Christenen behoren aan de hemel toe, dat is hun kolonie. Weliswaar in de wereld maar niet van de wereld. Door Christus Jezus gered die de Zaligmaker is en vanuit de hemel wederkomt naar de hemel. Allen die in Hem geloven zullen aan Hem gelijk zijn. 

Filippenzen 3 vers 20-21: ‘Maar onze wandel is in de hemelen, waaruit wij ook den Zaligmaker verwachten, namelijk den Heere Jezus Christus. Die ons vernederd lichaam veranderen zal, opdat hetzelve gelijkvormig worde aan Zijn heerlijk lichaam, naar de werking, waardoor Hij ook alle dingen Zichzelven kan onderwerpen‘.

Wandel in de hemel

Ik blader even in mijn eigen Bijbel om te letten op de streepjes die erin gezet zijn. Het eerste woord: navolgers. En ons burgerschap. Politeuma. Nederzetting in een vreemd gebied. Bodegraven opgravingen tweede-derde eeuw na Christus. Nederzetting in een vreemd gebied. Dat staat er letterlijk in het Grieks. Gemeente vreemd aan de wereld. Hoort in de wereld niet thuis. Kolonie van hemelgangers op de aarde.

Ons leven is echter in de hemelen. We zijn op de aarde maar onze wandel is in de hemel. Toen moest ik denken aan de berichten in de Evangeliën van de hemelvaartsdag. Die discipelen die opstaarden. Die zegenend van hen opvoer. Zegende handen boven die twijfelden staat in het eind van het Mattheüsevangelie. Zegende handen boven dat Jeruzalem dat Hem geslagen had. Dat moeten we vasthouden.

Zou je op kunnen blijven staren. Maar de wereld in niet van de wereld. Er zijn voor deze wereld. Want God had de wereld lief. Vreemdelingen die deze wereld liefhebben. God heeft de wereld niet losgelaten. Zegenend naar deze aarde. Dat is de grote geheim van de liefde van God.

Dan is het de vraag of die bruid die liefde weerspiegelt. Of teruggetrokken in Kolonie. Of kerk zijn met open vensters. Zijn we als we als discipelen. Boodschappers die zeiden dat Hij leeft maar zij geloofden het niet. Kun je tegenkomen in de wereld, zeker. Dan staat Jezus in het midden en verwijt hen hun ongelovigheid.

En die niet geloven krijgen de opdracht ga dan heen. Ik ben met je. Tekenen zul je krijgen waar je dat Evangelie brengt. Slangen opnemen, zieken genezen. God geeft hand en teken. Basis van het Evangelisatie.

Dus die politeuma, dat burgerschap mag nooit deze wereld loslaten. Omdat God deze wereld verwachten. Hoe weet ik dat? Waaruit wij ook de Zaligmaker verwachten. Jezus is niet in de hemelse sferen, weggevaren. Maar daar ons ten goede. Dat is ons waar die gemeente van Christus vandaag staat.

Vader Ik wil dat zij een zijn gelijk als wij een zijn. Hoe weet de wereld het? Moet verkondigd worden. En dan zijn er die niet geloven. Velen wandelen anders. Als we een ding kunnen opmerken in 2024 is leegloop van kerk, hoogmoed van de mens, met artificial intelligence mensen niet meer nodig en machines kunnen produceren. God-loos. Mens die also god is die God niet meer nodig hebt.

We hebben het afgelopen week gezien in Amsterdam tegen dat volk, dat allereerst geliefd is door God. Antisemitisme breekt weer baan. Nergens zo groot de kerkvervolging als in 2024. Het hoort er niet meer bij, zijn autonoom.

Wat doen ze dan? Leven voor de lol. Wat de wereld biedt. Ik schrijf het onder tranen zegt Paulus. Hebt u daar weleens tranen over, bidt u voor de wereld. Van de mensen waarvan u denkt dat ze verloren zijn. Het gebed voor zending en evangelisatie. Niet van anderen maar van uzelf.

Wees mijn navolgers broeders. Ze bedenken aardse dingen. Maar ons burgerschap. Wij zijn die kolonie. Belijden elke zondag en ook straks gemeenschap der heiligen. Mensen zonder zondig? Bent u dat? Vergeving van zonden. In de hemel straks onbevlekt gesteld zullen worden. We zitten hier als zondaren. Alleen om Jezus’ wil gered worden.

Apart gezet in die politeuma, burgerschap. Ja onze wandel is in de hemelen. Zoals die discipelen opwaarts bleven kijken. Maar verwezen naar de wereld waarin ze wonen. Catechismus: zonder verschrikken te verschijnen. Maar ondertussen hier geroepen. Niet in heilsegoïsme.

Ons burgerschap waaruit wij de Zaligmaker verwachten. Er staat niet als de Rechter. Catechismus heeft dit vaak als de Soter, als Verlosser.

De Zaligmaker welke is Christus de Heere. Wij worden geroepen de aarde als het zendingsgebied te zien. De Soter. Hoe komt Hij dan? Soter. Hij komt met Zijn menselijke gestalte. Straks met lichaam en ziel met Hem zullen zijn. Zijn we dan met Hem in de hemel of op de aarde? Ik denk dat deze tekst zegt voeten op de berg zet daar in Jeruzalem. Nieuwe aarde.

Leeuw en lam. Ploegscharen niet meer. Vrede op aarde. God in mensen een welbehagen heeft. Hoe moet ik me dat voorstellen? Dat eenmaal de aarde vernieuwd zou zijn? Vol met vrede en gerechtigheid? En op die vernieuwde aarde wij zullen leven met dat lichaam dat ook Jezus had. Want we zijn verlossen naar lichaam en naar geest.

Eigenlijk onvoorstelbaar de aarde die wij zo misbruikt hebben. De natuurlijke bronnen. Maar daar is een Soter. Het nieuwe Jeruzalem is geen hemels gebeuren maar daalt neer een nieuwe aarde. Daar staan de namen van de twaalf. Die God geroepen heeft uit de wereld. Hij komt de Zaligmaker die ons vernederd lichaam verheerlijken zal. Ziet u. Geen ziekte en geen pijn.

Voorwaarde is geloof. Geloof in dit Woord. Dat we delen zullen in het lijden van Christus. Uitgelachen worden met het Evangelie. Wagen met de tekenen die Hij heeft willen doen. De ziekenzalving bijvoorbeeld. Is dat nog gebruikelijk in de gemeente? En handen opgelegd en gepleit wordt dat op het gebed de ziek zal genezen. Of is dat ons vreemd geworden?

Dat Hij ons terzijde staat met de tekenen die Hij gedaan heeft. De tekenen die Hem zullen navolgen. Markus 16. Ik denk dat we als kerk vaak veel te armoedig leven. Wat Hij beloofd heeft. Macht heeft in de hemel en op de aarde. Het is niet Poetin. Of de man in Washington. Of China.

Hij geeft dat wij gelijkvormig worden. Hoe kan dat? Kracht wordt in zwakheid volbracht. Er komt een nieuwe hemel en nieuwe aarde. Wie het met God waagt overwint. Met Hem meer dan overwinnaar. Andere keuze is dat je het Woord hoort en je eigen weg blijft gaan. Zal het oordeel des te zwaarder zijn en benauwen zondag aan zondag onder het Evangelie. Toch zonder God verdergaan.

Het bloed van uw, van onze hand geëist. Als je kinderen andere wegen gaan. Heb je je als vader wel genoeg gebeden tot Hem die het beloofd heeft? Dan schiet ik tekort in die het beloofd heeft. Dan zijn de krachten klein en zwak van moed.

En dan toch dat de wereld het geloven zal dat U Mij gezonden hebt. We leven toe naar Pinksteren en Geest wordt uitgestort en maakt woning in onze harten. Tempel. Geroepen zolang de zon en maan schijnt. Daar er een wereld is waar God van houdt.

Een lichaam zonder pijn en ziekte. We zullen lijken op onze oudste broeder Jezus. Alle dingen aan Hem kan onderworpen. En dan weten we dat de laatste vijand de dood is. Satan opgesloten in de kerker. God zal zijn alles in alles. Hoe zalig is het volk dat naar Uw klanken hoort, zij wandelen in het licht van Goddelijk aanschijn voort. Zingen we dat als Amen op de preek.

Amen.

 

Zondag 12 mei 2024 – Rehoboth Hersteld Hervormde Gemeente Voorschoten, Holland – ds. D. Siebelink – Schriftlezing Markus 16 vers 9-20 en Filippenzen 3 vers 17-21 en Filippenzen 4 vers 1