God de Vader heeft de Zoon overgeleverd en opgewekt om de weg naar Hem te openen. Jezus is het Lam van God die de losprijs (afkoopsom) heeft betaald. Zo kan hij ons, met zonde en schuld beladen, bevrijden en vernieuwen. Hij vraagt ons Hem te volgen; onze oude natuur te doden en in een nieuw leven op te staan. Nu al. 

… Zijn ziel te geven tot een losprijs voor velen …

Gemeente van onze Heere Jezus Christus, hoe zullen die broers zullen zich hebben gevoeld? Jacobus en Johannes. Ze hadden via hun moeder een vraag laten stellen aan Jezus. Hun moeder vroeg het. Als zij hun zij hadden gehad. Ja, dat is goed, jullie zijn inderdaad trouwe dienstknechten. Zij zouden dan de ereplekken gekregen hebben gekregen. Maar nu is het antwoord nee. En het is aan het licht gekomen. Ze hadden vanuit eerzucht gedacht om het even te regelen nu ze toch onderweg zijn naar Jeruzalem. Het even snel voor elkaar maken. Je kunt jezelf misschien wel herkennen in die broers. Momenten waarop je dacht even snel iets te ritselen. Voordat de ander… Zit misschien hoogmoed en egoïsme achter. Dat je een ander een streek levert.

Wat kun je doen als je het echt verkeerd hebt gedaan? Is daar ruimte voor? Als je toegegeven hebt aan die verkeerde gedachten en begeerten? Fraude, overspel. Waar kun je dan heen met je falen? De verontwaardiging is vaak groot. We vrezen afwijzing. We leven in een zogenaamd tolerant land. Maar de stenen liggen klaar. Je wordt gestenigd met woorden.

Kun je leven met jezelf? Kan je verder? Kan je in de spiegel kijken? Soms heb je schade aangericht met woorden of gedrag dat niet meer herstelbaar is. Dat je echt iets stuk gemaakt hebt. In een relatie. Iemand zo gekrast. Dat het niet gemakkelijk recht te zetten is. Misschien ben je minder beducht voor de woede van de mensen dan voor die verwijten die in je eigen hart opkomen, juist ook als je gaat slapen. Je vreest de nachten. Je vreest stille momenten. Had ik maar.

Zonde is iets heel naars. Het maakt echt iets stuk. Als het er uitkomt is het nog maar wat een ander kunt zien. Maar het zit niet alleen in wat je zegt en doet, maar onder water zit veel meer. Dat hart, wat het omhoog laat komen. Gedachten, gevoelens, begeerten.

De grote vraag is: kun je daarmee leven? Meestal gaat het. Omdat we het druk hebben. We verdraaien de geschiedenis. Ja maar hij/zij… Het was zo voor de hand liggend. Ja maar anderen doen het ook. Vaag gevoel van onrust zit er dan. Misschien is het ook wel iets waar u mee zit. En raakt God dat vanmorgen aan.

God heeft ruimte gemaakt

Zo’n onrust, vaag, die je probeert weg te duwen, je weet: ik zit fout. Maar je leeft verder. Je schuift het voor je uit. Vanmorgen is het moment om klaarheid te krijgen. In de kerk is er ruimte om die narigheid aan de orde te stellen. Niet vroom, zo van: we zijn zondaars. Ook niet om schrik aan te jagen. Er staat wel wat op het spel. Er is ruimte. Er is een oplossing voor. We vergeten dat gemakkelijk. Zo groot, rijk, onbevattelijk. God heeft ruimte gemaakt, de weg naar ons hart geopend. Vergeving, herstel, vernieuwing. Wij moeten daarop reageren. Niet omdat onze huidige situatie slecht is, maar vanwege God. Je kunt verstoppertje spelen. Maar God ziet alles. Hij weet van je gedoe. Maar dat wil niet landen in ons hart. Wij denken er mee weg te komen. Maar voor God is het helder en klaar. Zelfs wat we niet van onszelf weten.

Eenmaal staan we oog in oog met Hem. Er komt een dag waarop we voor Zijn troon staan. Niets is er dan nog wat we kunnen verbergen. Daarom klinkt nu vanmorgen het evangelie. Het evangelie van Jezus Christus.

Hij is onderweg naar Jeruzalem. Hij zegt dat Hij gaat om Zijn leven te geven. Als een losprijs. Een afkoopsom. Voor velen. Niet voor enkelen. Hij ziet zich als Lam. Hij noemt zichzelf ook de Mensenzoon. Dat is een bijzondere omschrijving. Komt voor in Daniel. Daar gaat het over de nieuwe mens, die een plek krijgt als rechter en bestuurder over de wereld. Met koninklijke luister van Adam. Hij is de Mensenzoon bij uitstek. Hij is het begin van een nieuwe eeuw, voorbij aan zonde en ongerechtigheid. Een nieuw begin.

Hij is hiertoe aangesteld als Koning. En Hij brengt Zijn rijk tot stand door te leiden. Hij werft onderdanen door ze vrij te komen. Hij ondergaat hun lot, in plaats van hen. Hij draagt de schuld van de mensheid.

Vers 18: Hij zal worden overgeleverd aan het gerecht. Ze zullen Hem de doodstraf geven. Die veroordeling vindt plaats in een aantal stappen. Aan de heidenen overgeleverd worden. En dan bespotten. Gefaald hebben: dat je uitgelachen wordt. Zeker als je hoog stond aangeschreven. Dat is een van onze grootste angsten. Dat we worden uitgejouwd. Vernederd. Jezus overkwam het. Ja! Een kroon op Zijn hoofd. Een nep kroon. Kijk, hier de koning van de joden. Naakt aan een kruis. Zo is Hij een voorwerp geworden van spot. Hij zal worden gegeseld. Romeinen hadden dat ingevoerd om, als er een misdaad gepleegd was, fysiek te laten zien dat hun woede echt wordt afgereageerd op de misdadiger. Met een gesel met haakjes. Geselslagen op je rug. Heel je rug open. Bloed. Hier ondergaat Jezus iets van de volkswoede. Weg met Hem! En vervolgens wordt Hij gekruisigd. Zijn handen vastgespijkerd aan hout. Zijn handen worden vast gedaan zodat ze nooit meer wat kunnen doen. Voeten op elkaar, spijker er door heen. Zijn adem wordt langzaam afgeknepen, zodat Hij niets meer kan zeggen. Hij is in de Godverlatenheid. Omdat zonde van God verlaten is. Als je God soms kwijt bent. De vrieskou van de kwaadaardigheid van satan. Hij sterft en geeft zo het loon van de zonde.

Hij heeft niets verkeerd gedaan. Zijn voeten waren geschoeid met bereidheid van het evangelie. Zijn ogen keken niet met begeerte, maar met ontferming. Hij luisterde niet naar achterklap. Maar naar de hulproep van de arme. Hij gaat vastberaden. In onze plaats. Voor de derde keer heeft Hij het gezegd: Ik ga lijden. Hij worstelt er ook mee. Straks in Getsemané. Het is intens zwaar. Maar Hij gaat, uit liefde, om de wil van God te doen.

God schenkt Jezus, de mensenzoon. Een nieuwe mensenzoon. De omschrijving van het lijden begint en eindigt met een passieve vorm: ‘wordt overgeleverd’ en ‘wordt opgewekt’. Zo te verstaan: door de Vader (over dat overleveren zou je denken dat Judas dat deed). De Vader geeft dit offer als weg voor ontkieming. De weg waarlangs wij kunnen ontkomen aan schuld en zonde. Straks begint de nieuwe werkelijkheid. Door de dood heen is het oude weggestorven. Dan breekt een nieuwe lente aan.

Daarom durven we het over zonde te hebben. Het zit zo verworteld. Je doet het niet gemakkelijk weg. Het is niet alleen een fout. Het komt uit jezelf. Je kunt het erover hebben omdat Jezus gezonden werd. Hij identificeerde zich met ons. Ik ben jij, heeft Hij gezegd. Zelfs met je zonde.  Ik zal jij zijn. En alles van jou neem ik mee. Ik hang dat aan het kruis. Je hoeft er niet mee rond te lopen.

Hij nodigt ons uit Hem te volgen. Zeven lijdenszondagen om ons daarin te oefenen. Het rijke dat Hij zegt: ‘wij’ gaan naar Jeruzalem. Hij vraagt: volg Mij. Daarin komt die bevrijding en vernieuwing. Jouw weg laten samen vallen met Zijn weg. Vertrouwen. Dat heb je nodig. Je oude bestaan achter je te laten. Dat te belijden aan Jezus. Zonder dat je bang moet zijn dat Hij je afwijst. Hem volgen is jezelf identificeren met Jezus, zoals Hij dat met ons gedaan heeft. Dat is bevrijdend. Mijn zonden hebben niet het laatste woord. In Zijn sterven sterft mijn zonde. Het is volbracht. Met Zijn handen worden mijn handen vastgemaakt. Alles wat ik misdeed. Mijn voeten worden vastgemaakt. Zie Hem hangen. In Zijn ogen breken mijn ogen. Alles wat ik wilde opzuigen, via schermpjes. Al mijn verkeerde woorden … Zijn oren gaan uit vanwege de roddels die ik wilde opvangen. Jezelf zo verenigen!

Het is inspannend om Hem te volgen. Je zondige bestaan laten kruisigen. Ik sterf met Hem. Je zondige ik met Hem laten sterven. Het moet dood. Opstaan in een nieuw leven. In het nu! Het kruis laten regeren. De hoogmoed opruimen. De selectieve verontwaardiging over anderen, daarmee stoppen. Herstellen wat je verkeerd deed. Zie Hem gaan. Kijk naar Hem. Het Lam, dat de zonde van de wereld wegdraagt. Amen.

Hervormde gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, zondag 17 maart 2019, 9:30 uur. Schriftlezing Mattheus 20:17-28.