De apostel Paulus vergelijkt zichzelf met de valse leraren die het Judaïsme aanhangen en de christenen te Korinthe proberen terug te brengen bij de Joodse inzettingen. Het is ongewoon om te doen als dienaar van Christus maar in dit geval was het nodig. Paulus’ beschrijft het lijden dat hij onderging omwille van het Evangelie. Hij is door het werk van Gods Geest een getrouw dienaar gemaakt om het Evangelie te verspreiden onder de heidenen. Het is alles tot roem en eer van God die alles werkt ten goede.
2 Korinthe 11 vers 30 en 31: ‘[30] Indien men moet roemen, zo zal ik roemen de dingen mijner zwakheid. [31] De God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die geprezen is in der eeuwigheid, weet, dat ik niet lieg‘.
Het vallen en opstaan van een apostel
Paulus verdedigt zijn apostelschap. Judaïsme was erin gekomen bij de heidenen. In vers 22 en 23 gaat hij zich vergelijken met de valse leraren. Dat is niet iets om te doen als dienaren van Christus maar in dit geval is het nodig.
Hij vertelt over dat hij geleden heeft. Uitnemeder. De Judaïsten kenden dat niet. Kijk naar hun dienst. De Joodse inzettingen volgen. Zij hoefden niet te lijden wat de Joden hen aandeden want dat was niet het geval. Paulus wel. Zij hoefden het Evangelie niet te brengen en alle weerstand te incasseren.
Wat Paulus hier stelt is een afzwakking. Zij hadden helemaal geen lijden. In gevangenissen overvloediger. Staat hierna beschreven. Toen in een gevangenis was heel zwaar. In doodsgevaar menigmaal. Meerdere keren. Paulus ging door. Maar een paar ervan genoemd in Handelingen.
Stokslagen en geselingen waren vreselijk. Dat het bloed eruit spatte. Dat de benen samentrokken. Eenmaal gestenigd. Driemaal schipbreuk geleden. Een nacht in de diepten doorgebracht. Mensen die zich tegen hem keerden die zeiden christenen te zijn maar waren het niet.
Paulus was tentenmaker in de nacht om geen gewin te hebben van het pionieren voor het Evangelie. Nachten doorgebracht in de diepten door weerstand. Wie is er zwak, dat ik niet zwak ben? Vers 29. ‘ Wie wordt er geërgerd, dat ik niet brande?’ Paulus was een man van diepe liefde en compassie voor de christenen.
Dan vers 30. Hoe het lijden voor hem was. Je kunt het op verschillende manieren bekijken. Emotioneel. De weerstand. Waarvan moest hij zoveel lijden? Waarom liet God dat toe? Vers 30: ‘ Indien men moet roemen, zo zal ik roemen de dingen mijner zwakheid’. Iemand zegt iets aangenaams over je of de duivel strooit er iets in. Nee Pualus roemt in de Heere. Tot de glorie van God.
Als ik al ergens in roem, dan is het in mijn zwakheden. ‘De God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die geprezen is in der eeuwigheid, weet, dat ik niet lieg’ [vers 31]. Het brengt ons naar het begin waar Paulus ons naar terugbrengt. Vers 32. ‘De stadhouder van den koning Aretas in Damaskus, bezette de stad der Damaskenen, willende mij vangen.’ Aretas was de bezetter. Paulus in een mand naar beneden gelaten uit de stad. Waarom staat het hier?
Bijbelcommentatoren hebben zich erover gebogen. Waarom staat het hier? Paulus is daarin niet verwond. Waarom staat het er dan? Sommigen die met allerlei meningen hebben menen dat het hier niet hoort te staan. Natuurlijk hoort het hier wel. Paulus zegt dat hij niets kan doen zonder de Heere.
Terug naar het begin. Hij vervolgde de christenen op weg naar Damascus. Hij had macht. Hij viel op de grond vanaf zijn paard. Grote in eigen ogen. Vervolger. Maar hij was bekeerd. Hij verloor zijn zicht. Zonder eten en drinken. Ananias was naar hem gezonden. Onmiddellijk in Handelingen 9 staat dat hij begint Christus te verkondigen. Hij kende de beloften van de komende Messias.
Natuurlijk de Joden haten het. Tegen hem. En ook de heidenen tegen hem. Hier in dit hoofdstuk wordt Aretas genoemd. Wat moet ik doen met hem? Arresteren. Ze keken naar hem uit dag en nacht. Dit staat hier om te laten zien dat Paulus eerst met autoriteit de stad binnenkwam. Maar nu als een nederig man de stad verlaten. In een vismandje, schrijft iemand.
Kwam binnen met status. Weg uit de stad zonder status. In de ogen van de wereld niets meer. Hoog en dan vernederd. De profetie van God vindt plaats. Het lijden. Hij is nu een apostel. Een dienaar van Christus. Niet voor eer van de wereld. Een man verworpen door de wereld. Dit is zijn introductie. Het laat zien wat plaatsvond. Ontsnapt door de mand uit de stad.
Zie hoofdstuk 12. Hoe rijk de Schrift is. ‘Te roemen is mij waarlijk niet oorbaar; want ik zal komen tot gezichten en openbaringen des Heeren. Ik ken een mens in Christus, voor veertien jaren (of het geschied zij in het lichaam, weet ik niet, of buiten het lichaam, weet ik niet, God weet het), dat de zodanige opgetrokken is geweest tot in den derden hemel.’ Er gaan er nu niet op in maar laat zien hoe rijk de Schrift is.
Het doel van het lijden van de apostel Paulus. Ik ga terug naar hoofdstuk 11 vers 23. ‘Zij zij dienaars van Christus? (ik spreek onwijs zijnde) ik ben boven hen; in arbeid overvloediger […].’ Waarom was het? Beproefd een oprecht dienaar te zijn. Ware apostel. Ook door het lijden. Hij was gewillig Christus te prediken wat het ook koste. In Jeruzalem waren vele tot bekering gekomen maar als natie zo tegen hem. Ze waren furieus. Hij was bereid naar Jeruzalem te gaan.
Paulus moest meer beproefd zijn omdat zijn geschriften geïnspireerd zijn. Door de opgestane Heere geleid. Kijk naar zijn leven. Paulus leed niet zoveel als Christus. Maar hij leed omwille van Christus. Kijk naar waar hij doorheen ging? Is er iemand meer getrouw in de dienst van de Heere geweest als Paulus? Het lijden omwille van het Evangelie.
In Handelingen 9 kun je lezen hoe hij voorgesteld is aan de apostelen in Jeruzalem. Dit is Saulus van Tarsen. Nu Paulus. Wanneer die transititie precies heeft plaatsgevonden weten we niet. Maar ze waren terughoudend uit vrees. Maar vertelden meteen over hoe hij het Evangelie predikte. Hoe hij met een mandje uit Damascus is gehaald. Dit is echt. Deze man heeft er alles voor over om de Heere te dienen. Al kost het zijn leven.
Hoe God alles werkt ten goede. Ik ken een man die kwam hier een paar geleden en hij sprak goed. Hij wilde hier naar de seminarie. Maar een probleem. Zijn vader was een voorganger in een pinkstergemeente. Hij had daar moeite mee en bekritiseerde het. We boden hem een vrij exclusief hostel aan hier in Londen. Hij kwam erachter, net als duizend anderen, dat je dan zelf moet koken en voor jezelf zorgen en dat beviel hem niet.
Hij keerde terug naar zijn moeder die voor hem kookte. En ook weer naar de pinkstergemeente. Daarna zagen we hem nauwelijks meer. Hij had het er niet voor over en nam de kritiek die hij eerst had voor de gemeente voor lief. Waarom vertel ik dit?
Een voorbeeld van hoe het kan gaan als we niet bereid zijn om dingen op te geven voor de dienst van de Heere. Paulus vertelt de christenen te Korinthe. Je weet mijn lijden voor de Heere. Wat het ook kost. Ze zagen het. Zie je dat in het Judaïsme, nee natuurlijk niet.
Ik herinner met een diaken van een kerk hier ver vandaan in Engeland. Een dominee hadden ze beroepen. Die man had een wensenlijstje. Een huis met vijf kamers was een van de vele wensen die hij had terwijl hij nog niet eens getrouwd was. De diakenen keken elkaar aan. Dit gaan we niet doen, we gaan hier niet aan voldoen.
Het is een voordeel om ouder te zijn en dit te zien al zijn er niet zozeer de voordelen van ouder worden. Het gebeurt hier ook. Mensen die zich bekwamen tot predikant maar geen bewijzen dat ze zich aan de dienst van de Heere wijden. Ze doen een of ander college en velen worden ook predikant. Sommigen haken later af, niet verbazingwekkend. Anderen houden vol en gaan van de ene gemeente naar een grotere en nog grotere.
Wat een beschaming als we niet bereid zijn ons leven aan de Heere en Zijn dienst te geven. Het moet ons opschudden. De tijd ontbreekt nu om er verder op in te gaan maar er zijn vijf of zes grote redenen waarom Paulus moest lijden. Waarom de Heere zoveel moeilijkheden in de leven van Paulus toeliet. Ook voor ons. Het gaat om sterven aan de wereld. En onszelf in de dienst aan de Heere geven.
Zondag 2 augustus 2020 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezingen Psalm 24 en 2 Korinthe 11 vers 21 – 2 Korinthe 12 vers 1