De grote paradox van het christelijk leven is dat wij de schat, het Evangelie, in aarden vaten hebben. Gods kracht wordt in zwakheid volbracht. Paulus schrijft hierover. Over de verdrukkingen en de tegenstand. Als die in alles verdrukt worden, maar niet benauwd. Twijfelmoedig, maar niet mismoedig. Het loopt God niet uit de hand. In Hem is de kracht en Hij geeft al de Zijnen alles wat ze nodig hebben. Ook vandaag in de omstandigheden waarin wij verkeren. Het geloof ziet op de dingen die niet gezien worden, de eeuwige dingen. Niet op de tijdelijke dingen die gezien worden. Als we zo in deze lijdenstijd het lijden van de Heere Jezus overdenken, zien we dan op Zijn werk en de prijs die Hij betaalde om miljoenen zalig te maken door Zijn leven te geven?
2 Korinthe 4 vers 7: ‘Maar wij hebben dezen schat in aarden vaten, opdat de uitnemendheid der kracht zij van God, en niet uit ons‘.
De paradox van het christelijk leven
De grote paradox. De schat is het Evangelie. In aarde vaten betekent in fysieke lichamen. Eigen lichaam en andere predikers. Zwak en fragiel. Om de kracht te hebben om als mensen het Evangelie uit te dragen. Met de vele obstakels. De harten van mensen. Het tegenwerken. Het hart is zo verhard en gesloten en dood voor geestelijke zaken. De kracht van God is nodig. We hebben de schat. Dat de uitnemendheid der kracht zij van God.
Paulus spreekt over de moeilijkheden. Van alle kanten. Fysieke problemen. Maar ook verdrukking en tegenwerping. Afstand. Schipbreuk lezen we verderop. Allerlei problemen. Maar niet benauwd bij de vele verdrukkingen. Vanuit het Grieks blijkt dat het gaat over dat we niet beperkt zijn. Omdat God de kracht heeft gegeven en geeft. Hij weet dat op het punt dat waar alle mensen verloren lagen, Gods kracht werkt en Hij doorbreekt de ketenen.
Vers 8. Twijfelmoedig, maar niet mismoedig. Dat is hoe de apostel Paulus zich voelt. Het is ook gegeven. Om voort te gaan in het geloof. Deze moeilijkheid is gegeven zodat wij de arm van God zien en daardoor geoefend worden. Dat alle kracht van God is. Als we onze aardse verlangens volgen en onze gedachten is niet gericht op de Heere, dan missen we dat. Als onze levens gefocust zijn op Christus en het werk van God, dan geldt dit ons dat wij niet mismoedig zijn.
Vers 9. Vervolgd, maar niet daarin verlaten. Opgejaagd, staat er in het Grieks. Door de vijanden. De vijand van de ziel. Met vastberadenheid. Maar we zullen nooit losgelaten worden. God houdt ons vast. Zoals over Stefanus in Handelingen. Hij zag de hemel geopend. Ze stenigden hem. Paulus stond aan zijn voeten. Heere, ontvang mijn geest zei Stefanus. Reken hun de zonden niet toe.
Maar zijn impact of zijn martelaarschap was zo groot. Handelingen 14. Kwamen Joden die Paulus stenigden en wierpen hem uit de stad. Ze dachten dat hij dood was maar hij stond op. Paulus predikte met Barnabas. In de ene zaak verloor de ene zijn leven, Stefanus. In het andere geval bleef Paulus in leven. Of we nu leven of niet, zegt Paulus ook. Groot loon van God ontvangen.
God grijpt in. Het is Zijn kracht. Zoals in de tijd van de Reformatie. God gaf een rijk getuigenis wat eruit voortkwam. Ook in Engeland. De gedachten werden veranderd. Niet meer Rooms Katholiek maar de reformatie kwam. Hoe gemakkelijk is onze strijd te vergelijken bij Paulus ook in deze dagen. Wat een geloof. Niet op onszelf zien. God toont Zijn grote kracht en uitredding.
Vers 10. Altijd de doding van de Heere Jezus in het lichaam omdragende. Opdat het leven van Jezus in ons lichaam zou geopenbaard worden. Al het lijden om het Evangelie vormt ons. Doding van de Heere Jezus. Zijn vertegenwoordigers. Hij is vervolgd, Zijn volgelingen zullen vervolgd worden. Niet lijden zoals Hij geleden heeft maar wel vanwege Hem. De hulp zal komen. We lijden als Zijn vertegenwoordigers.
De christelijke troost
Opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam zou geopenbaard worden. Weet je ervan? Je weet het pas als je in een moeilijke situatie komt als je voor Hem getuigd. Heel veel dat je pas ervaart als je voor Hem lijdt. Dat Zijn leven gemanifesteerd wordt, bekend gemaakt in onze lichamen. Bijvoorbeeld als je inzichten hebt in de Schriften, Gods doel voor je leven als je nooit geleden hebt voor Christus. Als je het nodig hebt in Zijn dienst als je niet de moeilijkheden en tegenstand had ervaren. Een bepaalde ervaring.
Mensen vragen hoe krijg ik zekerheid? Te leven voor Hem. Oefening. Je zult de ervaring niet hebben als je niet voor Hem leeft. Christus leed zelf in de tijd dat Hij op aarde was toen ze Hem probeerde van de steilte te werpen. Maar Hij werd uitgered, Hij ging door het midden van hen. Paulus ook geholpen en gered. Vers 11. Want wij die leven, worden altijd in de dood overgegeven om Jezus’ wil, opdat ook het leven van Jezus in ons sterfelijk zou worden geopenbaard.
De christelijke vrucht
De dood werkt in ons. Jaren. Kan jaren zijn, veertig, vijftig, zestig. De dood werkt in ons. Maar God helpt je telkens uit. Maar ook het leven in u. Wat bedoelt Paulus? Dit is de ware apostolische inschakeling. Hij lost de problemen op, Zijn hand is aan het werk en Hij redt zielen. Een nieuwe groep van gelovigen, jongeren. Als je hen onderwijst, in de zondagschool bijvoorbeeld of in persoonlijk getuigen. Het is jouw offer en tot hun nut. En zij zullen de getuigen zijn en zij zullen leiden. Als zij getuigen aan de volgende generatie. Het is de gouden ketting van de kerk en van het christelijk getuigen. Oude hymn gaat erover.
Paulus vervolgt in vers 13. Wat wij zullen ontvangen. En dan komt het de finale dood terwijl wij nu de doding in ons meedragen. Vers 13 en 14. De laatste uitredding is als wij hier sterven. Vers 16. De inwendige mens wordt van dag tot dag vernieuwd. Want onze lichte verdrukking. Wij kunnen het zeggen. Verbazingwekkend dat Paulus dit zelfs zegt. Het is in vergelijking met wat gaat komen.
We zien niet naar de dingen die gezien worden maar niet gezien worden. Want, zo staat in vers 18. Opgewekt te worden door dit Woord. Maar alleen als we zien naar de dingen die niet gezien worden. Grote bewustwording van de glorie die gaat komen. Dat motiveert ons enorm. Dat is onze roeping om op de dingen te zien die niet gezien worden.
Als we zien op het leven van Jezus en letten op wat gezien worden. Dan zien we iemand die faalt. Zijn beloften kwamen tot een eind. Het eindigde allemaal in de dood. Dat Hij Zijn beloften niet kon vervullen. Maar als je ziet op de dingen die niet gezien worden. Dat Hij op het kruis van Golgotha de prijs betaalde voor de miljoenen die zalig worden. Het beeld is totaal anders.
Hetzelfde met als we naar Paulus kijken. Hij was arm. Geen arm. Gaf zijn carrière op. Mislukkeling. Maar als je ziet op wat niet gezien worden. De velen miljoenen zielen die gered zijn door het werk van God in het Evangelie.
Ik kan je vertellen over deze kerk. Vijftig jaar geleden maar een hele kleine groep. De wekelijkse offerande op woensdag was niet eens voldoende om de energierekening te betalen. Het leek allemaal te eindigen. Maar ze baden tot God. Eerst kwamen jongeren, een nieuwe generatie. Later zat het vol. Tijd na tijd heeft God gewerkt. We kijken naar de dingen die niet gezien worden. Want de dingen die we zien zijn tijdelijk, maar de dingen die niet gezien worden eeuwig.
Zondag 5 april 2020 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk], dienst online uitgezonden vanwege de huidige omstandigheden – dr. P. Masters – Schriftlezingen Psalm 116 en 2 Korinthe 4 vers 6-18