De apostel Paulus gaat in op de geestelijke gaven en offers. Het is alles nutteloos als het zonder de liefde is. De liefde dient het hoogste motief te zijn, de liefde dient de drijvende kracht te zijn waaruit gehandeld wordt. Wij kennen ten dele en geloof gaat over in aanschouwen maar de liefde blijft tot in eeuwigheid. 

1 Korinthe 12 vers 31: ‘Doch ijvert naar de beste gaven; en ik wijs u een weg, die nog uitnemender is’.

De soevereiniteit van de liefde

Het moet voortdurend worden behandeld door predikers door de eeuwen heen. Het is precies hier. De hoofdstukken in de Bijbel zijn mooi maar waren er niet. Het hoort erbij. 

Doch ijvert naar de beste gaven; en ik wijs u een weg, die nog uitnemender is. Ik wijs u een weg. Natuurlijk hoort het bij hoofdstuk 13. Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden. Liefde toppunt van alle gaven.

Openbaringen. De tekenen van de apostelen die voorbij zijn gegaan. De gave van het leren is er voor de Nieuw Testamentische kerk. Het is de hoogste genade. Het is de basis voor het oefenen van alle andere gaven. Cement van dienst in de kerk van Jezus Christus. Opdat geen tweedracht in het lichaam zij, maar de leden voor elkander gelijke zorg zouden dragen. Dat is de context van dit hele hoofdstuk. Als eerste toegepast van onze eenheid en delen in de kerk van Jezus Christus. Het spreekt ook van andere menselijke relaties. Natuurlijk ook van huwelijk.

De apostel benadrukt dat liefde alles moet aansturen, het motief van alles. Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal, of luidende schel geworden. Speciaal type liefde. Gevende liefde. Reflectie van een Goddelijke liefde. Zonder liefde, de Korintiërs die hielden van de tongen, maar redenaars, ze hielden ervan, ze waarderen het hoog. Een geestelijke gave, dat was voor hen het hoogste. Niet verbazend dat de apostel hiermee begint.

Al spreek de talen van mensen, vele talen, en van engelen wat onmogelijk is, maar de apostel behandelt het als een extreem voorbeeld, maar mistte de gevende liefde, ik zou een klinkend metaal of luidende schel zijn geworden. Sommige vertalers missen de betekenis. Een klinkende gong. Verschrikkelijk geluid. Hoe irriterend. Als iemand als een overschreeuwende gong spreekt. Paulus behandelt het van de hoogste naar de laagste. Het verhoor het muziek, het is vreselijk.

Maar o hij is een goede prediker. De evangelische hebben soms een prediker als een machinegeweer. Een Schelklinkend instrument. De persoon in de zondagschool, de onderwijzer, wat is er in het hart? Een verlangen voor de zielen van de verlorenen om gered te worden.

Soms hoor je sprekers. Zij strijden om het leven uit hun te halen. Vrienden wat is in het hart van de spreker? Welke gevoelens? Dat is wat telt. Niet wat ik prettig vindt, er is geen gebed in, geen gevoelen. Misschien ben ik ontvankelijk voor alle soorten van zonden. Er is geen gevoelen in.

En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap; en al ware het, dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en nu maakt Paulus het anders, en de liefde niet had, zo ware ik niets. De gave van profetie is voorbij. Maar misschien in de tijd van Paulus dat iemand de waarheid bracht, de Schrift was nog niet compleet. De grote doctrines werden aan mensen geopenbaard. Al de verborgenheden, al de wetenschap, al het geloof. Over de opstanding van Christus, zodat ik bergen kon verzetten, ik zou niets zijn zonder een hart met liefde gevuld.

Hoe vitaal vrienden. Alles van onze gaven zonder liefde in het hart. We moeten liefde hebben voor zielen, voor het Evangelie, de doctrines, liefde voor Christus, als we die drievoudige liefde niet hebben, het zou niets was. Hij had mij lief, Hij kwam naar beneden naar deze aarde vanuit de glorie. Hij leed de dieptes aan het kruis. De liefde niet te verstaan. Niet alleen was de liefde eeuwig, maar voor zo’n onwaardig schepsel. Ik denk aan de diepte

Ik was gered toen ik niets van liefde in mij had. Kinderen groeien op in de scholen, voor je het weet zijn ze in het systeem van allerlei vormen van seksualiteit. Satan maakt overuren om ze te grijpen en naar de hel te brengen. God gaf ons vele kinderen. Sommige met een moeilijke achtergrond. Heb ze lief met sympathie. Ook als ze zich slecht gedragen. Liefde moet het drijvende motief zijn. Denk aan de diepte van je eigen onwaardigheid.

Als je thuis tussen man en vrouw boos maakt, overdenk je eigen onwaardigheid. Behandel alles met affectie. Vrienden hoeveel moeten we reflecteren.

Vers 3. Nu gaat het over persoonlijke offers. Van gaven naar offers. En al ware het, dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf, opdat ik verbrand zou worden, als een martelaar, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven. Het heeft alles te maken met generositeit en zelfopoffering. Wat is het motief? Mijn reputatie? Dat is geen waardig motief. Liefde voor het Evangelie, voor zondaren. Geen compensatie van God in geestelijke zaken, tenzij er is liefde. Nu kom je tot vers 4 over de actie en de reactie van liefde. De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren. In de kerk. Je kunt door iemand beledigd zijn.

In de context van wat we allemaal doen, is het klein. Klein ten aanzien van onze trots. Liefde tot elkaar. Het overwinnen. Liefde is lankmoedig. Het tolereert. Het doodt de trotse reactie. Altijd. Liefde is lankmoedig, is goedertieren. Liefde is bruikbaar. Het zoekt altijd naar iets om ondersteunend te zijn. Als je man iets doet wat het huis slordig maakt.

Hem berispen. Maar voordat je het doet, bedank God voor hem. Misschien moet je het inbrengen. Kijk naar wat de andere persoon betekent voor je. Dan breng het op een verstandige manier in. Het is altijd gericht op een goede uitkomst. Het zoekt zichzelf niet. Zelfprojectie. Mijn mening moet je hebben, niet die van jou. Vreselijk.

Het is niet in strijd om de eerste te zijn. In de kerk, in het gezin. Het is niet kijk naar mij. Het prefereert de ander. Het weet hoe excuus te maken, te verootmoedigen. Het zijn grondslagen.

Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet. Je wacht niet tot er anderen zijn of kinderen om het in te brengen en er plezier in te hebben ten aanzien van de fout van een ander. De liefde doet dat nooit. Het is tekenen van trots. Het weet de oplopende temperatuur van trots van binnen te doden.

Het is niet bezig met de motieven van anderen in de kerk of de familie. Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid. Sommige mensen doen dat. Heb je dat gehoord daar en daarover. Het is jezelf verhogen. Het is vreselijk. Het is een teken van geen liefde en respect. Je wilt het bedekken  als er liefde is.

Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen. Hij verloor misschien zijn werk. Zij zegt niet dat is zijn fout. Wat gaan we dit oplossen? Wat gaan we nu doen? Nee liefde is ze slaat een arm om hem heen, we pakken het samen op. Zoals bij ziekte. Niet kritiek. Er is tijd voor solidariteit.

God wil ons erdoor brengen. We wachten op de zegen van God in alle beproevingen. Vers 8. De liefde vergaat nimmermeer. Al die andere gaven gaan voorbij. De profetie stopte toen met de apostelen. De lering erdoor toen het compleet was, gaat voorbij. Wanneer? Ik geloof dat Paulus later in de brief schrijft over Christus wederkomst en het einde van de wereld. Sommige denken aan het einde van de Schrift. Ik denk dat hij schrijft over de wederkomst van Christus. Alle kennis zal worden overgenomen bij het grote Licht van de Waarheid. We zullen nooit alles weten, we hebben er de eeuwigheid voor nodig.

We hebben alle gaven in overvloed. Liefde is de hoogste van die. Liefde kan falen met ons, vreselijk, wij zijn er verantwoordelijk voor. Maar in de eeuwigheid niet. Het gaat niet over alle profetie totdat Christus komt, maar Paulus schrijft over de context van de profetie van toen. Kennis is ten dele. Dat zal weggenomen worden. Overweldigend overgenomen worden.

Ik ga naar het laatste vers van het hoofdstuk. En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde. Blijft geloof in de eeuwigheid?

Contemplatie van de Goddelijke waarheid zal in de eeuwigheid zijn. Een uitvouwen. Verwachting en anticipatie. Maar de grootste van deze is zonder twijfel de liefde.

Een broeder hier die naar de glorie is gegaan. Wilde een bordje maken en vroeg mij er eentje uit te kiezen. Van deze tekst maar toen zei hij die mag je niet hebben. Ik keek er dagelijks naar. Eentje met erop van Henry Francis Lyte. ‘Soon shall close my earthly mission, Swift shall pass my pilgrim days: Hope soon change to glad fruition, Faith to sight, and prayer to praise’.

Daar werd ik dagelijks aan herinnerd. Er is niet lang om liefde te betonen. Degenen die je leert. De kinderen die je onderwijst. Er is niet lang om de liefde te betonen. Het is het motief van alles de liefde die blijft tot in de eeuwigheid.

 

Zondag 24 juli 2022 – Metropolitan Tabernacle Londen – dr. P. Masters – Schriftlezing Psalm 116 en 1 Korinthe 12 vers 31 en 1 Korinthe 13 vers 1-13