Trotsheid zit diep in ons. Het zit in ons allemaal en we hebben het zelf vaak niet eens in de gaten. De grootste uiting van trots is het negeren van de levende God en niet in Hem geloven. Wij kunnen niets aan onze zaligheid toedoen maar geloven in Christus, de Zaligmaker van de wereld. Komen tot Christus betekent dat onze trots verbroken wordt en trots niet langer onze vriend is maar onze vijand. 

1 Johannes 2 vers 16: ‘Want al wat in de wereld is, namelijk de begeerlijkheid des vleses, en de begeerlijkheid der ogen, en de grootsheid des levens, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld‘.

De trots van het leven

Het was de universele kijk dat de trots het probleem was. Maar recenter werd het verworpen. Zondige verlangens zijn in iedereen.  Ons geweten, tenzij wij het verharden, spreekt.

Zo vaak lees je van iemand die grote dingen doet. En dan wordt geschreven over problemen. Neiging tot het verkeerde. Een grote nood aan Goddelijke vergeving. Niet dat mensen 100% slecht zijn. Er zijn goede intenties. In staat lief te hebben. Maar elk deel van ons leven geïnfecteerd door zonden. Zelfs goede dingen door slechte motieven gedaan.

De leer van totale verdorvenheid. Niet dat iedereen compleet verkeerd is maar alle delen van het leven aangetast door de zonden. Het is de trots. Verkeerde dingen worden verborgen in moderne theorieën. De oude is de beste. Je kunt mensen alleen zo begrijpen. Iedereen is goed in het hart?! Iets verkeerd doen heeft altijd een reden. Het is niet natuurlijk. De Bijbel zegt van wel. Een verandering is nodig.

De grootsheid van het leven. Dat is het probleem: we houden van trots. Ik haat het zeg je. Maar als het in je is houd je ervan. Je voelt je er tevreden over. Voelt goed. Vandaag verheerlijkt. Het heet: zelfwaarde. Trots is vaak niet herkend totdat je het ziet bij een ander. Kijk in de spiegel maar je ziet er geen trots. Je ziet een nederig persoon. Je ziet je trots niet. Misschien heel zichtbaar voor anderen. Heel erg gesetteld kwaad. Je bent misschien bezorgd over fitness. Ben je bezorgd over geestelijke zaken? Trots moet aan gewerkt worden.

Toen ik in dienst was, was er in de midden van de winter een groep mensen in een hut die bijna stierf. Met een schoorsteen. Maar ze gaven het niet genoeg warmte. De twee deuren waren aan elkaar gekoppeld. Je kon de ene niet openen zonder de andere. Gebeurde dat de deur open bleef en ze gingen slapen. Alarm. En toen nog gered. Een halfuur later zouden ze omgekomen zijn door de toxin.

gedood zijn. Dat is met trots. Jonge kinderen hebben dat in zich. Je bent beter dan anderen. Je hoorde dat grappige verhaal. Jongen twee jaar beweerde de beste loper te zijn, de beste lezer. De moeder vond het leuk maar vroeg: vertelde de leraar het je? Nee, ik bedacht het zelf. Het is trots. Meer significant dan anderen. Betere kijk dan anderen.

God haat het. Hij houdt ons er verantwoordelijk voor. Arrogant. Wat is het anders dan trots? Trots in een superieure manier. We kunnen meerdere dingen over trots zeggen. Trots vermenigvuldigt. Als meneer ‘superier’ met mevrouw ‘superier’ is, dan is de kans groot dat het kind zich ook superieur voelt.

Trots is vreselijk. Psalm 10 vers 4. Trots in het geloof. Het vernietigt vele mensen. Oorlogen ontstaan door trots. Aan de macht. In een oorlog 100.000 mensen doden. Iemand moet ervoor betalen. Trots verdeelt man en vrouw. Als de man geen correctie kan hebben, of de vrouw. En dan ruzie. Hij deed dit, en zij dit. Maar op de bodem is trots. Het is een vreselijk ding.

Trots zit achter racisme. Het is alleen God die in het leven kwam, in een ziel die helpt. Dat is de enige manier. Trots is mogelijk wat de meeste van je beslissingen bepaalt. De vraag in ons achterhoofd is hoe werkt dit uit voor mij? Hele grote beslissingen zelfs. Macht steekt het aan. Mensen in positie.

Een goede accountant vertelde mij dat trots mogelijk achter de meeste faillissementen zit. Henry Heinz in de grote depressie werd gezegd: het niet jouw schuld dat het gebeurde. Nee, zei hij, het is mijn trots. Hij had terug te betalen in de volgende jaren.

Trots geeft geen dank aan God. Buigt de knie niet voor God. Trots zien we in de Schriftgeleerden en Farizeeën. De ceremoniën daar dachten ze aangenaam voor God zijn. Trots zat er achter. Het is zo ongeveer het gebal bij elk van de Tien geboden.

Een voorbeeld geeft dit weer. Een zeilschip. Vierden dat het gelukt was. De man werd dronken. Het ging helemaal fout. En de hele boot ging onder. Dat is het leven van trots. Dat is aan het einde van het leven geen hoop, geen leven met God.

Er is een mooi voorbeeld in het Evangelie. Een hoofdman had een getrouwe dienstknecht die op sterven lag. Dienstknecht had een ziekte die niet genoemd wordt. Hij was een proseliet, ging naar de synagoge. De oudsten van de synagoge gingen naar Christus en zeide hij is waardig. Hij heeft voor ons de synagoge gebouwd. Maar zo zag hij zichzelf niet. Als Christus komt. Hij de heilige, ik ben een zondaar. Spreek slechts een woord. Ik versta hier. Ik zeg ga en hij gaat. Hij herkende de macht van Christus.

Hij gebeurde met deze man? Hij was eerst trots. Hoofdman, we zeggen over honderd man maar zelfs tot 500 man. Rijke man. Maar hij vernederde zich voor God. De trots verdween van hem. Je kunt bekeerd worden, de Heilige Geest in je hart. Je realiseert dat trots in de weg staat. Je moet realiseren dat je zo slecht bent dat je niets aan je zaligheid kan toevoegen. Christus moet het doen.

Toen ik voor het eerst tot Christus kwam, jaren geleden. Vrienden vertelden. Ik was heel tevreden met mijzelf. Er was een hymn, de meest bekende toen. ‘When I survey the wondrous cross On which the Prince of Glory died My richest gain I count but loss And pour contempt on all my pride‘.

Ik ben een arme zondaar. En heb een Zaligmaker nodig. En dan vernieuwt Hij je. En trots zal je aanvallen elke dag. Het is niet je vriend die goed van je spreekt maar je vijand die je van je af kunt werpen. De ultieme uitdrukking van trots is de levende God verwerpen. Ik wil Hem niet erkennen of geloven in Hem. Dat is de grootste trots. De God van liefde en Christus de Zaligmaker.

 

Zondag 13 juni 2021 – Metropolitan Tabernacle Londen [Verenigd Koninkrijk] – dr. P. Masters – Schriftlezing Psalm 40 en 1 Johannes 2 vers 7-17