Zeggen dat je liefhebt is een ding, maar het in de praktijk brengen is iets anders. Dat is waar de apostel Johannes op wijst in zijn zendbrief. Het is de liefde van God in Christus, door het kennen van God, die ons doet liefhebben. Zo worden wij opgeroepen om elkaar lief te hebben.

1 Johannes 3 vers 18: ‘Mijn kinderkens, laat ons niet liefhebben met den woorde, noch met de tong, maar met de daad en waarheid’.

God is liefde

Geliefde gemeente, jong en oud, […], deze tekst bij dit echtpaar. Om misverstanden te voorkomen, dat ik ze niet vertrouw.

Parmantige ogen. U hebt het moeten zien stralen. Dat is mijn zoon. Johannes heeft het eeuwen geleden al laten zien dat liefhebben een daad is. Ouders, dat hebben we allemaal gezien toch? Vanmorgen betrek ik het vooral op opvoeden. Zeggen kind ik heb je lief. Was het het afgelopen jaar ouders dat ze het niet hoeven zeggen maar ik zie het.

Dat doen ze omdat ze God hebben. Dat is precies de kern, de rode lijn van Johannes. Wie God kent weet wat liefhebben is. Als je zelf weet wat er in je  huist. Dan is het een verademing dat het niet van mij komt, maar komt uit de bron van Gods genade.

Ik hoorde mijzelf praten toen ik de tekst las. Mijn kindertjes. Dan zou ik veertig jaar ouder geweest moeten zijn. Johannes schrijft aan de gemeenten. Die geloven in de kracht van de vergeving van Jezus Christus. Al is de brief soms scherp, het komt uit de liefde van de Vader. Mag het?! De band tussen Jezus en deze apostel was bijzonder. Jezus had Johannes lief en was wederzijds.

Wie denkt niet al vlak bij het kruis zag Jezus Johannes staan. Zie je moeder, zie je zoon. Juist Johannes toevertrouwd aan de zorg van Zijn moeder. Moeder in huis genomen. Hij weet wat liefde is, met de daad.

Waarom begint hij met wat liefde niet is? Dat is wat de kerk aankleeft. Instituten en de boodschap over heen schalde God is liefde. En mensen buiten de kerk ze zeggen het wel, maar ondertussen. Iets zeggen en iets doen verschillend. Niet dat het zeggen niet goed is. Er zijn ook ouders die zwijgen. Doet de dominee wel, of op school.

Opvoeden is ook de kracht van het woord gebruiken. Niets is zo krachtig als een vader en moeder die woorden geven aan wat God zegt. Als het maar spoort. Woorden van betekenis. Zonden, genade en vergeving. Maar maar maar laat dat vooral gepaard gaan met de daad.

Opvoeden is geen liefhebberij. Ik wilde iets met liefhebberij in het thema. Toen Dikke van Dale erbij gepakt en daar stond soort hobby. Dat is het precies niet.

Ik schop misschien tegen schenen. Soms krijgen dat idee van elkaar. Allereerst ondernemer, dominee, leerkracht. En daarnaast doen we iets aan opvoeding. Kun je op een hele wettische en moralistische manier. Eerst kijk je in je gezin, en dan naar het werk dat je voor de Heere kunt doen, en dan werk mag doen. Alles wat je hier vergaart, gaat voorbij. En ik ben onderweg naar waar ik voor eeuwig geen zonden hoef te doen.

Laten we liefhebben met de daad. Wat een voorrecht als je zoon, je dochter dat mag weten dat die op de eerste plaats staat. Tijd vrijmaken en dat kost wat. We zijn onderweg, wat is het doel. Ik las pas ergens. Zo mooi. Dat is het woord, kun je napraten. Mijn vrouw moet mij erop wijzen de kinderen naar bed te brengen, voordat werk voor de schapen te doen.

Verrassende dingen. Dat het werk daarna veel makkelijker maakt. Heeft Johannes het daar ook niet over? Hart geruststellen. God weet alle dingen. Wat een troost is dat. Mensen kunnen worstelen of ik ook een kind van God ben. Wat leert Johannes ons? Hoe kun je dat hart voeden en troosten? Niet ik kan het toch niet. Maar door te doen wat God gebiedt. Een gebod. In Johannes mee afgesloten. Dat je elkaar liefhebt.

Nee, ik voer geen pleidooi voor ouders die in alles meebewegen. De zachte hand. Maar we hebben niet voor niets gelezen hoe gaf Jezus het voorbeeld van liefde? Toen Hij voor de maaltijd Zijn bovenkleed afdeed en een linnen doek omdeed en een schaal nam en de voeten waste van de discipelen. Het lijkt in onze tijd is dat nou het voorbeeld van liefde?!

Johannes weet het. Heeft ze liefgehad tot het einde. De minste kunnen zijn. Jezelf kunnen verloochenen. Wat nederigheid en zachtmoedigheid is. Jezus gehaat en door het stof. Jezelf, figuurlijk gesproken, in je vlees kunt snijden terwille van je kinderen. Hoe leer je zelf lief te hebben? Je leven te geven. Ik heb ‘m opgeschreven.

Ik krijg kippenvel als ik dat vergat en uitviel tegen mijn kinderen. In dat besef dat Jezus aan een kruis hing, als vader en moeder, mag er alsjeblieft iets van doorschemeren? Of mag ik zeggen doorstralen?

Liefde die niet allen wegpoetst. Dat heeft Jezus laten zien. Hij blief niet in een koninklijk paleis op een zacht bed Zijn laatste adem uit. De zonde is vreselijk. De liefde in waarheid. Daar heeft Johannes aan gedacht. Jezus is Zelf de waarheid. Metterdaad laten zien wat liefde is.

Heeft hij het niet zelf gezegd? Johannes mogen opschrijven in Johannes 15. Blijft in Mij. Dat anderen mogen merken dat dat effect heeft. De beste momenten in de opvoeding is dat je bij Zijn voeten terecht komt, Hij bij jouw voeten.

Liefde is een daad. Niet vandaag: ik moet vandaag oprecht zijn. Dat weten je kinderen ook. Wat val je jezelf tegen. Weten je kinderen ook. U bent veel meer dan mijn hart. U bent die mij vergeeft. Ik hoor het je zeggen ik weet dat U alles weet, maar ook gezegd Ik heb je lief. Ga Mijn schapen maar weiden. Zou je vader maar zijn. Geef mij Johannes maar. Johannes ook gevraagd ben ik het aan tafel?

Dat wij in oprechtheid weten dat als Hij Zijn leven voor mij gaf, dan zullen mijn kinderen het merken. Ouders, je kunt elkaar voeren, ja ze hebben ook hun nare kanten.

Als je het nou eens wat minder zou zeggen maar meer laten merken in de kleine details. Ze gaan in de details tot het uiterste. Dat doen ze in navolging van Jezus.

Ik ga eindigen met een verhaal. Jonge dominee. Kinderen meestal begin ik met een verhaal, nu sluit ik ermee af. [red: wijst op geluid van een jong kind in de dienst]. Dat geeft trouwens ook niks, ik weet niet hoe oud ze is. Helemaal geen last van gehad.

Jonge dominee. Johannes 3 vers 16 weleens over gepreekt. Alzo lief had God de wereld dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft opdat een iegelijk die in Hem gelooft niet verdreve maar het eeuwige leven heeft.

Toen kwam het moment dat zijn vrouw ernstig ziek was en stierf. Hij kon het maar niet hebben dat God niet had ingegrepen, Hij kon het immers voorkomen dat zijn vrouw was gestorven.

Hij stond leeg, schijnheilig op de preekstoel. Bedankte er ook voor. In de winter voor de zoveelste keer naar het graf van zijn vrouw. Op de grafzwerk dikke laag sneeuw. Schrijf er met zijn vinger in: God is … en dan aarzelt hij. Machteloos? Dood? Voelt zich heel eenzaam. Hoort een stem van een meisje. Mag ik het afmaken vroeg ze? Ze schrijft het woordje liefde. Ze kijkt hem aan en zegt: dat heb ik van uw vrouw geleerd. In die keren van zijn vrouw geleerd dat God liefde is. De kracht van de liefde van God gaat dwars door de dood heen. Overstijgt alle dingen. Eeuwen heeft het geklonken tot in de Laankerk vanmorgen aan toe: wie in Hem gelooft zal leven tot in eeuwigheid.

Amen.

 

Zesde lijdenszondag 26 maart 2023 – Laankerk Rotterdam Kralingse Veer – ds. F. van Binsbergen – Schriftlezing Johannes 13 vers 1-16 en 1 Johannes 3 vers 10-24 – bediening van het Woord en het sacrament van de Heilige Doop