De apostel Paulus werd bekritiseerd om zijn bediening. Maar in plaats van indruk te maken met geestelijke ‘successen’ roemt hij in zwakheid. Hij had een doorn in zijn vlees waar hij voor gebeden heeft of die weggenomen mocht worden maar dat is niet gebeurd. Hij heeft geleerd dat hij in zijn zwakheid machtig is want het is Christus die werkelijk kracht geeft. 

2 Korinthe 12 vers 10: ‘Daarom heb ik een welbehagen in zwakheden, in smaadheden, in noden, in vervolgingen, in benauwdheden, om Christus’ wil; want als ik zwak ben, dan ben ik machtig‘.

Genoeg aan Zijn genade

Gemeente van Jezus Christus, een schrijfster waar ik veel van houd is Flannery O’Connor. Schreef niet veel, drie romans. Verschrikkelijke verhalen. Maar schreef er met veel humor over. Kocht ze als ramsh bij De Slegte. Geen makkelijk leven. Ook geen lang leven. 39 jaar. Schreef aan een vriend ik heb alleen maar ziekte gekend. Dat is wat.

Twee leermeesters die haar op haar kwamen zoeken. Ziekte en succes. Leerzamer dan een reis naar Europa. Als je weet wat dat is voor Amerikanen is.

Ik denk dat mensen die plotseling sterven iets moeten missen van Gods genade. Succes niet. Maakt ijdel. Dat laatste. Ik denk dat niet iedereen zo kritisch over zijn succes is. Ik ken er nog een. Paulus. Niet zo trots op geestelijke successen laat ik het zo zeggen. Geestelijke inzichten als je die niet hebt, stel je niets voor. Zij wel. Ingewijden in de Goddelijke mysterie. Competitie over geestelijke ervaringen. Paulus potje over toepen?

In vers 5. Lijkt wel dat het over een ander mens gaat maar heeft het over zichzelf. Zegt geen ik maar hij. Veertien jaar geleden opgevoerd naar het paradijs waar de Heere Jezus Christus is. Daar kon hij over roemen. Maar roem liever over zwakheden. Paulus laat zich in het hart kijken, tussen haakjes. Doen we dat ook weleens in de gemeente aan elkaar? Hoort wat mij God deed ondervinden.

Liefst zou je over die paradijselijke ervaringen vertellen. Wonderlijke uitreddingen. Mystieke ervaringen. Of zou je vertellen over worstelingen? Gevecht met God. Je angsten, je onzekerheden. Kortom over je zwakheden. Helemaal geen successtory is. Net als die Flannery O’Connor goed om ziek te zijn geweest. Mensen die plotseling sterven die genade moeten missen.

Wel oppassen met die opmerking. Niet bij iemand zeggen op ziekenbezoek. Flannery O’Connor spreekt uit eigen ervaring. Zo’n inzicht is er niet zomaar. Hoop geworstel aan vooraf gaan. Moet je ziekte zomaar accepteren? Nee, gaat naar een dokter. Ziekte een vijand die bestreden moet worden. Bidden om genezing. Dat doen we in de kerk en blijven we doen.

Paulus ook die doorn. Fijn dat ik mag lijden. Nee. Hij schrijft drie keer heb ik de Heere gesmeekt. Drie keer niet zomaar een getal. Vol getal. Vaak, intens gebeden. De geoefende Bijbellezer denkt dan direct aan Jezus in de hof van Gethsemane. Over de grond kroop. Tot drie keer bad Jezus of Zijn Vader dat verschrikkelijke lijden voorbij kon laten gaan. Die beker niet hoefde te drinken.

Heere, verlos mij van die doorn bad Paulus. Hij is een God die kan bevrijden. Even tussendoor. Wat was het? Heeft u even. Bladzijden over volgeschreven. Ene denkt aan epilepsie. Spraakgebred. Malariekoorts. Andere dat Paulus’ plannen voortdurend in de war werden gestuurd. Ach we zullen het nooit weten. Wat die doorn precies was. In ieder geval was het zo erg dat Paulus er echt onder leed.

Spaak. Piek. Hevige pijn. Lichamelijk en/of geestelijk. Tot overmaat van ramp blijkt het over engel des satan te gaan. Die dat toegestaan werd. Zo hindert. Misschien moet u ook wel denken aan die doorn die u kwelt. Ziekte. Kwelling. Psychisch lijden. Die telkens doorgaat. Ook hier kan ik doorgaan. U weet het, jij ook.

Een duivelse, venijnige doorn. Heere u kent het. Werd dit gebed verhoord? Nee kun je zeggen. God haalde die doorn niet weg. Tegelijkertijd kun je ook zeggen wel: Christus’ antwoord kwam. Vers 9. Zijn antwoord. Er wordt een woord gebruikt dat het antwoord voor eens en voorgoed geldt. Antwoord voor Paulus wel anders.

Jezus zegt nee die doorn haal Ik er wel uit. Nee, wel gezegd Mijn genade is u, is jou genoeg. Misschien dat zo’n verhoring wel een beetje tegenvalt. Waarom moet ik er mee blijven worstelen. Blijkbaar is het genoeg. Zit daar niet het probleem? Dat we niet half beseffen wat genade is.

Eikenhouten begrip. Uit genade bidden. Uit genade mogen we hier gaan. Als rechtgeaarde protestanten sola gratia. Voor Paulus was het echt genoeg. Hij roemt zelfs in zijn zwakheden. Hij verheugt zich erover.

Is dat geen vorm van geestelijk sadomasochisme? Daarop kicken? Nee, Paulus roemt erover omdat hij hierdoor die genade werkelijk beseft. Niet zo vaag als een begrip hoe orthodox ook. Nee als een werkelijkheid. Nieuwe Bijbelvertaling citeer ik: Mijn kracht openbaart zich juist ten volle als iemand zwak is.

Genade niet zwak maar een kracht. Dynamis. Woord dynamiet van. Genade ruimt onze trots op. Christus zegt jij hoeft niet op je tenen te lopen, die te verdienen. Ik geef je die uit genade, uit gratie. Genade niet anders dan uit Jezus Christus leven. Hij in jij en Hij in jou. Wanneer besef je dat het meest? Wanneer je het zelf niet redt. Trots gebroken is en beseft hoe klein je eigenlijk bent. Hoe klein je bent. Niet uitgestreden raakt met die zonden. Als je zelf zwak bent, dan kan Hij je vullen.

Waarom? Dat die genade ons vertelt dat wij het zelf niet hoeven doen. Niet cv, ambitities. Identiteit vinden in wie je in de Heere Jezus bent. Geliefd door de Vader. Verdiend door het geloof de Heere Jezus Christus. Daar heb je toch genoeg aan? In eerste korinthebrief schrijft hij door de genade ben ik wie ik ben.

Paulus maar een zwakkeling. Inderdaad. Opdat die kracht in mij kan stromen. In mijn zwakheid ben ik sterker. Die Flary zei het Paulus na in die ziekte. Weet u ik heb dat bij meer mensen gezien. Gebeden om die genezing die niet kwam. Die strijd opgaf en tot de overgave kwam Uw genade is mij genoeg.

Mijn opa drie weken voor mijn geboorte gestorven. Ouders schreven het op mijn geboortekaart: Na het smartelijk verlief van onze vader verblijdde God ons met een zoon. Cornelis, we noemen hem Kees.

Ik hoorde dat hij heel lang ziek was. ‘Chronic obstructive pulmonary disease’, staat voor COPD. Kon er maar niet bij. Op sterfbed wel de overgave en vrede kwam. Zo de ruimte komt. Stervensgenade noemde ze dat vroeger.

Hans de Booij was te gast in talkshow Kalid en Sophie. Annabel en ik hou van alle vrouwen. Had wel een raar leven. Tobde met een pittige vorm van autisme. Alleen door seks en drank. Helemaal in vastliep. Kreeg corona. Ic. Arts vreesde voor zijn leven. Zweefde. Hij begon te bidden. Hij vond God, nee God vond hem. Hij overleefde het en schreef een prachtig liedje nooit meer van God los.

Onbetaalbaar overtuigd ik gun je het zo graag waarvan je juicht als je buigt. Juist als je buigt voor God. De genade van God nodig hebt en ontvangt en daarvoor buigt. Juichen tot in eeuwigheid. Die genade niet alleen voor het einde van ons leven. Genoeg hebben aan de reddende genade van Jezus, van de Heilige Geest daar staan we nu toch voor open?

Amen.

 

Zondag 2 juni 2024 – Dorpskerk Bodegraven, Holland – ds. C. van den Berg – Schriftlezing 2 Korinthe 11 vers 30-33 en 2 Korinthe 12 vers 1-10