God verkiest omdat Hij Zijn Zoon verworpen heeft. Bij het avondmaal moeten we zien op Gods genade en ook wel op onze zonden en ellende, maar daar niet in blijven steken. Vanuit onszelf deugen we niet, in het licht van Gods woord leren we dat God ons behoud op het oog heeft.
Ik moet u eerlijk zeggen dat ik altijd wat moeite heb met de voorbereidingspreek. Misschien speelt mijn jeugd en afkomst een rol in. Conventikel van vroeger. Werd nagegaan of je wel uitverkoren was. Werd je persoonlijk gevraagd hoe je relatie was met de Heere God. Dat begon kennelijk met het kennen van je zonden. Als je daar geen verdriet over had? Dan was het niet veel met je. Gevaar zit er in de week van voorbereiding. Teruggeworpen op eigen ik. Beproeve zichzelf. Wat vind je bij jezelf?! Toch niet anders dan zonden, tekort? Dat we veel en veel te veel verbonden zijn met deze maatschappij en wereld. Dat ik van mij ten diepste daardoor aangetrokken wordt. Daarin een deel wil hebben. Ik doe niet alleen zonden, ik ben zonden. Ik ben zondaar. Gevaar is dat je daarin blijft steken. Merk ik onder ouderen in pastoraat. Daarin blijven steken. Tot verdriet van de Heere God!
Want het gaat in dit gedeelte (dit is een zendbrief, er staat Efeze, maar in oude handschriften staat dat niet), was sprake van onvolkomen leven in de maatschappij. Er is sprake van afgoderij. Artemis, Bacchus. Geen gemeente zonder vlek of rimpel. Gemeente van zondaar. Daarin blijven steken? Of de bedoeling dat ze komen tot de lofprijzing? Juist vanuit de diepte. Dat we overwonnen zijn door de genade. Dat Hij naar ons heeft omgezien. God zendt goedertierenlijk boodschappers! Verkondigen. Al eeuwen lang in Reeuwijk. Verkiest en doet naderen om Uw heilstem te horen (Psalm 65). De Eeuwige verkiest.
Er staat niet ‘verkiezing’ in het Grieks. Niet een zelfstandig naamwoord, of iets wat al afgesloten is. Maar een werkwoord. Verkiest. En daarmee bezig is. Getrokken om vandaag woord te horen. Niet blijven steken in eigen ik. Refrein van deze verzen is: tot lof en heerlijkheid van Zijn genade. Daar gaat het om. Een lofprijzende gemeente. Vrije gunst!
Een ieder bedenke zijn zonden. Dan kom je tot die ontdekking: ik deug niet. Hoe kom je daartoe? Bij het licht van het woord van God. Dat leert ons dat we er moeten zijn voor Hem. We missen dat doel zo vaak. Dagen doorbreng voor mezelf. Niet tot lof en heerlijkheid voor Hem. Dat is ons tekort. In lofprijzing en gedenken, tekort.
Gedenken wat Hij gedaan heeft! Niet in onze onmogelijkheden blijven steken. Maar gewisse beloften geloven dat onze zonden vergeven zijn. Het gaat om Christus. Dat hopen we volgende week nader uit te werken. Het is Gods genade dat u hier vanmorgen zijn mag. Dat u meeluistert. Overal gaan de schriften open. De stem klinkt!
Immers, waartoe verkiest God? Wat is het doel? Ik kijk naar vers 10. Alles in Christus bijeen te brengen, wat in de hemel en wat op de aarde is. Bij een te brengen wat verstrooid is. Bijeenbrengen. Onder die ene naam, Herder. Die grote kudde. Uit alle geslachten. (…)
De zonde drijft uiteen. Bij torenbouw van Babel. Kijk eens hoe machtig we zijn. Dat verlangen doet verstrooien. Concurrentie. Roept op dat mensen niet meer door een deur kunnen. Belangrijker dan de ander. Tot in huwelijken. De een kan niet meer buigen voor de ander. De liefde schiet tekort. Egoïsme. Zonde drijft uiteen! Kerk en gezin. Hoort een te zijn. Kerk is verdeeld. Hier een groepje, daar een groepje. God wil bijeen brengen. Een grote schare!
Zou dat werkelijk gebeuren? Ja! Ja! De eeuwige is niet veranderd. Nog steeds in verkiezend welbehagen dat verlangen om alle volken saam te brengen in die ene naam. God heeft de wereld, kosmos lief. Ook de dode natuur. Wat wij dood noemen. Het zal bijeen gebracht worden! Wat een perspectief!
Waartoe dient de viering? Dat gedenken. Doe dat. Tot Mijn gedachtenis. Dat Ik die Ene gegeven heb om die allen te behouden. Zo riep Hij Abraham. En Israël. Niet om iets in Israël. Het was niet sterk, het was het geringste onder de volken (lazen we). Nam het aan als Zijn Zoon. Wonderlijk. Dat God in die Ene allen zoekt. Hij sluit niemand uit.
Ja maar er is verkiezing en verwerping? Vroeger dacht ik dat de Heere God bijvoorbeeld uit een worp van een hond er een uit koos. Die mocht blijven. Een en de rest weg? Is dat Gods verkiezing? Ik denk dat het net andersom is. Dat de verkiezing van Gods welbehagen is dat Hij ze állen zoekt te behouden. Hij heeft gezegd: ga heen, onderwijst ze allen. Daartoe is er Een verworpen. Eén. Kent u Hem? Hij verkiest in Zijn liefde de wereld. Toen. Nog steeds. Hij verwerpt er Een: Zijn eigen Zoon.
Die verkiezing geschiedt, lezen we in Efeze 1, in Christus. Daar gaan we volgende week over verder. In Christus. Niet om iets in u. Maar in Christus. Maar die naam Christus is de ambtsnaam. Waartoe Hij wordt geroepen, namelijk om Christus te zijn. Gevolmachtigde van de Vader om de zonden te verzoenen. Zaligmaker van zonden. Hoe weet ik dat? Johannes zegt: niet U, maar ik moet gedoopt worden. Maar het is het verkiezend welbehagen dat Hij gedoopt wordt. In water Jordaan. Dat gaat de hemel open. Klinkt een stem. God wijst Hem aan. Hoort Hem! Hij is die Ene. Verkoren om verworpen te worden. Man van smarten. Gevolgen en oorzaak van zonden draagt. Voor u en mij. Hij wordt door de godsdienst verworpen. En Hij wordt door God buitengesloten. Die Ene! Hangt in het duister van de godsverlatenheid. Daalt neer in de hel. Ziet u de verworpene! Ziet u het Lam in uw plaats. Hij verworpen opdat wij aangenomen zouden worden.
Door genade een kind van God mag zijn. Hier in de werkplek van de Geest gebracht. Belofte geloven. Hij toeëigend wat we in Christus hebben. Hebben! Hij de verworpene in uw plaats. Hij verzoent en zuivert. Niet blijven steken in zonden. Die zijn te groot. Maar zien op het Lam! Dan is er een ruimte om behouden te worden. Om kind van God te zijn. Erfgenaam. Tot lof en prijs van de heerlijkheid van Zijn genade. Dat is het doel. Liefde die Hem bewogen heeft. Dat leren geloven. Dat ook ik dankzij de Heere Jezus kind van God mag zijn.
Wat een wonder als straks de tafel klaarstaat. Lichaam verbroken en bloed vergoten. En dan genodigd worden! Komt dan. Dan mag u komen. Echt waar?! Hij nodigt u. Om Christus wil!
Ja maar. Ja maar. Heilig en onberispelijk moeten leven in de liefde? Dat staat er ook. Door genade tegen de zonde leren strijden. We blijven zondaar. Mensen met tekort. Maar door Geest is er belangen om Hem lief te hebben. Dat blijkt in de omgang met de naaste. Beeld van God dragen. Verlangen naar Zijn komst. Kom, Heere Jezus. Kom! Zolang Hij toeft, gedenken wij. Als kinderen van de Vader. Amen.
Hervormde gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, zondag 9 september 2018, 9:30 uur. Wetslezing uit Johannes 15:8-17 (‘horen wij het gebod zoals Jezus dat sprak in de kring van de discipelen’). Schriftlezing Deuteronomium 7:7-11, Efeze 1:1-14. Tekst Efeze 1:3-6a. Voorbereiding viering Heilig Avondmaal.