De apostel Paulus blikt terug op zijn leven en schrijft over de goede strijd van het geloof. Het is de goede, de waardige strijd. Deze strijd gaat over de eeuwigheid, de strijd om de ziel. De strijd is niet mogelijk in eigen kracht, het is door de Heere Jezus Christus die naar deze wereld kwam om voor de zonden te betalen. Geloof in Hem, vertrouw op Hem en u zult leven.
2 Timotheüs 4 vers 7 en 8: ‘[7] Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geëindigd, ik heb het geloof behouden. [8] Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal; en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben‘.
Ieders bepaalde loop
Paulus is een oude man. In de gevangenis in Rome. Martelaarschap is dichtbij. Ik heb een goede strijd gestreden. Een waardige, mooie strijd. Hij spreekt niet over hoe hij gestreden heeft maar over het soort strijd. Paulus gebruikt beelden. Hij is een worsteling. Zoals de Olympische Spelen. Mijn loop bij de wedstrijd.
Ik heb mijn geloof behouden. Ik begin graag met een vraag: ben je begonnen met de strijd om je ziel? Voor de betekenis van je leven. De tragedie is dat velen nooit begonnen zijn. De machten die tegen hen zijn om deze strijd aan te gaan, zijn velen.
De grote strijd van de ziel. Van wie zijn ze? Van God of van de duivel? Het doet denken aan een reddingsvest onder de stoel. Een baby aan boord. Te jong om in de gaten hebben wat er gaande is. Loopt gewoon door het vliegtuig. Dat is het beeld van velen die niet in de strijd van ziel verwikkeld zijn.
Dit is de belangrijkste strijd van alle strijd die er is. Jaren geleden de Tweede Wereldoorlog. Raakte iedereen. Zoveel kwaad. Moet weerstaan worden. Maar overziende kun je het geen waardige strijd noemen. Duizenden sterven onschuldig. Geen waardige strijd.
Dan heb je persoonlijke strijd. Voor welvaart. Tegen een ziekte. Is het een waardige strijd? Dat hangt ervan af. Veel leidt tot niets, zonder doel. Er is een waardige strijd en dat is in de handen van God vallen en met Hem wandelen. De enige dat voor eeuwig productief is voor menselijke zielen.
Wat maakt het zo waardig? Goede strijd. Het is de onbeschrijflijke die het alles mogelijk heeft gemaakt. Christus Jezus de Heere van de glorie. Zijn werk. Hij is de tweede Persoon in de Godheid. Gelijk heilig aan God, gelijk God. Handelen als Een, in drie Personen. Een God, aan de Zoon was de schepping van Christus opgedragen. Hij maakte het menselijke geslacht. Met alle mogelijkheden. Ver boven de dieren. Hij maakte ons met zielen dat we in staat zijn te communiceren met God.
Maar het menselijke geslacht viel va God af. Dit is geestelijke geschiedenis. Maar Christus kwam in deze wereld. Hij werd een Man. Zijn Goddelijke macht was op een bepaalde manier in Zijn persoon gevat. Om de leven te verdienen voor ons allen. Genageld aan het kruis van Golgotha. De schuld voor allen die vergeven worden. Hij gestraft in plaats van hen. Het handelen van Christus maakt dit een waardige strijd. Sinds Hij komt naar deze wereld is Hij bezig met mensen te redden. Het is een waardig feit. Mensen brengen van duisternis naar het licht.
Een andere vraag: waarom is het zo’n strijd? Om een ziel van een man of vrouw te redden? Het antwoord is duidelijk. Er is verzet tegen God. De wereld, duivel en vlees verzetten zich, van God af. Natuurlijk, satan zit erachter. De wereld hypnotiseert ons tegen God. Dat de begeerten aangenaam zijn. Dat we gelukkig zijn. De wereld met zijn begeerten en zonden zet ons af tegen God.
Ons vlees dat de lust heeft om te zondigen tegen God. Onze trots om baas over ons eigen leven zijn. Posities. Welvaart. Leugens komen op. Zelfliefde. Sensuele verlangens. Onreinheid. De vlees probeert ons te beheersen en van God af te houden. Zo de wereld is tegen de menselijke ziel, en het vlees. En satans verleidingen. Het frustreert elke beweging naar God. Ze komen in actie om het voorkomen.
Misschien ben ik aangesproken door de boodschap van zaligheid. Dat Hij mij zet op de weg naar de hemel. Maar zo snel ik ermee begin, komt er verzet. Ik kan de wereld niet verlaten. Mijn vrienden zullen me uitlachen. Ik heb ambities in deze wereld. Dat deze God mijn Gids is. Nee, ik moet het zelf hebben. Niet langer meer zelf het centrum.
Naar het Woord luisteren. Nee, ik heb mijn eigen gedachten. En dan komt de wereld met zijn bombardement. En dan de duivel. Denk aan een plaats van vuur. De satan port het vuurt aan dat het oplaait. Hoor ik dat de prediker zegt dat ik mij moet bekeren?
En dan komt de stem op. Het is de duivel die het gebruikt. Je bent niet zo slecht. Je bent niet zo slecht als anderen. God zou zo iemand verwerpen. Je hoeft niet te bekeren. En dan komt het vlees weer. Ik doe wat ik wil. Niet God. Ik ben de baas van mijn leven.
De strijd begint opnieuw. Hoe kan iemand dan de strijd aangaan? Het is de Heere die het doet. Daar komt het woord genade binnen. Ik moet de vergeving van God hebben. Ik ben een grote zondaar. Ik heb Hem verworpen. Ik ben zo trots. Ik kan nooit Zijn hulp hebben uitgezonderd Christus mij zaligmaakt. Ik heb een last. Net als John Bunyan in christenreis. Grote last en die moet afgenomen worden.
Je ziet deze zondige wereld. En je ziet je eigen hart. En dan laat God je iets anders zien. Calvarie. Christus betaalde de prijs. God kan niet simpelweg je zonden vergeven. Waarom niet? Hij is rechtvaardig en heilig. Zonden moet gestraft worden. Uit Gods morele werkelijkheid.
Hij is ook liefde. Om te vergeven. Barmhartigheid toont Hij aan miljoenen. Velen zullen gestraft worden en velen vergeven. Hij moest Zelf komen. Hij moest in onze plaats komen. Christus de Zoon van God.
Onvoorwaardelijke liefde bestaat niet, zei ik tegen iemand afgelopen week. God is rechtvaardig. Beste vrienden, zie Calvarie je. ‘See from His head, His hands, His feet, Sorrow and love flow mingled down! Did e’er such love and sorrow meet, Or thorns compose so rich a crown?’ [Isaac Watts].
Deed God dat voor mij? Je vertrouwt op Hem. Het is niet werkelijk een strijd. Hij neemt alles op Zich. Hij geeft je de motivatie en kracht om op Hem aan te kunnen. Dat is een waardige strijd. Ja dat is een strijd. Is leven niet beter dan dood? Eeuwig leven beter dan een paar jaren hier en dan verdoemd in schuld? Is het niet een waardige strijd dan in de zonden door te gaan en niets meer ertegen gedaan worden.
De menselijke trots is zo sterk. Toon me een weg om mijzelf te zaligen en ik zo het doen -hoe hopeloos het menselijk geslacht. Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop geëindigd. Militaire lopen ook. Met wel 60 pond aan uitrusting wat je had te dragen.
Er was een andere loop. Aan de vooravond van de Olympische Spelen. Het probleem was dat je op de vlam moest letten en ondertussen de loop lopen. Olympische vlam, daar komt dat van. Droeg je. Je moest de vlam aanhouden. Je moest je oog erop houden. Maar er waren obstakels. Kijk naar je loop en de vlam. Gebalanceerde loop. Ik heb het geloof behouden. Uit het Grieks erop toegezien.
Er was meer dan veertig jaar geleden een man hier in de kerk. Voor werk van een collectie. Hij moest ervoor naar China. Hij belde aan de deur. De man had een oude jas aan. Verwelkomde hem. Wat hadden ze te eten? ‘Shepherd pie’. Hij had geen geld. Maar die collectie dat was kostbaar voor hem. Dit moest in de erfenis blijven en naar zijn erfgenamen. Voor hem was het het meest kostbare wat er was.
Het grote ding in zijn leven was de schat. Dat is als de apostel Paulus. Meest kostbaar. Eenmaal de Heere gevonden, je dwaze en begeerten van deze wereld af te leggen, dan is deze schat zo kostbaar. En helpt anderen met het. Tot op je laatste dag.
Hier zijn de drie beelden. Ze komen allemaal van de oude spelen. Ik heb de goede strijd gestreden. Is dit mijn grote strijd? ‘Be this my one great business here’, zegt Charles Wesley. ‘With serious industry and fear. Eternal bliss t’ensure […] And to the end endure’. Dat moet het verlangen zijn. God zal je een diep verlangen voor vergeving geven.
Een diepe urgentie voor vergeving geeft. Een bewustwording waar niets mee vergeleken kan worden met het nieuwe leven in Christus Jezus dat leidt tot eeuwige glorie. Dit is het doel van het leven. Dat je in staat bent te zeggen: Ik ben bekwaam gemaakt die enige, waardige, nobele strijd te strijden, ik ben tot de Heere gebracht.
Zondag 9 mei 2021 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezing Psalm 22 vers 24-32 en Psalm 23 en Markus 11 vers 27-32 en Markus 12 vers 1-12