Vrede met God

In Romeinen schrijft de apostel Paulus over de vrede met God. Van nature zijn mensen in oorlog met God. En dat is even aangrijpend als hopeloos. Hij is veel machtiger en zal straffen. Wie tot Hem komt wil Hij vergeven. God kwam zelf in Zijn Zoon de Heere Jezus om te betalen. Kom tot Hem. Dan zal er vrede met God zijn en dan verandert je eeuwige bestemming.

Romeinen 5 vers 1: ‘Wij dan, gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God, door onzen Heere Jezus Christus‘.

Oorlog of vrede met God?

Vanavond gaat het over vrede. Vorige week over ‘mercy’, genade, vergeving. Toen ik jong was hoorde ik over vrede. Iets van op het laatst van je leven in orde maken. Sentimenteel. Ik realiseerde mij niet dat het over het hele leven gaat. We zijn oorlog met God en dat moeten we ons realiseren. Het is een serieuze zaak. Een aangrijpende en hopeloze oorlog tegen God. Ik wil vanavond spreken over vrede in een geestelijke zin.

In het Oude Testament ging het vaak om bewaring, veiligheid. Veilig te zijn. Vrede is in het Nieuwe Testament is om in harmonie met elkaar te zijn. Dat is het omgekeerde bij oorlog. De betekenis in het Nieuwe Testament gaat over scheiding, geen vrede.

Geen vrede met God. Voorbeeld van iemands natuur die een ander doodt. Zo is hij zeggen we dan. We kunnen het ons niet eens bewust zijn. Zoals kinderen in de oorlog. Ze spelen. Ze denken er niet aan. Zelfs als er bommen vallen en gevechtsvliegtuigen over vliegen. Zo zijn we ook van nature. Niet bewust van de oorlog met God.

Oorlog gaat over territorium. Of over rebellie. Gezag en controle over anderen. En dan rebellie, verzet tegen de macht. Historisch vaak voorgekomen in de wereld bij oorlogen. Onafhankelijkheid. Soms tussen koningen met vele doden tot gevolg.

Wat is de bron van de oorlog met God? Ongehoorzaamheid aan Hem. Morele ongehoorzaamheid. Hij heeft ons gemaakt. Wij behoren Hem toe. Hij heeft ons veel groter gemaakt dan de dieren. Redelijk denken, ‘power of reason’. Aangrijpend om  het geweten te negeren, dat we God toebehoren. Hij geeft veel. Tijd behoort Hem toe. Je bedankt Hem niet, geeft Hem niet de eer. We gedragen ons alsof we onszelf gemaakt hebben.

Ongeloof is zo onredelijk. We zijn zo verhard dat we onszelf veroordelen. We willen ons eigen leven onder controle houden. Kapitein zijn op eigen levensschip. Zonden zijn een directe aanval op God. We zijn de slechte rebellen. We zijn in een staat van oorlog. Als we nadenken over vrede. We zijn gescheiden van God.

Voordat de Tweede Wereldoorlog was een periode van voorbereiding. Verborgen voor het volk. Posities werden ingenomen. Niet bewust wat er gaande was. Het was nog geen oorlog maar ondertussen. Zo kan het ook zijn met ons. Hart verhard. Niet aan willen. Ondertussen diep verzet. Niet bewust van oorlog met God.

Alles voor onszelf nemen in ons leven. Tijd voor onszelf. Toekomst voor onszelf. Maar God verbreekt het. Hij heeft veel meer macht. Hij snijdt het af. Zoals bij een natie gebeurde die zich verzette. Geen gesprek met Hem, alleen in grote nood. Leven zonder God is een nachtmerrie. Hij moet licht geven.

In de oorlog is vrees en alarm. Ik zag een oude foto. In 1944 bij Elephant & Castle hier in Londen aan de linkerkant was door een bombardement. Mensen bang. In de schuilkelders. Zagen huisraad in rook opgaan. Dat is oorlog. Je kunt geen structuur aanbrengen. Dat is ook allemaal in de oorlog met God. Wat is je leven dan? Ik wil God niet. Ik heb dingen waar ik bang voor ben maar ik kan niet bidden. Eigen plannen. Het is een chaotische wereld zonder God. Je kunt ziek worden. Iedereen heeft problemen. Ik kan leven zonder God. Je kunt plezier hebben voor een tijd. Maar kan zo veranderen. De dood komt. Toekomst kan in duigen vallen.

Met wie ben je in oorlog? Is het een ander volk? Of iemand uit de familie. Dan zijn de begrenzingen. Maar het is God. In oorlog met God. Hij vergeet onze overtredingen niet. Hij oordeelt ons. Dat is de prediking van Jezus op aarde. Als je tegen een vriend vecht, of man of vrouw tegen elkaar. Dat is aangrijpend. Maar vechten tegen God is hopeloos en aangrijpend. Hij wil je namelijk vergeven als je tot Hem komt. Hij wil je beteren. Hij wil je gebeden verhoren. Die een betere toekomst voor je heeft.

Het was met mij voor ik bekeerd was. Dat geldt ons allemaal. Kan ik een afspraak met God maken? Ik wil mijn leven hebben en ik wil U wat tijd geven. Als ik in ruil vergeving krijg. Je kunt niet onderhandelen met God. Er is alleen maar een manier: surrender.

Je hebt een betaling te voldoen. Je hebt zijn wetten overtreden. God kan het niet vergeten. Het moet gestraft worden. Eeuwige straf. Alles wat je niet deed enMoest doen. Van Hem dienen en eren. Stel je voor dat een onderkoning zich verzette tegen de koning. Hij stopte met hem betalen en hem dienen. Dat is een handeling van betaling. Uit goede wil om te betalen voor anderen.

De illustratie is niet groot genoeg om dat te illustreren. Wat God deed is veel groter. Hij kwam zelf, Jezus kwam om te lijden en te sterven. Hij  was volkomen gehoorzaam aan de Vader. Zijn rechtvaardigheid is voldoende voor al de Zijnen. Christus stierf niet alleen maar leefde ook volkomen gehoorzaamheid. Niet alleen om mij uit de hel te houden maar ook in de hemel te brengen.

Al die tijd voldeed ik niet aan Gods recht. Maar Christus kwam voor een schepsel zoals ik. Dan heb je vrede met God. De relatie hersteld terwijl er geen relatie was. Ik wandel met hem. Het bewijs is in mij. Ik haatte Hem en nu heb ik Hem lief. Leven omgedraaid. Leven is nieuw. Iemand die in Christus is, die is een nieuw schepsel.

De dag dat vrede komt. Vrede komt. Bekering is een bijzondere tijd. Laten we zeggen dat het een maand, een dag, een uur, een moment dat ik mag weten dat mijn zonden vergeven zijn. Het is een dag om nooit te vergeten. Er zijn mensen die hun huwelijksdag nauwelijks kunnen herinneren. Sommige details. Is beschamend. Maar deze dag is veel groter. Om nooit te vergeten.

Een grote verandering. Voorheen hield ik van de wereld en nu haat ik de wereld. Als je eenmaal vergeven bent door God en je leven veranderd is, dan houdt Hij je vast. Het hangt je niet af van jouw prestaties. Hij bewaart je. Hij oefent je.

Deze dag is de enige dag dat je de dag van bestemming kan noemen. De eeuwige bestemming is vastgelegd, bepaalt de eeuwigheid. Deze dag bepaalt je status. Je bent in de familie, het gezin van God. Niet dat je een heilige bent en geen zonden meer kent. Het is een dag van grote tegenstellingen. Je dacht dat vrijheid God verwerpt. Maar juist die dag vrijheid. Echte vrijheid. Vrij van zonden. Het is de dag dat zorgen overgingen in vreugde. Het is de dag dat je niets gaf en alles kreeg. Je kwam voor Hem en bracht niets en Hij gaf alles. Het is de dag van tegenstellingen. Het is de dag dat je viel om op te staan. Er is geen andere tijd om mee te vergelijken.

Het brengt je tot vrede met God. Het is zo diep. Zo bijzonder. Zo sterk. We moeten tot Hem komen. We moeten komen tot Hem en vertrouwen in Christus. Dan niet langer in oorlog met God. Vrede kwam. Bewijs in ons dat we kinderen Gods zijn.

 

Zondag 25 november 2018 [eeuwigheidszondag] – Metropolitan Tabernacle Londen – dr. P. Masters [minister of the Tab] – Romeinen 5 vers 1