De kruisiging van de Heere Jezus Christus op Calvarie’s heuvel is het hart van het Evangelie. Gods Zoon gaf Zijn leven voor zondaren. Toen Hij aan het kruis hing was het gespot en gehoon te horen maar plotseling kwam er een totale duisternis over de aarde die drie uur duurde. Wat is het dat niet werd gezien op Calvarie? 

Lukas 23 vers 44: ‘En het was omtrent de zesde ure, en er werd duisternis over de gehele aarde, tot de negende ure toe‘.

Wat niet gezien werd op Calvarie

Het is ook beschreven in Mattheüs en Markus. De drie uren duisternis op Calvarie. Calvarie is het hart van de eeuwige zaken. Het christelijk geloof. Het is de grootste gebeurtenis.

Het is geprofeteerd. Alles in het Oude Testament gericht op de komst van het Zaad van de vrouw. Daar is het probleem van de zonde. God is volmaakt. Geen mens kan een weg verdienen om onder het oordeel uit te komen. Christus kwam om de eeuwige straf te dragen voor allen die de barmhartigheid van God zoeken.

Wat vond plaats op Calvarie? Het dragen van de straf ver boven wat wij kunnen vatten. Als het ware het equivalent van de eeuwige straf. In het midden van de tijd dat Christus op het kruis was, kwam de duisternis. Van de namiddag tot 3 uur.

Het was alarmerend voor de Overpriesters en hogepriester. Ze riepen Christus allerlei verwensingen toe. Nu is het gebeurd: Christus aan het kruis genageld. Natuurlijk omdat Christus het wilde. En opeens was het donker. Natuurlijk een handeling van God.

Voor de religieuze mensen als ze waren was het een duidelijk teken de duisternis. Was dit een oordeel? Ze stonden stokstijf stil. Waarom? Dat is natuurlijk de vraag die we stellen. Isaac Watts: Christus de Almachtige maker die stierf. Waarom?

Het was een handeling van God. Dat Christus de laatste helft in vreselijke duisternis leed. Het was niet toegestaan dat de verwensingen en het roepen door zou gaan. Het was door Christus dat de wereld geschapen is. De Vader en Heilige Geest gaven het aan de Zoon over. De vijandige ogen waren niet toegestaan om het aan te zien.

Perspectief van vrees in de grote menigte. Het gebeurde. Spectaculair. Het markeert de Persoon van Christus. Wie is dit die lijdt aan het kruis op Calvarie? Christus die de wereld geschapen heeft. Hij kwam in onze wereld. Het is om te markeren wie Hij is en Zijn goedheid.

Ook om de reikwijdte van Zijn lijden te markeren. Het is een fenomeen dat niet kan worden beschreven. Het lijden van Christus. Als je keek, zag je de open wonden. Hij was opengetrokken. Gegeseld totdat het bloed eruit liep. Het gebeurde niet eens maar tweemaal. En volgens sommigen zelfs drie keer.

Hij was aan het kruis genageld. De eeuwige straf van allen die gered worden op Hem gelegd. De dood van Christus op Calvarie. Mensen maakten films ervan. Het kan niet. Het is te groot om te vatten. Dit is te groot voor menselijke observatie.

Dit is geen spektakel maar een transactie. Hij leed de genoegdoening voor de Almachtige God. Je ziet de schuld die de Verenigde Staten heeft als land opgeschreven. Met zoveel nullen. Je kunt het niet vatten. Zo groot. Dit is ook zo. Het moest drie uren in duisternis zijn.

Een van de aspecten van het lijden van God. Het verlaten zijn. Van Psalm 22. Hij weet het antwoord. Hij doet het voor ons voordeel. Voor onze zonden. Een vreselijke verwijdering van God. Hij kon geestelijk niet gescheiden zijn van de Vader. Ze zijn geestelijk een. Maar Hij ervaarde het.

Als ik sterf zonder vergeving, dan zal ik het eeuwig moeten dragen. Verlaten door God. Alle zegen weg. Ik moet het dragen dan. Christus heeft het gedragen voor miljoenen die gered worden. Hij droeg onze verwerping. Eenzaamheid. Duisternis. Het tweede deel van Zijn lijden was in totale duisternis voor wat Hij droeg.

De drie uren duisternis is een roep van God. De menigte ineens stil. Het is als ware dat de duisternis riep: stop, stop. En ze stopten. Stop het misbruik. Zie op Hem. Is het oordeel die ze nu zouden meemaken? Hoort Hem. Je hebt de Schriften, de profeten. Je hebt de wonderen van Hem gezien. Denk.

Een moment van het Zaad gezaaid. Niet lang daarna Hij stond op uit de doden. En niet lang daarna opgevaren naar de hemel. En op de Pinksterdag Petrus die sprak bij het begin van de nieuwe kerk. Harten doorstoken. Het Zaad gezaaid. Het was een roep.

Het gebeurde met mij. Ik was zo trots en op mezelf gericht. En toen kwam God in mijn leven en ging ik realiseren dat God mij riep. Door het werk van de Heilige Geest. Het geldt ons allemaal die tot bekering zijn gekomen.

Voor hen was het als de duisternis zei: vanaf nu zul je niets meer zien. Voor allen die gewillig Christus verwerpen. Het maakt niet uit wie ze zijn. Ze konden niet zien wat werkelijk gebeurde. Drie uren en de tijd om het verstaan eindigde. Het is een waarschuwing voor ons. De hoogmoedige zendt God weg.

Het laatste wonder van het leven op Christus. Hij beëindigde de drie uren. Mijn God, Mijn God waarom hebt u mij verlaten? En kort erna de duisternis was weg. Hij sprak tot Maria zijn moeder en Johannes. Mensen konden het zien. En Hij gaf de Geest. God de Vader bracht de duisternis. Christus bracht het tot een einde. Nu is het daglicht. Dat zondaren het kunnen zien. Lichtstromen vanaf Calvarie. Het Evangelie gaat uit.

De drie uren duisternis. Het laat de Godheid van Christus zien. Het kan niet door mensen worden gezien. De roep en de waarschuwing. Het laat zien dat Christus de Heere is. Het lijden en sterven voor zonden voor allen die Zijn liefde zoeken. Het plaatsvervangende lijden is het hart van de christelijke boodschap. Voor bekering geloven we hierin. We vertrouwen hierop en hierop alleen als de weg van vergeving en nieuw leven.

En we komen en vragen God om ons te redden en ons te veranderen. En we geven ons leven over aan Hem. En we bekeren ons van onze zonden. En Hij hoort ons. Christus heeft reeds de zaligheid betaald voor allen die Hem aanroepen. Dat is onze boodschap vanavond beste vrienden.

Zes van de mogelijke punten waarom Christus op Calvarie in totale duisternis werd gebracht voor drie uren. Moge God dit zegenen voor ieder van ons. Om de diepten van wat Hij, de Zaligmaker, heeft gedaan.

 

Zondag 20 december 2020, Vierde Adventszondag – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezing Psalm 97 en Johannes 16 vers 1-16