Psalm 84 is een lied voor pelgrims, onderweg naar Sion. God wil een Zon en Schild zijn voor wie in oprechtheid leven. De biddende handen van de pelgrim zijn de zonnecollectoren om Gods warmte en liefde te ontvangen. In God is geen duisternis, Hij schenkt genade aan zondaren. Dat kan omdat Christus in de duisternis die genade heeft verworven.

‘Want God, de HEERE, is een Zon en Schild’

– Psalm 84:12a

Geacht bruidspaar, ouders, familie, vrienden, bekenden, Psalm 84 is een lied voor pelgrims die op weg gaan naar Sion. Op weg naar de feesten. Opgaan in de tempel. Zo aan God de eer geven die Hij waard is. Reizen in de oudheid was niet zo eenvoudig. Er bestonden geen vervoermiddelen. Vroeg tijd. Men reisde te voet. Of met een reisdier. Er waren gevaren onderweg. Men reisde in groepen. Zo’n reis vroeg de nodige voorbereidingen. En aandacht.

Dan ligt hier een punt van aandacht. Jullie leefden toe naar deze dag. Jullie beginnen aan een huwelijksreis. Niet om te vieren in een of ander oord dat je nu getrouwd bent. Nee. De reis van je huwelijk. Wat heb je nodig voor onderweg? Voor deze dag heb je voorbereidingen getroffen. Jullie moesten inspelen op veranderingen. Alles is goed gekomen. Nu is die grote dag aangebroken. Ongetwijfeld is het een belangrijke vraag wat er voor ons ligt.

Deze Psalm is voor pelgrims onderweg. We kunnen er lessen uit trekken voor ons leven.

De Psalm staat ten eerste vol met beloften van God. Voor de ware pelgrim. We zijn dat niet krachtens onze geboorte of krachtens ons kerklidmaatschap. Als de geest in je werkt, dat je hier niet thuis bent. Een heimwee in je hart. Weg wereld, weg schatten. Wel in de wereld. Een vreemdeling hier beneden. Zo gaat de christen op weg. Als pelgrim. Een liefdedienst die uit je hart komt. De Geest verootmoedigt je. God is op zoek naar zulk soort mensen. Zou God mij op het oog hebben? Heimwee en wederliefde. Dan wil je de Heere dienen. Hem ontmoeten in Zijn huis. Hier in een kerkgebouw als dit. Straks ook in dat huis met die vele woningen. Mijn ziel bezwijkt van verlangen.

Als ik denk aan jullie, bruidspaar, dat je een liefdeband tot elkaar hebt mogen ontvangen. Een relatie ontving je. Vandaag de bekroning. Een huwelijksband vanwege de liefdeband. Je wilt samen verder. Je wilt bij elkaar zijn. Je wilt elkaar van dienst zijn. De ware pelgrim is voor verlangen. Zoals een bruid verlangt naar de bruidegom. Zo verlangt de pelgrim naar de Heere.

Dan ga je onderweg. Wat kom je tegen? Vreugde. Beproevingen. Moeilijkheden. Gevaren. De toekomst van uit ons is onzeker. Wie zal ons leiden?

Psalm 84 geeft een heerlijk antwoord. De Heere is een zon en schild. We moeten dat niet loslaten van dat laatste vers. Welzalig de mens die op U vertrouwt. Het is in de weg van het geloofsvertrouwen. Dan wordt metterdaad ervaren dat God dat is. Het antwoord ,hoe zou ik daarin moeten delen, dat vinden we in vers 13: welzalig die op U vertrouwt. Beloven van God en ons geloven. Een bruid en bruidegom, die geven elkaar een hand. Dat wordt een eenheid. Een belovende God en gelovende pelgrim. Die zegt daar ja en amen op.

De HEERE is een zon, allereerst. Een beeld, een van de vele, ook in deze psalm. Ze moeten gaan door het Baca dal. Dor, droog, moeilijk, zwaar. Maar er wordt een waterbron aangetroffen. Ze stellen Hem tot een fontein. Die altijd vloeit en nooit opdroogt. Beeld van de Heere en van de weldaden van het genadeverbond.

Een milde regenbui ook. Wij hebben meestal wel overvloed aan regen. Maar in Israël is regen buitengewoon welkom. Zo is de Heere voor Zijn volk.

De zon die kan toch branden? Verzengend? Ja maar ze zijn toch aangenaam. Het geeft ook een feestelijke omlijsting van je trouwdag. Voor zieken ook. Planten hebben ook zonlicht nodig. Anders is er geen leven mogelijk. Zonlicht is onmisbaar. Je zou er niet aan moeten denken dat je in het donker zou moeten lopen.

God wil een zon zijn voor degenen die op Hem lopen. Dat is echt licht. Jullie hangen lampen op in je woning. Dat is kunstlicht. Of sfeerlicht. Wat God geeft, is echt. En waardevol, blijvend, sterk. Wat wordt dan bedoeld? Dit licht spreekt allereerst van genade. Het licht van de goddelijke genade. Over de duisternis van ons zondaars bestaan. Duisternis is verbonden met zonde en de gevolgen van de zonde. Werken en vorst van de duisternis, en buitenste. Die duisternis is ons van nature eigen. God is echter zelf een licht. De zon die opgaat in onze duisternis. God is een licht. In Hem is gans geen duisternis. Het licht is heerlijk, vredig, zalig.

Het is geoorloofd om de lijn door te trekken naar Hem die zei: Ik ben het licht der wereld. Licht in je hart en vrede met God. Zalig als je getrokken bent uit de duisternis. De Heere zo hebt leren kennen! Bij mij is de duisternis. Maar bij U is het licht des levens. In Uw licht zien we het licht. Dat licht hebben we allen nodig. Bruidspaar en allen hier aanwezig.

Er klinkt een nodiging in door. Een oproep ook. Ben je nog bezig met een leven zonder God? Kan je camoufleren met poespas. Wil je zelf nog op de troon zitten? Ben je daar nog steeds mee bezig? Is tot u en jou doorgedrongen dat buiten God de eeuwige duisternis is?! Die wacht ons als ons leven een leven zonder God zou zijn. Dat is zonder God en zonder hoop. Hij heeft ons daar niet voor over. Daarom klinkt de oproep, nodiging en belofte.

Het is bloedserieus. Daarom doorstond Christus de duisternis. Op Golgotha. Opdat zondaren Hem als licht zouden leren kennen.

Het heeft meer kanten, als we dat verbinden met de pelgrimsreis, dan wil dat ook zeggen: pelgrims hoeven niet in het donker te lopen. Dat wil de Heere meegeven. Bij elke stap, keuze, voorvallen. Leven bij een open bijbel. In die weg ervaren dat Hij inderdaad een zon is die je licht verschaft. Gelukkig het bruidspaar dat niet alleen zo begint maar ook zo leeft.

Nog een aspect, de zon geeft ook warmte. Aangename warmte. Om te koesteren. Een warmtebron die onafgebroken warmte geeft. Wij kennen de zonnecollectoten. De biddende handen van de pelgrim zijn de zonnecollectoren die energie geven voor je levensreis.

De zon kan je overal zien. Barneveld, Urk, Maastricht. Overal. Dezelfde zon. Waar je je ook bevindt. Waarheen je je ook zult begeven. God is overal en Hij houdt zonder onderbreking Zijn kinderen in het oog. Opdat ze niet zullen verdwalen.

De HEERE is ook een schild. Dat is een ander beeld. We weten wel wat ermee wordt bedoeld. Misschien een museumstuk. Een harnas, in slot Loevestein bijvoorbeeld. Zo’n uitrusting. Daar hoort een schild bij. Er zijn ook moderne versies. Bij de mobiele eenheid of politie. Een klein schild, dat kan je makkelijk hanteren. De kleine omvang is ook een nadeel. Er blijft ruimte naast het schild. Als je een groot schild hebt, waar je achter weg kunt kruipen: dat wordt bedoeld. Je kunt achter Hem wegkruipen. Wegkruipen achter het schild. Dat betekent klein worden. Fysieke uitdrukking is dat we knielend bidden. We hebben zo een plechtig moment, als jullie knielen. Maar het gaat om de geestelijke houding. Knielen en wegschuiven. De overgave. Beseffen en belijden dat je Hem nodig hebt. Zonder Hem kunnen wij niets doen.

Betekent dat dat je nooit getroffen zult worden door moeite en verdriet? Een rimpelloos leven? Nee. We leven midden in een gebroken wereld. Heerlijk dat de Heere belooft dat Hij de getrouwden Zijn hulp en bijstand wil bewijzen. Hij staat klaar.

Velen zullen jullie veel goeds toewensen. Het beste, geluk en zegen. Maar wat is van betekenis: de wens van een mens? Of de belofte van de levende God?

Wie niet op Hem vertrouwt, zal deze zegen niet ervaren.  Dat kan ook niet. God kan een leven zonder Hem niet zegenen. God zal het goede niet onthouden aan de oprechten. Biddend je weg gaan. Een vrucht van de Geest. Een afkeer hebben van het kwade. Aanhangen van wat sterkt tot Zijn eer. Het raakt de gezindheid van het hart. Je trouwt met elkaar omdat je elkaar vertrouwt. Niets ellendiger als je elkaar niet kunt vertrouwen. Of als dat vertrouwen wordt geschaad. Jullie gaan trouwen. Je belooft trouw. De rijpe vrucht van de liefde.

Geloof is immers vertrouwen. Lees de Catechismus maar na. Een vast vertrouwen wat de Geest werkt. Dat je met deze God niet beschaamd uitkomt. Hij is geen mens dat je liegen zou. Ongeloof is de ergste zonde. Ongeloof zegt: deze God is niet te vertrouwen. Gezegend wie het heeft geleerd. Je mocht wensen dat het vertrouwen sterker wordt. Zijn woord is vertrouwwekkend. Echt gelukkig ben je als je dat gelooft. Jullie zijn gelukkig. We gunnen jullie dat. Het welgelukzalig is veel dieper. Ook dat gunnen we jullie. God zag om naar een wereld verloren in schuld. Hij zag om naar zondaren.

In jullie trouwtekst zien we een uitgestoken hand. Jullie gaven elkaar de hand. Die moet worden beleefd, die band. Maar deze hand van God blijft staan. Welke zorgen je pad ook kruisen. Hij onthoudt het goede niet aan wie in oprechtheid voor Hem wandelen. Het goede. Niet altijd wat wij dachten. Een bijzondere weldaad. God doet het goed. Altijd.

God waakt over de pelgrims. Hij geeft kracht. Hij doet aankomen in Sion. Eens is de reis voorbij. Dan zullen de pelgrims de rijkste dimensie genieten. Het goede. Het licht van Zijn aangezicht. Het schild dat hen eeuwig beschermt. De driehoeksband: laat de Heere met jullie meegaan. Want een drievoudig snoer wordt niet haast verbroken.

Amen.

Want God, de HEER, zo goed, zo mild,
Is t’ allen tijd een zon en schild;
Hij zal genaad’ en ere geven;
Hij zal hun ’t goede niet in nood
Onthouden, zelfs niet in de dood,
Die in oprechtheid voor Hem leven.
Welzalig, HEER, die op U bouwt,
En zich geheel aan U vertrouwt.

– Psalm 84 vers 6 (berijming 1773)

Hersteld Hervormde Gemeente Barneveld, Pniëlkerk, vrijdag 30 oktober 2020, 15:00 uur. Huwelijksbevestiging en inzegening onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad van HHK Wijk bij Heusden. Schriftlezing Psalm 84. Belijdenis van het geloof met de geloofsbelijdenis van Nicea. Dienst met beperkingen: geen samenzang, maximaal 30 personen, livestream via YouTube.