De apostel Paulus vermaand de christelijke gemeente te Filippi om eensgezind te zijn en Christocentrisch te leven. Niet dat ons eigen belang het hoogste belang is maar dat Christus centraal staat in ons leven. Gericht op dé Ander en gericht op de ander in de gemeente en zo samen te geloven.
Filippenzen 2 vers 5: ‘Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was’.
Samen geloven
Gemeente van onze Heere Jezus Christus. Samen geloven. Soms blijven zomaar een paar woorden hangen als je de Bijbel hebt gelezen. Ik had het bij vers 5: ‘Want dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was’.
Laat Christus het centrum van je leven zijn. Dan komt meteen de vraag op wat bij u en jou in het centrum staat? Wat vindt je het belangrijkste? Gezin. Het allerbelangrijkste. Sport. Studie. Ingeloot. Misschien wel de kerk. Dat iets heeft iedereen. Het een stempel. Daar richt je alles op.
Dan lezen we vanmorgen laat Christus centraal staan. Betekent dat Christus centraal in mijn leven staat. Laat die gezindheid. Dat denken. Vertalen naar nu dan kom je denk ik uit mentaliteit. Manier van in de wereld staan die zichtbaar wordt in je leven. Hoe je denkt, je je voelt, je hart op richt.
Paulus zegt kijk naar de Heere Jezus Christus. Waarom zegt Paulus dat? Is er iets mis in de gemeente? Paulus zegt het toch niet zomaar. Hij weet van hun bloeiend geloof. Toch heeft deze gemeente een zwakke plek. Dat was toen zo in de gemeente en dat is nu nog zo.
Omdat we allemaal verschillend zijn. Laten we eerlijk zijn. Dat merken we hier. Verschillend zijn we. Botsende karakters. Verschillende opvattingen over liturgie. Verschillende lichaamsdelen, hand en voet. Kinderen kennen dat liedje wel van Elly en Rikkert. Toch moeten we niet denken dat de een belangrijker is dan de ander.
In de kerk zoeken we elkaar niet uit. Nee een kudde schapen die door de grote Herder is samengebracht. Tot Zijn dienst en lof bereid. Niet onze keuze is beslissend, maar Zijn verkiezing. Logisch dat we niet allemaal elkaar liggen. De vraag is of we erin blijven steken.
We weten wel dat het anders moet maar hoe? Samen geloven is onze opdracht. Wat ontbreekt daaraan in de gemeente van Filippi? De eensgezindheid. De mentaliteit van Jezus Christus vertoont. Bereid te lijden. Wat daar de reden van is wordt niet duidelijk.
Wel duidelijk dat mensen voor eigen eer gingen. Zelfzuchtige mensen. Egocentrisch en niet Christocentrisch. Paulus zegt een beetje ironisch als je maar een beetje liefde had. Er is zoveel goeds bij jullie maar maak dat af. Samen te geloven, eensgezind te geloven in Christus. Hoe ligt dat in Putten? Ga dat vandaag maar na. En als u hier op vakantie bent, dan kunt u nagaan hoe dat bij u zit.
Weg met zelfzucht. Weg met eigen eer, dat gaat ten koste van andere mensen. Weg met hoogmoed, leer nou eens nederig zijn. Zo spreekt Paulus de gemeente van Filippi vermanend toe.
Vermanend dat Paulus gebruikt betekent eigenlijk troost. Nog beter: erbij roepen. Tot de orde roepen. Kennen we uit de sport. Klinkt een fluitsignaal. Wordt tot de orde geroepen.
In het grondwoord ook het woord Parakleet. In de rechtszaak erbij geroepen. In de Bijbel voor Heilige Geest. Andere Trooster. De Bijbelse vermaning bedoelt ons erbij te houden. Als Paulus de vermanende woorden heeft gesproken in de verzen 1-4, dan houdt hij als het ware even de adem in.
Zelfzucht, ijdelheid, egoïsme. Als je het wat platter wil zeggen: ikke ikke ikke. Als je het zo ziet dan is het verbazend dat Paulus nog iets positief zegt over de gemeente. En dan zegt hij laat die gezindheid in u zijn die in Christus is. Niet ik in het middelpunt maar Christus. Christocentrisch.
Dan volgen die verzen 6-11, dat zingt Paulus als het ware een lied. Vers 6-8 over Christus’ vernedering. Vers 9-11 over Christus’ verhoging. Erik zat op school. Project om geld op te halen voor mensen die minder hebben. Ook bij die man. Wat moet je? Erik deed zijn verhaal. Die mensen hebben het echt nodig.
Die meneer pakte zijn portemonnee. Erik bukte en pakte die euro op en deed hem in de bus. Inwendig was die boos. Het voelde zich vernederd. Neerbuigende liefde.
Jezus heeft die hemel verlaten. En die Goddelijkheid gegeven. Zich helemaal neergebogen. Christus moest zich vernederen tot de dood erop volgde. Zo staan we bij het kruis van Jezus en horen Hem zeggen: indien iemand achter Mij wil komen die neme zijn kruis op en volge Mij.
Kruis opnemen. Hoe doen we dat in het dagelijks leven? Vers 3 en 4. Niet alleen oog hebben voor jezelf. Ik zou het willen samenvatten in drie woorden. Dienstbaarheid, nederigheid en zelfverloochening. Dienstbaarheid zie je bij Erik. Paulus zegt Christus heeft de gestalte van een dienstknecht aangenomen. Bij mensen kom je het weleens tegen dat iemand te min is. Ook dat leer je in de kerk af. De ander dienen. Houding van nederigheid.
Dat zit niet zo in ons bloed. Kijken nog weleens op de ander neer. Wie wil leven met Christus die leert dat radicaal af. Het was voor Christus niet te min voor mij te sterven. Drie uur lang die Godverlatenheid voor mij te ondergaan. Laat Christus het centrum van uw leven zijn, dan komt die nederigheid vanzelf. Dan wordt je vanzelf steeds kleiner en Christus steeds groter.
Als mensen weleens lastig zijn. We moeten allemaal leven van diezelfde genade bij God. Dat brengt ons bij dat derde woord. Christus heeft Zich verloochend. Gehoorzaam tot de dood. Jezelf verloochenen is je ego aan de kant zetten. Je ego moet aan het kruis. Als dat niet gebeurt, kan Christus niet in je komen. Dan wordt je niet helemaal weggegooid. Integendeel. Dan ga je juist leven. Veegt je naam niet van het bord maar een nieuw naam. Kalligrafeerschrift. Mooie letters.
Schrijft je naam met nieuwe letters. Weg van jezelf verloochenen. We willen graag betere mensen worden. Daarvoor kijken we in de spiegel om onszelf te verbeteren. Draai de spiegel eens om. Dat laagje wat erom zit bij het zilver. Haal dat eraf en dan kijk je naar de ander, naar de Ander. Zo is het ook in de gemeente. Geloven doe je samen. Dat stimuleert je om te geloven. Ik denk dat het zonder anderen moeilijker is om te geloven. Ik vond het moeilijk toen we alleen op de camping stonden en in de wijde omtrek geen kerk was te vinden.
Er is een spreekwoord: begin bij jezelf… Leren jullie nog spreekwoorden op school of is dat ouderwets? Verbeter de wereld, begin bij … jezelf. Ik zou zeggen vraag de meester na de vakantie maar op school. Ik zou vanmorgen willen zeggen: Verbeter de gemeente, begin bij jezelf.
Er is een lied. ‘Heer, wat een voorrecht, om in liefde te gaan, schouder aan schouder, in uw wijngaard te staan, samen te dienen, te zien wie U bent,
want uw woord maakt uw wegen bekend.
Samen op weg gaan, dat is ons gebed, als een volk, dat juist daarvoor, door U apart is gezet. Vol van uw liefde, genade en kracht,
als een lamp, die nog schijnt in de nacht.’
Amen.
Zondag 23 juli 2023 – Oude Kerk Putten – ds. C. Mijderwijk – Schriftlezing Filippenzen 2 vers 1-11