Ds. B.J.D van Vreeswijk

Ichthuskerk Reeuwijk, 16 juli 2017, 18:30 uur

Psalm 56:10b

Gemeente,

Het kon voorkomen, in de eerste wereldoorlog, dat je soldaten met kistjes de loopgraven in zag gaan. Vanuit sleuven en loopgraven de vijanden schieten. Kistjes liepen te sjouwen. Wat zat erin? Duiven. Wat moet je met duiven tegen kanonnen en mitrailleurs? Kistjes waren soms van levensbelang. Onder heel zwaar vuur lagen, geen kant meer op, briefje schrijven, in kokertje, om nek duif. Uitvloog en terugvloog naar de legerleiding en zo een boodschap overbracht. Zelf zaten ze klem. Geen kant op. Maar die duif hadden ze.

Zoals die soldaten, zo voelde David zich ook. Wou vluchten, maar kon nergens heen. Klem in mijn leven. Niet vooruit, niet achteruit. Dat roept deze psalm op. Helemaal klem in je leven. David letterlijk tussen twee vuren. David werd achtervolgd door Saul. Bedreiging vormde voor zijn koningschap. Aan de andere kant Filistijnen, gevoelige nederlaag geleden. David geen kant op. Voelt zich belaagd.

Misschien u opgevallen, in veel Psalmen kom je dat tegen. Ziekte, eenzaamheid, aanvechting. Daardoor aangevochten en beklemd. Misschien herken je het wel. Keuzes, geloof. Zoveel twijfels, loslaten lukt niet. Klem. Kan ook zijn, dat je dit niet ervaart. Herken het totaal niet?! Ergens ben je dan een gezegend mens. Zou je kunnen zeggen: dit gaat niet over mij, ik lees een andere psalm die wel bij me past. Hier kan ik niets mee? Liever doorzappen? Laat die psalmen alsjeblieft op je inwerken. Tien tegen één dat er een situatie komt dat je denkt: en nu begrijp ik het. Je kunt je gelukkig prijzen als je dan bij wijze van spreken deze psalm uit je rugzak kunt halen. Of klem, en dan ook nog twijfelen aan God?! Plannen van vrede bedenkt, daar past klem zetten niet bij. Past wel, het kan blijkbaar. Is niet gemakkelijk als je erin terechtkomt. Het kan gebeuren. Maar wacht even, er zijn psalmen die me kunnen helpen.

Zo gaan we verder. Blijf bij de les. David zit klem. Zat in loopgraaf van het leven. Op dat moment pakt David zijn kistje, met die duif. Ik kwam erol vanwege het opschrift. Duif, eiken. Eiken: God voelde. Abraham ook, dit zijn de plekken waar ik God ontmoet. Op een verre duif. Als ik in een loopgraaf zit. Gebed laten uitgaan uit de loopgraven. Je gebed zend je op naar God.

Over na denkt, zit heel veel in. Als je bidt, blijft in mijn hoofd zitten. Voelt alsof het niet aankomt. Voelt leeg. Gebed, spreekt woorden uit. Woorden de lucht in te laten gaan. Je gebed gaat vliegen. Zo met gebed ook. Laat je gebed los, gaat eigen weg. Les die je moet en mag leren. Gebeden ook los te laten. Soms blijven bidden. Net zo lang tot ik gevoel heb dat God verhoort. Of aankomt. Psalm 56 leert: bid, spreek uit, laat los. Met kinderen doen. Opschrijven gebed. Vouw het op en gooi het maar weg. Duif weet de bestemming.

Het is een raadsel, hoe gebed aankomt. Net als een duif. Duizend kilometer, hoe kan dat, vliegen naar hun eigen hok! Ik zou niet weten hoe mijn gebed aankomt. Een duif weet zijn weg. Dat is een geloofsles voor vanmiddag. Je gebeden loslaten.

Als David gebeden heeft, is er ook iets gebeurd. Gaat tijdens bidden over God nadenken. Al mijn omzwervingen gezien, tranen geteld. Al die tranen, verzameld, in een fles. Staan als het ware voor God. Als God die tranen ziet, gaat Hij ook huilen. Die ontroeren Hem. Vergadert in een fles. Kostbaar voor God. Hij doet er wat mee. David denkt over God. Zit klem, is God kwijt, maar denkt aan God.

Morgen een proefwerk. Je vader heeft een vergadering vanavond. Gaat naar beneden, roept je vader. Hè, weggegaan? Laat hij mij alleen? God is vertrokken, weg. Zo voelt dat voor veel mensen. Nadenken: vader weg, lijkt wel zo. Maar als hij gezegd heeft dat hij mij helpt, doet hij dat ook. Geen idee waar hij nu is, maar terugkomen zal. Inderdaad, hij komt weer binnen. Even auto wegzetten, zo weer terug. David zo met God bezig. Zit klem. Dit weet ik zeker: God is met mij! Wordt dus zekerder en zekerder.

Hoe ontstaat dat vertrouwen? Geheim, kan je misschien niet goed verklaren. Dat God er is, vergeeft, zomaar soms is het er ineens. Deze psalm licht tipje op: in God prijs ik Zijn woord. Die woorden zijn bij me. Leest, hoort, herinnert. Hoe word je zeker van het geloof? Druk op een knopje, nee. Als ik kijk naar mijn eigen leven, precies wat er gebeurt is. In tienjaren twijfelde ik aan alles. Bakken vol vragen. Maar ook momenten dat ik het zeker wist. Moment, bijbel las, preken hoorde, dan kwam die zekerheid. Wat je kunt doen is luisteren, lezen, luisteren, lezen.

Wat kan een mens mij doen! Roept David uit. Zat klem. Je hoort de woorden van Paulus doorklinken: wie kan mij scheiden van Christus? Niets! Wie is het die mij rechtvaardigt? Dat is Jezus. Wie kan het op mij gemunt hebben? Duivel, mensen, ziekte, geweten. Maar God rechtvaardigt me.

Heel verrassend dat de psalm eindigt. U hebt mijn ziel gered van de dood. Eerste deel gebed in de loopgraaf. Dacht na, zei het dat God met mij is. Terwijl hij nog in de loopgraaf zit. Maar later: U hebt gered. Dat is het. Je zit in de loopgraaf van het leven. Je laat je gebed los.ben je weet het: ooit, ooit komt er een dag dat God mijn dood heeft overwonnen. Amen.