Velen mensen denken dat ze vrij zijn maar het is niet waar. We worden door onze omgeving gevormd, de tijdgeest bepaalt in grote mate wie we zijn. We zijn niet origineel, we worden van buitenaf gevormd De apostel Paulus waarschuwt ons voor die vorming van buitenaf omdat het werelds is en verwijdering van God inhoudt. Waar het op aankomt is op de vernieuwing van ons gemoed, op de fundamentele verandering die innerlijk is. De metamorfose, een totaal nieuw schepsel. Dat kan alleen God geven en Hij biedt dat ons aan. Ga tot Hem, vertrouw op Hem, Hij heeft voor allen die in het geloof aan Christus verbonden zijn een weg gebaand tot de zaligheid.
Romeinen 12 vers 2: ‘En wordt dezer wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds, opdat gij moogt beproeven, welke de goede, en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij‘.
Externe of interne verandering
Dit is vooral geadresseerd aan christenen maar het geldt ons allen. Wordt deze wereld niet gelijkvormig. Deze tijd niet gelijkvormig. Mensen hebben allemaal hun god, ingebeeld. Misschien zelfs meerdere goden zoals de Polytheïsten. Een god die zonden toelaat. Een god die behaagd kan worden door de eigen inspanningen van mensen. Eigen standaarden door mijzelf bepaald.
We zien het in de tijd van Christus. Ceremoniën. Die door God gegeven waren dachten God konden behagen. Een God die Zichzelf openbaart als heilig die heiligheid eist. Ze keerden het compleet om. De overpriesters en Schriftgeleerden hadden niet veel tijd voor morele wetten. Ze waren hypocrieten. De kerk van Rome. Aflaten werden betaald om God gunstig te stemmen. Met Islam hetzelfde. Je kunt de gunst van god verdienen. Door 2.5% van je inkomen te betalen bijvoorbeeld.
Nu leven we in atheïstische tijd. Geen god. We zijn erdoor gevormd. Deze woorden gebruikt Paulus. Wees er niet door gevormd. Gelijkvormig. Zo te gedragen. Of het een religieuze tijd is of een atheïstische, we zijn erdoor gevormd. Van God verwijderd.
Als jongere dacht ik vrij te zijn. Ik was niet religieus. Mijn ideeën waren mijn eigen. Ik was origineel, wat ik wil, individualist. Het was een schok toen ik de boodschap van de Bijbel verstond dat het de ongelovige is die niet vrij is.
Ik herinner me het fabriceren van een auto. In het metaal een kant van de auto en stoom ervan af en dan is het in een keer klaar. Zo ook in de samenleving. Velen visies. Het kan niet waar zijn. We hadden jaren geleden twee of drie grote autofabrikanten. Ze maakten merken. Een bedrijf maakte vrijwel dezelfde vorm auto’s. Met andere namen. Met kleine verschillen. Slecht geproduceerd werd het genoemd. Allemaal fundamenteel hetzelfde. Allemaal dezelfde vorm. Maar met kleine verschillen. Slim gedaan. Je kon als je het zag zien dat het dezelfde vorm was met kleine verschillen. Met verschillende prijzen. Maar 70%, 80% hetzelfde. Zelfde productie, met kleine verschillen.
Het is in de samenleving hetzelfde. Het is in 70%, 80% hetzelfde. We zijn niet vrij. We zijn niet origineel. We zijn gevormd. Het is mijn kijk erop. Slecht nieuws: het is de samenleving die je heeft gevormd. Je bent niet bij een big bang proces gevormd. Maar over jaren in de samenleving. Elke tijd vormt de inwoners.
Je denkt aan de pottenbakker en de klei. Als hij de vaas maakt. Hij stopt de klei in de oven en dan vastgezet. Zo ook met ons. Dan vastgezet. Dan gaan we argumenteren met anderen. Verharden. En zeggen dat is jouw visie. Maar het is gevormd.
Er is een zeker aantal van verschil toegestaan. Over God. Geen persoonlijke God. Hij zorgt niet voor ons. Hij zette het alles in maar bemoeit zich er Zich niet meer mee. Of anderen die zeggen iedereen gaat naar de hemel. Universalisme. Maar meest uitgedragen is visie van geen god.
Of dat er wordt gezegd hij is een god van gaten. Die heeft de wetenschap opengelaten. Maar wat niet beseft wordt is dat ze gigantisch zijn. Wetenschap kan het begin van de aarde niet verklaren. Er worden belachelijke dingen gezegd over de Bijbel dat het verandert van elke editie en heruitgave. Mensen realiseren zich niet hoever de manuscripten teruggaan. Geen schrift die zover teruggaan. Ze weten niet van de integriteit van de Schriften. Mythes.
Er zijn er die zeggen er zijn verschillende goden. Twee testamenten. De god van het Oude Testament van oordeel en de god van het Nieuwe Testament de god van liefde. Waanzinnige beelden. En dan is er beelden over mensen. Dat mensen hogere dieren zijn. Dat er vandaag de dag niets is als geweten.
Nu de laatste vijftig jaar wordt gezegd dat mensen goed van hart zijn. Echt?! Het morele optimisme is terug. We zien onszelf niet meer als gevallen die vergeving van God nodig hebben. De apostel zegt wordt deze wereld niet gelijkvormig. Maar wordt veranderd door de vernieuwing uws gemoeds.
Al onze invloeden komen van buitenaf die ons veranderen. Maar wat ons echt verandert is van binnen. Gemeenschap met God. Interne verandering. Het is vanuit het originele Grieks duidelijker. Gevormd komt van externe verandering. Maar getransformeerd. Metamorfose. Dat staat voor interne verandering. Wordt niet door de wereld beïnvloed maar veranderd van binnen door God.
Twintig jaar leefden mijn vrouw en ik in de Kennington Road, niet ver hier vandaan. We keken op een huis. Alle huizen waren van gele stenen maar deze had rode stenen. Het huis werd verkocht. Maanden lang werd er alles uitgehaald, de muren. Je verwachtte dat het huis zou imploderen. Totale verandering. Dat is een beeld van de christelijke bekering.
God kijk niet naar een mens die heeft dit goed, dat niet. Dit erin, dat eruit. Nee, alles moet veranderd worden. Nieuwe schepping. Metamorfose. Een nieuwe ziel, een nieuw hart. Ziet van buiten er hetzelfde uit. De innerlijke persoon zo verschillend. Mensen weten dat niet. Het is niet in Islam, in Hindoisme. Hart, gedachten en wil. De nieuwe geboorte noemt Christus het in het gesprek met Nikodemus, een Joodse leider. Nieuwe geboorte.
Jaren geleden de samenleving geloofde in een gevallen mensheid. Het is vaak genoemd de Augustinus’ doctrine van zonden. Het is natuurlijk niet van hem maar de Bijbelse doctrine. Elk deel van ons mensen is met zonden besmet. Mensen zijn in staat soms goede dingen te doen maar elk gedeelte geïnfecteerd door zonden. Voor eeuwen was het een fundamentele visie. Maar nu vergaan.
Het is zo vanzelfsprekend. Al heb je niet de Bijbel. Als je eerlijk naar jezelf kijkt. We zijn allen zondaars, we zijn corrupt. Je kunt jezelf niet geheel schoonwassen.
Het morele optimisme van de jaren 1920 en 1930 jaren. Totdat de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Toen ging dat weg. Maar nu weer. Iemand zei: een mens is afwisselend immoreel en dan moreel. Maar het is onzin. De mens is corrupt. De apostel zegt wordt deze wereld niet gelijkvormig. We hebben God nodig.
Christus die naar deze wereld kwam. De Zaligmaker. Die de eeuwige straf op Zich nam zodat wij kunnen zijn vergeven. God heeft een weg gebaand tot de zaligheid. Hij roept ons om ons te bekeren van onze zonden en ons leven aan Hem over te geven.
Ik moest aan John Bunyan denken. Hij leefde van 1628 tot 1688. Hij schreef Christenreis, zo bekend. Zijn vader was heel arm. Met een paar dieren. Hij handelde wat in potten en pannen. John Bunyan was bevoorrecht dat hij kon leren. Hij leerde over het christelijk geloof -niet vreemd want in die tijd zo bekend. Hij diende in het leger voor drie jaar onder Olivier Cromwell. Hij trouwde. Ze hadden bijna niks. Drie boeken. Een daarvan was het boek ‘The plain man’s pathway to Heaven’ van de bekende puritein Arthurus Dent.
Hij leerde over de genade van God. Maar veranderde hem niet. Hij was 25 jaar. Hij hoorde vrouwen over Christus praten en de nieuwe geboorte. Hij realiseerde zich: deze vrouwen kennen de Heere. Hij sprak met hen. Hij kwam onder een grote overtuiging van zijn zonden. Daar zag hij voor het eerst Calvarie in zijn gedachten. Christus die kwam om te betalen voor een vloeker zoals hij was.
Verandering van buiten veranderde hem nooit. Maar van binnen. Niet erdoor gevormd worden vrienden. Maar je metamorfose. Wat is aangenaam voor God? Zijn macht in je leven. Laat je geconditioneerde leven en geef je over aan Hem.
Zondag 11 april 2021 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezing Psalm 139 vers 1-17 en Lukas 12 vers 13-31