensen om hen heen. God met oordeel gekomen. Andere mensen zijn gewoon te ver weg: ze zijn in Babel. Daar kan dat niet! Niet in vrijheid. Kunnen niet weg. Ver weg gedreven. Verdiend. Gezondigd. Deuteronomium 33: stem niet gehoorzamen, dan zal Ik je verdrijven. Daar gekomen. God over hen gekomen met straf en oordeel. Niet allemaal slechte mensen. Leiders die hen voorgingen in kwaad. Kleine kinderen ook wel, meegesleept. Toch een oordeel. Effect is, dat ze ver weg zijn.
God zegt: dat ga ik doen. Ik ga ze halen. Die mank gaat, zal ik dragen. Weggedreven zal ik halen. Tot een overblijfsel maken. Ik ga ze halen. Waarom doet God dat? Dat weet ik niet. Geen idee. Waarom ontfermt God zich? In het oude doopsformulier staat: grondeloze barmhartigheid. Betekent: heel diep is, je kunt het niet vinden. Geen redenen voor. Waarom God uitziet naar gebrokene, gekneusde. Wat we wel weten: wat het Hem gekost heeft. Zond Zijn zoon. Zoeken en zaligmaken wat verloren was. Gebogene op te richten. Prijs die Hij zelf betaald heeft. Mensen die vervreemd waren, weer bij Hem wonen.
Zien we daar iets van? Ja. Voortdurend. Gods verlangen, zijn onbegrijpelijke liefde. God zoekt wat verloren is. Bijzonder oog voor wat gebroken is. Zit zonde achter. Maar desondanks. Maakt tot onderdanen. Is hun Koning tot in eeuwigheid. Wij zullen op de weg gaan. Kan ik dat? Van harte mee instemmen? Wij gaan met God. Gaat u ook mee? Of uw geloof ook zo kreupel? Dat je dat niet durft te zeggen. Moeilijk dominee. Ingewikkeld. Praten. Zijn we goed in. Maar opstaan en met Jezus op weg gaan. Ingewikkeld omdat wij zo ingewikkeld zijn? Dat dit er echt toe doet?
Misschien ben je weggedreven? Innerlijk al heel eind. Geen gedoe thuis. Naar de kerk. Maar innerlijk aan de rand. Verdwijn je zo. Minder verbonden. Gevaar dat je over de rand te gaan. Los te zijn. Mensen geen hekel aan de kerk. Dobbert een beetje en opeens ben je de hoek om. Soms geven mensen een duwtje. Ben jij zover? Waar in mijn leven? God zegt hier in de tekst: dat wil Ik niet. Ik zal. Misschien vandaag. Ik zal je terugbrengen. Waarom? Geen idee. Maar Hij wil ons in Zijn spoor brengen. Ik wil je wel dragen hoor. God zo vol van genade. Vol beloften. Sta maar op vandaag. Maak dat commitment. Als God mijn kreupelheid en afdrijven kent, dan wil mijn leven wel geven.
Gods verlangen zo groot. Betekent drie dingen voor ons. Wij moeten Gods handen en voeten zijn. Voor dit verlangen van God. Mensen niet over de rand duwen. Maar biddend vasthouden. En als wij zien dat mensen vol vragen zijn, mank zijn, die vasthouden. Elkaar vasthouden. Oog hebben voor mensen die het nodig hebben te dragen. Dragen en verdragen. Deel van het geheel. De ander in anders-zijn verdragen. Tweede. Misschien zelf leren wat betekent om vastgehouden te worden. Hele wereld loopt vol met mensen die je denken te kunnen helpen. Dit eten en dit niet. Iedereen weet hoe het moet. Daarom zeggen: voor de ander willen zijn, weten eigen kwetsbaarheid. Of is geloven voor u 1+1=2? Of durf je in de spiegel te kijken? Wij zullen opstaan… dat kan ik alleen maar als ik door God zelf wordt vastgehouden. Durven we ons te laten dragen? Kwetsbaar zijn. Delen. Ontmoeten. Durven we te beseffen hoe makkelijk we bij God vandaan te raken. Of altijd heel dichtbij God leven?! Dat is doen alsof. Dan ben je geen goede drager en bidder. Belangrijke les in ons leven. Oog krijgen voor kwetsbare in gemeente en gemeenschap. Je laten dragen door God betekent ook je laten dragen door gemeente. De ander nodig heeft. Wij hebben ook de ander nodig. God het zwakke zoekt en draagt en thuishaalt. Kunnen we zijn als we kwetsbaar en klein durven zijn. Dan ontstaat er iets van die vrede. Hoop op het visioen. Waarom zou ik geloven? Kan alleen als ik zie. Zie ik dus ook! Mensen Jezus armen worden. Ontdekken. Vatten moed. Aanstekelijk. Zie je wel. God in staat mijn leven te veranderen. Mijn tong veranderen, Gods lof zingen. Groeit toekomstverwachting. Wat God beloofd heeft. Dat ieder zal zitten onder eigen vijgenboom in nieuw Jeruzalem. Belofte van Hem, bezig is nu al te voltooien. Amen.
Geef een reactie