ds. G.J. van Asperen – 2 Korinthe 5:20-21

De Heere Jezus Christus, de eeuwige Zoon van God, bad op aarde tot Zijn hemelse Vader. Nu aan de rechterhand van de Vader in de hemel bidt hij tot allen die onder de bediening van verzoening komen in de verkondiging van het Woord. Predikanten zijn gezanten, ambassadeurs van Christus wege. Alsof God door hen bade, bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen. Luther noemde het de vrolijke ruil: Christus mijn schuld en ik Zijn rechtvaardigheid. Bent u zo bewogen tot het geloof? Wat Die die geen zonden gekend heeft, heeft Hij tot zonde gemaakt, opdat wij rechtvaardigheid worden voor God.

2 Korinthe 5 vers 20 en 21: ‘[20] Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen. [21] Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem‘.

Christus een volkomen verzoening
1. Een biddende Christus;
2. Een schulddragende Christus;
3. Rechtvaardiging door Christus.

1. Een biddende Christus

Gemeente, in alle eeuwen heeft het Evangelie geklonken over deze wereld. Er zijn talloze gemeenten gevormd. Gemeenten die van elkaar onderscheiden zijn. Niet alleen wat betreft de tijden maar ook talen en culturen. Verschillen van karakters, liturgische verschillen, uiterlijke kleuren. Maar we hoeven niet iedere gemeente met elkaar te vergelijken. Maar ook al binnen die gemeente zijn al verschillen.

Jezus wijst er zelf op: schapen en bokken zijn er binnen die ene gemeente. Wijze en dwaze bouwers. Kaf onder het koren. Mensen die leven en mensen die dood zijn. Mensen die buigen voor het Evangelie en mensen die zich blijven verzetten tegen het Woord. Misschien zegt u, bij de gemeente in Korinthe lag dat anders. Paulus schrijft ze aan als gelovigen.

Het Evangelie is ook in Korinthe gekomen. Een bijzondere gemeente. Velen die door het Woord zijn geraakt. Oude leven de rug toegekeerd en het Evangelie lief gekregen. Maar het heeft niet iedereen geraakt in Korinthe. De bediening der verzoening laat indringend horen dat niet iedereen geraakt is. De waarschuwing voor die zielen. Je zult eens voor de rechterstoel geplaatst worden.

Daar zal het openbaar worden. U bent onderweg. Ook jij. Ook ik. Het oordeel van Christus komt eraan. Met het oog op die rechtvaardige God, is het deze dienaar van Christus het erom te doen de mensen te bewegen tot geloof. Het heil aan het hart te leggen. Onderweg naar die rechterstoel. Leeft u daarmee, zeg eens eerlijk. Leef jij ermee? Ben je erop voorbereid als hij u of jou of mij oproept om voor Hem te verschijnen. Nog even en dan komen we er allemaal mee in aanraking. Voor de een duurt het wat langer en voor de ander korter.

Hij die je leven overziet. Die je hart kent. Dan komt alles aan het licht. Wat je deed in het duister. Wat je deed in het openbaar. Geen onrecht zal verborgen blijven. Het is uiterst ernstig. En dan maakt Christus het u bekend, zo zijn wij dan gezanten van Christus’ wege. Het grondwoord wijst op ambassadeur. Wat is dat? Iemand die zijn land vertegenwoordigt in een ander land.

Zo hebben wij hier ook ambassadeurs. Die hun land vertegenwoordigen. Het maakt nogal verschil welk land ze vertegenwoordigen. Als je ambassadeur van Gambia, een klein land in Afrika, dan is dat wat anders dan de ambassadeur van de Verenigde Staten bijvoorbeeld. Als die iets zegt, dan heeft hij echt iets te zeggen. Dat maakt nogal uit. Maar let wel: voor een rijk geldt opgaan en blinken en verzinken.

Maar Paulus is ambassadeur van het Koninkrijk van God. Dat is zoveel groter. Een ambassadeur mag zijn eigen visie niet geven. Maar van het land doorgeven. Ambassadeurs van Christus zijn als het ware vereenzelvigt met Christus. Ze willen als het goed is niet anders dan Hem na spreken. Wij bidden van Christus’ wege: laat u met God verzoenen. U hoort mij spreken maar vanmorgen mag ik namens de Meester spreken. Vanmorgen spreekt Hij u en jou aan.

Christus spreekt niet alleen maar Hij bidt. Toen de Heere Jezus op deze aarde was, tot wie bad Hij? Alleen tot Zijn Vader. Maar in deze tekst bidt Hij niet tot Zijn Vader maar tot u en jou. Wat zegt u? Christus bidt tot u, tot jou. Die hoog heilige God, die deze schepping maakte met Zijn stem, staat vanmorgen aan je levenshuis en Hij bidt je! Het gaat nog verder, als je de grondtaal erop naslaat, er staat smeken. Wat doe je? De houding van op je knielen.

Denk vanmorgen mee. Christus ligt met eerbied gesproken op Zijn knielen voor u. Wat smeekt Hij? Als Hij smeekt aan je levenshuis, dan moet er toch wel iets heel ernstigs zijn? Als Hij aan je voeten ligt. Dat is ook zo, als je onbekeerd bent, Christus buiten je leven is, dan ben je in het allergrootste gevaar. We hebben God verlaten, liggen in zonden en schuld, en er is noodweer op komst. Dan zal het oordeel van God uitgestort worden. Ik zeg het met huiver: de vlammen zullen eruit slaan.

Christus’ liefde is zo groot. Hij wil je uit het oordeel behouden. Laat je met God verzoenen, smeekt Hij. Het is Hem om je eeuwig behoud te doen. En zo is het God de Vader om jouw behoud te doen. Niet willende dat enige verloren gaan maar dat zij allen tot behoud zouden komen. Christus, Hij laat Zijn stem horen. Hij spreekt u en jou aan, het is zo ernst, het is Hem er alles aan gelegen. Laat, dat is een bijzondere vorm in de grondtaal. Bevel en verzoenen is passief. Woorden met een spanning. Er moet iets aan je gedaan worden.

Laat je met God verzoenen! Maar dominee, de zaligheid is toch een eenzijdig Godswerk? Daar kan ik toch niets aan doen? Bekering komt toch bij God vandaan? Maar vergist u niet. Als dat Evangelie tot u komt, dan bent u actief. Of u blijft zich verzetten of u buigt voor Hem. Christus smeekt u laat u met God verzoenen. Hoe lang bent u al op uw eigen weg gegaan? Het is niet om het even of het uitblijft. Die dit tot u zegt, die zal dan zeggen: u hebt niet gewild. Je hebt Mijn raad niet gewild. Hand niet gewild die Ik heb uitgestrekt. Dan zal Hij in uw verderf lachen. Hij smeekt u laat u met God verzoenen.

Stel u voor dat u erbij was toen Hij zei: komt allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal rust geven. Zou u dan op uw plaats blijven staan? Er was een chef in een fabriek die het Evangelie zo vaak had gehoord maar Hij was bang dat Hij niet tot God mocht komen. Hij had zoveel bezwaren. Op een dag kreeg hij een briefje van de directeur. Kom naar mijn huis naar het werk. Op een dag ging hij. De man deed de deur openen, heel nors: wat kom je doen? Maar meneer zij de chef verbaast, u had mij een briefje gestuurd. Dat verschaft jou dus het recht mij privé te komen storen. Ja, maar u had mij toch uitgenodigd en ik geloofde dat u het meende.

De directeur opende de deur: kom naar binnen. Ik heb een boodschap voor je. John, zei die directeur. God meent wat Hij zegt, Hij doet wat Hij belooft. Het is voor deze chef, deze John, tot eeuwige zegen geworden. Vanmorgen hoort u Zijn stem: laat u met God verzoenen. Hoe gaat dat dan?

2. Een schulddragende Christus

Verzoening heeft te maken met twee partijen die als het ware tegenover elkaar staan. God en mens. Dan hoeven we niet naar Adam te kijken om te zien wat niet goed is aan de mens. Het zit in onze eigen genen. We beledigen God op het hoogst. Zijn liefde maken we verdacht, Zijn bedoelingen verachten we. We staan oneindig bij God in de schuld. Ieder van ons heeft de breuk met God. Weet je wat ervoor gebeurde? In de nooit begonnen eeuwigheid. Hoe zou Ik Mijn kinderen, die gevallen mens, ooit kunnen zetten in dat gewenste land?

Christus zei: Ik zal verzoening doen, aan Uw recht voldoen. Christus kwam in de volheid van de tijd. Dan gaan we in gedachten naar Golgotha. Op dat middelste kruis hangt Hij. Met die doornenkroon op. Met die kapotte rug. Hij die geen zonden heeft gedaan. Hij hangt daar of dat Hij de grootste zondaar van de wereld is. Alle zonden worden Hem toegerekend. Alsof Hij alle zonden van het menselijk geslacht heeft gedaan. Al onze ongerechtigheden heeft God op Hem doen aanlopen. Zo heeft God Hem tot zonde gemaakt.

Heb je Hem zo weleens gezien? Mijn zonden maakten Hem tot het voorwerp van Gods toorn. Mijn schuld, daar hangt Hij voor aan het kruis. Daar aan het kruis gebeurt iets wonderlijks, daar laat God ook zien Zijn eeuwige bewogenheid. Eer Hij de zonden ongestraft liet, strafte Hij ze aan Zijn eeuwige Zoon. Hier gaat eeuwige liefde aan vooraf bij God vandaan. Want alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderve maar het eeuwige leven hebbe.

Klonk op Golgotha. Nou is het Zijn wil dat dit Woord van verzoening de wereld ingaat. Predik het nou, verkondig het. Laat heel de wereld horen: dat God verzoend is in Christus. Wat moet gepredikt worden? Er is een gekruisigde Christus voor u beschikbaar. Heb jij ook zo onverschillig hart? Weet je met je schuld geen raad? Dit is het redmiddel. Christus die een volkomen verzoening is voor de zonden. Hij laat niemand buitensluiten. Christus Die gekruisigd is, die opgestaan is. Is dit mijn boodschap?! Weet u hoe Paulus het verwoordt? Vers 18. Het is Zijn Woord. Aan mensen die Zijn liefde hebben vertrapt. Laat Hij de boodschap horen: armen openstaat om in Hem te vallen.

Zo verdorven als de kosmos is, zo zondig als de wereld is, zo goddeloos als mijn hart is. Deze wereld is in andere handen gekomen: in doorboorde handen. Dat is nou het Evangelie dat verkondigd mag worden. Jezus Christus voor ogen te schilderen. Mag ik het met een voorbeeld duidelijk maken. Er was in Engeland een jonge man die naar de kerk ging. Maar er was een verschrikkelijke sneeuwstorm. Op een gegeven moment werd het weer zo slecht dat die jongeman besloot een zijstraat in te schieten om daar te schuilen en hij zag daar een klein kerkje en dacht dan ga ik daar maar naar binnen. Hij ging naar binnen. Er waren maar vijftien mensen aanwezig en omdat het weer zo slecht was kon ook de voorganger niet komen. Omdat de predikant er niet was stond een van de mensen die daar was, waarschijnlijk iets van een kleermaker, en klom de preekstoel op. Dan zal ik vanmorgen wat zeggen.

Hij was niet erg bestudeerd. De tekst die hij nam was deze: zie op Mij en wordt behouden o alle u einden van de aarde. In onze Statenvertaling staat het iets anders, maar ik houd deze tekst even zo aan. Nou, zo begon die man op de preekstoel, zie, dat is nog niet zo moeilijk. Daar hoef je je hand of voet nog niet voor op te tillen. Zie, alleen maar zien, daar hoef je niet voor naar de universiteit om dat te leren. Al ben je nog zo’n grote dwaas, je kunt toch zien. Maar de tekst zegt: zie op Mij. Er zijn heel veel mensen die zien op zichzelf maar dat helemaal geen zin want daarin vind je nooit troost. Christus zegt: zie op Mij. En zo ging die verder. Christus, Ik zweette bloed, zie op Mij. Ik ging het graf in, zie op Mij. Ik ben opgestaan, zie op Mij. Ik ben opgevaren naar de hemel, zie op Mij. Ik zit aan de rechterhand van de Vader, zie op Mij.

Zo keek die prediker die jonge man aan die kwam schuilen voor de sneeuwstorm in die kerk. Hij zei: jongeman, je zult je altijd ellendig blijven voelen als je aan de woorden van de tekst voorbij blijft gaan. Maar als je gehoor geeft aan de woorden van vanmorgen, dan zul je op dit moment nog behouden zijn. Jonge vriend, zo zei die prediker, jonge vriend, je hebt niets anders te doen dan op Christus te zien, dan zul je leven, Hij is een volkomen verzoening van al je zonden. En op dat moment, schrijft de jongeman later, zag ik de weg van de zaligheid.

Zo werkt de Heilige Geest. Ik keek mijn ogen uit mijn hoofd. Het zijn de woorden van Charles Haddon Spurgeon, de bekende predikant. Hij was die jongeman die daar Christus zag onder de bediening van de verzoening ontdekte hij ik hoef geen offers te brengen, ik kan geen offers brengen. Geen bijzondere verplichtingen of verrichtingen. Het is Christus alleen. Want Die die geen zonden gekend heeft heeft Hij tot zonde gemaakt. Om onze overtredingen verwond. Om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem. Door Zijn striemen is ons genezing geworden.

Dit is nu die wonderlijke ruil waar Luther het over heeft. Luther die het zag door Gods Geest. Geef mij je dood, schenk Ik je het leven. Zo maakt Hij vijanden tot vrienden.

3. Rechtvaardiging door Christus

Die geen zonden gekend heeft heeft God tot zonde gemaakt. Het is de meest wonderlijke ruil. Niet alleen de zonden ruilt Christus, maar ook Zijn rechtvaardigheid. Ziet u wat een wonder hier plaatsvindt? Mensen die onrechtvaardig zijn in zichzelf, Gods geboden hebben overtreden. Heb je Hem nou zo weleens gezien aan het kruis? Heb je zo weleens op Hem gezien? Mijn zonden, mijn ongerechtigheid die droeg Hij in Zijn lichaam. Heeft die liefde van Hem jou weleens verbroken? Dat je het zag: de straf die mij de vrede aanbracht, was op Hem.

Christus die het op Zich nam om aan die wet te doen door de straf te dragen. Zodat God aan Mijn zonden voorbij kan gaan omdat Christus die straf droeg. Hij die Rechtvaardige, om ons tot God te brengen. Die eeuwige Zoon die God niet spaarde om zondaren te sparen. God is het die rechtvaardig maakt. Wie op deze gekruisigde Christus ziet, dan is het onmogelijk dat u eeuwig buiten zult staan. Want zo als God die schuld op Hem gelegd heeft, ziet Hij die rechtvaardigheid als u op Hem ziet. Heidelbergse Catechismus: evenals had ik nooit zonden gedaan. Dit is een ontzagwekkende waarheid. Mijn zonden verzoend. Als het gaat over de rechtvaardiging, dan moeten we niet naar binnen kijken. Dan zie ik mijn oneindige schuld. Maar als het gaat over die rechtvaardiging, dan moeten we omhoogzien. Buiten onszelf. Hier stroomt de fontein van genade. Voor mensen die zijn afgeweken van Zijn wet. Vergeven zonder voorbehoud. Vergeving is zo bijzonder.

Een voorbeeld. Het gebeurde een jaar geleden. Hoe een politieman per ongeluk een 26-jarige man doodschoot. De verkeerde zag ze zitten in het appartement en schoot ze dood. De agente kwam voor de rechter. Die werd voor achttien jaar veroordeeld.

Toen zei de achttienjarige broer dat hij haar vergeven had. Ik weet dat jij het bloed van Christus nodig hebt om vergeven te worden van al je zonden. Alleen dan zul je eeuwig gelukkig zijn. Hij stamelde in tranen verder, ik houd van je zoals van iedereen. Ik zeg het niet namens mijn familie.

Toen hij dit gezegd had, vroeg hij aan de rechter of hij haar mocht omhelzen en de rechter stond het toe. Vol ongeloof over deze vergeving zei de procureur: ik heb het in de 38 jaar dit nooit meegemaakt dat een familie zo de dader vergeeft. Vergeten kan de familie het niet. Maar Gods vergeten gaat verder. Hij vergeet het ook. Het kan zijn dat je in je leven dingen niet kunt vergeten.

Ik zeg het met eerbied: over welke zonden heb je het? Maar dat de Heere als het ware zegt Ik heb de zonden vergeten. Wie is het rechtvaardig maakt, wie het die verdoemt? Als Hij het doet, doet Hij het zo rechtvaardig en eeuwig. Als Hij zalig spreekt, wie kan dan nog veroordelen? Dat maakt ootmoedig en klein. Zo werkt de Heilige Geest. Niet alleen anderen maar ook mij volkomen verzoening gedaan.

Waar de Heilige Geest is binnengekomen, zo’n hoge prijs voor mij is betaald, dan is het toch onmogelijk dat je de zonden niet haat? Dan moet er een strijd gevoerd worden. Gods kinderen blijven zondig. Mijn overtredingen verzoend met God omdat Christus verwond is. Hij die de schuld bedekt. Dan heb ik een strijd te voeren tegen de zonde, duivel en eigen hart.

Zou je het dan niet meezingen: ‘Vaste rots van mijn behoud, als de zonde mij benauwt, laat mij steunen op uw trouw, laat mij rusten in uw schauw, waar het bloed door u gestort, mij de bron des levens wordt’. Wat Die die geen zonden gekend heeft, heeft Hij tot zonde gemaakt, opdat wij rechtvaardigheid worden voor God. Amen.

Zondag 15 november 2020 – Hersteld Hervormde Gemeente Putten – ds. G.J. van Asperen – Schriftlezing 2 Korinthe 5 vers 10-21