Hizkia liet aan de vijand zijn schatten en wapenarsenaal zien. Hij was gevoelig voor waardering en streelde hiermee zijn ego. Paulus laat later zien dat je pas echt vrij bent als Christus in jou woont. Het is niet: kijk mij eens, maar kijk God eens!
Hizka en Paulus laten iets van zichzelf zien
Laat je wel eens iets van jezelf zien? Ja, als je gespannen bent. Dan zien ze dat aan je. Ontspanning laat zich ook aflezen aan je lachen en reageren. Dus het blijkt uit onze manier van reageren. Daar zeggen we iets in van onszelf. Of je humor gebruikt. Of serieus bent. En teruggetrokken, dat zegt ook iets van jou.
Laat je wel eens iets zien van je geloof? Hangt er van af of het van jezelf is. Daar streven we toch naar: dat we groeien en lijken op de mens zoals God hem heeft bedoeld. Hoe meer het van jezelf is, hoe meer je ervan gaat zien. Mooiste als dat vanzelf gaat. Als het niet vanzelf gaat, is het opgelegd. En dan overtuigd het niet. Wilt U mij daar meer in laten groeien?
Paulus en Hizkia laten iets zien van hun geloof. En hun gebrek aan geloof. Het gebeurt zomaar. Het blijkt uit hun doen en laten. Je valt wel eens door de mand. Hoeveel het Woord je ook te zeggen heeft.
Tijdens mijn vakantie ben ik bij dit gedeelte bepaald. Hoe bestaat het, dacht ik, toen ik dit las. Het liet me niet los. Zit ook herkenning in.
Hizkia was een gelovige koning, anders dan zijn vader Achaz. Die ging naar Assyrië. Hij maakte een kopie van het altaar en zette het in de tempel van de God van Israël.
Hizkia zit anders in elkaar. Twee keer wordt hij zwaar op de proef gesteld. Jeruzalem wordt belegerd. God kan je niet redden, wat denken jullie wel, horen ze. De soldaten horen het. Het moreel moet worden ondermijnt. Hizkia legt het neer bij Jesaja. De legers zullen vertrekken, zegt hij. Dat gebeurt inderdaad. Maar ze keren terug. Hizkia voelt zich als een kat in het nauw. Hij doet een klemmend gebed in de tempel. Opdat alle koningen zullen beseffen dat U de enige God bent. Dat geloof! Vanuit je eigen onmacht op God te vluchten, dat is wel echt. Dat wordt hier getest. Een wonderlijke redding is het gevolg.
Nog een keer op de proef gesteld. Hij is zwaar ziek. Hij kan niet meer beter worden. Nog maar een weg: zijn hart uitstorten voor de Heer. Ja, we mogen bidden om genezing. Bidden om dat de ziekte onschadelijk wordt gemaakt, dat de ziekte je geloof niet aantast. Lichamelijk of geestelijk van bevrijd. God de Schepper van lichaam en ziel!
Zo stelt Hizkia zijn vertrouwen opnieuw op God. Hij krijgt er 15 jaar bij! Wat verbaast het ons hoe hij zich daarna gedraagd. In Babel horen ze het ook. Ze sturen een gezant. Op ziekenbezoek. Maar intussen! Een zieke koning is een zwakke koning. Een politieke missie. Diplomaten die connecties hebben met de geheime dienst.
Hizkia laat zich volkomen inpakken. Hij is gestreeld door de aandacht. Hij opent al zijn deuren. Zelfs zijn wapenarsenaal. Zo rijk en machtig ben ik. Ik ben zo fris als een hoentje. Hij wordt er groot van. Hij loopt zichzelf te bewijzen. Ik ben toch wel de moeite waarde… Ik ben een interessante bondgenoot tegen Assyrië. Ik ben een serieuze speler in jullie spel. Ik ben belangrijk genoeg, je kunt niet om mij heen.
Hier laat Hizkia ook iets van zichzelf zien. Geen geloofsvertrouwen. Maar eigendunk. Ego. Er spelen twee dingen een rol: hij heeft een zwak voor complimenten en berekening. Hij gaat voorbij aan God. Hij bedrijft politiek zonder geloof. Ik weet niet of dat een goed idee is. God heeft geen politiek programma en je kan er te ver in gaan; maar God geeft wel richting voor een samenleving. Hizkia was koning van het volk waar God het voor het zeggen had! Hij is autonoom en afhankelijk tegelijk. Gevoelig voor bewondering.
Misschien is het niet verbazingwekkend. We kunnen er iets ontdekken bij onszelf. Je kunt van andere dingen vervuld raken. Carrière, meetellen, groot huis, niet in aftands autootje wilt rijden, status, succes. Dan ben je het heertje of dametje. Als het lukt, heb je het gemaakt. En als het niet lukt, heb je een minderwaardigheidsgevoel. Het draait om wat je zelf voor elkaar bokst. Sociale vergelijking, uit de psychologie, je optrekken aan een groep net iets hoger en beter. Je kunt je beter vergelijken met de groep onder je (opwaartse of neerwaartse vergelijking). Herken je dat? Dat wil niet zeggen dat je geen gelovige bent. Wat je moet leren is eenvoud en echte nederigheid. Dat het leven niet om jouw succes draait. Ik heb een HBO-diploma! Ja maar ik een academische graad. Dat je je nergens op voor laat staan. Ik verdien zoveel… Maar het gaat om Gods eer. En liefde voor de naaste. Dat voorop te stellen De ander het goede gunnen, zonder jaloezie.
In dat verband vraag ik aandacht voor liederen die we hebben gezongen.
‘Wat zou ik zonder U geweest zijn,
hoe zou ik zonder U bestaan?
Ik zou ten prooi aan angst en vrees zijn
en eenzaam door de wereld gaan.
[Gezang 454 vers 1]
Die dichter besefte: we stellen zonder God niets voor. En als een belijdenis:
‘Maar Christus gaf mij taal en teken
en ik ben zeker van zijn stem.
De nacht is voor het licht geweken,
het grond’loos lot krijgt zin door Hem.
Nu word ik mens, herkrijg mijn vrijheid…’
[Gezang 454 vers 3]
God richt je weer op, ook als je zegt: wat val ik mezelf tegen. Dan word je opgeraapt, opgericht. En dan dat andere:
‘Ons gevoel en ons verstand
zijn, o Heer, zo zonder klaarheid,
als uw Geest de nacht niet bant,
ons niet stelt in ’t licht der waarheid.
’t Goede denken, doen en dichten
moet Gij zelf in ons verrichten.’
[Gezang 328 vers 2]
Niet: kijk mij eens, maar kijk God eens! Dan komt dat tot uiting. Zingende kun je die houding inoefenen. Bevrijd worden van erkenning en waardering. Die dingen betekenen niets. Ze houden geen stand in het oordeel.
Jesaja komt in de vorm van het oordeel. Babel laat het afweten. Maar op Gods genade ben je aangewezen. Wat zit ik raar ik elkaar dat ik mijn aanzien bij God zoek. Jezus vernederde zich en deed tot het laatste toe de wil van God. Niet om zichzelf te bewijzen, maar voor ons.
Paulus is daardoor geïnspireerd. Hij laat iets van zichzelf zien. Hij ging ervoor: eerst als vervolger daarna als verspreider van het evangelie. Heb je door de besnijdenis een streepje voor? Dan heb ik heel veel voor! Wat kun je me maken als ik daarop word afgerekend. Ik zou me heel wat voelen. Paulus ontdekte: het is afval, rommel. We zien de hartstocht en liefde voor Jezus. Dat Hij alles voor mij is. Paulus is daarin een voorbeeld. Zo kom je recht voor God: alleen door het geloof in Jezus. Ik zal ook mogen delen in Zijn opstanding. Sterven aan jezelf. Je ego laten vullen door liefde in plaats van trots. De geest in je laten wonen.
We laten iets van onszelf zien, allemaal. Hoe we reageren. Hoe we ons best doen. Of speelt het geen rol? Blij met het geluk van de ander. Ons gezegend voelen. Dan valt er veel van je af. Dan ben je vrij. Laten we hier een punt van maken. Je hoeft het niet zelf te maken. Dan hoeft het niet tot wanhoop te leiden God doet het. Hij doet het ook. Christus heeft het volbracht. Zo mag je steeds meer leven uit Hem. Amen.
Christelijk Gereformeerde Kerk Gouda, zondag 21 juli 2019, 9:30 uur. Schriftlezing 2 Koningen 20:12-19 en Filippenzen 3:1-11. Gecombineerde dienst met GKv Gouda.