In de Bijbel worden verschillende beelden aangereikt van de kerk van Christus. In het boek Handelingen zie je de kerk in actie. Paulus en Silas zitten in de gevangenis, maar bidden tot God en loven God. Dat is ook onze opdracht, om in moeilijke omstandigheden te bidden en te loven. Moeilijke tijden wil de Heere gebruiken om ons dichter bij Hem te brengen.

De kerk zingt uit de diepten middenin de nacht

Een hartelijke groet aan u, gemeente van Jezus Christus te Reeuwijk. Ik groet u niet u niet namens mezelf, maar van drie gemeenten die ik dien in. Drie Nederduitse gemeenten in Zuid-Afrika. Ik breng de groeten naar u in Reeuwijk.

We gaan samen luisteren naar het woord van de Heere. Dat is een voorrecht. Overal in de wereld wordt het woord gebracht, van één God, één Heere Jezus Christus. Het gedeelte beschrijft wat er gebeurt met de vroege kerk. Op de nieuwsbrief staat iets van de woordverkondiging [zie onder].

De kerk in Zuid-Afrika wordt verdrukt. Hoewel veel mensen christenen worden genoemd. Er zijn veel negatieve berichten over de kerk. Is het waar of niet? De kerk is met recht onder een vergrootglas.

Als je hoort wat er in de kerk gebeurt, dat we ons mooier voordoen, wat houdt ons bezig, met getallen en financiële druk, maar ook met de geloofwaardigheid. Het is een belangrijke vraag, houden we ons met die vraag bezig: wat moeten wij doen als gemeente? Wat vraagt de Heere van ons? De levende kerk moet die vraag zich gedurig afvragen. Hoe moet de kerk zijn? De kerk kan makkelijk de focus verliezen. Door tijdgeest en politiek op sleeptouw genomen worden. Dat kan heel makkelijk. Dat is een gevaar voor de kerk: op een zijspoor terecht komen. En met een boodschap bezig te houden die niet van God is. Dus moeten we ons afvragen: wat is ons en wie is ons?

In de schrift worden beelden gegeven wat de kerk is. Een van die beelden krijgen we in Mattheus 5:13-16. De kerk is zout der aarde. En licht der wereld. Licht en smaak geven! Paulus gebruikt in 1 Korinthe 3 en 1 Korinthe 12 het beeld van Gods gebouw. Lichaam van Christus ook. Mooie beelden om te zeggen wie de kerk is. En in 1 Petrus: kerk is bijwoners. Wij zijn vreemd aan de wereld.

Voor mij een van de mooiste beelden om de kerk te beschrijven is het beeld in Openbaring. De bruid van Christus. Wat mooi gezegd! Kerk die op de bruidegom afgaat.

In Handelingen 16, wat we vanmorgen gelezen hebben, krijgen we geen beeld van de kerk. Maar de kerk in actie. Niet hoe die kerk behoort te wezen. Maar hoe de kerk praktisch werkt. We zien de kerk actief bezig wat God van haar vraagt.

Paulus en Silas waren in Fillipi. Tweede zendingsreis. Paulus brengt het evangelie. Paulus komt in Europa aan. In stad Fillipi. Hij vertelt dat Jezus Gods Zoon is. De dood overwonnen heeft en voor de zonden gestorven is.

Er is een meisje. Een waarzegster. Jullie mannen, zegt ze, vertellen de waarheid. Jullie zeggen hoe je gered kan worden. Paulus zegt dat zij bevrijd moet worden in de naam van de levende God. Dat gebeurt ook. Zij wordt vrijgemaakt. Paulus en Silas worden voor de magistraat gesleept. En zwaar gestraft. Ze worden geslagen. Kleren van het lijf af. Naar gevangenis. De voeten worden in een zwaar houtblok gezet en ze worden geboeid. Twee mannen. Stel je ze voor. Onschuldig. Ze worden geslagen. In de gevangenis.

Als je zo naar dit verhaal kijkt en luistert, dan lijkt de duivel zijn zin te krijgen. De kerk mag niet op Europese bodem komen. Fillipi was de eerste stap. Hier wordt het gestopt. Er wordt een halt toegehouden. De mond van de kerk wordt gedoofd. Alles is voorbij. Europa gaat het evangelie niet horen. En Holland ook niet. En Zuid-Afrika niet (in 1652 kwamen de Hollanders naar Zuid-Afrika).

Maar wat doet de kerk nou? Paulus en Silas zijn de kerk. Die gemeente van de Heere, daar, in Fillipi. Jezus Zijn lichaam! Wat gebeurt er dan?

Onze tekst. Eindelijk. Middernacht, ze waren bezig om te bidden en tot lof van God te zingen! Broers en zusters, zo is de kerk in actie. Een hachelijke onderneming. Maar God wordt er gelooft. De naam van de Heere groot gemaakt.

Onze verkiezingen, aanstaande woensdag, economisch gaat het slecht, in Zuid-Afrika gaat het niet goed. Maar wat vraagt de Heere? De Heere zegt: jullie moeten de plek zijn waar Ik geloofd wordt. Ook hier in Holland. Ook als je naar je persoonlijke omstandigheden kijkt.

Wat is de taak van ons als gelovige? Niet de kerk als instantie en organisatie zien. Wij zijn het lichaam van Christus. Kijk aan de omstandigheden voorbij. Maak de Heere groot! Wij kunnen ook in moeilijke omstandigheden zitten. Veel smarten. Wonden aan mij. Juist in zulke moeilijke omstandigheden moeten we als leertijd zien: om God te danken en Zijn lof te verkondigen. (…)

Broers en zusters, als je kijkt naar onze levens en omstandigheden: wij kunnen niet meer. Maar de Heere gebruikt moeilijke tijden. Nu wordt het moeilijk voor God? Nu moet ik danken?! Nu God loven en prijzen en God verheerlijken. Verhalen van Paulus en Silas zeggen ons: moeilijke tijden moeten we gebruiken om de Heere groot te maken.

Ik vertel iets over Richard Wurmbrand, in Rusland. Als je zei dat je gelovig was, kostte het je leven. Wurmbrand vertelt over 18-jarige dochter. Zij was opgesloten. Middernacht werd ze opgehaald om doodgeschoten te worden. Meekomen! Maar wat deed ze? Ze begon de Apostolische geloofsbelijdenis op te zeggen. Ik geloof in God de Vader enz. Die woorden uit de mond van een jong meisje. Zij belijdt haar geloof in de moeilijkste omstandigheden. Zij is niet verbitterd of wanhopig. Maar ze belijdt haar geloof in het gezicht van de dood. Ze gebruikt het om de Heere groot te maken.

Wij geloven ook in die grote God. Daar in Fillipi komt alles in beweging. Wat doet de Heere? De harde misdadigers worden stil. Ze luisteren naar het bidden en zingen. Het het hele gezin komt tot geloof. God gebruikt het.

Wat er staat in artikel 27 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis is zo mooi. Ik lees het in het Nederlands voor. Ook hier in Fillipi (in Handelingen 16) is de kerk klein. Daar houden we ons aan vast in wat we geloven en belijden.

Wij geloven en belijden een enige katholieke of algemene Kerk, dewelke is een heilige vergadering der ware Christgelovigen, al hun zaligheid verwachtende in Jezus Christus, gewassen zijnde door Zijn bloed, geheiligd en verzegeld door den Heiligen Geest. Deze Kerk is geweest van den beginne der wereld af, en zal zijn tot den einde toe; gelijk daaruit blijkt, dat Christus een eeuwig Koning is, Dewelke zonder onderdanen niet zijn kan. En deze heilige Kerk wordt van God bewaard, of staande gehouden, tegen het woeden der gehele wereld; hoewel zij somwijlen een tijdlang zeer klein en als tot niet schijnt gekomen te zijn in de ogen der mensen; gelijk Zich de Heere gedurende den gevaarlijken tijd onder Achab zevenduizend mensen behouden heeft, die hun knieën voor Baäl niet gebogen hadden. Ook mede is deze heilige Kerk niet gelegen, gebonden, of bepaald in een zekere plaats, of aan zekere personen, maar zij is verspreid en verstrooid door de gehele wereld; nochtans samengevoegd en verenigd zijnde met hart en wil in één zelfden Geest, door de kracht des geloofs.

 

Waarmee is de kerk bezig? Met bidden. En Gods naam grootmaken en eten. Dat vraagt God van ons. Dat vroeg Hij van Paulus en Silas 2000 jaar geleden. Dat vraagt Hij van u en van de gemeente in Zuid-Afrika. Jullie moeten Mij verheerlijken. Juist nu. Juist nu. Amen.

Genade, onbeskryflik groot
het U aan my bewys:
Verlore seun ‘n wegloopkind
weer in die vaderhuis.

Ek is die naam van kind nie werd
wou self my sake reël.
My lewe, kanse, tyd en geld
is nutteloos verspeel.

Maar U sien ver, oneindig ver.
U sien my honger, dors.
Nog voordat ek kon skuld bely,
druk U my aan die bors.

Genade, onbeskryflik groot
daar ’s fees, ek is weer tuis.
U Seun bring my, verlore mens
weer in die vaderhuis.

Hervormde Gemeente Reeuwijk, Ichthuskerk, zondag 5 mei 2019, 9:30 uur. Schriftlezing Handelingen 16: 16-34. Tekst vers 25. Ds. Van Zyl is dienaar te Beaufort-Wes in Zuid-Afrika. In het kader van een uitwisseling gaat hij thans voor in deze eredienst i.c.m. ds. M.J. Tekelenburg.

Notitie op de weeknieuwsbrief

De kerk zingt uit de diepten middenin de nacht

Met goed recht wordt de kerk onder het vergrootglas gelegd. Er wordt veel
over de kerk geschreven. Er zijn dalende ledenaantallen, er is financiële
druk en er zijn moeiten t.a.v. de geloofwaardigheid.
De belangrijke vraag is: Wat, wie en hoe is die kerk?
De Bijbel geeft veel beelden van de kerk: Licht van de wereld en zout van de
aarde (Math. 5: 13-16), gebouw van God, volk van God en lichaam van
Christus (1 Kor. 3, Efeze 1 en 1 Kor. 12), bijwoners en vreemdelingen (1
Petrus en Hebreeën), de bruid van Christus (Openbaring).
Handelingen 16 geeft niet een beeld van de kerk maar laat de kerk in actie
zien.
Paulus en Silas zijn in de gevangenis middenin de nacht.
De kerk wordt gestopt. Alles is voorbij. Europa gaat het Evangelie niet horen.
Handelingen 16 vers 25: Middenin de nacht bidt en zingt de kerk.
Zo lijkt de kerk in actie: Het hachelijke helse hol wordt een plek waar God
geloofd wordt.
Zuid Afrika en Beaufort-Wes moet in 2019 de ruimte worden waar God
geloofd wordt.
Het verhaal van Richard Wurmbrand, over een achttien jarige martelares.
Wij geloven in God, de Almachtige, Schepper.
De gebeden en de lof van Paulus en Silas brengen alles in beweging.
Waarmee is de kerk, zijn wij als gelovigen, nu bezig?
Bid en loof God, ja juist nu!