Paasleven, leven vanuit het Paasfeit

Het volbrachte werk van Christus is de kracht van de opstanding uit de doden waaruit Hij opstond op de Paasmorgen. Hem te kennen is het ware leven dat een verlangend, een stervend en een verheerlijkt leven is. Op Pasen klinkt de jubel van het nieuwe leven waarin christenen, die de Naam van Christus dragen, delen. Tegelijkertijd is het een leven van strijd, lijden en sterven. Bij een christen gaat het van opstanding naar sterven. Het geloof wordt beproefd en het gaat om het drukken van de voetstappen van Christus. Wie met Hem leeft, aan Hem verbonden is, zal straks als de laatste bazuin klinkt opstaan en delen in Zijn eeuwige heerlijkheid.

Filippenzen 3 vers 10 en 11: ‘Opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding, en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende. Of ik enigszins moge komen tot de wederopstanding der doden.

Paasleven
1. Een verlangend leven;
2. Een stervend leven;
3. Een verheerlijkt leven.

1. Een verlangend leven

Gemeente, een van de kernwoorden die wij op de Paasdagen meer dan eens horen is het woord ‘leven’. In elke Paaspreek zal dat woord vallen en misschien wel meerdere keren. Paasleven. Jezus de Levende. Hij is opgestaan uit de doden. Hij leeft. Als we het woord leven op de lippen nemen, dan over een leven van bijzondere kwaliteit. Het gaat altijd om volmaakt leven. Bevrijd leven. Verlost leven. Leven dat niet meer sterft. Leven dat niet meer in de greep van dood, duivel en mensen kan komen. Paasleven is leven dat niet meer ingehaald kan worden. Jongeren, misschien wel een spel. Probeer mij wel in te halen. Zo staan wij ook vaak in het leven. Hard te leven. Proberen om de dood voor te blijven. Niet ingehaald te worden. Haasten, jachten. Je wilt niet ingehaald worden. Paasleven kan niet meer ingehaald worden. Het leven van Jezus sterft niet meer. Er komt geen moment meer dat Hij zegt: Ik was de Opstanding en het Leven. Ik ben. Dat zijn hoge woorden. Mag het vandaag? Om hoog instemmend neer te zetten, te preken?

Niet om het gewone leven er buiten te laten. Dat komt er nog wel bij straks. Hoge leven stemt ons tot vreugde. Tegelijkertijd gaat het over alles of niets. Bij u of niet. Bij U Heer is de levensbron, werkers van het kwaad gevallen in een jammerstaat. Of leven met Christus en alles winnen of in de dood blijven en alles verliezen. Zet de zaak op scherp. Spanning. Hoofdstuk gaat het ook over. Alles of niet. Leven in de kracht van de Opstanding of ondergaan.

Paulus, de schrijver, heeft het ontdekt. Wat de kracht van de opstanding is. In de rij. Met de vrouwen, Thomas en de andere Paasgetuigen. Paulus heeft het op een hele indringende wijze moeten leren. Je leven diepgaand verandert. Paulus was ook op zoek naar het leven. Naar, mag ik het zo eens zeggen, naar het perfecte leven. Zoals veel mensen dat zoeken op de Paasdagen. Na de Tweede Paasdag naar werk. Hoe waren de Paasdagen? Perfect! Hoe waren ze dan? Paulus was niet zozeer een wereldling maar een kerkmens zoals wij. In de kerk kunnen we het ook hebben dat je streeft naar een leven dat perfect is. Kan dichtbij ons, bij jou liggen. Goed voor de dag komen. Het liefst ook een leven hebben waarmee je ook kan pronken. Perfect. Gaat het vooral om de vraag hoe denken de mensen over mij. Hoe zien ze mij? Voor Paulus ook een streven. Hij schrijft erover. Hoofdstuk nog eens nalezen. Hopelijk leest u het hierna anders. Streven naar perfectie. Noemt voorrechten op. Onberispelijk. Rechtvaardigheid die uit de wet is. Dacht in de goede verhouding tot God staan. Dat God zegt het is in orde met jou. Het is goed. Paulus, onberispelijk. Is wat. Wie kan dat van zichzelf zeggen? Gaf hem status. Maar, wat ging zijn leven veranderen? Zijn leven werd veranderd omdat niet in de eerste plaats belangrijk is wat mensen van je denken maar wat God van je denkt.

Pasen, gemeente, wij kunnen nooit op de goede manier Pasen vieren als wij God vergeten en alleen kijken naar de mensen. Met Pasen nooit een dimensie van de hemel vergeten. Als God erbij is, dan wordt het anders. Hoe het zit tussen God en ons. Belangrijke schakel. Paulus ontdekte het dat het gaat om hoe God over hem denkt. In de ontdekking heeft hij Christus leren kennen en van het werk van Christus leren leven. Niet wat de mensen van hem vonden maar in Christus werd gevonden. In Christus wordt gevonden. In de oude Statenvertaling staat in Christus wordt bevonden. In orde. In Hem. Dat is Pasen. Dat is ten diepste de kern als ik Pasen ga beleven in het licht van God en de verhouding met God wordt hersteld. Paulus zegt ik heb iets leren kennen dat mijn leven totaal veranderde. Wat eerst niet van waarde voor hem was, werd het. Christus leren kennen. Kennen betekent niet ik weet wat van Jezus. Dat weten we allemaal wel. Weten van dat Hij opgestaan is, uit het graf. Kennis niet feitjeskennis. Kennen is participatie. Deel van Hem. Hem leren kennen. In het Grieks staat er iets als een kennis-leren. Gnosis. Stellingen. Tot een rust kon komen, tot zaligheid. Via Google veel over te vinden. Filosofen en stelsels. Bedoelt Paulus dat? Ingewikkelde leer? Dan kun je misschien in de kerk zitten en denken: Pasen is voor mij wel ingewikkeld. Is dat nu zo? Als je Pasen, ja wat dan? Misschien maken wij het als dominees het wel ingewikkeld. Dat je uit de kerk komt en zegt dat je het helemaal niet meer begrijpt. Dat zou aangrijpend zijn. Eenvoudig maken. Niet ingewikkeld maar ontwikkelen, zei Calvijn. Niet oppervlakkig. Eenvoudig. Aan Hem verbonden raakten. Niet meer Zijn werk maar dat andere werk. Hij raakte eraan verbonden. Hij kon niet meer verder. Dat leren kennen, inzien. Dat heeft zijn leven aangrijpend veranderd.

En de kracht van Zijn opstanding. Wat betekent dat? Al het andere van minder waarde? Hem kennen en de kracht van Zijn opstanding. Waarom zegt Paulus dat zo? Kracht. Dunamis. Onweerstaanbare kracht. Wat was de kracht van Jezus’ opstanding? Voor de kinderen: waarom stond Jezus op? Wat was de kracht die Jezus deed opstaan? De Vader wekte Hem op. Dat is waar. Waarom de kracht van de dood niet meer? Omdat er een kruis heeft gestaan. Het offer van Christus zelf. De verzoening. Is het werk van Christus dat Hij gedaan heeft aan het kruis. En dat werk had zoveel kracht dat het graf openbrak. De kracht van de opstanding is daar waar de schuld is weggenomen. De schuld is verzoend. De kracht van de wet drukt alles neer. Lukt nooit. Kracht van de opstanding is het offer van Jezus dat door de Vader is aanvaard. Als Paulus zegt dat Hij mag leven uit Christus, dan betekent dat het werk van Christus alles in Zijn leven openbreekt. Naar God toe. Naar de mensen. De liefde.

Wat moet voor u vandaag alles openbreken? Waar je ook denkt: perfectie. Ik red het niet. Ik haal het niet. Hier ligt de kracht. Als het gaat over vergeving. Eeuwig leven. Dit is de kracht van de opstanding. Leven uit het werk van Christus aan het kruis. Overweldigende kracht. Daar kan geen zonde, duivel, dood tegenop. Paulus: dat gaat alles te boven. Alles overtreffende kennis. Wat gaat nu vandaag alles te boven? Sommige mensen zeggen weleens: dominee, voor dat en dat kunnen ze u wakker maken. Waar kunnen ze u voor wakker maken? Zo mooi, gelijk aan denken als ik wakker word. De alles overtreffende kracht van Christus. Pasen. Verlang daar maar naar. Wie gelooft die heeft het. Dat is het geheim. De minste druppel geloof in je hart, dan heb je dit leven. Uit geloof. Geloven is niet presteren maar ontvangen. Amen. Dan heb je het. Dan komt er wel meer. Dan is Hij je leven door de kracht van Zijn opstanding, het offer.

2. Een stervend leven

Gemeenschap met Zijn lijden dan ook. Dat is toch wel iets dat wij met Pasen een beetje vergeten. Goede Vrijdag achter de rug. Straks Hemelvaart en Pinksteren en dan vakantie. Alles achter de rug. Geen Bijbels denken. Moeten we leren u en ik. Goede Vrijdag nooit achter de rug. Bij Christus van dood naar opstanding. Bij een christen gaat het van opstanding naar sterven. Somber op de Paasdagen? Nee. Dat is Paasleven. Want morgen en overmorgen. We hadden het in de consistorie ook even over de christenen in Sri Lanka. Lijden gelijkvormig. Tientallen christenen op de Paasdag omgekomen. Zijn dood gelijkvormig geworden. Dat is Pasen. Geen mineur. Begint in de opstanding met Hem. In dat vrije leven. Waar ik ook niks meer hoef te presteren. Leren dat ik moet sterven. Zijn dood gelijkvormig worden in mijn leven wordt gedrukt. Wat is dat voor een sterven? Vanuit dat nieuwe leven gemeenschap te hebben met Zijn lijden? Wat is dat voor verlangen? Verbonden met Hem ons geloof beproefd wordt. Achter Hem aan, voetstappen drukken. Aan de toets onderworpen. Paulus schrijft in Galaten 6 dat hij de littekens van Jezus in zijn leven omdraagt. En dat betekent dus niet dat hij gelijk is aan het lijden. Jezus heeft het uniek gedaan. Wel gelijkvormig. Waar Zijn beeld in ons leven wordt gedrukt. Wij hoeven de wonden in Zijn leven niet op te lopen maar wel de littekens te dragen.

Pasen betekent niet fluitend door het leven gaan. Ik zeg het maar eerlijk. Misschien ons leven ook weleens een aanfluiting. Mensen zeggen: wat een zielige mensen. Voetstappen van Hem drukken. Geen gestalte of heerlijkheid. Leven afzichtelijk en zwaar wordt. Letterlijk in de dood eindigen. Denk aan het lijden van christenen. Wij zitten nog aardig in de comfortzone. Paasleven. Niet de christenen in Sri Lanka zijn de uitzondering maar wij. Het is verschrikkelijk. Begrijp me goed. Jongeren, als je Jezus gaat volgen. Dan zingen we: nu vangt het nieuwe leven aan. Maar sterven doe je ook. Alle eer verliezen bij mensen. Ds. Kievit, oud-predikant in Putten: waar iets leeft gaat ook iets sterven. En dat heeft te maken met de beproeving te maken, met het lijden. Ook met het afsterven van de zonden. Toegewijd aan de Vader ook sterven aan de zonden. Paasleven. Nu vangt het nieuwe leven aan. Alles, alles is voldaan. Maar daar blijft het niet bij stilstaan. Ook een strijd aangaan tegen het oude leven. Daar kan ik niet mee uit de voeten. Haat, egoïsme. Liefhebben van de zonden. Wordt teer in je leven.

Alleen maar verlies? Nee, niet. Zegt Paulus dat het geen verlies. Gemeenschap heb aan Zijn lijden. Voor winst leren achten. Uit Pasen ga je heel anders leren denken over winst en verlies. Papa, mama, morgen niet naar de kerk? Winst. Nee, verlies. Niet meer uit de Bijbel lezen? Nee, verlies. Winst is naar Christus toegroeien. Meer aan Hem verbonden. Dan gaat u merken, eerlijk onderzoeken in ons leven, des te meer verliezen aan jezelf des te meer ga je winnen in Jezus. Ik las een aantal maanden geleden in een boekje van Friedensstimme, Oost-Europa. Rusland. Stalin. Goelag Archipel. Weg aangelegd van kilometers lang. De dodenweg. Aan die weg hebben vele christenen meegewerkt. Vernederd. Gedood. Gemarteld. Aan die dodenweg hebben veel volgelingen van Jezus meegewerkt. Elke meter van die weg kostte één dode. Maar, dat is zo prachtig, dat op die dodenweg op elke meter een mens stierf. Maar ook aan die dodenweg christelijke gemeenten zijn ontstaan. In hun leven getuigen wie de Heere is. Aan de dodenweg ontstond het leven. Waar mensen het leven verloren werd winst geboekt. Dat moet je ontdekken, dat ga je ontdekken. Stervend leven waar het winst oplevert. Grootheid van de Heere oplevert.

3. Een verheerlijkt leven

Of ik enigszins mag komen tot de opstanding van de doden. Hoe dan ook te komen tot de opstanding van de doden. Dat is hele aparte zin. Hoe dan ook. Met Christus levend te komen tot de opstanding van de doden. Het leven dat totaal vernieuwd is. Doel. Hoe dan ook. De oude Statenvertaling. Of ik enigszins zou mogen komen. Het woordje enigszins of hoe dan ook, zou kunnen lijken: ik ga het niet redden, ik haal het nooit. Kan maar zo die bange vraag opkomt in ons leven. Kom ik wel goed uit? Paasleven, tegelijkertijd een leven dat door de verdrukking heengaat. Calvijn: dat drukt geen twijfel uit, van ik weet niet of ik er wel kom, maar het drukt uit dat er een geweldige strijd is om daar te komen. Laat ik het zo zeggen dat je eigenlijk zegt ik kom er op het nippertje. Maar het is er wel. Ik raak veel kwijt. Als ik er kom, dan is het een wonder. Nou gemeente, dat is ook Pasen. Soms spreek ik christenen voor wie het helemaal geen wonder is. Ik denk dat het leven als christen een wonder is. Wonder die opstanding der doden.

Het laatste. Tot de opstanding van de doden. Ex anastasia. Opstanding. Er goed uit mag komen. Dat ik er niet in blijf hangen. Misschien moeten we het zo wel zeggen: door het sterven heen wordt ik gereed gemaakt, dat als de opstanding er is, dat ik dan zal opstaan. Een opstanding in de opstanding. Tweeërlei. Opstanding der doden en der levenden. Ex anastasia. Bij de opstanding tot de levenden hoor. In het leven ingaan. Straks helemaal bevrijd. Op het nippertje maar wel binnen. Dat is Pasen. Pasen is het zal erom spannen. Verbonden aan de Heere Jezus. Dan gaan we de kerk uit. Paasleven, Paasverlangen. Sterven. Verheerlijkt leven. Hoe lang nog? De Heere Jezus tot de bazuin zal klinken. Hoe lang nog de aanslagen, ziekte, verderf, duivel en wereld. Gemeente, er zullen er komen als door een wonder. Wat zullen we eenmaal Hem prijzen die ons leven is.

Ik las een mooi gedicht. ‘‘k Houd oog en hart geheven, waarheen mijn zuchten zweven, naar Christus, naar mijn leven,
verborgen in mijn God. Mijn lieven en mijn leven, mijn wensen en genot, mijn strijden en mijn streven, mijn lijden en mijn lot – ‘k heb alles Hem gegeven. Nu word ik voortgedreven, verlangend naar mijn leven met Christus, bij mijn God’. Amen.

Zondag 21 april 2019 – Nieuwe Kerk Putten – ds. A.L. van Zwet [dienaar te Putten] – Filippenzen 3 vers 10 en 11