Twee soorten mensen

Paulus schrijft in Romeinen, geïnspireerd door de Heilige Geest, over twee soorten mensen. Verlosten en verlorenen. Onze zonden leiden tot de dood, de bezoldiging [de prijs] van de zonden is de dood. Het is onontkoombaar. Wij mensen hebben gezondigd en de zonden moeten gestraft worden. Het wonder is dat God Zijn eigen Zoon gaf die de prijs betaalde die wij niet kunnen betalen. Het is vrije genade waarmee wij het eeuwige leven ontvangen. Door Jezus Christus, onze Heere. Is Hij ook onze Heere? Hij is nog gewillig om zondaren te vergeven.

Romeinen 6 vers 23: ‘Want de bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegift Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onzen Heere‘.

Het opdelen van de mensheid

Paulus schrijft geïnspireerd door de Heilige Geest. De diepste opening van Gods zaligheid, het plan van de zaligheid. Er is een vers dat zo duidelijk de tegenstellingen laat zien. Het einde van de zonden is de dood. Geen menselijke slogan kan hier aan tippen. Zo duidelijk en helder.

Het drievoudige contrast. Hier in deze woorden is een scheiding aangebracht. De mensheid kan in twee kampen opgedeeld kunnen worden. Deze die onderworpen zijn aan de zonden en die onderworpen aan de genade. Tot welke groep behoren wij? De verlorenen en de verlosten. Eeuwige dood of eeuwig leven.

Het spreekt niet alleen over de tijd. Maar over het eeuwige leven. Gered of verloren. Je kunt geboren worden in een ontwikkelde omgeving of niet. Groot contrast. Jaren geleden toen ik jong was had je de elfplustest. Bepaalde je toekomst. Welke klas je naar toe mocht gaan. Studeren of praktisch werk. Het had ze goede dingen maar ook bezwaren tegen. Waarom op dat moment al de beslissing? Waar ben je geboren bepaalt ook veel. Maar dit gaat over veel meer. Gered voor het eeuwige leven of verloren, de eeuwige dood.

De bezoldiging van de zonden is de dood. Veel niet begrepen. Mensen geloven het niet. Mensen zeggen dat het hemel is. Velen zeggen het. Als we sterven en er is een God, dan gaan we naar de hemel. Maakt niet uit hoe je leeft. Of je Hem haat of liefhebt, iedereen gaat naar de hemel volgens hen. Dat is hoe onzinnig het wordt gebracht. Niet de Heere gezocht, niet naar de kerk gedaan. Maar niet wat de Bijbel leert en de in de kerk. Het is zo vanzelfsprekend dat de bezoldiging van de zonden is de dood.

De bezoldiging. Wat bedoelt Paulus? Hij gebruikt een woord in het leger. Voor de militairen. Wat gekookt was voor hen. Of soldij, salaris. Of een onderscheiding of promotie na een gewonnen slag. Vrijheid, grote overwinning in een campagne. Kregen land of zo.

Paulus: dit leidt tot een ramp. De strijd van het leven. De bezoldiging van de zonden leidt tot de dood. In een valstrik. Is de dood. Wij moeten het weten. Je weet het, je leerde het op school. Een straf aan een Romeinse soldaat, omdat de strijd verloren was, groep van tien koos dan wie gedood werd. Lijdt de dood.

Is God recht? Hij maakte ons. Hij is heilig en volmaakt. Hij maakte ons voor Hemzelf. We gingen onze eigen weg. Namen onze eigen leven. We zondigden tegen Zijn geboden. Het Woord is duidelijk: de bezoldiging van de zonden is de dood.

Wat is zonden? Tegen God. Wat is zonden? We moeten serieus zijn. Dit gaat over de eeuwigheid. We overtraden Zijn geboden. De tien geboden en alle andere geboden. Als we nooit een Bijbel lazen, dan nog geen excuus. Diep in onze overtuiging. We weten wat goed is en slecht. Ze zijn diep in ons.

Alle verzet, rebellie, tegen God, is zonden. Alle pogingen tegen Hem zijn diep aangrijpend. Ik wil Hem niet. Ik wil dit en dat. Geniet van de dingen die ik wil. Ik kies de dingen. Beter dan God, ik verwerp Hem. Aangrijpende zaak. Niets is Gods fout, het is alles onze fout. En geven Hem vervolgens de schuld. Maar het komt door ons mensen. Zonden tot de dood. Zonden als een persoon voorgesteld. Je hebt je leven aan de zonden gegeven. Als een koning. Het overheerst je hart, je handelen.

Alle ongeloof is willens God verwerpen. Gericht op jezelf. Lust. Haat. Is allemaal zonden. De bezoldiging van de zonden is de dood. Iedereen heeft gezondigd. Constant. De betekenis van dood. Weet je wat het betekent? Je denkt misschien onterecht dat het alleen het einde is van biologische werking. Dat is de definitie van humanisme en atheïsme. De echte betekenis is er ver vandaan. Dood is een proces. Als je zegt, ‘voorbijgegaan’ [passed away], dat komt al dichterbij.

Dood is het einde van een reis. Denk aan een vliegtuig naar een ander continent. Lange reis. Het is niet allemaal het einde. Nieuw begin. Dood brengt je in een nieuw continent. Dood is een status, is een conditie. Dat is een grote historische vraag over dood. Dood is een reis. Dood als een conclusie, als het einde. Maar dat is een moderne definitie en een onjuiste. Dood is in de Bijbel vaak een synoniem voor de hel. De plaats voor verloren zielen. De plaats van straf. De plaats waar al het goede van je genomen is. Openbaring 18. Alles het wat God gaf ten goede is van je vandaan. Het licht zal er niet meer schijnen. De val van Babel. De bezoldiging van de zonden van de dood. Het is Gods recht. Hij maakte ons. Wij hebben tegen Hem gezondigd. Het is onze keuze om Hem te verwerpen en ons ongeloof.

Maar. Het grote maar. Maar de genade van God is het eeuwige leven. Boven al onze verdiensten, boven al onze verwachting heeft God Zichzelf, Zijn Zoon gegeven. Genade. Een gift. Een plaats in de hemel. Ik kan het niet verdienen. Ik kan niet veranderen door mijzelf. En zelf al zou ik het kunnen wat ik niet kan, hoe dan met het voorgaande wat ik misdeed? Mijn zonden moeten vergeven worden, voor betaald worden. Weggeworpen. Gerechtigheid aan God gedaan te worden. Hoe kan ik dat doen? Kan ik niet doen. Hoe maak ik mij de hemel waardig? Dat kan ik niet.

Hoe dan wel? We besteden heel veel geld vanuit de overheid aan het bouwen van huizen. Dan de vraag: wie betaalt? Mijn ziel kan gered worden. Wie betaalt ervoor? Hoe? In de jaren ’60 van de vorige eeuw, 1962. Vuur op de olievelden in de Sahara. Enorm, ik herinner het me. Vijf á zes maanden. Hoe stopten ze de brand? Wie kan het doen? Geloof het niet, er was iemand die het kon. De Amerikaan Paul ‘Red’ Adair. Ik herinner me zijn naam. Het blies het op, leidde tot explosies. Zodat de vlammen niet hoger werden. Wie wil het doen? En hoe?

Wie neemt jouw zonden weg? Iemand moet voor jou en mij lijden. Miljoenen mensen naar Hem. God is heilig en het enige kan is dat de straf gedragen wordt. Wij hebben een Zaligmaker nodig. Maar de genadegift is door de Heere Jezus Christus. Onze Heere. God Zelf moest het doen. Een God, drie leden van de Godheid. Vader, Zoon en Heilige Geest. De tweede Persoon met de Vader, Een God, gelijk heilig en machtig, alles. Gaf Zichzelf, vernederde Zichzelf. Kwam in het vlees. Ging vrijwillig naar Golgotha. Kunnen wij niet inkomen dat God de straf op Hem legde.

Wat een liefde is dit dat Hij onze zonden wegdraagt. Jesaja 53. Hij zag de vruchten. Mijn zonden en tegenstand. Hij nam het weg om mij te winnen van de dood. Voor jou en mij en miljoenen. Door de Heere Jezus Christus, onze Heere. Je komt tot Hem. Een voor een. Je vertelt dat je een zondaar bent. Je bekeert je van je zonden. Dat je alleen vergeven kunt worden door wat Christus heeft gedaan. Niets van mij, alles van Hem.

Neem mijn leven Heere. Neem mij, behoud mij. Maak mij een nieuw persoon. Je vertrouwt Hem. Ik aarzel om de vergelijking te maken met het blussen van de brand op de olievelden in de Sahara. Christus betaalde en verdiende de hemel voor de Zijnen.

De bezoldiging van de zonden, allen tegen God gedaan, is de dood. Maar de genadegift, het moet genade zijn en niet te verdienen door mij, is het eeuwige leven. Begint hier op aarde. Door Jezus Christus, onze Heere.

 

Zondag 23 december 2018 – Metropolitan Tabernacle Londen – dr. P. Masters [Londen] – Romeinen 6 vers 23