De apostel Paulus ziet zich genoodzaakt zijn apostelschap te verdedigen. Niet omdat hij dat nou zo graag doet maar omdat het om de zaak van het Evangelie gaat. De Korinthiërs hadden zich laten meeslepen door valse leraren en moesten gecorrigeerd worden. Paulus wijst hen erop dat de duivel komt als een engel van het licht. Zijn wij op onze hoede? Zijn wij toegewijd? Zonder toewijding, zonder offers zal het niet gaan.

2 Korinthe 11 vers 5: ‘Want ik acht, dat ik nergens minder in ben geweest dan de uitnemendste apostelen‘.

Een kijk op het leven van Paulus

De gemeente van Korinthe was aangevallen op de eenvoudig van het geloof, de fundamenten van het geloof. Gered door het werk van Christus op Golgotha die verzoend heeft met God. Nu was Judaïsme binnengekomen. Zaligheid door het geloof alleen werd ontkend. Nu hadden ze dit college nodig. Paulus’ apostelschap werd erdoor geraakt.

Paulus moet zichzelf verdedigen. Niet dat hij een interesse had om zichzelf te verdedigen maar het Evangelie. Apostel van het Evangelie. Bijzondere roeping in de vroege kerk. Daarom noodzakelijk om zijn apostelschap te verdedigen.

Ik begin hiermee in vers 5. Paulus zegt minder te zijn dan alle andere apostelen. Wie worden bedoeld? De oude schrijvers wijzen op Petrus en Johannes. De Judaïsten beweerden van Jeruzalem te komen en zij gaven zichzelf de autoriteit van de apostelen en noemden zichzelf apostelen. Ze claimden dat maar het was onzin.

Paulus zegt niet anders te zijn dan Petrus en Johannes. Zoals zij gebruikt werden voor het Evangelie als apostelen, zo ook hij. Hij zou het niet doen als hij misleid werd. Dat zou zijn apostelschap ondermijnen. Vers 6. Of ik ook slecht ben in woorden. In Korinthe waren ze maar wat trots op hun eigen cultuur. Paulus ging er niet in mee.

Niet onbeschoft maar eenvoudig in taal. Daarom is het vandaag de dag gemakkelijker om een brief van Paulus te lezen dan geschriften van de Grieken uit die tijd. Hetzelfde is in deze wetenschappelijke tijd, we komen er als het ware terug. Doctrines van het geloof om te onderwijzen.

Een van de ware eigenschappen van de apostelen was dat ze altijd open waren. Nooit mystiek. Ook de macht om te genezen. Voor het begin van de kerk wat ze nodig hadden. Vers 7. Wat zegt Paulus? Dat hij zorgde voor zijn eigen onderhoud. Net als alle Joodse mannen hadden naast de dienst een volledige taak om in eigen behoeften te voorzien. Hij maakte tenten, zelfs soms in de nacht ten koste van nachtrust.

Als de leider van de missie onder de heidenen, wilde hij nooit iets doen voor zijn eigen voordeel. Je hebt altijd stemmen die dingen beweren. Het was een nobel bestaan om voor een college inkomsten te ontvangen. Hoe meer je gewaardeerd werd, hoe meer je kreeg. Dat deden de Korinthiërs ook met de valse leraren.

Paulus ontving niets van ze en leefde heel eenvoudig. Heb ik gezondigd, vraagt hij. Vers 9 over zijn gebrek. En vers 10 dat aan hem het Evangelie niet verhinderd wordt. Is het omdat ik u niet lief heb, vers 11? In vers 12 maar wat ik doe, dat zal ik nog doen. Ik vind het moeilijk, een persoonlijk punt, om naar een dominee te luisteren die hoe duidelijk hij het ook uitlegt, 2 miljoen dollar per jaar verdient en ook nog royalty’s voor de boeken die hij schrijft. Ik denk niet dat het goed is dat een dominee dat doet.

Paulus vervolgt want zulke valse apostelen zijn bedrieglijke arbeiders. Niet zo vreemd, de duivel zelf veranderde zich in een engel des lichts. Hij doet het zo nog altijd. Hij deed het altijd. Hij deed het in de hof van Eden. Heeft God niet geboden, zegt hij tot Eva. God weet het. Maar als je eet van de vrucht van de boom, opent dat een nieuw leven. Je ziet verschil tussen goed en kwaad. Hij is een engel des lichts. Hij is zo hulpvaardig je. Hij maakt je wijs. Om kwaad goed te maken.

Je ziet het met Christus in de verleiding. Ik ben altijd terughoudend om over de verleiding van Christus door de duivel te beschrijven en de diepte ervan te peilen. Christus had veertig dagen niet gegeten. En dan een oplossing voor de honger. Maar Christus is God. Goddelijke macht. Door te doen wat satan voorstelde zou het plan van de zaligheid vernietigd zijn.

Maak mij gelijk aan de Vader. En dan zou Golgotha niet nodig zijn volgens hem. Petrus zegt U bent de Christus. En dit zou niet gebeuren zei hij over het lijden, zei Petrus. Ga weg achter mij satan. Satan zei het door Petrus. Hij zocht het te frustreren. Bij een engel van het licht. De duivel probeert altijd het werk van de zaligheid te vernietigen.

Satan deed het door het Judaïsme. Je kunt het door de werken doen. Het is geen genade maar werken. Zaligheid viel dood op de grond dan. Je hoeft jezelf niet te committeren. Satan is een engel van het licht. Je hoeft de rock-muziek niet op te geven. Je hoeft de wereldse dingen niet op te geven. De lusten. Je familie en je seculiere leven. Je kunt een christen zijn en geen christen, dat zegt christen.

Jonge mensen, je moet weten dat de cultuur uniek is als nooit tevoren. Zacht. Gericht op jezelf. Zoals regels zijn gebroken. Er zijn mensen die leiden met hun mentale conditie. Wat ze nu vertellen dat 20x zoveel mensen leiden aan mentale proberen en naar de psychiater gaat.

Er zijn mensen die denken dat deze wereld je verwondt. Geef anderen de schuld. Het is uniek. De soaps, ik kijk er niet naar. Je denkt dat het de werkelijkheid is en je spiegelt je eraan. Hopeloze karakters. Je denkt dat het normaal is. Dat het zo is.

Junior koninklijken. Ze openen hun mond en de halve wereld is tegen ze. Laat je niet door de samenleving beïnvloeden. Maar in het christelijk leven. Om de wereld te overwinnen. Laat je er niet gelijkvormig door worden. Ga niet in de methode van de wereld mee.

Er zijn mensen die laten zich allerlei kanten op bewegen. We geven al meteen op. We komen samen als een kerk. In de tijd van de pandemie Ik ben nu op gevoelige grond. De ouderen hebben vanwege de kwetsbaarheid redenen om niet naar de kerk te komen maar dat geldt de jongeren helemaal niet. Ze laten het gemakkelijk afweten, komen niet of slechts een keer. Is het een engel van het licht?

Ze worden geoordeeld naar hun werken. Vers 16 en 17. De toewijding van de apostel. Ik wil dit niet doen. Ik voel me dwaas te spreken over mezelf. Maar je dwingt mij ertoe. Om te laten zien waar je vanaf geweken bent. Ze brengen je in gebondenheid. Iemand die je in het gezicht slaat. Letterlijk.

Vers 22. Het start met drie vragen. Zijn zij Hebreeën? Ik ook. Zijn zij Israëlieten? Ik ook. Zijn zij het zaad van Abraham? Ik ook. En dan zijn zij dienaars van Christus? Vers 23. ‘Zijn zij dienaars van Christus? (ik spreek onwijs zijnde) ik ben boven hen’. Ik spreek als onwijs zijnde. Paulus’ totale toewijding.

William Hendriksen. Ik herinnerde dat hij werkte aan een commentaar op 1 Korinthe maar dat dat niet af is gekomen en niet gepubliceerd na zijn sterven. Ik houd van deze man. Ik dacht erover na, toewijding. Een boek uit 1957. Het ging viraal in de studentenwereld. Een woord: offer [Engels: sacrifice]. Er zijn nog boeken van beschikbaar. Gaat over toewijding. Geschreven door Howard Guinness. Hij was opgeleid als een dokter.

Een christen. Hij werd gestuurd om naar Canada om daar missionair te gaan doen. 14 pond, een winterjas en een enkele reis. Christelijke ontmoetingen voor de bekering van zonden. Hij ging in 1941, 1942. Universiteit van Toronto. Van de een naar de andere. Hij kwam terug naar Londen. Hij deed het opnieuw. Hij ging naar Australië. Op dezelfde manier. Hij ging in het geloof. Van Sydney naar een andere. Hij werd een prediker in Sydney. Hij overleed ik denk 1978. Offer. Toewijding. Dat hebben we nu ook nodig.

De apostel schrijft over totale toewijding. Naar het geloof. Laten we onszelf oefenen. Mensen die naar kerken gaan met een goede leer maar hun leven is zo anders. Ze praten over vakanties in Zwitserland en hoe goed de diensten waren. Er was geen offer, geen toewijding. En dat, dat alleen, is het echte christelijk leven.

 

Zondag 26 juli 2020 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezingen Psalm 116 en 2 Korinthe 11 vers 1-15 en Psalm 116