Nadat een man tot de Heere Jezus gekomen was voor de verdeling van de erfenis met zijn broer vertelde Jezus een gelijkenis. De man die tot de Heere Jezus kwam was helemaal niet geïnteresseerd in de boodschap van Jezus. In de gelijkenis gaat het over een rijke man die veel goederen had en voor zichzelf leefde. Het was ik en mijn. Hij sprak zelfs tot zijn ziel zonder te beseffen dat zijn ziel geestelijke potentie had. Hij rekende met vele jaren maar God zei tegen hem: u dwaas, in deze nacht wordt u ziel van u afgeëist. Hij ging van materiële rijkdom naar vodden, hij werd wakker in de eeuwigheid zonder Christus die gewillig was om zijn zonden over te nemen. Hij gaf Zijn leven en betaalde voor de zonden voor allen die in Hem geloven en op Hem vertrouwen.
Lukas 12 vers 15: ‘En Hij zeide tot hen: Ziet toe en wacht u van de gierigheid; want het is niet in den overvloed gelegen, dat iemand leeft uit zijn goederen‘.
De tragedie van geestelijke armoede
We leven in bijzondere dagen. Wat er gaande is?! Niet het laatste oordeel nu. Maar hoe dan ook een waarschuwing. We weten dat het vooral de kwetsbaren hierdoor geraakt worden. De jongeren lijken nu gespaard te worden zover we weten.
We kijken naar een man die niet luisterde. Hij zei tegen Jezus zeg tot mijn broer dat hij met mij de erfenis dele. Ik aarzel om het voorbeeld te gebruiken. Een man die hier op de eerste rij boven zat. Hij zat maar rond te kijken, draaide z’n hoofd zo’n 180 graden en ik zag hem. Na de dienst kwam hij naar mij. Hij wilde zijn paspoort getekend hebben door mij zodat hij dat anderen kon laten zien dat hij hier geweest was. Totaal niet geïnteresseerd in het Evangelie.
Het was de cultuur in die dagen om de erfenis te delen. Initiatief lag bij de oudste. Hij probeerde het door de Heere Jezus geregeld te krijgen. Hij was helemaal niet aan het luisteren. Leefde voor het hier en nu. Wie heeft mij als een rechter over u gezet? Wacht u van de gierigheid. Neemt onze gedachten in. Leven voor het hier en nu.
Christus sprak over bekering en vergeving. Maar deze man was niet geïnteresseerd. Jezus sprak daarna een gelijkenis uit. Over een hele rijke man. Het land had wel gedragen. Het land bracht heel veel vruchten voort. Heel erg rijk.
Hij overlegde bij zichzelf. Hij sprak geen waardering uit voor de grond of voor de arbeiders. Zoals kinderen soms. Alles vanzelfsprekend. Is niet altijd zo overigens. Rijke ouders. Die geven van alles. Ze vinden het heel gewoon.
Hij overlegde bij zichzelf: wat zal ik doen? Ik heb verantwoordelijkheden bedacht hij niet om uit te delen aan anderen. Het vaak benadrukt in preken dat hij het over ik en mijn gaat. Het is het ik en mijn. Vijf woorden voor ik.
Onafhankelijk van God. Beledigend: geloof dat er geen God is. Onwetend. Ongerechtvaardigd. Het was op zichzelf gericht. Hij dacht bij zichzelf. Geen enkele referentie naar anderen. Hij zat ermee. Ik heb geen schuren om de vruchten op te slaan. Om te managen en te zien. Dit is de oplossing: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen. Al mijn vruchten en goederen. Ik wil het betalen. Voor een ander seizoen.
Alles in het leven is voor mij. Hij is een man zonder een ziel. Iedereen een ziel. Maar zijn ziel was niet actief. Geen geestelijke activiteit. Ik zal tot mijn ziel zeggen staat er. Waar denkt hij aan? Wie spreekt hij toe? Zichzelf. Mijzelf. Ik heb het goed gedaan. Hij realiseerde zich niet dat zij ziel een geestelijk orgaan is. Dat het de potentie heeft om met God te spreken. Ver hoger dan het materiële.
Een aantal jaar geleden preekte iemand in Australië. Hij vertelde een verdrietig verhaal. Hij had een groot huis met veel slaapkamers. Maar niet verzekerd. Alles hierin geïnvesteerd. Hij was er heel trots op. Er was een bos naast. We weten vandaag de dag van bosbranden. En het gebeurde. Z’n huis ging in vlammen op. Hij was achter in de vijftig. Wat een dwaas, zei hij. Hij had zich niet verzekerd. Het kostte hem alles. Vergelijk met deze man. Hij dacht alles te hebben maar geen vergeving, geen geestelijk leven en wandel met God.
Hij prijsde zichzelf gelukkig. Maar hij had ook een berg schuld voor God. Hij had Hem nooit gediend. Lief gehad. Zijn geboden overtreden. Zoveel zonden. Over zoveel jaren. Hij dacht er niet over na.
Augustus Montague Toplady. Was in de achttiende eeuw. De nationale dood. Hij vertelde iets over de berekening van de nationale dood als het betaald moest worden. Het kost zoveel wat niet eens bestaat. Onbetaalbaar. Interessant artikel was. De dood die we verdienen vanwege de berg van zonden is wat we verdienen. Elke leugen. Als we zonden. Elke seconde. Het is zoveel de berg van zonden. Niet alleen de dingen die we doen of denken. In een staat van zonde. Veel meer dan de nationale dood. Het werd een hymn: ‘Rots der eeuwen’. Reinig mij. Het was de hymn over Christus. De Rotssteen die betaalde voor allen die op Hem vertrouwen.
Van rijkdom naar vodden. Hij prees zichzelf. Ziel neem eet, drink, wees vrolijk. Ontspan. Maar God zegt: u dwaas. Hoe kwam je zover om je ziel weg te werpen? Je hoeft het eeuwige leven niet te verdienen. Ik heb dat nooit gezegd. Ik wil het je uit genade geven. Als je erom vraagt. Bekering. Een nieuw verstand en eeuwig leven.
U dwaas. Geen denken over Christus. De waarschuwingen genegeerd. U dwaas. Er was een man die af en toe kwam naar deze kerk dertig jaar geleden. Hij kwam altijd in kostuum. Hij was een alcoholist. Hij verloor alles. Zijn huis en familie en zelfrespect. Als je mij niet kunt helpen vanavond, dan pleeg ik zelfmoord. Dat zei hij vaker. Het lukte niemand om hem van de alcohol af te houden. Hij werd gevonden in een portaal bij een deur in Fleetstreet in Londen. U dwaas.
Deze nacht zal uw ziel van u afgenomen worden. U hebt vele goederen voor vele jaren. Vele jaren. God zei: deze nacht. We zijn allemaal in het hand van God. We moeten voor Hem verantwoording afleggen. Hij dacht rijk te zijn. De realiteit was dat hij niets had.
Hij dacht wat hij allemaal had. Vastgoed. Goederen. Die waren in zijn gedachten. Maar toen hij wakker werd na de nacht was hij in de eeuwigheid. En had hij niets. En moest hij verantwoording afleggen voor God.
We hebben naar de rijke dwaas gekeken. Waarvan zijn ziel niet functioneerde. We hebben gezien hoe hij van veel goederen ging naar vodden en niets meer had. Christus wil je redden. Laat het niet gebeuren dat je het voorbij laat gaan. Dat Hij gereed stond om je te redden maar jij er niet van wilde weten. Dat je de eeuwigheid verspeelt.
Zondag 22 maart 2020 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk], dienst online uitgezonden vanwege de huidige omstandigheden – Schriftlezingen Psalm 23 en Lukas 12 vers 8-21