Spontaniteit en continuïteit

Mooi dat Pinksteren en Doop vanmorgen samen vallen. Pinksteren heeft alles te maken met spontaniteit. Kijk naar de volgelingen van Jezus. Eerst benauwd en verslagen. Bang om te worden opgepakt. Een in gebed. Wel achter gesloten deuren. Maar nu, vol van de boodschap dat Jezus leeft. Buiten zichzelf van vreugde. Vuurtongen, wind, spreken van alle talen. Wat een kracht. Goddelijke kracht!

Petrus legt het uit. Hij grijpt terug op Joël en de Psalmen. De Geest komt, de weg van Jezus door de dood naar het leven. Zo wil je nog steeds leven. Mooie liederen helpen erbij. Een appel op ons om met minder geen genoegen te nemen. Je bent er niet altijd vol van. Geestelijk leven kan schraal zijn. Je hart gaat ook wel eens niet sneller kloppen. Soms meer sleur dan kleur. Geestelijk leven dor. Geloof je er nog in?

Als je je spiegelt aan die volgelingen, dan zou je dat ook wel willen? Zij gingen ook door een crisis. Het leven werd voor hen daarna ook niet gemakkelijk. Misschien ben je op gevoel gericht? Meer vanuit passie voor anderen denken? Dus je toch maar opgeven om de weekbrief te bezorgen. Daar heb je de geest bij nodig. Je bent op Hem aangewezen. Hoe meer je van Hem verwacht, hoe meer je ontvangt. Pinksteren laat zien: geloof is niet gericht op gevoel, maar op Christus en de medemens. Het is een gave van Christus. Het is beloofd. Ze hebben het ontvangen. Voor gebeden. Over gepraat. Ze hebben het verwacht. Goed om hier te zijn om daarin te delen, in de verlangen en het vervullen. Voor niets en niemand bang. Gericht op de ander. Spontaniteit.

Er is ook een tweede kant. Het andere gewicht dat de weegschaal in balans brengt. Die mensen die nieuwsgierig waren toegestroomd, schrokken van het verhaal van Petrus. Ze waren onzeker. 50 dagen geleden: Kruisig Hem. Toen dachten ze dat Jezus een bedrieger was. Nu worden ze geconfronteerd. Er wordt hier bewijs geleverd dat Jezus is opgestaan. Deze krachten komen van Hem. Hij heeft de Geest van God op hen doen neerdalen. De profetieën worden vervuld. Daar schrikken ze van. Wie zijn zij om zich daar tegen te keren?

Wat zegt Petrus? Keer je om. Laat je dopen. Dan ontvang je de Heilige Geest. Dan komt waar ik op doel: Petrus spreekt moed in in vers 39. Deze belofte geldt voor u en uw kinderen en voor allen die ver weg zijn. Voor jullie en je kinderen. Maar het gaat ook de hele wereld over. Naar al die mensen die God roept. Belofte voor jullie en jullie kinderen. Niet alleen spontaniteit. Ook continuïteit. Het overkomt je niet alleen. Waardoor je leven op z’n kop wordt gezet. Maar het gaat ook door de generaties door. Je mag het doorgeven aan je kinderen. Zij delen in de belofte van de Geest. Ze mogen worden gedoopt. In de Naam van de Vader, Zoon en Geest.

Jullie als ouders, samen met alle ouders, je mag terugvallen op die belofte. Begin God maar te danken. Hij gaf een bijzondere belofte. De Geest is ook voor jou. Waaraan dit verdiend? Dit is puur genade. Wacht niet op een bijzondere beleving. Die extase ging toen ook weer voorbij. De verbinding met Jezus, de bron, bleef. Horen bij elkaar. Hij vergeeft en redt. Kracht zoeken bij Hem. Elkaar ook vasthouden. De Geest is de Helper die kracht en vrede geeft. Je staat niet op jezelf. Je staat in de lijn van oudere generaties. En straks aan de wieg van de komende generatie.

Waarom is de doop belangrijk? Het geeft ontspanning, je staat er niet alleen voor en het kind is door God gemaakt, zeiden jullie. God is een kunstenaar. Dat staat ook in Jesaja 43. De Heer schiep jou. Op het geboortekaartje citeerden jullie daaruit. De Heer is het die jou schiep. God zegt: je bent kostbaar in Mijn ogen. Daar spreekt de Doop van. Door God gemaakt. Kostbaar in Gods ogen. Hij heeft alles voor ons over.

Zeg maar tegen jezelf, ik ben kostbaar in Gods oog. Zeg dat maar als je jezelf ziet. Samen met de mensen met wie verbonden ben. Je maakt deel uit van Gods volk. Je hoort erbij. Dopen is een feest dat past bij Pinksteren. Straks worden er 3.000 gedoopt. Een doopdienst om van te genieten.

Pinksteren heeft iets spontaan en persoonlijks. Ook iets gemeenschappelijks. Een belofte voor jezelf en de kinderen. Jammer dat de christenheid die twee kanten maar moeilijk met elkaar weet te verbinden. Of het is spontaniteit, nieuwe geloofsgemeenschappen, continuïteit speelt geen rol, kinderdoop afgewezen. Of zo gericht op gewoonte en traditie, dat spontaniteit verdwenen is. Als mensen die gemeente niet meer fijn vinden gaan ze naar Biddinghuizen. Spontaniteit en gewoonte hier. Wij brengen het bij elkaar. Mensen die het veranderd mogen vieren. In een vertrouwde omgeving. Drie tot vier generaties. Getuigenis van de trouw van God. Tot en met de kinderen. Bij de derde doop beleef je de doop meer door kinderogen, zeiden jullie.

De vreugde van Pinksteren beleef je meer door de ogen van de kinderen.

Amen.

Christelijk Gereformeerde Kerk Gouda, zondag 5 juni 2022, 9.30 uur (Eerste Pinksterdag). Schriftlezing Handelingen 2:1-14a, 37-40.