Waarom God aandringt op geloof

Het beeld van de verhoogde slang in de woestijn door Mozes is een beeld van de verhoogde Christus die Zijn leven gaf voor zondaren. Jezus, de eeuwige Zoon van God, kwam naar deze wereld om te betalen. Hoewel bekering belangrijk is, is het niet voldoende. Het komt voor aan op het zien op Jezus. Het eenvoudig zien. Alleen zo is er vergeving. Zien wij in Hem onze Zaligmaker? Zien wij onze hulpeloosheid? Is er verlangen in ons zien? En verwondering? Over wat Hij deed, ook voor mij. ‘Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.’

Johannes 3 vers 14: ‘En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden‘.

De woorden van Jezus gesproken tot Nicodemus, overste van de Joden. De Heere Jezus heeft Nicodemus verteld over de noodzaak van wedergeboorte. Het is essentieel voor het nieuwe leven. Nicodemus was verrast. Hij wist er niet van, had er niet van gehoord. Nicodemus was een intellectueel met de nodige humor. Kan een mens andermaal in de buik van de moeder?

Wedergeboorte betekent ook dat de zonden vergeven worden. Bekering alleen, hoe belangrijk ook, alleen niet voldoende. Er moest iets gedaan worden. Jezus kwam naar deze wereld om te betalen voor de zonden. Jezus de Zoon van God kwam uit de hemel naar deze aarde.

Zoals Mozes de slang ophief in de woestijn, zo moet ook de Zoon van God verhoogd worden. Jezus aan het kruis op Golgotha. In de hand van de Vader. Die in Hem gelooft zal niet verloren gaan maar eeuwig leven. Waarom dit beeld? Het gaat terug naar Numeri, boek van Mozes. Origineel een lang boek. Gaat over de geschiedenis van Israël. Toen Christus daarover sprak met Nicodemus, wist Nicodemus ervan. Kennis over. Waar gaat het beeld over de verhoogde slang over? Volk van Israël uitgeleid uit Egypte. Op reis naar het beloofde land. Nu in de wildernis. Overleven voor een lange tijd in de woestijn. Ze gingen zich gedragen tegen God en Mozes. Ze begonnen te denken dat het beter in Egypte was. Ze werden gestraft. God hield Zijn beschermende hand in. Kwamen slangen die hen doden. Ze waren zo verhard tegen God dat ze niet zelf tot God baden maar Mozes om genezing. Ze vroegen Mozes om te bidden tot God. En hij deed en God hoorde. Er was bekering maar dat alleen is niet genoeg. Een les voor ons. Maar naar de zonden en schuld niet weg. Het probleem is in deze zin om het zo te zeggen de toorn van God. God moet de zonden straffen. Vanwege Zijn heilige natuur.

Wat moet gedaan worden aan de zonden? Nog meer de schuld. Wat wij zijn. God vertelde Mozes en het volk van Israël dat de Messias eenmaal zal komen. U offert offeranden als een symbool, voorafschaduwing. Bekering is niet genoeg. God geeft Mozes de opdracht om een paal te maken met bovenaan een slang zodat iedereen het kan zien. Het symbool had weinig aanzien. Geen goud of zilver. Het beeldde de straf op de zonden uit. Als ze daarop zagen werden ze genezen. Misschien allemaal wel. Misschien waren er die er niet op wilden zien. Zoveel verzet in hen dat ze het niet vertrouwen en niet wilden zien op de verhoogde slang. Zo absurd. Zo iemand zou gestraft worden en niet worden genezen. Alleen zij die zagen op de slang werden vergeven. Het gaat om het geloof. Bekering alleen niet voldoende. Wel belangrijk maar dient hand in hand te gaan met geloof. Op te zien. Een geloofsdaad. Er was niets voor hen te doen. Slechts te zien. Zie! Dat was de opdracht. Er is niets wat je kan doen. Geen medische behandeling voor de ziekte. Alleen God kan genezen. Alleen Hij kan dit stoppen en mij genezen en nieuw leven geven. Het was een opzien in vertrouwen en afhankelijk. Ik hoef niets meer en moeilijker te doen dan op te zien. Wat een voorbeeld of geloof.

Jezus kwam naar deze wereld om de straf te betalen. Hij volgde Zijn plan. Om te betalen voor al Gods kinderen. God strafte Hem in plaats van hen. Op Golgotha was uiterlijke, lichamelijke pijn te zien. Bloed, Zijn lichaam. Uiterlijk. Maar de aangrijpende innerlijke pijn was niet te zien. De eeuwige pijn over de zonden kwam samen in de drie uren op Golgotha. Zo werden de zonden weggenomen. Zoals Mozes de slang verhoogde in de woestijn zo moet Jezus verhoogd worden. We moeten opzien op Jezus. Bekering en bekering en opzien op Jezus. Het type en de voorafschaduwing van Jezus. De slang verhoogd beeldt de verhoogde Jezus uit. Beiden in de context van de dood. De Israëlieten dreigden te sterven en stierven als ze niet opzagen. Ook Jezus op Golgotha. Anders alle mensen de eeuwige dood sterven. De vervulling van het beeld, het sterven van Jezus op Golgotha, was voor miljoenen.

Hoe kom je tot Christus. Opzien tot Hem. Een zien van begrijpen. Je kunt niet zalig worden zonder het kruis van Golgotha te verstaan. Niet zomaar een kruis, een realiteit. Een symbool in een kerk. Geen goed idee denk ik. Het is realiteit. Niet een bijzonder persoon stierf aan een kruis. Maar Jezus, de eeuwige Zoon van God, stierf. Voor mij. Om mij te behouden.

Een opzien van verlangen. Om genezen en vergeven te worden. Misschien een tribaal voorbeeld maar jaren geleden in een oorlog viel een man twintig meters en brak zijn schouder. Hij had veel pijn. Kwam bij een medisch hulp. Hij zag verlangen in zijn ogen om hulp. Het zien in de ogen van de jonge man. Heere, vergeef mij. Bewaar mij. Bewaar mij van de hel. Bewaar mij voor de wereld en zonden. Te doen wat ik wil. Misschien blijde momenten maar geen doel. Bewaar mij van zonden tegen U. Groot verlangen dat God ons wil vergeven en helpen.

Een opzien dat ik mijzelf niet kan behouden. Mijzelf kan vergeven. Hulpeloos zonder Christus. Er is niets in mijn hand. Ik breng mijn zonden naar het kruis. Hulpeloos, opzien voor genade. Opzien voor hulp. In het opzien dient ook een verwondering en verbazing te zijn. Dat God zoveel gedaan heeft voor een zondaar zoals ik ben. Zoals een tiener een verpakking opmaakt van een grote gift. Dan een moment van verwondering. God zoveel gedaan heeft voor een schepsel zoals ik ben? Het nieuwe leven te ontvangen.

In het opzien van geloof hoop ik dat er liefde is. Zoals tussen man en vrouw. Als ze elkaar weerzien op een luchthaven. Verlangen naar elkaar. Hopelijk is er zoiets bij ons naar God. Als we zien op Golgotha. Waartoe Hij bereid was om te doen voor mij. Hoeveel is in het opzien het geloof. We dienen ons te bekeren, ja. We dienen in geloof op te zien op Hem. Je hebt geen verlangen, geen hulpeloosheid, geen wil om Hem te dienen? Dat is zo aangrijpend en verdrietig. Dit is het beeld. Zie op het kruis van Golgotha. Heb Hem lief, verlang naar Hem. Zie op Hem en Hij behoudt de ziel. Jezus zo verhoogd als de slang in de woestijn. Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe [Johannes 3 vers 16].

 

Zondag 21 oktober 2018 – Metropolitan Tabernacle London – dr. P. Masters – Johannes 3 vers 14