Zondag 21 mei 2017 – Hersteld Hervormd Putten – Ds. J.C. den Ouden
1 Korinthe 15 vers 29 – 32
Zorgenkind. Ziet wegglijden bij de dienst van de Heere vandaan. Of extra aandacht, ziek enzovoorts. Zo zouden we Korinthe voor Paulus kunnen noemen.
Komt veel voorbij in deze gemeente. Openlijke zonden. Onmin met elkaar. Avondmaal. Oneens met Paulus. Over de opstanding. Lichamelijk opstaan? Dan kan volgens ons niet. Dwaalleraars. Griekse filosofie.
Gaat om ziel. Lichaam stoffelijk overschot? Alsof het lichaam er niet toe doet! Het gaat erom dat wij straks met onze ziel bij de Heere zijn.
Paulus verbindt Pasen met de opstanding van ons lichaam. Vers 12 als opstanding van Jezus niet waar is, dan geen opstanding der doden. Dan ijdel, een fabel.
Maar Christus is opgewekt! Christus is de Eersteling. Niet alleen voor zichzelf. Herinnert aan de offers. Schoven vertegenwoordigden de hele oogst.
Heeft gevolgen voor ons christelijk leven. Vers 29 over gedoopt worden. Matthew Henry zucht: driemaal drie verklaringen. Niet verwachten dat ik de uitleg kan geven.
Luther: dopen voor de doden. Boven graven van de gestorvenen. Zou gebruik in Korinthe zijn geweest. Niet na te gaan.
Andere uitleg, kanttekeningen. Doop figuurlijk. Bereidheid om te willen lijden voor de dienst van de Heere Jezus. Jezus heeft zelf Zijn lijden doop genoemd (Lukas 12). ‘Kunt gij met de doop gedoopt worden waarmee Ik gedoopt ben?’ Aannemelijke uitleg.
Als er geen opstanding van de doden is, waarom dan opofferen? Wat heeft het dan voor zin?
2 Korinthe 11 vers 24 schrijft Paulus wat een lijden heeft ondergaan. Het lijden van de Heere Jezus zet zich nu voort in Zijn kerk nu Hij niet meer op aarde is.
7100 vorig jaar. Kopt uit Egypte. Wij zijn een kerk van martelaren. Doopformulier: leven is een gestadig sterven. Tussendoor: staan we daarbij stil? Zijn we bereid? Wil ons bewaren voor een onverhoede, onverzoende dood?
Zoals wij sterven zo zullen wij zijn in de eeuwigheid. Paulus zegt: ‘ik sterf alle dag’. Loopt elke dag gevaar. Hij doet er een eed op. Hetwelk ik betuig. Roem in Jezus Christus.
Paulus laat verbondenheid merken. Ondanks alles. God heeft mij willen gebruiken. Jullie zijn mijn roem, mijn blijdschap. Zo zeker als ik ben voor jullie, zo zeker sterf ik elke dag.
Klaagzang? Hoogmoed? De liefde van Christus dringt hem. Het lijden is niet zo erg, zegt Paulus. Heilige onbezorgdheid. Geen opstanding? Dan is het leven aftellen. Dan is ouder worden verschrikkelijk. Dit gevoel kenmerkt onze tijd. De meesten weten niet dat Christus gestorven is en opgestaan is. En als je er niet bij leeft, ook.
Paulus leeft uit een ander levensbeginsel. Leeft toe naar het einde en weet dat het dam echt gaat beginnen. Straks zal ook mijn lichaam opstaan uit het graf. Naarmate hij ouder wordt: ik ben er bijna.
Schrijver Godfried Bomans zei: twee soorten mensen, ik ben er bijna geweest en ik ben er bijna. Laatste Paulus. Ik heb de goede strijd gestreden.
Gedachte dat het leven kort is kan ons verlammen. Dat het aftellen is. Evangelie draait het om. Met Pasen heeft de dood het voor het eerst verloren van het leven. Hoe aangevochten ook, maar mogen zien op Hem die de toorn van God gedragen heeft, in gedachten en geloof de Heiland zien hangen, die raakt zijn vervloeking kwijt in Hem.
Dan is sterven een ontslapen. Ds. Van Reenen. ‘Vader mag ik gaan slapen?’ Als mijn lichaam begraven wordt maar als de bazuin zal klinken, dan met Hem opstaan.
Reden van vervolging, lijden staat erbij. Voetstappen van Christus drukken. Hij heeft geleden en zo ook wij. Waarom? Omdat deze wereld in revolutie verkeert, opstand tegen God.
Het heeft God niet weerhouden om Zijn Zoon gezonden. Ze hebben mij gehaat, ze zullen ook u haten.
Verhaal Paulus gevangen in Efeze. Arena gebracht, arena vol met publiek, gekomen om te kijken hoe Paulus verslonden zou worden door de leeuwen. Leeuwen kwamen, snuffelden alleen. Of het waar is weten we niet. Onwaarschijnlijk: Lukas schrijft er niet over en Paulus staatsburger.
Handelingen 19 Dimetrius, volksopstand. Twee uur lang gescandeerd ‘groot is de Diana der Efeze’. Paulus doodsbenauwd. Dood in de ogen gekeken.
Gevochten met de wilde beesten. Dan zegt hij als er geen opstanding is, dan heeft het geen zin. Veel comfortabeler leven. Wat nuttigheid is het mij? Vers 32.
Opoffering is niet om er zelf beter van te worden. Mensen te bewegen tot behoud. Nuttigheid: de Heere zal alle doorstane moeite, Hij zal dat uit genade goedmaken en vergelden. Psalm 49: na de dood is mij het leven bereid.
Zoals de Heere Jezus zich getroost heeft in Zijn lijden, zaligheid aangebracht voor zijn volk. Mozes koos voor een tijd de verdrukking. Zag op vergelding van het loon.
Heere wil dat wij eeuwig leven. Dat we niet in de dood zouden omkomen. Is de strijd van Paulus ook de onze? Vraag gesteld bij de voorbereiding. Hier niet in Egypte of Noord-Korea. Georganiseerd, gekerstend Europa. Wel in een cultuur dat christendom steeds minder aandacht heeft. Kan snel veranderen (zie Tweede Wereldoorlog).
Bij doop: strijden tegen drie hoofdige vijand. Ik moet afstand doen van de zondige wereld, mijn zondige verlangens, vechten tegen zondige verlangen. Niet jezelf profileren. Als dominee geen indruk willen maken. Opoffering voor de dienst des Heeren.
Het willen is wel bij mij maar het te doen. In eigen kracht gaat het niet. Maar in afhankelijkheid van Hem, met alle nederlagen, bij Hem komen. Wie vandaag wil strijden tegen de zonde en de duivel, er is een Zaligmaker. Een held. Hij heeft alles overwonnen. Hij is veel machtiger. Wat voor mij onmogelijk is, dat is bij Hem wel.
Als er geen opstanding is, dan zegt Paulus laten we dan eten drinken en vrolijk zijn. In Europa echt mensen die zeggen dat er na de dood niks is. Dan uithalen wat erin zit. Citeert Jesaja 22. Assyrie die Israël belegerde. Stad kon ieder moment overgenomen kunnen worden en dan door het zwaard sterven. Laten we het er vandaag van nemen.
En wij? Als we straks sterven? Nu proberen zoveel mogelijk een feest van maken. Er wordt heel wat gefeest. Het kan ook heel netjes. Heel ingetogen. Eten drinken, eet graag en zo nu en dan een keer uit. Is dat het? Is dat het echt? Eten en drinken want, wonderlijk woord hé, want morgen sterven wij. Leven van de ongelovige wordt door een nauwe horizon omklemd. Daar tussen het leven en omdat het zo kort is, wel nu van genieten.
Voorbeeld wedstrijd gewonnen. Minuut gratis winkelen. Pakken wat je pakken kunt. Zo leven veel mensen. Wij ook door denken geïnfecteerd. Kan je somber maken.
Paulus niet! Kan de dood eenvoudig in de ogen kijken. Grondtoon niet verdrietig of zwaarmoedig. Uitzicht op eeuwige vreugde. Paulus is storm. De God die ik dien en van Hem te zijn. Dat is het houvast. Zondag 1. Met lichaam en ziel eigendom van mijn getrouwe Zaligmaker.
Het leven is niet alleen eten en drinken. En ook niet alleen een eeuwig voortbestaan van de ziel. Maar eeuwig Hem te loven! Kunnen er nog langer bij Hem wegblijven? Toevlucht nemen tot deze vriendelijke Zaligmaker. Als je met je zonden geen raad weet. Maar is er dan geen troost in het lijden en sterven? Zo vriendelijk als Hij was op aarde zo ook nu in de Hemel.
Tekst stelt een vraag. Leven we uit Pasen? Of uit de dood. Waar ligt het zwaartepunt van het leven? Maakt het voor ons, Christenen in Nederland, uit of Christus nog in de dood is of opgestaan is?
Ik ken een man. Tien kinderen verloren. Vrouw liet hem in de steek. Job. ‘Ik weet dat mijn Verlosser leeft’. Als de wormen mijn huid doorknaagt hebben, dan zal dit lichaam Hem grootmaken.
Psalm 42 vers 3. O mijn ziel wat buigt gij u neder? Enzovoorts.
Amen.
Geef een reactie