De apostel Paulus ziet zich genoodzaakt de kerk van Christus te Korinthe te verdedigen en zijn apostolisch gezag nu leden van de gemeente de valse leraren zijn gaan volgen. Er is onbijbelse ontspanning ingeslopen waarbij het rechte pad niet meer werd gevolgd. Vervolgens wijst de apostel erop dat christenen geroepen zijn om in de eigen renbaan van het geloof te lopen en niet met anders zaken te bemoeien. God stelt de regels. Die roeme, roeme in de Heere alleen. Het is alles Zijn werk en in ons is geen enkele verdienste. Ons is het Evangelie van Christus Jezus gegeven en dat dient gepredikt te worden en geen ander Evangelie. De duivel treedt er tussen met een andere geest en een ander evangelie dat vals is. Christenen zijn door de Heilige Geest tot Christus gebracht. Hem behoren zij toe en geen ander. 

2 Korinthe 10 vers 7: ‘Ziet u aan wat voor ogen is? Indien iemand bij zichzelven betrouwt, dat hij van Christus is, die denke dit wederom uit zichzelven, dat gelijkerwijs hij van Christus is, alzo ook wij van Christus zijn‘.

De kerk verdedigen

De woorden die voor ons liggen zijn notoir ingewikkeld. Uiteindelijk zijn ze eenvoudig maar het lijkt ingewikkeld. Er zitten een aantal moeilijkheden in. Het gaat over de werk van Christus en Paulus apostolische roeping. En dan de verspreiding van het Evangelie.

Zoals je weet hebben de Korinthiërs valse leraren toegelaten. Die beweerden de ware apostelen te zijn. Dat ze Christus zelf gehoord hadden. Ze claimden de leraren te zijn maar waren valse leraren. Sekten. Ze probeerden mensen terug te brengen bij de Joodse kudde.

Ze zeiden: Christus is prima maar het is niet genoeg. Dat Paulus leert dat vertrouwen in Christus en Zijn bloed vergoten voor u genoeg is, was volgens hen niet zo. Ook besneden worden. De wet houden om gered te zijn. Dit was de dwaling die erin geslopen was.

De Korinthiërs waren er veel te veel in mee gegaan. Ze hadden allerlei ontspanningen ingebracht. Neem het niet te nauw. Je kunt je werk blijven doen als je je geld maar geeft. Het lijkt erop dat de senioren leden ontspannen waren geworden.

Paulus zegt laat je je werkelijk leiden door de uiterlijke dingen? Ze gebruikten christelijke termen. Anderen onder de indruk. Maar geen diepe vragen. Hoe kwam je tot Christus? Wat betekent het bloed van Christus voor je? Niets in mijn hand breng ik naar het kruis. Ze stelden die vragen niet.

Ik heb het meegemaakt. De Baptisten Unie verlieten dit pad ook. De kerk waarin ik was geloofde in deze dingen maar ze verlieten het rechte pad. Ze liepen ermee te koop dat ze van de denominatie. Er kwam een spreker die niet de rechte leer bracht. Niet verbazingwekkend want was opgevoed in dat seminarie. Het zaad van liberalisme. Ze waren zich niet bewust. De geschiedenis herhaalde zich. Gebeurde in Korinthe ook. Je stelt geen diepere vragen. Over de doctrine. Over het werk van Christus. Alleen vertrouwen op Hem.

Je kunt een liberaal alleen herkennen in wat hij doet. Juist wat hij niet zegt. Hoe waar is dat heb ik ondervonden. Het is niet genoeg om te zeggen ik ben een christen omdat je dat zegt te zijn. Zonden je vijand nu en voorheen je vriend. De strijd tegen de zonden. Zijn er tekenen van bekering in je. Dat is wat de apostel zegt in vers 8.

Want indien ik ook iets overvloediger zou roemen van onze macht. Paulus een ontijdige apostel. Alleen maar een generatie apostelen. Wat was hun taak? De openbaring van het Evangelie. Soms met tekenen. Profeten van het Nieuwe Testament. Alles werd beproefd door de apostelen.

Wat de apostelen deden moeten de kerk in alle tijden doen. Getuigen van de opgestane Heere. Ze werden gedood als martelaren. Zij waren speciaal en uniek. Roemen is hier in vers 8 niet in negatieve zin bedoeld. Paulus wilde er niet over spreken. Maar nu moet ik erover spreken omdat het uitgedaagd wordt door de valse leraren.

Paulus wilde laten zien dat hij is een helper in hun geloof. Vers 9. Niet door brieven wilde verschrikken. Maar als een broeder. Vers 10. Ze bekritiseerden hem. Hij sprak eenvoudig. Niet met Griekse autoriteit.

Zoals we zijn in onze brief zo ook in onze daden zijn. Vers 12. Er is beleefd sarcasme in. Een fantastische verzachting van iets te zeggen. Wij zijn grote mensen beweerden zij. Zij spreken over hun gaven. Ze maken elkaar groter, geven een boost.

Zodra iemand dat zegt, is hij van zijn plan. Wat ze ook zeggen. Ze brengen menselijke oordelen in. Moderne charismatische beweging. Het is vleselijk en wereld. Zoals de valse leraren in Korinthe. Te vergeleken: ze zijn heel dwaas. Het is de grootste verzachting in het boek.

Vers 13. De Bijbelvertalers vertaalden het heel letterlijk. Omdat er een dispuut was. Maar het is dan wat moeilijk voor ons te verstaan nu. Buiten de maat. Buiten de regio, territorium. Anderen kijken er anders naar. Ik denk dat ze gelijk hebben. Het gaat over de spelen in Korinthe. Nog meer dan de Olympische Spelen.

Ze lieten allemaal loopbanen. De christen rent in zijn baan. God geeft ons een baan om in te rennen en God stelt de regels. We moeten ons niet bezighouden met dingen buiten onze baan. Onze roeping, voor mij en medearbeiders, is om het Evangelie te brengen in het westen. Elke christen moet rennen in de baan die God bepaald heeft.

Korinthe was op dat moment het meest westelijke. Dat is onze loopbaan. De valse leraren die waren niet eens geroepen. Ze hadden hier niets mee te doen. Een andere loopbaan. Spreken de waarheid niet. Ze horen hier niet. Vers 7.

Je ziet het vandaag. Een kerk start. Ze hebben misschien maar een dienst op zondag. En bijeenkomsten in café’s. Ze volgen de instructies van het Woord niet. Gebeden. De christelijke taak is om God te gehoorzamen. Vers 14. Want wij strekken onszelven niet te wijd uit. Een meter laten we maar zeggen met sociale afstand houden vandaag de dag.

Want wij zijn ook gekomen tot u toe, in het Evangelie van Christus. Niet in de zaken van andere mensen treden. Niet te zien op wat we hebben gedaan. Maar het getuigen naar anderen. Dat meer heidenen bereikt worden. Als uw geloof zal gewassen zijn.

Niet om te roemen in eens andere regel over hetgeen alrede bereid is. En dan vers 17. Maar wie roemt, die roeme in de Heere. Paulus zei precies hetzelfde in Korinthe 1 vers 13. Jeremia 9 komt het vandaan. Heb je een ambitie? Een groot verlangen. Om de verdienste ervan te nemen. Die dan roemt, roeme in de Heere.

Als de kerk groeit, het is de Heere. We doen Hem tekort als we denken het zelf gedaan te hebben. Wie brengt een mens tot geloof? Niet wij. Wie dan roemt, roemt in de Heere. Denk terug aan de televisie programma.

Geef Hem de glorie en eer. Vers 18. Want niet die zichzelven prijs, maar dien de Heere prijs, die is beproefd. Satan probeert de kerk te laten vallen. Paulus zegt: ik moet nu gaan spreken over de autoriteit van mijn apostelschap. Vers 2.

Ik ben ijverig over u. Brandt ervan, heet. Je bent gestolen zoals een bruid van haar man. Wat betekent het? De verloving was de Evangelie. De Heilige Geest bracht christenen tot Christus. Je wacht alleen op het huwelijk. Als een reine maagd. Er kwam iemand in. Vers 3. Alzo uw zinnen bedorven worden, om af te wijken van de eenvoudigheid die in Christus is.

Vers 4. Want indien degene die komt, een anderen Jezus predikte, dien wij niet gepredikt hebben. Een man die mens en God is. Of indien u een anderen geest ontving. Een verlegen geest. Niet de geest van het Nieuwe Testament, niet de Geest in je hart. Of een ander Evangelie. Rechtvaardigheid alleen door het geloof.

Als Satan binnenkomt, dan probeert hij af te pakken wat aan Christus toebehoort. Als je dat binnen hebt gelaten. Het was een theologische kerk waar ik was. Maar het was niet naar het Woord. Iedereen luisterde naar hem. Ik spreek zo niet tot je vrienden, laat het nooit zo binnenkomen. Christus is zo kostbaar. Iedere christen is een mededinger van het geloof.

 

Zondag 19 juli 2020 – Metropolitan Tabernacle [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezingen Psalm 19 en 2 Korinthe 10 vers 7 tot en met 2 Korinthe 11 vers 4